موضوع: محل کارم مدیریت مناسب نداره و من خیلی اذیت میشم!

سلام. تو یه شرکت خصوصی کار می کنم. از وقتی رفتم تو این شرکت مدیریت نامناسبش منو خیلی اذیت کرده. پروژه ای که الان داریم روش کار می کنیم بیشتر از یک ساله که بازه ولی از اون اول مدیریت درستی نداشته. خداروشکر من فقط 3 ماه تو این پروژه هستم و اولاش که خیلی وضع خراب بوده و از دوستام شنیدم. هر روز حرف ها عوض می شه، متأسفانه از اونجایی که تلاش می کردم کارای جدید یاد بگیرم ناخودآگاه یه سری مسئولیت ها مثل حل مشکلات دیگر همکارام در مورد پروژه و کار تو دیتابیس برعهده من قرار گرفت ولی هرچی می گذره می بینم که این پروژه خیلی وضعش خراب تر از این حرفاست که تا آخر این ماه بخواد تموم شه. ولی من نمی دونم چرا انقدر حرص می خورم. باور کنید یه جوری حرص می خورم که انگار این پروژه واسه منه. نمی دونم چرا حس می کنم من باید جوابگو باشه! شرکت مشاور داره ولی اصلا تو ماجرا نیست و من مدام باید یه حرفی رو بهش بزنم که این مشکل وجود داره تازه بعد از چند وقت که دوباره بهش می گم که دربارش فکر کردی می گه تو به من کی گفتی. دیگه از این وضع خسته شدم! تا حالا چند بار همکارام بهم گفتن آخه به تو چه ربطی داره! تو کاری که می گن رو بکن دیگه بقیش پای خودشون. ولی نمی دونم چرا نمی تونم. از طرفی هم نمی تونم سر کار نرم. چطوری خودم رو بزنم به بی خیالی؟؟؟

سلام


1- توجه داشته باشید که در هر سازمانی که هستید و در هر پستی که قرار دارید باید در چارچوب همان پست و بر اساس شرح وظایف و دستور مدیریت مستقیم خودتون، کار کنید، بیشتر از اون لازم نیست، چه بسا اقدامات بیشتر حتی اگر با دلسوزی همراه باشه، می تونه نوعی تخلف محسوب بشه.

2- اگر پیشنهادی یا انتقادی به ذهنتون رسید که مطرح کردنش به نفع سازمان هست، میتونید به صورت مستند به مدیر مسنقیم خودتون و اگر روال سازمان اجازه میده همراه با یک رونوشت به مدیر عامل سازمان، ارائه نمایید.

3- در هر سازمانی که هستید، و هر سمتی که دارید، باید ارتباط شما با دیگران مستند و قابل پیگیری باشد، حالا یا از طریق نامه و مکاتبات کاغذی یا از طریق ایمیل و مکاتبات الکترونیکی.

سلام

مرضیه عزیز منم چند سال پیش با چنین چیزی مواجه بودم، گاهی فکر میکردم نکنه همه چیز توی شرکت فرمالیته است و همه سرکاریم یا همه از یه چیزی باخبرن و من نمیدونم، یعنی فکر کن تا این حد...

اما نهایتا متوجه شدم که این مطلب گویا خیلی عادیه، و من زیادی احساس مسئولیتم بالاست، همونطور که دوستمون گفت هرکس در چارچوب خودش و برحسب وظایفش باید سعی کنه نگران اوضاع باشه، ولی فرض کن مثلا خود من نمیتونستم بی مبالاتی و پشت گوش انداختنها و اهمالها رو ببینم و همچنان کار خودم رو انجام بدم،

هنوزم نمیدونم راه درست توی چنین مواردی چیه....من که با آوردن بهانه تداخل دروس دانشگاه از اونجا اومدم بیرون ولی چند تا تجربه عالی بدست آوردم که میگم...

1- فهمیدم که من (و قطعا شما هم همینطور هستید) نمیتونم به صرف فقط کار کردن در هر جایی مشغول به کار بشم و برام مهم نباشه که چقدر عملکردها اشتباه و ضعیف هستن، بخصوص هر شرکت خصوصی (خیلی از شرکتهای خصوصی واقعا ناموفق هستن)

2- حتما باید در محیطی کار کنم که سابقه خوبی داشته باشه و تا حدی شهرت و برای من این امر مشخص باشه که خیالم راحت باشه...خیلیها کار در مراکز دولتی رو دویست ندارن ولی به دلیل مشخص بودن خیلی از چارچوبها برای امثال من و شما بهتره، و بهتر از اون کار و فعالیت در محیطهای دانشگاهی و علمی

3- من شب وقتی از کار میومدم خونه به جای اینکه سرحال باشم همش ناراحت بودم، دیدم اونچه که دارم بدست میارم خیلی خیلی کم ارزشتر از چیزهایی که دارم از دست میدم .. شما هم این سبک سنگین رو بکن، جالبه که دوستان من در اون شرکت اصلا مثل من فکر نمیکردن و کلی هم خوشحال بودن، یعنی مسائلی که من رو اذیت میکرد اونها هم میدونستن که وجود داره ولی اذیتشون نمیکرد و براشون مهم نبود، بخاطر همین آدم با آدم فرق داره، اول قشنگ ببین چی میخوای، ببین اونچه که داری بدست میاری ارزششو داره که خودتو به بی خیالی بزنی یا نه...البته متاسفانه گویا این امر خیلی رایجه و فکر کنم ما باید کمی از حساسیتهامونو کم کنیم..

امیدوارم همیشه موفق باشی..

مرضیه خانوم/
به نظر من شما خودتون رو مسئول بدونین به اون اندازه که لازمه .
متاسفانه در جامعه ما وقتی کسی وارد یه محل کاری میشه ، اگه خیلی زیاد سرک بشه توی کارهای بقیه ، همه اونو به صورت دشمن می بیینن و فکر می کنن که می خواد کار بقیه رو بگیره .
سعی نکنین که کارهای بقیه رو هم شما انجام بدین تا پروژه تا اخر ماه تموم بشه ، در برابر کار خودتون مسئول باشین ولی شاید محل کارتون از اون جاهایی باشه که اگه همه بفهمن شما بیشتر بلدین و بیشتر احساس مسئولیت می کنین ازتون کار بیشتری می کشن ولی شما همون حقوق رو میگیرین .
اونجا مشکلش مدیریته. شما کار خودتون رو انجام بدین . بیـــــــــــــــــــخیال .
اینجا ایرانه/.

البته بستگی به محل کار داره ، مثلاً همین امروز من از محل کار خودم انتقاداتی به مدیر شرکت کردم که ایشون قبول کردن که یه سری تغییراتی رو بدن .

ممنون از راهنمایی هاتون! امروز همین رویه رو پیش گرفتم. یه هدفون گذاشتم تو گوشم و شروع کردم به کار کردن. مخصوصا وقتی مشاور شرکت اومد هروقت هم یکی از دوستام می اومد که بگه نرم افزار این مشکل رو داره بدون اینکه برم حلش کنم، بهشون می گفتم که تو اون دفتر بنویسید که مشاور بیاد ببینه. تا یه مشکل جدید می دیدم، به خودم می گفتم اینا به تو ارتباطی نداره و فقط تو یه کاغذ بنویسشون. به همین خاطر حالم خیلی بهتر بود. ولی امیدوارم بتونم این رویه رو تا وقتی تصمیم دارم برم سرکار پیش بگیرم. هرچند واقعا دیگه دوست ندارم برم سر کار! اگه فرصتش پیش بیاد و دیگه اجباری نباشه مطمئنم که فکر اشتغال هم نمی کنم. می رم دنبال همون آشپزی که عاشقشم و باهاش آرامش پیدا می کنم.