موضوع: ازدواج با بیوه !!!!!!؟

با سلام به دوستان ، من فرهنگی هستم و 33 ساله و مجرد ، امسال با یه همکاری آشنا شدم که 5سال از من کوچکتر و 4سال پیش نیز با توافق از پسرعمه اش به خاطر اعتیاد جدا شده و فقط 6ماه زندگی مشترک داشته ! نظر شما در مورد این کیس که باهاش ازدواج کنم چیه ؟ ممنون از راهنماییهایتون

میشه بپرسم اونهمه علامت تعجب در عنوان تاپیک جلوی کلمه "بیوه" برای چیه؟
ابتدا عرض کنم که ایشان اگر جدا شده باشند بیوه نیستند و مطلقه محسوب میشوند. بیوه به زنی گفته میشود که همسرش از دنیا رفته باشد.
اما به هر حال آیا خود شما ذهنیت خاصی نسبت به ازدواج با یک خانوم مطلقه دارید؟
نظر خود شما در این مورد چیه؟

چه ایرادی داره اگه قبلا ازدواج کرده باشه ؟اگه ادم شوهرش معتاد باشه باید باهاش زندگی کنه که مردم نگن بیوه با اون همه علامت تعجب؟؟؟ بقیه ویژگی هاشو نو در نظر بگیرین

نوشته اصلی توسط Hamed65

سلام،

به همدردی خوش آمدید.

نقل قول از تاپیک مشاوره برای همه:

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

( 12/2/1386)

ازدواج با زن مطلقه ، بیوه

دوست عزیز؛ روی چند نکته اساسی که به آن اشاره می کنم ، خیلی تعمق کن:
یکم: شما با هر فردی که ازدواج کنید ( مجرد ، بیوه ، مطلقه ) می بایست ، ابتدا او را از نظر معیارهای ازدواج و تناسبی که با شما دارند بررسی کنید.

دوم: در مورد ازدواج با فرد مطلقه یا بیوه اضافه بر بند یکم باید به این نکته مهم توجه فرمائید، که در دیدگاه شما ، و خانواده اتان آیا فرد بیوه یا مطلقه امتیازی نسبت به فرد مجرد کمتر دارد. اگر چنین دیدی دارید، ممکن است سایه آن بر زندگی شما سنگینی کند، و این باعث شود که به اشتباه تصور کنید به او ترحم کرده اید، و اشتباه تر از آن ، اینکه تصور کنید او باید قدردان این ایثار و فداکاری شما باشد.
شما باید بدانید که وقتی چنین ازدواجی می کنید، یعنی اینکه او را مانند فردی مجرد در نظر گرفته اید و برای خود امتیاز بالاتری متصور نیستید، لذا بعدا نمی توانید بابت این ازدواج از او توقع قدرشناسی داشته باشید.

سوم: مسئله دیگر اینکه آیا شما قبلا ازدواج کرده اید یا نه هم مهم است. چون در صورتی که وی سن کمتری از شما داشته باشد و شما هم طلاق گرفته یا ...، بیشتر احساس هم طراز بودن خواهید کرد.

چهارم: باید بدانید که با چه بخشی از وجودتان تصمیم می گیرید، احساس ، افکار یا هر دو.
اگر اوج احساسی و دلسوزی شما منجر شود که به مسئله ازدواج فقط از یک جنبه بنگرید، بعدا با فروکش کردن احساس و با فکر به بعضی مشکلات و مقایسه ها، ممکن است ، دستاویز و بهانه ای برای پایمال کردن احساسات ایشان پیدا کنید.

پنجم: وجود فرزندان این شخص هم، به صبر و تحمل مضاعفی نیاز دارد. اگر هدف زندگی شما رفاه و لذت و زندگی مانند دیگران نباشد، و اهداف رشدی و کمال شما را بر انگیزاند و فردی متمایز از خانواده و جامعه باشید ، یعنی اینکه همنوا نباشید ( فردی نباشید که بخواهد مانند جماعت رفتار کند و از این بابت هم احساس ضعف و سرافکندی ندارید)، در این صورت می توانید با فرزندان ایشون هم کنار بیایید.
( البته سن ایشان و سن فرزندان هم پارامتر مهمی است)

ششم: اگر مسئله عشقی در میان است ، بدون اینکه بخواهم توضیحاتی بدهم به عشقی اشاره می کنم که توضیح آن را در پاسخ سایر مراجعان و همچنین در بخش مشاوره ازدواج به تفصیل داده ام.( منظورم عشقی با چشمان باز و با دید منطقی و همه جانبه نیست)

هفتم: به هر حال به خاطر اهمیت خاص انتخاب شما، و بسیار از جنبه های ناپیدای آن بهتر است با دید باز تصمیم گیری کنید، لذا توصیه
می کنم که حتما به یک مشاور خانواده مراجعه نمائید و جزئیات مسائل خود را جهت تصمیم گیری با او در میان بگذارید.

با سلام ، ببخشید واسه این علامتهای تعجب ! فقط قصدم توجه به این تایپیک و جواب دادن دوستان به این تایپیک بوده و بس
1- من خودم رو مناسب و متناسب با ایشون میدونم . چون خصوصیت اخلاقی و رفتاری همدیگرو تا حدودی طی این یه سال شناختیم و درک کردیم.
2 - از نظر خودم فرد مطلقه نیز مثه مجرد هستش و مشکل ذهنی با این موضوع ندارم . همچنین چون توی خونواده خودمون نیز این مسئله رو داشتیم(خواهر مطلقه)ولی خانواده ام با این مسئله کمی سازگار نیستند .
3 - من مجرد هستم ولی با سن بالا .
4- بیشتر افکارم رو متوجه این موضوع کرده ام .زیرا به نظرم این خانم همان کسی است که میتواند مرا موفق کند در امر ازدواج و پله ترقی من شود و همچنین برعکس این موضوع !
5- خوشبختانه این خانم بدون فرزند و فقط شش ماه زندگی متاهلی داشته است.
6 - من به ایشان علاقه دارم نه عاشق پرو پا قرصش هستم.

ببخشید شاید از نظر لغوی اشتباه گفته باشم ولی به هر حال کسی است که قبلآ زندگی مشترک داشته وا الان مجرد هستند!.
نه من ذهنیت خاصی نسبت به مطلقه ها ندارم . اونا نیز از بدروزگار به این حالت زندگی رسیده اند . ضمنآ ایشان نیز نسبت به من سختگیر هستند و ابتدا چهار شرط رو گذاشته بودند
1- مشکل ظاهری که داشتم رو برطرف کنم
2- وسیله نقلیه ام رو عوض کنم
3- اسمم رو تغییر بدم!
4- مهمترین شرط نیز ساختن زمینی که داشتم و نیمه تمام بود و باس حتما قبلآ از خواستگاری این خونه ساخته شده باشه!
البته با بحث و گفتگو توانستیم دو شرطش رو به بعد ازدواج موکول کند ولی خونه و شرط ظاهری به قوت خود باقی ماند

من واقعا مندم این چه نوع شرط گذاشتن هست.

شاید برای دیگران خیلی‌ عادی باشه. اما کسی‌ که یکنفرو دوست داشته باشه با همون اسم و همون قیافه قبلش داره دیگه. اون شرطهای دیگه رو ممکنه بعضی‌ بعضی‌ از خانوما پیشنهاد بدن. اما اینکه اسم رو عوض کنه یا ظاهر برا من یکی‌ عجیبه.

اگر می‌شه در موردشون بیشتر تحقیق کنید یا بهتر بگم بیشتر بشناسیدش.

ببینید دوستان ، در مورد شرایطش تغییر ظاهری منظورش فقط ترمیم دندان هستش و در مورد تغییر نام هم چون میگفت من از این اسم خوشم نمیاد و نمیتونم تو رو به این اسم صدا بزنم و تاحالا هم صدا نزده ! و فقط با نام شهرت صدا زده .همون جور که قبلا نیز گفتم اون از دو شرطش گذشت با اینکه منم یه شرط واسه اون گذاشتم که بیاد شهر ما زندگی کنه!
اون حتی میگه که حاضره به خاطر من مراسم ازدواج نداشته باشه و فقط یه عقد عادی بیاد خونه من
البته مدرکش نیز فوق لیسانس رو داره میگیره و من هنوز لیسانس هستم. به نظر شما این باعث مشکل میشه؟

من منتظر راهنمایی دوستان هستم ها !!!!

دوستان به نظر شما اینکه مدیریت تصمیم گیری با زن باشه صحیح است .البته اونم اول با همفکری دونفره و سپس نظر آخر رو اون بگیره؟؟؟؟؟