موضوع: بعد از 1 سال علاقه و رابطه سالم باید به هم بزنم؟؟

سلام

من 22 سالمه لیسانس نرم افزار - کارمند با حدود 2سال سابقه کاری
اما سربازی نرفتم

تقریبا 1 سال پیش با یکی از همکارام که 8 ماه از من بزرگتره آشنا شدم
و باهاش تقریبا یه جور رابطه دوستانه محترمانه رو شروع کردم

البته با اطلاع پدر ایشون و مادر بنده

چون هم من و هم اون بنده خدا آدمهای نسبتا مذهبی هستیم
در حد معمولی که حروم و حلال رو رعایت می کنیم

من از اولش به قصد ازدواج و آشنایی بیشتر پا پیش گذاشتم دوست داشتم باهاش بتونم زندگی ام رو شکل بدهم چون بعد این 1 سال فهمیدم همون دختر پاک و نجیب ای هست که از اون اول فکر میکردم

این رو هم عرض کنم که علاقه فعلی من و ایشون دو طرفه هست و ایشون هم کاملاتمایل دارند

اما من حدود 3 ماهه که با هم یه مقدار جدی تر داریم حرف ازدواج و تاهل رو می زنیم
می بینم که من واقعا فعلا حوصله زندگی متاهلی و قبول این مسئولیت رو ندارم
خودش رو خیلی دوست دارم و کنارش آرامش دارم اما احساس می کنم زندگی متاهلی زوده برام

نمی تونم خودم قانع کنم که سربازی نرفته و کار سفت و محکم نداشته برای ازدواج پا پیش بگذارم
و از طرفی هم نمی خوام از دستش بدم

میشه راهنمایی ام کنید من باید چی کار کنم؟؟
خداییش گیج شدم
ممنونم

سلام ایمان گرامی:

به تالار همدردی خوش آمدید..
دوست خوبم همیشه در این تالار بیان شده که تا شرایط کامل ازدواج را ندارید اقدام به برقراری رابطه با جنس مخالف چه به قصد ازدواج نکنید..
به هر حال آن خانم که از خانواده مذهبی هم هستند ( البته فرق نداره ) با اطمینان به شما و اینکه خانواده شما در جریان هستند اجازه ارتباط دخترشون با شما رو دادند و این خانم که آنقدر پاک و نجیب است به فکر اینکه شما قصد ازدواج دارید با شما در رابطه با تاهل صحبت کرده و یک سال با شما بوده اند که البته همین هم زمان زیادی ست آیا این انسانیت هست که شما تازه بعد یکسال یاد سربازی و اینکه جای پای محکمی ندارید افتادید؟
حالا که نه تنها آن خانم خود شما هم وابسته شده اید ...
من همیشه به برادرانم در تالار می گم که تروخدا تا شرایط کامل ازدواج را ندارید اقدام به برقراری ارتباط به قصد ازدواج نکنید..
حالا شما فکر می کنید این خانم را تا چه حد می شناسید؟
آیا همه معیارهای شما را دارند؟
ایا حاضرند نامزد یا عقد باشند تا شما کار ثابت پیدا کنید و سربازی را تمام کنید؟چون مطمئنا ایشان هم با علم به این مسائل با شما ارتباط گرفته است پس این مشکلات را می داند؟
آیا جر مسئله ای که ذکر کردید هیچ مشکل دیگری نمانده است ؟
آیا این یک بهانه نیست؟؟ چون شما یکسال قبل هم این را می دانستید که کار ثابتی ندارید و سربازی نرفته اید پس چه شد که ناگهان احساس کردید این مشکلات مانع ادامه ارتباط است و حوصله زندگی متاهلی ندارید؟
اگر حوصله زندگی متاهلی و قبول مسئولیت نداشتید چرا با خانم مورد نظر به قصد تاهل صحبت کردید..؟
خوشحال میشم پاسخ های شما رو بشنوم..

سلام و ممنون از پاسخ شما

دوست خوبم همیشه در این تالار بیان شده که تا شرایط کامل ازدواج را ندارید اقدام به برقراری رابطه با جنس مخالف چه به قصد ازدواج نکنید..

بله درسته...

آیا این انسانیت هست که شما تازه بعد یکسال یاد سربازی و اینکه جای پای محکمی ندارید افتادید؟

نه واقعيتش كار درستي نيست .. من خودم رو مسئول مي دونم و براي همين نمي خوام به راحتي احساسات كس ديگه اي رو به بازي بگيرم
من از اولش هم خدايي به قصد ازدواج جلو اومدم اما متاسفانه نمي دونم اسمش رو چي بگذارم انگار كه وقتي واقعا خواستم توي بطن كار قرار بگيرم حس كردم هنوز نمي تونم مسئوليت زندگي، ماديات،‌معنويات و محبت كس ديگه اي به عنوان همسر قبول كنم من يكي از دلايلم براي اين كه بخوام باهاش ازدواج كنم در حال حاضر اينه كه بهش يه جورايي اميد اين كار رو دادم و نمي خوام زير حرفم بزنم اما از طرفي هم فكر ميكنم ممكنه بعدا هر دومون پشيمون بشيم مي دونم مقصر اصلي منم

حالا شما فکر می کنید این خانم را تا چه حد می شناسید؟
آیا همه معیارهای شما را دارند؟

نسبتا خوب ميشناسمشون چون توي يك سال خيلي باهم حرف زديم و همديگه و اخلاق هم رو خوب ميشناسيم
من با دخترهاي زيادي سر و كار داشتم توي محيط كار و دانشگاه

اما تنها كسي كه باهاش رايطه برقرار كردمايشون بود چون 85 درصد معيار هاي من رو دارند
و اين رو هم ميدونم كه 100 درصد تقريبا محاله....

ایا حاضرند نامزد یا عقد باشند تا شما کار ثابت پیدا کنید و سربازی را تمام کنید؟چون مطمئنا ایشان هم با علم به این مسائل با شما ارتباط گرفته است پس این مشکلات را می داند؟

ايشون ميگن قبل سربازي عقد و بعد از دوسال سربازي ازدواج....

پدرشون هم موافقند اما بيشتر از اون 2 سال رو اصلا فكر نمي كنم راه بيان

من خودم هم راستش خيلي موافق اين قضيه نيستم چون بعد از سربازي ام مي خوام دنبال يه پتانسيل مالي يه مقدار قوي باشم كه بتونم پايه هاي زندگي ام رو خوب بگذارم
چون بعدش واقعا اين كار سخت ميشه و من نمي خوام دوباره با سختي زندگي كنم

اما به هر حال اين راه حلي هست كه تو ذهنمون هست
براي صبر كردن براي من بدون هيچ پيش قدمي من اصلا موافق نيستم

كه تا دو سال ديگه هيچي به هيچي بعد دوسال اقدام كنيم
چون توي اين دو سال هزار اتفاق ممكنه بيافته و نظراتمون عوض بشه

آیا جر مسئله ای که ذکر کردید هیچ مشکل دیگری نمانده است ؟

يه چيز ديگه هم هست كه ايشون با نامادري شون زندگي ميكنند و با ايشون هم رابطه خوبي ندارند
من هميشه خانواده اي كه توش همه با هم خوب باشند و رابطه خوب داشته باشيند رو مي پسنديدم
و حرفم اين نبوده كه من مي خوام با خودش زندگي كنم به خانوادش كاري ندارم
اما من قلبا بهش علاقه دارم و اگر هوس بود توي اين 1 ساله خودش رو نشون ميداد

چون شما یکسال قبل هم این را می دانستید که کار ثابتی ندارید و سربازی نرفته اید پس چه شد که ناگهان احساس کردید این مشکلات مانع ادامه ارتباط است و حوصله زندگی متاهلی ندارید؟
اگر حوصله زندگی متاهلی و قبول مسئولیت نداشتید چرا با خانم مورد نظر به قصد تاهل صحبت کردید..؟

فكر ميكنم چون قضيه جدي تر مطرح شد اين مشكل برام نمايان تر شده

از طرفي هم مي دونم خودم آدم حساسي ام
يعني مسائلي كه ممكنه خيلي هم بزرگ نباشه رو براي خودم نه ديگران غول ميكنم
شايد براي اين مساله هم همينجوري هست...

خواهش ميكنم راهنمايي ام بفرماييد ممنون

سلام دوست گرامي! ضمن تاييد نظرات دوست خوبم سارا بانو كه سوالاتي پرسيدند و شما پاسخ دادين، من هم سوالي از شماداشتم كه بتونم بهتر راهنماييتون كنم (البته اگر قابل بدونيد) .
آيا امكان نامزدي بلد مدت مثلا واسه اين دو سال سربازي براي شما هست؟
ممنونم.

اينو پرسيدم چون بين عقد و نامزدي زمين تا آسمون فرقه!

چیزی به نام نامزدی در اسلام وجود نداره.
عقد بلند مدت هم مشکلات زیادی به همراه داره و من به کلی نفی اش می کنم.

اگه از همین ابتدا قداستی برای تشکیل خانواده قائل نشی تا ته راه میری و به بن بست میرسی.

نوشته اصلی توسط hamishetanha

سلام دوست گرامي! ضمن تاييد نظرات دوست خوبم سارا بانو كه سوالاتي پرسيدند و شما پاسخ دادين، من هم سوالي از شماداشتم كه بتونم بهتر راهنماييتون كنم (البته اگر قابل بدونيد) .
آيا امكان نامزدي بلد مدت مثلا واسه اين دو سال سربازي براي شما هست؟
ممنونم.

اينو پرسيدم چون بين عقد و نامزدي زمين تا آسمون فرقه!

سلام دوست عزیز

فکر نمیکنم نمیدونم البته این جور که دورادور نظر پدرشون رو بهم گفتند ایشون می گن عقد - 2 سال سربازی - بعدشم ازدواج

فکر نمیکنم راضی بشن
الان یه سوال بزرگتر توی ذهنمه

من به این دختر خانم علاقه دارم
و بقیه کسانی هم که دور و برم بودند دیدم ، فهمیدم هیچ کدومشون مثل ایشون به دلم نمی نشینند و شرایطش رو نمی پسندم

اما واقعیتش فکر میکنم علاقه من به ایشون اون عشق آتشینی نیست مه بتونه یه زندگی رو گرم نگه داره

یه علاقه دوستانه خیلی خوبه!!!

سراین هم خیلی تردید دارم
ممنون میشم پاسخ بفرمایید

سلام . دوست گرامي اگر شما فكر ميكنيد شرايطش رو نداريد، حتما نداريد... جسارت نميكنم ولي شما ناخواسته اشتباه كرديد و بدون داشتن شرايط ازدواج، تصميم به برقراري رابطه گرفتين.
به هر حال ديگه مجال سرزنش نيست... بهتره تكليفتونو با خودتون روشن كنيد. اگر حتي يك درصد هم احتمال ميدين با كس ديگه اي هم امكان داره خوشبخت بشين، از اين ازدواج صرف نظر كنيد و هر چه زودتر به اين رابطه خاتمه بدين... اما اگر فكر ميكنيد هيچكس ديگه مثل اون نميشه و فقط به ازدواج با ايشون فكر ميكنيد، از خود دختر خانوم و همچنين پدرشون مهلت بخواين و براشون كامل توضيح بدين كه براتون مقدور نيست الان شرايط عقد رو فراهم كنيد و بخواين تا بعد از سربازي به شما مهلت بدن و تصميم گيري رو به عهده خودشون بذارين.
شما شرايط ازدواج نداريد و نبايد اين شرط عقد رو بپذيريد چون آينده خوبي نداره و ممكنه بعد ها براتون مشكل ايجاد كنه.
بدونيد كه ازدواج مسؤليت سنگينيه، خيلي ها توان پذيرفتن اين مسؤليت بزرگ رو با اطمينان كامل در خودشون ميديدند و باز هم بعد از ازدواج كم آوردند، چه برسه شما كه خودتون هم در تواناييتون ترديد دارين!
البته اين نظر شخصي من بود و مطمئنا دوستان عزير تالار خيلي بهتر راهنماييتون ميكنن.
موفق باشين!