موضوع: موسیقی های امروزی

دوستان سلام لطفا نظرتان را در خصوص موسیقی های رایج و جدید امروزی بفرمائید:D

سلام
شاید 10% از اونا ارزش گوش کردن داشته باشن

سلام ظاهرا کسی حال جواب دادن ندارد باز هم (کسی مثل هیچکس)

هاتف، ارباب معرفت که گهی
مست خوانندشان و گه هشیار

از می و جام و مطرب و ساقی
از مغ و دیر و شاهد و زنار

قصد ایشان نهفته اسراری است
که به ایما کنند گاه اظهار

پی بری گر به رازشان دانی
که همین است سر آن اسرار

که یکی هست و هیچ نیست جز او
وحده لااله الاهو

سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولى دل به پائیز نسپرده ایم
چو گلدان خالى لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود، ما دیده ایم
اگر خون دل بود، ما خورده ایم
اگر دل دلیل است، آورده ایم
اگر داغ شرط است، ما برده ایم
اگر دشنه دشمنان، گردنیم
اگر خنجر دوستان، گرده ایم
گواهى بخواهید، اینک گواه
همین زخم هایى که نشمرده ایم!
دلى سر بلند و سرى سر به زیر
از این دست عمرى به سر برده ایم

احساسات وعلائق نسل امروزی تغییر کرده در دنیای امروز که نسل پتانسیل بالایی دارد باید ان را تخلیه کند که موسیقی امروز مقداری جوابگویی این احساس است

سلام آقا رضا
به نظر من موسیقی مثل اون چوبی است که اگر شما انرا در گنداب فرو کنی بوی بدی متصاعد میشود واگر درشیشه گلاب فرو کنی وتکان بدهی عطر خوبی به مشام میرسد در واقع موسیقی انچه را در فرد است میشوراند به همین دلیل است که حکم قطعی ندارد و اما بعضی می اندیشند که با شنیدن بعضی از موسیقی ها به عرش میروند درست است اما به عرش خیال نه عقل البته این جواب سوال تو نبود
واما موسیقی امروزی شاید در بسیاری از مواقع اثر بلند مدت خوبی نداردویه جورایی غفلت آور است وسست ارادگی از پیامدهای ان است

رضا جان،درود بر شما؛
عرض کنم که شاید بیشتر ما حس بدی نسبت به آن گونه موزیک داریم،شایدم نه.اما توجه کنید که موسیقی غرب را ما آدمیان شرق نمی توانیم بفهمیم یا تفسیر کنیم.
سیر تطور این نوع از موسیقی ویژه تمدن غرب بوده و هم پای همه عناصر فرهنگ غرب رشد کرده و لذا باید آن را در قالب همان تمدن دید و شناخت.
شاید موهای نوازندگان *متالیکا* از دید ما بلند یا آوازها و صداهای آلات و خودشان گوشخراش باشد،ولی نمی توان ارزشی درباره آنها سخن گفت و بد و خوب کرد.من به شخصه اطلاعات کافی را در باب این موضوع ندارم.
راستی آن شعر زیبا مال کیست؟(شعر دومی)

امشب به غصه دل من گوش مي كني
فردا مرا چو غصه فراموش مي كني
اين در هميشه در صدف روزگار نيست
مي گويمت ولي تو كجا گوش مي كني
دستم نمي رسد كه در آغوش گيرمت
اي ماه پاره كه دست در آغوش مي كني
تو كجا گوش ميكني