موضوع: ما همدیگرو دوست داریم ولی اون زن داره ، باید چی کار کنم !!؟

من حدود یک سال و نیم هست با یکی از همکارام رابطه دارم ، اون متاهل هست و بچه هم داره ، اوایل زیاد برام مهم نبود و می تونستم به این قضیه فکر نکنم اما الان نمی تونم ، چند ماهی هست که این موضوع خیلی ازارم میده و فکر و خیال راحتم نمی زاره ، ما همدیگرو خیلی دوست داریم ، خیلی زیاد ، اما این شرایط منو عذاب میده ، نسبت به قبل خیلی افسرده و عصبی شدم ، با اینکه برای خودم هم خیلی سخته اما چند بار ازش خواستم از هم جدا بشیم اما اون نمی زاره ، یا حالش بد میشه یا اینکه تهدید به خودکشی میکنه و اخرین بار هم این کارش رو عملی کرد که البته بخیر گذشت
اون منو دوست داره اما حاضر هم نیست از خانومش بگذره
از این طرف تحمل این شرایط هم برای من سخته
اون میخواد با من ازدواج کنه و اون رو هم داشته باشه اما من راضی به این کار نیستم و نمی تونم اونو کنار زن دیگه ای ببینم
خواهش میکنم کمکم کنید ، باید چی کار کنم ؟ خیلی داغونم

سلام سارا

خوندن اين لينك ها ميتونه كمكت كنه

عشق و خیانت- ناخواسته دارم هووی کسی میشم!

عشق بدون خیانت! دیگه نمیخوام هوو بشم

كمكم كنيد ، مي خوام زن دوم بشم

من 25 سالمه و اون 31 سال داره - من مجردم و اون یک بچه 2 ساله داره - هر دو توی یک شرکت نرم افزاری که متعلق به این اقاست کار میکنیم - اون به خاطر من از خیلی ها چیزها گذشته - من هم از خیلی چیزها گذشتم - اما ازش خواستم که اگه منو میخواد از زندگی اولش بگذره با منو ول کنه اما اون هیچ کدوم رو قبول نمیکنه
ادامه دادن این شرایط هم برای من سخته
نمی دونم باید چی کار کنم !؟ ترجیح میدم به جای اینکه زندگی یکی دیگه رو خراب کنم ازش جدا بشم با اینکه میدونم برام خیلی سخت خواهد بود

ببخشید اینو میگم اما بعضی وقتها فکر میکنم خداوند عالم زن ها را واقعا چقدر پیچیده و عجیب غریب آفریده، در عین زیرکی و سیاست هایی که در زندگی دارند، و بعضی وقتها به راحتی دنیایی رو جهنم می کنن، خیلی هم ساده و زود باورند، چطور میشه که اینجوری میشن؟
یه چیزی بگم خانم محترم، درسته که میگن مرد ها تنوع طلبن و خب بعضی مرد ها هم اینطور هستن و من چند تا از دوستان و رفیقام متاسفانه اینجورین، اما خیلی کم پیش میاد مردی عشق و علاقه اش رو از زندگی اولش برداره و منتقل کنه به یک زندگی جدید.
مردها به خاطر همون حس مالکیت یا مسئولیت پذیریشون، کم پیش میاد به همسر اولشون خیانت عاطفی کنن، اونا اگر متاهل باشند و به خانم دیگه ایی توجه نشون دادند به عنوان یک مرد عرض میکنم به احتمال 99 درصد قضیه براشون نیاز جنسیه، اون هم نه یک نیاز واقعی، یک جور ماجراجویی و تنوع طلبی.
هر حرف عاشقانه ایی هم میزنن حتی اگر تهدید به خودگشی هم بکنن، بلوفه چون متوجه شدند که با زبون و ابراز ارادت و بیان احساسات الکی چقدر راحت میشه دل یک خانم رو نرم کرد.
مخصوصا اینکه می دونن خانم ها نسبت به هم چه حسی دارند و از این موضوع استفاده میکنن و با بیان مشکلات زندگیشون باعث میشن این حس رقابت که بین خانم ها هست تشدید بشه و طرفشون رو برای چند صباحی جذب کنند.
اگر هم بخواد با شما ازدواج کنه، احتمالا شما رو وارد یک زندگی مشترک مخفی خواهد کرد و آخر سر هم خیلی راحت شما رو کنار خواهد گذاشت، من فکر می کنم ایشون از خانواده اولش نمی گذره.

اقای ارش شاید حق با شما باشه ولی خوب تو رابطه ما یک چیزای دیگه ای وجود داره که شاید متقاعدتون کنه که نظر شما راجب رابطه ما صدق نمیکنه
مثلا اینکه ازدواج ایشون یک ازدواج غیرمنتظره و تو رودروایسی بوده - ثانیا ایشون تمام وقتش با من هست ، تو شرکت و یا بیرون - ما هر روز با هم هستیم تا ساعت 9و10 شب - و به قول خودش شب وقتی میرسه خونه که از خستگی شام نخورده خوابه
این جوری که اون میگه رابطه سردی دارن و فقط در حد یک همخونه هستند و هیچ عشقی بینشون نیست که بخواد به من منتقل کنه یا نه

شما جنس مردا رو بهتر می شناسین - ولی من بعید میدونم که این همه عشق و محبت الکی و بلوف باشه چون در عمل چیزی کم نزاشته

من از اول بچگی کردم و الان ...........

می دونید مورد برای ازدواج زیاد دارم اما نمی تونم این اقا رو فراموش کنم ، محبت هاش رو ، عشقش رو !! می دونم که داغون میشم و تاب تحملش رو ندارم
اما مشکل من این نیست ، من حاضرم خودم رو فدا کنم تا اولا ابروی پدر و مادر خودم نره و ثانیا زندگی کس دیگه بهم نریزه ، من نمی تونم با حضور زن دیگه ای با اون باشم و اونم میگه من عاشق تو هستم اما به خانومم هم متعهدم و طلاقش نمیدم اما از تو هم نمی گذرم

مشکل من اینه که چطوری ازش جدا بشم که اون کمترین اسیب رو ببینه ، هر وقت حرف از جدا شدن میزنم حالش بد میشه و منو تهدید به خودکش میکنه و اخرین بار هم عملی کرد

اخلاق خود من هم خیلی بد شده ، عصبی و افسرده و زود رنج ، تحمل این همه فشار رو ندارم

من با خانوادم زندگی میکنم و اونا هیچی از این قضیه نمی دونن

سلام سارا، به همدردي خوش اومدي

عزيزم، من هم شرايطي مثل تو رو دارم ولي خب ماجراي ما يك فرقهاي كوچولويي با هم دارند ولي در كليت قضيه يكي هستيم.

تو خودت به راه حل هايي منطقي رسيدي و حتي خودت هم فهميدي كه قطع اين رابطه با تمام سختي و مشقتش بسيار شيرينتر از ادامه رابطه اي است كه آخرش معلوم نيست.

آقاي همكار شما هميشه به زندگي اولش پايبندي بيشتري نشان خواهد داد چون او يك پدر است و همين كه حاضر نيست از همسر اولش بگذرد، يعني او هم حفظ زندگي اولش را خيلي شيرينتر از تشكيل يك زندگي جديد با شما مي داند.

اما او هم مثل شما سردرگم اين رابطه مانده، عقلش او را ملزم به حفظ تعهداتش مي كند ولي دلش او را به سمت شما سوق مي دهد.

در فضايي آرام بنشين و به اين دو سوال جواب بده:

از حفظ رابطه با اين آقا چه چيزي عايد تو خواهد شد؟
از قطع رابطه با اين آقا چه چيزي عايد تو خواهد شد؟

بگذار عقل و دلت هر دو به اين دو سوال جواب بدهند و خودت را سانسور نكن.

به تمام راه ها و تمام امكان ها و شدني ها و نشدني ها فكر كن.

و در پله بعد جواب اين دو سوال را در دو كفه ترازو قرار بده و ببين كدام تصميم را مي تواني بگيري و از همه مهمتر عواقب كدام تصميم گيري ات را مي تواني به عهده بگيري؟

در تصميم گيري ات، افق هاي دور را هم ببين، افق هاي چندين ساله. به زماني كه گرد و غبار احساسات فرو مي نشينند و واقعيت امر جلوه مي كند.

موفق باشي گلم