موضوع: چگونگی رفتار با شوهری که خیلی سرد و بی تفاوته..نیاز به راهنمایی دارم

سلام.به دوستای همدردی گلم...حدود یه ماهی میشه چیزی از مشکلم ننوشتم...
یادتون باشه آخرین بار کگفتم که نامزدم بهم گفت هیچ حسی بهم نداره و کمکش کنم که درست شه...
من شاید نزدیک 20 روز ازش فاصله گرفتم.کلا همدیگرو ندیدیم تا بشینیم به همه چی فکر کنیم .
آخرش دیگه نامزدم کلی معذرت خواهی کردو گفت که فشار روش زیاده و از طرفی سربازه و فشار پادگان از طرفیم دعواهای زیاد بین من و اون باعث این اتفاق شدو گفت که جبران میکنه..البته من چند باری قبول نکردم تا حداقل قلبم آروم شه.چون واقعا بد داغون شدم وقتی شنیدم که بهم گفت هیچ حسی بهت ندارم..
ولی دیگه دیدم خیلی پشیمونه .قبول کردم..اون روز که باهم آشتی کردیم بهترین روز زندگیم بود.شده بود همون چیزی که میخوام.تو تک تک رفتاراش عشق و علاقه رو میدیدم...

ولی فقط واسه همون روز بود...وقتی رفت پادگان و دوباره اومد مرخصی باز همون آدم بی تفاوت و سرد شده بودد..باز هیچ عشقی تو رفتاراش نبووود.(البته یکم بهتر از قبل ولی مثل موقعی که آشتی کردیم نبود)
بعد چند بار برخورد باهاش من به این نتیجه رسیدم که نامزد من کلا آدم سرد و بی تفاوتیه...انگار واسش این چیزایی که من میگم مسخرس..اصلا درک نمیکنه حرفامو نیازامو...
میخوام راهکار بهم بدین..که چطوری با این شخصیت سازگاری پیدا کنم..
چطوری هم بتونم بهش بگم که من دوست دارم چجوری باشه و هم شور و هیجان و عشق ازش ببینم..
راهکار بگین که بهترین رفتار با این تیپ شخصیت چطوریه...
مرسی عزیزان

سلام.دوستان عزیز
ینی کسی نیست بهم راهکار بده..واقعا دارم اذیت میشم از رفتاراش.کمکم کنین تا بتونم با راهکاراتون رابطمون رو بهتر کنم

سلسلام.پاییزه جوون ..ممون از جوابت خوبت..
من قبلا که هنوز مشکلمون انقدر جدی نشده بود.خیلی زیاد دختر شوخ طبع و با انرژی و البته شیطون...محبتمم بهش خیلی زیاد بود..
ولی هرچقدر که گذشت و سرد بودنش رو دیدم منم سرد شدم.دیگه کمتر پیشش شادم و میخندم.بیشتر اوقات باهم بحث داریم.من تحمل رفتارای سردش رو ندارم...
رفتارام تو جمع الان که بیشتر اوقات باهم حرفی نمیزنیم و ساکتیم..
ولی در مجموع الان من واقعا روحیم داغون شده.واقعا شکننده شدم.زود رنج شدم.با کوچکترین کارش سریع ناراحت میشم و بحث و دعوا شروع میشه..
حالا قراره دو جمعه بشینیم کامل در مورد مشکلمون حرف بزنیم و تصمیم بگیریم که چیکار کنیم.
واسم دعا ننین

پروانه جان باید بیشتر توضیح بدی منظورت از اینکه سرده چیه تا مشخص بشه که انتظارات شما بیش از حده یا رفتار ایشون غیر عادیه . با کلی گفتن مشخص نمیشه . همه ما زمانهایی هست که خسته ایم بی حوصله ایم . در این زمانها باید فرصت استراحت بهش بدیم به جای اینکه گیر بدیم . بیشتر عروسهای جوان انتظار دارند محبت و توجه کلامی از همسرشون دریافت کنند . در حالیکه اقایون این کار رو سوسول بازی میدونند و معتقدند که محبت باید در عمل نشون داده بشه . مثلا وقتی کنار میز غذا بهتون توجه میکنه یا غذا میکشه یعنی میگه دوستت دارم . خانمها میتونند چند تا کار رو باهم انجام بدهند مثلا یه خانم همزمان هم سریال میبینه هم ظرف میشوره هم میتونه اشکالات درسی بچه اش رو هم رفع میکنه . ولی یه مرد وقتی فوتبال میبینه هیچ کار دیگه ای نمیتونه بکنه .

سلام.واحد جان
چند نمونه از سردیه نامزدم اینه..مثلا اون وقتی من تو جنمع میرم سمتش میگه نیا پیشم و برو پیش خانوما بشین.حالا این درحالی که اون جمع جمع خانوادگیه ..بهم میگه زشته پیشم بشینی...یا وقتی سر سفره میشینه اصلا براش مهم نیست که من سر سفره باشم یا نه؟یا اصلا بهم ابراز علاقه نمیکنه و تا بحال ابراز دلتنگی نکرده..هیچ وقت طوری نبوده که من حس کنم واس دیدنم شور و اشتیاق داره...یا وقتی از پادگان میاد نه بغلم میکنه و نه بوسم..هیچی.حتی وقتا شبا پیش هم میخوابیم بغلم نمیکنه..دلیلشم اینه که من خستم و پست دادم و خستم و خوابم میاد


به نظرت اینا دلیل سردی نیست.
من دوریش رو تحمل میکنم که حداقل وقتی پیشم اومد بهم عشق و محبت بده..باهم خوش باشیم ولی اصلا اینطوری نیست..من همسشه تنهام
کمکم کنین...خیلی بهم ریختم.نمیدونم چه رفتارایایی باید داشته باشم تا بتونم اوضاع رو درست کنم..

دلم بیشتر می گیره وقتی می بینم آدمهای سرد توانایی ازدواج دارن. عدالت نیست.
ببخشید اما تو دلم بود باید می گفتم.

سلام.آبی بی کران عزیز.ممنون بابت معرفیه کتاب.دانلودش کردم و مشغول خوندشونم.
بچه ها یه خبر؟بعد بحث مفصلی کا داشتم باهاش.تصمیم گرفتم این موضوع رو با خانوادش در میون بزارم..باهم رفتیم خونشون و کلی حرف زدم.گفتم که یه زن از شوهرش چه انتظارایی داره جز اینکه علاقه و عشق و توجه ازش ببینه.گفتم که من این همه شرایط سخت سرباز بودنش رو تحمل میکنم.این همه دوریو تحمل میکنم..ولی پسرتون هیچ حسی بهم نداره یه بار نشده دلتنگم بشه..نامزدم فقط گوش میدادو هیچ حرفی نمیزد.فقط پدرش گفته که من راست میگم که اونم گفت آره..
مادرش کلی ناراحت شد ..شوکه شد.ولی حس کردم کار خوبی کردم .حداقل اونا میشینن با پسرشون حرف میزنن.(خداروشکر خانواده فوق العاده خوب و منطقی داره)
نامزدمم بعد تموم شدن حرفا .منو برد تو اتاق و کلی معذرت خواهی کرد از رفتاراش و گفت که جبران میکنه و فرصت مبخواد....
ولی دوستای گلم .شب که باز پیش هم خوابیدیم انگار نه انگار من زنشم .باز جدا خوایدو دریع از یه کوچولو توجه..
من چیکار کنم آخه ....دیگه هیچی به ذهنم نمیرسه. واقعا خسته شدم.. نمیدونم چه رفتاری الان درسته انجام بدم.کمکم کنین.خواهش میکنم