موضوع: کمرم داره میشکنه!تحمل این باروندارم.

سلام من مینام ایمیلم بازنشد که بیام توتاپیکم چیزی بنویسم تابلاخره تونستم یکی دیگه بسازم. چندبار نوشته هامو خوندم نظراتتونو خوندم احساس میکنم کم گفتم میخام ازاولش بگم باجزییات درضمن نتونستم دل بکنم! من تک دختروفرزند او ل خانواده هستم یه داداش داشتم که دوسال ازمن کوچیکتربودازاونجا که پسرحرف اول رومیزنه همه ذهن خانواده درگیراون بود ومن پیش خانواده پدریم بزرگ شدم.تا7 سالگی ک رفتیم یه شهردیگه عیداونسال داداشم افتاد تورودخونه وغرق شد وازبخت بد فقط من کنارش بودم تارفتم خبربدم اب اونو برد و من تاچندسال باید براهمه توضیح میدادم ک چی شد وچطورافتاد بعداون من شدم قاتل برادر و هرکس میرسید بمن میگفت برادرتوتوکشتی حتی خانوادم وحتی مادروپدرم بهم میگفتن کاش جای اون تو مرده بودی زمان گذشت و مادرم دوتا پسراورد بازم اونا شدن سوگلی ومن تنها اونقدرتنها ک روز وشب با عکس برادرم حرف میزدم ک بیا منوباخودت ببر.من هیچ محبتی ندیدم.اولینبار باپسرک حرف زدم سال اول دبیرستان بود ولی هیچ محبتی بینمون نبود قرار هم نداشتیم پدرم ازم فهمید هیچی نگفت فقط 3 سال باهام حرف نزد مادرم توخونه زندانیم کرد کتکم زد وبهم غذا نداد بلاخره دانشگاه قبول شدم همیشه ازعاشق شدن میترسیدم میگفتم برام مهم نیست باکی ازدواج کنم بخاطرهمین براینکه وابسته نشم همزمان براخوشگذرونی باچندنفردوس بودم اما یکبارگیربدادمی افتادم و رابطه روتجربه کردم. تااینکه توبانک اون بهم شماره داد منم گرفتم اون زمان تنها بودم اولین قرار رو گذاشتیم بیشترازهرکسی توزندگیم بهم محبت کرد فقط بدیش این بود ک شبا تا نصف شب بیرون بود دوستاش ناجوربودن وحتی با دوستاش ودوستدختراشون سفرمیرفت وکارهم نمیکرد.من خیلی روش کارکردم خیلی محبتش کردم تا شدادمی که سرشب میرفت خونه ورابطشوبادوستاش قطع کرد 3ماه گذشت وابسته شدم وفهمیدم که زن داره خواستم برم اما اونقدرالتماس کرد که موندم.

سلام
عزیزم لینک تایپیک قبلیتو بذار.چون با نام کاربری جدید اومدی نمیشه پیداش کرد!
یه کم هم ناقص توضیح دادی!
بعد ازینکه متوجه شدی متاهلن چی کار کردی؟چی شد؟
و الان دقیقا مشکلت چیه؟
سن خودت و اون آقا و مدت زمانی که باهم رابطه داشتید رو هم بگو

بهم گفت که زنش ازهمون روز اول ازهمه چیزخبرداشته.برام غذاکه میورد گفت که زنش میپخته.خونه روبرامون خالی میکرده.ودارن جدامیشن.زنش بهم اس داد که ازشوهرش متنفره وکاری باهامون نداره.روزهاگذشت ووابسته ترشدیم میرفتم خونش چندروزمیموندم زنش مشکلی نداشت خونه رو خالی میکرد خونه که نه لجن زار.منم اول ازهمه کل خونه رو تمیزمیکردم.بامادرش اشنام کرد ومادرش از زندگیش بیشترگفت روز ب روز جوونتروشادابترمیشد.تااینک� � من زن شدم تصمیم گرفتیم خونه اجاره کنیم زنش مخالفت کرد دلیلش این بود ک چرا بخواین سرماه پول بدیدکه ازخرجم کم بشه بیاید تو یه اتاق خودمون زندگی کنید عوضش اون برام کلفتی کنه اخه همیشه بهش میگفت که باید برام کلفت بگیری.
زنش مشکل روحی و جنسی داشت واون 3 سال بازنش باجبارسکس میکرد وتحصیلات حوزوی هم داشت.
خلاصه ما قبول نکردیم و رفتیم خونه ووسایل گرفتیم وزندگی کردیم مث رویا بود خیلی خوش بودیم.دوباربازنش رفتیم بیرون ولی زنش همش بمن تیکه میپروند.منم کاری جزگریه نمیکردم.
اونقدروابسته شدیم ک تصمیم به ازدواج گرفتیم.اولش زنش قبول کرد بعدمخالف بودمیگفت نمیخوادسرش هوو بیاد اون دوستش نداشت براش مهم نبود ک شوهرش باکیه فقط میخاست دیگران نگن که سرش هوو اومده و خرجیش نصف بشه.یکباراومد خونمون بعدش دعواکرد که چرا اون وسایل تزیینی داره من ندارم!
ما از اولش باهم صیغه خوندیم وبعدک زن شدم عقددایم خوندیم.
مغازه گرفت براش تزیینش کردم تمیزش کردم زنش فقط مسخرش میکرد.زنش رفت جلوهمه ازمن بدگفت.گفت مشکل نداره وشوهرش هیزه رفته دخترخراب گرفته
بهمه گفت من زنم وچون باحجاب بود وتحصیلات حوزوی داشت هرچی میگفت باورمیکردن.
اونم جلوزنشونمیتونست بگیره چون همه طرف زنش بودن.اون یه پرونده تودادگاه داشت قرار بود بره زندان اما بخاطرمن ب طرف پول داد که زندان نره زنش سرهمین موضوع دعواراه انداخت.
زنش تهدید کرد که اگه جدانشیم ابرومونو میبره.زنش هیچوقت دوستش نداشت هیچوقت غذانمیپخت وقتی اونتصمیم گرفت ماهونه بهش پول بده شروع به پختن کرد که ازخرجش کم نشه!
شبا که حرف میزدیم زنش بهم فحش میدادروزاسراغشواصلانمیگرف ت ولی تامیفهمید پیش منه شروع میکرد به قربون صدقه رفتن.اگه مطمعن بود که بامن بیرونه کلا اس فحش بمن میفرستاد.شباپیشش نمیخابید مگرشبایی که من خونه بودم و فقط شبا میتونستم حرف بزنم میخابید که نتونم حرف بزنم.
خلاصه گذشت تااینکه یکروز گفت بایدجدابشیم بخاطرابرومون.کلی گریه والتماس کردم فایده نداشت .جداشدم

- - - Updated - - -

بهم گفت که زنش ازهمون روز اول ازهمه چیزخبرداشته.برام غذاکه میورد گفت که زنش میپخته.خونه روبرامون خالی میکرده.ودارن جدامیشن.زنش بهم اس داد که ازشوهرش متنفره وکاری باهامون نداره.روزهاگذشت ووابسته ترشدیم میرفتم خونش چندروزمیموندم زنش مشکلی نداشت خونه رو خالی میکرد خونه که نه لجن زار.منم اول ازهمه کل خونه رو تمیزمیکردم.بامادرش اشنام کرد ومادرش از زندگیش بیشترگفت روز ب روز جوونتروشادابترمیشد.تااینک� � من زن شدم تصمیم گرفتیم خونه اجاره کنیم زنش مخالفت کرد دلیلش این بود ک چرا بخواین سرماه پول بدیدکه ازخرجم کم بشه بیاید تو یه اتاق خودمون زندگی کنید عوضش اون برام کلفتی کنه اخه همیشه بهش میگفت که باید برام کلفت بگیری.
زنش مشکل روحی و جنسی داشت واون 3 سال بازنش باجبارسکس میکرد وتحصیلات حوزوی هم داشت.
خلاصه ما قبول نکردیم و رفتیم خونه ووسایل گرفتیم وزندگی کردیم مث رویا بود خیلی خوش بودیم.دوباربازنش رفتیم بیرون ولی زنش همش بمن تیکه میپروند.منم کاری جزگریه نمیکردم.
اونقدروابسته شدیم ک تصمیم به ازدواج گرفتیم.اولش زنش قبول کرد بعدمخالف بودمیگفت نمیخوادسرش هوو بیاد اون دوستش نداشت براش مهم نبود ک شوهرش باکیه فقط میخاست دیگران نگن که سرش هوو اومده و خرجیش نصف بشه.یکباراومد خونمون بعدش دعواکرد که چرا اون وسایل تزیینی داره من ندارم!
ما از اولش باهم صیغه خوندیم وبعدک زن شدم عقددایم خوندیم.
مغازه گرفت براش تزیینش کردم تمیزش کردم زنش فقط مسخرش میکرد.زنش رفت جلوهمه ازمن بدگفت.گفت مشکل نداره وشوهرش هیزه رفته دخترخراب گرفته
بهمه گفت من زنم وچون باحجاب بود وتحصیلات حوزوی داشت هرچی میگفت باورمیکردن.
اونم جلوزنشونمیتونست بگیره چون همه طرف زنش بودن.اون یه پرونده تودادگاه داشت قرار بود بره زندان اما بخاطرمن ب طرف پول داد که زندان نره زنش سرهمین موضوع دعواراه انداخت.
زنش تهدید کرد که اگه جدانشیم ابرومونو میبره.زنش هیچوقت دوستش نداشت هیچوقت غذانمیپخت وقتی اونتصمیم گرفت ماهونه بهش پول بده شروع به پختن کرد که ازخرجش کم نشه!
شبا که حرف میزدیم زنش بهم فحش میدادروزاسراغشواصلانمیگرف ت ولی تامیفهمید پیش منه شروع میکرد به قربون صدقه رفتن.اگه مطمعن بود که بامن بیرونه کلا اس فحش بمن میفرستاد.شباپیشش نمیخابید مگرشبایی که من خونه بودم و فقط شبا میتونستم حرف بزنم میخابید که نتونم حرف بزنم.
خلاصه گذشت تااینکه یکروز گفت بایدجدابشیم بخاطرابرومون.کلی گریه والتماس کردم فایده نداشت .جداشدم

تاپیکهای قبلیت را دیدم.
شما هر ترم می گی تمام کردم، برمی گردی شهرتون، دوباره با شروع ترم برمیگردی به اون آقا!!

الان باز می خوای حرفهای شش ماه پیش را بشنوی؟
برو همون تاپیکت را بخون.

20 سالته، می گی 18 سال جلوی دلم را گرفتم که عاشق نشم. مگه شما از دوران نوزادی عاشق می شید؟
چی می گی ؟

چرا اینقدر ضعیف و بی اراده ای؟
چرا خودت را کردی بازیچه یه مرد بی عرضه؟
به شما چه که خانمش مریضه؟
خانم اون مریضه یا شما که روزی هشت تا قرص اعصاب می خوری؟
می خوای خودت را بکشی؟

حیف نیست؟
حیف نیست؟
حیف نیست؟
می دونی بیست سالگی یعنی چی؟
می دونی چه نعمتی داری و نمی بینیش؟
بیست سالگی یعنی اوج قدرت، توانایی، ...
یعنی یه دنیا زندگی پیش روته ...

ول کن اون مرد را
حتی اگه شده دانشگاهت را ول کن
اصلا دیگه برنگرد به اون شهر

ده روزه جدا شدی، می گی اگه نتونم کسی را دوست داشته باشم؟
تو حالا اون را ول کن، به زندگی عادی برگرد،
از این لجنزار خودت را بکش بیرون،
به موقعش کسی را دوست هم خواهی داشت.

منظورم این بودکه خیلی جلوخودموگرفتم عاشق نشم.بخاطراون جدایی حالم خیلی بدشد دکتربهم قرص اعصاب داد سرزنشم نکنید بگیدچطور فراموش کنم.چطور بافشارش کناربیام؟خیلی سعی میکنم نمیشه.یچیزی ته دلم میگه نمیشه فراموش کرد اون همه خاطراتو.شباهمش توخوابمه .تحمل ندارم.

- - - Updated - - -

چطورمیشه چیزی رو که باجونم ساختم بدم به کسی که قدرشونمیدونه.این فکردیونم کرده.

من اصلا نمی دونم چه مشورتی بهت بدم انقد خودت و غرق کردی که ادم نمیدونه چی بگه. 20 سالگی یعنی اوج جوونی.. فقط میگم افسوس افسوس افسوس که خودتو اسیر یه رویای بی خود کردی

1- شما کودکی و نوجوانی خیلی بدی داشتین و ریشه تمام رفتار های نادرست شما در اتفاقات دوران کودکی و نوجوانی شماست ، شما صد در صد به کمک طولانی مدت روانپزشک احتیاج دارید تا مشکلاتتون حل بشه. کار سختی در پیش دارید اما شدنیه ضمن اینکه اگر روند زندگیتون رو تغییر ندین با مشکلات خیلی خیلی بزرگتری رو به رو خواهید شد.

2- مرد متاهل از همون اول هم مال شما نبوده ، شما با توهم زندگی و خانواده و هزار توهم دیگه شب رو صبح میکردید در حالی که اون آقا داشته با دو تا زن از زندگیش لذت میبرده. خیلی ساده بخوام بگم شما بازیچه و نردبان هوسهای یک مرد هوسباز زنباره بودین، از خواب بیدار بشین.

3- شما به یک زن دیگه خیانت کردید ، هرچند برای من خیلی سخته که باور کنم یک زن چطور میتونه یک دختر جوون رو توی زندگیش راه بده و برای همسرش و اون زن اتاق آماده کنه اما در هر صورت شما طرف بد داستان بودین. از روانپزشک کمک بگیرید و زندگی خودتونو بسازین ، شما هنوز توی اول جاده زندگی هستین.

باشه سرزنشت نمی کنم.

شش ماه پیش که گفتی تمام شده و قرار شد برگردی شهرتون و دیگه ادامه ندی چرا برگشتی؟

عزیز من درد داره، سخته، اما می شه. باید بشه.
برای این که تو فقط 20 سال داری.
برای این که این مسیری که داری می ری اشتباهه.
برای این که تو خیلی جای زندگی و پیشرفت داری.

لطفا بگو

1- امکان مشاوره حضوری بلند مدت رفتن داری؟ از نظر هزینه اش و از نظر دسترسی ( هر دوش )

2- چرا پیش روانپزشک می ری؟ قبلا روانشناس رفتی؟ درمان دارویی ات الان به چه شکلی هست؟
روانپزشکت در جریان همه مسایل هست؟

3- الان برنامه زندگیت چطوریه؟
قراره کدوم شهر باشی؟
درست تمام شد؟
یا دو ماه دیگه می خوای برگردی به آغوش برادر مومن و متعهد و دلسوز و همسرش؟


این را یادت باشه که تو اول مسئول زندگی خودت هستی، دوم مسئول زندگی خودت هستی، ... صدم مسئول زندگی خودت هستی.
نه نجات زندگی یک مرد هرزه و زنش. اینقدر تکرار نکن که اون به من احتیاج داره یا من درستش کردم بدم دست دیگری.

فقط خودت. فقط به خودت فکر کن.