موضوع: درمورد محل زندگیم دروغ گفتم به خاستگارم

سلام به همه دوستان عزیز

من مدتی پیش با یه آقایی آشنا شدم و با هم در ارتباط بودیم تا کم کم به هم بسیار زیاد علاقمند شدیم و ایشون از من خواست که اجازه بدم تا برای خاستگاری بیان. نظر من کاملا مثبت هست و مطمئنم نظر خانواده ها هم همینه، تو این مسئله شکی ندارم. فقط این بین یک مشکل خیلی بدی وجود داره.

اولین و بزرگترین و مهمترین معیار ایشون برای انتخاب همسر صداقت و راستگویی هست، و بارها این موضوع رو تکرار کرده که یکی از دلایل اصلی ایشون برای انتخاب من اینه که آدم دروغگویی نیستم و بسیار صادقم و اهل مخفی کاری و این حرفا نیستم. واقعا من توی این مدتی که با هم در ارتباطیم همیشه با ایشون صادق بودم به جز یک بار و همون یک بار برام مشکل ساز شده.

من چون در اوایل آشنایی فکر میکردم این یک دوستیه ساده س و قرار نیست به جایی ختم بشه و اینکه چون فکر میکردم ایشون از نظر اجتماعی و اقتصادی خیلی بالاتر از من هستن در مورد محل زندگیم بهشون دروغ گفتم و الان هم واقعا پشیمونم. توی این مدت بارها ایشون از من پرسیدن تا حالا بهمن دروغ گفتی یا نه و من هربار با عذاب وجدان میگفتم نه من تا حالا کوچکترین دروغی بهت نگفتم.

الان که بحث ازدواج و خاستگاری مطرح شده نمیدونم باید چیکار کنم. باید راستشو بگم و ایشونو از دست بدم و یا یه راه چاره پیدا کنم. با شناختی که ازشون دارم به جرات میتونم بگم اگر بگم دروغ گفتم اگر عاشقترین و مجنونترین آدم روی کره زمین هم باشه ولم میکنه و نظرش نسبت بهم کاملا عوض میشه... نه به خاطر محل زندگیم، بلکه به خاطر ماهیت کار که دروغگویی بوده. بهش هم حق میدم چون بارها و بارها ازم خواهش کرده بود که هیچ دروغی بهش نگم حتی اگر واقعیت بسیار آزاردهنده باشه. الان واقعا من حاضرم هرکاری کنم که این موضوع سد راه ازدواجم نشه... حتی حاضرم پول قرض کنم بدم به خانواده م تا بریم توی اون منطقه ای که به ایشون گفتم خونه بگیریم. ولی نمیدونم باید چیکار کنم، واقعیتو بگم و خودمو خلاص کنم یا دنبال راه چاره باشم و واقعیتو همیشه مخفی کنم.

تنها چیزی که الان میدونم اینه که اگه به خاطر همچین مسئله ای ایشونو از دست بدم هیچ وقت خودمو نمیبخشم.

از همتون خواهش میکنم با نظراتتون بهم کمک کنید، واقعا این روزا از بس به این موضوع فکر میکنم سرم داره منفجر میشه.

بسیار ممنون از همه ی دوستان

سلام خانم
من اگه جای شما بودم ، زودتر حقیقت و میگفتم و نمیذاشتم تا این مرحله برسه ، اما پیشنهاد من این هست که همین الان هم دیر نشده که واقعیت و به ایشون بگی ! آدم ها خطا میکنن ، و اگر ایشون آدم عاقلی باشه بخاطر این اشتباه شما رابطه رو بهم نمیزنه ، رابطه ای که به قول خودتون خیلی خوب پیش رفته ! پس سعی در پنهان کردن این موضوع نکنید ، چون اگر روزی به هر دلیلی بفهمه اونوقت بیشتر این موضوع براش آزار دهنده میشه ! خودت هم اذیت میشی که هربار این موضوع و متوجه نشه و همش میخوای با استرس و عذاب وجدان این موضوع و مخفی کنی ! پس الان با گفتنش صداقت خودت و نشون بده ، تا بفهمی که این آقا شمارو واقعا با همین شرایط ( مکان خونتون ) هم دوست داره یا نه ! بنظرم با گفتنش بازم صداقتت و نشون میدی ، و اون آقا هم اگه فهمیده و عاقل باشه درک میکنه .
موفق باشی

سلام

هرچه زودتر حقیقت رو بهش بگو و تصمیم رو به عهده ی خودش بگذار ،بگذار اگر قراره انتخابت کنه همونطور که هستی بپذیره تورو .

بهش بگو اما محکم و استوار ، نگران نباش ،توجیه نکن ،خواهش نکن . فقط بگو و تصمیم رو به عهده خودش بگذار .

میتونی از قبل بهش بگی یه مساله ای هست که می خوام حضوری بهت بگم که مهم هست ،این طوری ذهنش آماده تر میشه.

سلام
به دلایل مختلف و متعددی، در ایران ازدواج یکی از بزرگ ترین و بغرنج ترین موضوعات زندگی شده. شاید یکی از علل اون کوته فکری خود ما باشه. تو هر منطقه ای افراد باکلاس و تحصیل کرده و با فرهنگ و مبادی ادابی میتونن وجود داشته باشن. شما الان از نظر من میتونین به این اقا بفرمایید:
" چون ابتدا تصمیم ما ازدواج نبود، طبیعتا هم ترس داشتم که آدرس دقیق خونه مون رو بهتون بدم و هم دلیلی نمیدیدم برای اینکار. بعد از مدتی که توی رابطه مون جلو رفتیم و شناخت و تصمیممون مبنیبر ازدواج شد، تصمیم گرفتم که تنهاترین واقعیتی رو که به دلیل باورهای شخصیم باهات در میون نزاشتم زمانی عنوان کنم که از خصوصیات تحصیلی، رفتاری، اخلاقی و شخصیتی هم مطمعن شدیم و فرد مقابل رو برای همسری اینده مون انتخاب کردیم و شما به یک خواستگار بالفعل تبدیل شدین. گفتن این حقیقت رو دقیقا برای لحظه ی اخر که اماده ی خواستگاری هستین نگه داشتم چون بر این باورم که ادرس محل زندگی دخترخانم رو فقط به خواستگار میدن نه فرد دیگه."
به نظرم اینطوری عنوان کنی بهتره تا بگی وای من بهت یه دروغی گفتم و اونم اینه و حالا ببین باز منو میخوای و .... این طرز صحبت خیلی لول پایین و بی کلاسه. هر کسی هم با شنیدن این جملان چندشش میشه از فرد مقابل. اگر تحصیلات و موقعیت اجتماعی و شغلیشون و همچنین شخصیتشون خوب باشه برخوردشون با جملات بالا که عنوان کردم صحیحتر خواهد بود.

سلام
پیشنهاد میکنم دقیقا همینطور که اینجا توضیح دادین، به ایشونم بگین...
اینکه ازتون ناراحت میشن، اجتناب ناپذیره اما بعید میدونم این موضوع باعث شه کلا بیخیال شن. باید عواقب این موضوع رو تحمل کنید ولی اگه درست و صادقانه بی کم و کاست این موضوعو بهشون بگین، انشاءالله حل میشه...

توى صحبت هاى شما تلاشتون براى جذب اين آقا موج ميزنه. شما در دوره شناخت و آشنايى هستين يا در دوره تلاش براى از خودگذشتگى و محبوب نشون دادن؟!
از همون ابتدا كه با توجه به طرز فكرتون براى نگه داشتن ايشون دروغ گفتين تا الان كه نگران از دست دادن ايشون هستيد ...

اگه دوره شناخت رو سپرى ميكنيد بهتر بود به دنبال علت رفتار ايشون ميگشتيد. اينكه يك آقايى شما رو بارها بنشونه جلوى خودش و شروع كنه به سين جيم كه اعتراف كن دروغ گفتى يا نه، اصلا رفتار روتينى نيست!! و بايد ريشه يابى بشه. اين مسئله ميتونه چند تا دليل داشته باشه:
١) تجربه تلخى كه از گذشته همچنان با ايشون همراهه.
٢) خودشون فرد درغگويى هستن و بنابراين در مقابل ديگران اولين خصيصه اخلاقى كه به ذهنشون مياد همينه و اگر ديگران در مقابلشون اين رفتار رو داشته باشن احساس شكست ميكنن!
٣) ايشون متوجه شدن كه شما يك پنهان كارى داشتين و با چندين بار پرسش منتظرن تا واقعيت رو از زبان شما بشنون.
٤) ايشون ذاتا فرد شكاكى هستن.

از بين چند تا موردى كه برات نوشتم خوشبينانه ترين حالت مورد سوم هست ولى اگه هركدوم از موردهاى ديگه درست باشن، زندگى با ايشون ميتونه برات تبديل به جهنم بشه ...
بهتره دست از اين شخصيت مهرطلبت بردارى و به جاى تلاش براى نگه دارى ايشون، به دنبال ريشه هاى اخلاقى ايشون و مشكلات احتمالى آينده باشى.

نوشته اصلی توسط Shayeste

توى صحبت هاى شما تلاشتون براى جذب اين آقا موج ميزنه. شما در دوره شناخت و آشنايى هستين يا در دوره تلاش براى از خودگذشتگى و محبوب نشون دادن؟!
از همون ابتدا كه با توجه به طرز فكرتون براى نگه داشتن ايشون دروغ گفتين تا الان كه نگران از دست دادن ايشون هستيد ...

اگه دوره شناخت رو سپرى ميكنيد بهتر بود به دنبال علت رفتار ايشون ميگشتيد. اينكه يك آقايى شما رو بارها بنشونه جلوى خودش و شروع كنه به سين جيم كه اعتراف كن دروغ گفتى يا نه، اصلا رفتار روتينى نيست!! و بايد ريشه يابى بشه. اين مسئله ميتونه چند تا دليل داشته باشه:
١) تجربه تلخى كه از گذشته همچنان با ايشون همراهه.
٢) خودشون فرد درغگويى هستن و بنابراين در مقابل ديگران اولين خصيصه اخلاقى كه به ذهنشون مياد همينه و اگر ديگران در مقابلشون اين رفتار رو داشته باشن احساس شكست ميكنن!
٣) ايشون متوجه شدن كه شما يك پنهان كارى داشتين و با چندين بار پرسش منتظرن تا واقعيت رو از زبان شما بشنون.
٤) ايشون ذاتا فرد شكاكى هستن.

از بين چند تا موردى كه برات نوشتم خوشبينانه ترين حالت مورد سوم هست ولى اگه هركدوم از موردهاى ديگه درست باشن، زندگى با ايشون ميتونه برات تبديل به جهنم بشه ...
بهتره دست از اين شخصيت مهرطلبت بردارى و به جاى تلاش براى نگه دارى ايشون، به دنبال ريشه هاى اخلاقى ايشون و مشكلات احتمالى آينده باشى.

سلام دوست عزیز

با حرفتون موافقم. انکار نمیکنم که تمام تلاشمو میکنم که این رابطه روحفظ کنم، چون واقعا احساس خوشحالی میکنم در کنار این آقا. ولی من الان در دوره آشنایی هستم، و هیچ تلاش مازادی برای محبوب نشون دادن خودم نمیکنم، کاملا خوده واقعیمو تا الان به ایشون نشون دادم، هیچوقت وانمود نکردم که آدم دیگه ای هستم چه از نظر خصوصیات اخلاقی و رفتاری چه مسائل و اهداف دیگه. همیشه همینطور بوده به جز در مورد مسئله محل زندگیم.

ولی اینطور نبوده که ایشون بشینه و منو بازخوست کنه که آیا بهش دروغ گفتم یا خیر... بیشتر به این صورت بوده که به هم قول بدیم که هیچوقت هیچ دروغی به همدیگه نگیم چون از نظر ایشون اصلیترین مسئله ای که باعث فروپاشی یه رابطه میشه دروغه. و من متاسفانه هربار که این قولو میدادم اصرار بر این میکردم که من تا الانشم کوچکترین دروغی بهت نگفتم (واقعا متاسفم بابت این حرفم).

در مورد دلایلی هم که شما گفتین مورد یک کاملا درسته چون ایشون از رابطه ی قبلی که داشتن و دروغ های اون خانوم که شدیدا باعث فروپاشی رابطه شون شده برام صحبت کردن. مورد 3 رو هم واقعیت اینه که خودم هم به این موضوع شک کردم، ولی نمیدونم واقعا ایشون چیزی بو بردن یا خیر.

با تمام این تفاسیر، هنوز نمیدونم چجوری باید این مشکلو حل کنم. مشکل سر مهرطلبی من نیست، مشکل من اینه که نمیخوام به خاطر یه دروغ ساده یه رابطه بهم بخوره و یا اگر هم بهم نخوره ایشون اعتمادشو نسبت به من از دست بده و یا به باقی حرفام هم به خاطر دروغی که گفتم از این به بعد با شکاکی نگاه کنه.