موضوع: حرف خانواده ام رو گوش بدم یا آنچه که فکر میکنم درست تر هست رو انجام بدم؟

با سلام به همه دوستان
مدتی است عقد کردم.خانواده ی مادریم به خاطر انتخابم من رو طرد کردن و باهام قطع ارتباط کردن.دلیل اصلی اونها برای مخالفت شون این بود که خانواده شوهرم بی کلاس هستن.چون توی روستازندگی میکنن.من همسرم رو به خاطر صداقت و دل پاکی اش انتخاب کردم.ایشون فوق لیسانس دارن و سختی های زیادی توی زندگی شون متحمل شدن و به سختی درسشون رو ادامه دادن که همه اینها برای من ارزشمند هست. شب بله برون به خاطر قیافه ی ظاهری ایشون و خانواده ی ساده ای که دارن مورد تمسخر فامیل قرار گرفتم و همه من رو سرزنش می کردن به خاطر انتخابم.اما من به پشتوانه ی مادرم عقد کردم چون به انتخابم ایمان داشتم.شوهر من انسان کم حرفیه.یه کم خجالتیه و توی جمعی که نا آشنا باشن صحبت نمی کنه مگر اینکه سوالی ازش بپرسن.هیچ وقت دروغ نمی گه و البته این راستگویی اش گاهی باعث دردسر می شه.مثلا وقتی مادرم در مورد مقدار پولی که پس انداز داره ازش پرسید مبلغ دقیق اش رو گفت و این باعث شد مادرم به من حرفهایی بزنه که دلگیر بشم.من می دونم که ایشون از لحاظ مادی وضع خوبی نداره چون تا به حال سرپرستی مادر و برادر کوچکتر رو بر عهده داشته و بعد از ازدواج هم همون طور که قبل از عقد به من گفته بود می خواد که به اونها کمک کنه.از نظر خانواده ام من دارم زیادی از خودم مایه می ذارم و از خودگذشتگی دارم!چون من بهش گفتم اگه وضع مالی اش خوب نیست نیاز نیست مراسم عروسی بگیره.اما ایشون گفتن اگه خانواده ات دوست دارن مراسم می گیریم.من مطمئنم که اگه پول داشته باشه برام کم نمی ذاره اما مادرم می گه تو به حرف هیچ کی گوش نمی دی.اون ادایی ها و خاله هات اینم از من؟

با تشکر از خانم بالهای صداقت عزیز
با تناقضاتی که این وسط پیش میاد چه کنم؟

مثلا مادرم می گه باید مراسم عروسی توی تالار برات بگیره تمام فامیل رو دعوت کنیم و ... اما من می تونم که گرفتن مراسم اون طوری که مدر نظر مادرم هست برای همسرم با توجه به اینکه ایشون وضع مالی اش خوب نیست امکان پذیر نیست . مگر اینکه با وام و قرض که قطعا اینها باعث می شه بعدا خودمون واسه پس دادنش دچار مشکل بشیم.

هم كفو بودن با همسرت را هرگز فراموش نكن. ممكنه الان كه هنوز زندگيت را شروع نكردي بگي مهم نيست. ولي وقتي وارد زندگي بشي مي فهمي كه خيلي خيلي خيلي مهمه و زير با اين هم كفو نبودن (از نظر فرهنگي، مالي، ...............................................) له خواهي شد.
به حرف خانوادت گوش كن.

از شرایط بسیار مهم ازدواج هم کفو بودن زوجین است. کفو در لغت به معناى شبیه و مانند است، در مسئله ازدواج تا حدّى باید از نظر ظاهر و باطن بین دختر و پسر شباهت وجود داشته باشد.
کفو بودن به معنی مثل و شبیه هم بودن نیست بلکه به معنی متناسب بودن استکه ممکن است گاهی این تناسب در شبیه بودن باشد یا گاهی در هم جهت بودن ویا گاهی نیز در مکمل بودن نهفته باشد.
مهمترین موضوع در کفویت، ایمان است. در احادیث داریم مؤمن کفو مؤمن است درمسئله ازدواج باید به دو منظر توجه داشته باشیم یکی توجه به وضع موجودودیگری توجه به چیزی که آرزویش را داریم یا بعبارت دیگر باید فقط ایمان برای ما مطرح باشد باید ببینیم چقدر در امور زندگی ایمان را در رأس کارهایمان قرار می دهیم.
بی گمان از مهم ترین عوامل پیوند پایدار و ازدواج موفق و زندگی آرام، هم شأن بودن زن و مرد است. اسلام به هم شأن بودن زوجین در امر خطیر ازدواج تأکید فراوان کرده و با واژه «کفو» از آن یاد کرده است؛
مسئله هم کفو بودن در لسان امروزی مردم برابری از جهت خانواده و فرهنگ و تمکن مالی و علمی است اما در روایات ما همکفو بودن تنها در ایمان است !
رسول حق فرمود:
اَنْکِحُوا الاَْکْفاءَ وَ انْکِحُوا مِنْهُمْ وَ اخْتارُوا لِنُطَفِکُمْ.
زمینه ازدواج هم کفوها را فراهم کنید، و با هم کفو ازدواج کنید و آنان را براى بوجود آمدن فرزندان شایسته به عقد خود درآورید.
البته بر خانواده ها لازم است در مسئله هم کفو بودن، سختگیرى نکنند، وقتى پسر و دختر از نظر اعتقاد و اخلاق و عمل اسلامى، و از نظر قیافه و هیکل ظاهر نزدیک به هم باشند، این دو از نظر شرع مقدس هم کفو و شبیه و همانند یکدیگرند، و در ازدواج آنان رحمت و برکت حق تجلّى خواهد کرد.
بنابراین هم قبیله بودن، همشهرى بودن، به اندازه هم ثروت داشتن، موجب هم کفوى نیست، بنا به حکم اسلام، عرب را بر عجم، سپید را بر سیاه، قرشى را بر غیر قرشى امتیازى نیست، امتیاز به تقواست و دو مرد و زن مسلمان با داشتن ایمان و تقوا و اخلاق و امانت و عفت و پاکى و طهارت و سلامت هم کفو یکدیگرند گرچه یکى عرب و دیگرى عجمیکى شهرى و دیگرى روستایى، یکى غنى و دیگرى فقیر، یکى سپید و دیگرى سیاه، یکى قبیله دار و دیگرى بى قبیله باشد.
اصول کافی یک باب در این زمینه دارد که کاملا گویایی این نکته هست حتی در روایات ذکر شده برتری به تقوی است و ارتباطی به اصل و نسب و شهرت و خانواده ندارد

ببين عزيزم اگه مي خواي كارت را توجيه كني اشكالي نداره ولي اميدوارم در آينده از اين كاري كه داري مي كني پشيمون نشي. (خيلي سخته خيلي خيلي)

مساله هم كفو بودن ظاهر، فرهنگ، مذهب، اخلاق، ايمان، تحصيلات، تمكن مالي و ..............................خودتون و خانوادهاتون را در بر مي گيره. اينا هيچ وقت فراموش نكن و به هيچ وجه هم سعي نداشته باش كه خودت و ديگران را توجيه كني چون اين فقط خودت هستي كه ضرر مي كني.

دوستان عزیز این خانم عقد کردن و الان همسر اون آقا هستن. چرا اصرار دارید که منصرفشون کنید و پیشنهاد طلاق گرفتن می دهید؟

تسنیم عزیز،
بهتره از همین اول زندگی تمرین کنی و حواست باشه که نقش و وظایف همسرت را در زندگی خودت بپذیری ( باور کنی ) و بهش محول کنی. ایشون مسئول تامین اقتصادی خانواده هستند. این وظیقه را با دلسوزی بی جا و .. ازش نگیر یا به خودت منتقل نکن.

بهتره که یک مراسم عروسی داشته باشید. به هر شکلی که خودتون صلاح می دونید. می تونید توی تالار با شرایطی که مادرتون می گه باشه ولی مهمونهای کمتری دعوت کنید. می تونید خودتون ماشین عروس را تزیین کنید یا سفره عقد بچینید یا لباس عروس را به جای خریدن، موقتی بگیرید و با این صرفه جوییها به همسرتون کمک کنید. اما اینکه اصلا مراسم نگیرید درست نیست.

این لطف های مکرر یه روز تبدیل به وظیفه می شه. این دلسوزیها کم کم به توقع از طرف مقابل تبدیل می شه و ... اجازه بدید همسرتون مرد خانواده باشه. با دلسوزی ضعیفش نکنید.