مراقبه معنوی

[paiize]

سلام
بله درسته، رحمت خدا که فراوانه,برای همین هم اینقدر احساس شرمندگی میکنم،اینقدر تلاش میکنم از خودم راضی نگهش دارم،تازه همین تلاش هم از روی محبت و رحمت خودشه!
مهربونی خدا،آدم رو دیوانه میکنه،با وجود این همه گناه و کوتاهی وغفلت ما، خدا هنوز و‌هر لحظه به ما محبت می‌کنه و نعمت هایش رو از ما که نمیگیره هیچ،بیشتر هم میده!


یه نکته هم بگم،که شاید خیلی مفصل باشه اما من سعی میکنم خلاصه بگم
بعد از اینکه تلاش میکردم به لطف خدا خصلت های بد درونِ خودم رو تشخیص بدم و اونها رو برطرف
کنم ،توی بیشتر موارد خیلی راحت میشد فهمید کجای کارم ایراد داره و با کمی زمان گذاشتن بر طرف میشد خداروشکر
اما یک مورد از خصلت های بد بود که خیلی زمان برد و هنوز هم گاهی ترکش هاش بهم میخوره!
اون هم رذیلتی به اسم حسادته!من از ابتدا اینو درون خودم تشخیص داده بودم،،حتی چند سال پیش توی همین تالار واسش تاپیک زده بودم،اون موقع تحقیقی نکرده بودم فقط حسادت های بزرگ خودم رو‌میدیدم،اما این خصیصه خیلی ریز و زیر پوستی آدم رو‌هدف قرار میده، مثل غرور !
یه مطلبی از یک بزرگی خوندم که وقتی میخوای صفتِ ناپسندی رو درون خودت ازبین ببری،نفسِ خودت رو مجبور کن که برعکس اون رو انجام بده!
تقریبا تمام صفات بد یک متضاد دارن و آدم تکلیف خودش رو زود متوجه میشه اما واقعا کلمه حسادت ،متضاد خاصی نداره
متوجه شدم که این ویژگی درون ذات آدم از خلقت آدم و حوا تا ماجرای قابیل و هابیل و الی آخر وجود داشته و داره پس خیلی تلاش بیشتری میخواد برای برطرف کردنش،مثل غیبت کردن که خوراک روزانه آدمها شده!
حالا من تلاش کردم که این ویژگی رو درون خودم کم و کمتر کنم،مثلا وقتی چیزی رو‌میخریدم و بقیه تحسین میکردن خوشحال میشدم ،اما اگه همون رو یکی دیگه میخواست بگیره توی دلم ناراحت میشدم و گاهی حتی تلاش میکردم که طرف رو‌منصرف کنم مثل مال من نگیره!!!!! انگار انحصاری بود!
یا مثلاً وقتی محبت همسرم رو به مادرش می‌دیدم اذیت میشدم!یا کلی مثال روزانه دیگه
خلاصه خیلی تمرین کردم که بلند نظر باشم،واز داشته های بقیه خوشحال بشم،حتی حسرت هم نداشته باشم چه برسه که حسادت داشته باشم،اما گاهی توی محبت ها و توجه های نزدیک ترین های خودم به بقیه این حس حسادت گل می‌کنه اما کنترل میکنم!
مثلاً چند وقت پیش همسرم یه سوغاتی متبرک از کربلا واسش آوردن که داد به مادرش خیلی هم زیبا و دلنشین بود و مستقیم از حرم آورده بودن ،من دلگیر شدم و گفتم همسرم که میدونست من خیلی از این چیزها دوست دارم چرا به من نداد،خلاصه سه چهار روز ذهنم درگیر بود،یعنی شیطان داشت از علاقه ی من به امام حسین(ع) استفاده میکرد و منو فریب میداد که حسادت کنم،یه جورایی توی ذهنم از اون سوغاتی بت ساختم به بهانه ی اسم امام حسین،چهار روز طول کشید تا اینو متوجه بشم،اما تا متوجه شدم کنترلش کردم و دیدم که همسرم چه کار خوبی کرد به مامانش داد.
اما خداروشکر حالا که وابستگی هام کمتر شده این خصلت هم کمتر خودش رو نشون میده و انشاالله یه روزی بیاد که همه بتونیم این حس عجیب رو کنار بزاریم.

[ammin]

یکی از نکته های جالب نماز عید فطر که عید فطرت و پاک شدنه. سوره شمس و اون آیه که تاکید میکنه هر کس نفس خودش رو پاک کنه قطعا رستگار خواهد شد. اگر پاکی دل رو مبنا قرار بدیم، اونوقت متوجه پاک کننده ها خیلی زیادند. یعنی نماز لکه هایی رو پاک میکنه که صدقه و زکات پاک نمیکنه، صدقه و زکات لکه هایی رو پاک میکنند که نماز اونها رو پاک نمیکنه. به نظرم حتی کار کردن و کسب روزی حلال باعث میشه لکه هایی پاک بشند که چیزهایی دیگه اونها رو پاک نمیکنند و شاید کارهایی که یک زن خانه دار انجام میده مشابه همین نوع پاک سازی بشه.

فکر میکنم هر کدوم از ما درگیر یک یا چند صفت باشیم که دیگران اون درگیری رو ندارند. احتمالا خیلی از ما اگر مبلغ زیادی پول در بدترین شرایط مالی پیدا کنیم حتی یک صدم ثانیه هم وسوسه نشیم که اون رو برای خودمون برداریم. اما شاید مثلا در حل صفات دیگه مثل غرور ، عصبانیت ، یا حفظ پاکدامنی ، حسادت یا چیزهای دیگه درگیر وسوسه باشیم که دیگران به این صفات غلبه کردند. من همیشه صفات بدی که با اونها درگیر هستم رو میارم روی کاغذ گاهی همون موقع به لطف خدا دلایل و راهکارهاش رو پیدا میکنم گاهی چند روز طول میکشه، هر کاری برای حلش انجام دادم رو مینویسم بعضی از این ها رو سالهاست که دارم حتی تاریخ وساعتش رو بالاش نوشتم و بعدا که نگاه میکنم مسیر سینوسی حل کردنش رو میبینم. این نوشته ها خیلی کمک میکنه تمرکزم رو حفظ کنم و بدونم قراره چه چیزی رو حل کنم و چقدر در حل کردنش موفق بودم چقدر هنوز چالش دارم

[paiize]

یکی دیگه از تجربه های من در جلب رضایت خداوند،تقویت صبرِ!
به شخصه آدم صبوری هستم،ودربرابر آزار و اذیت های دیگران آستانه تحملِ بالایی دارم،وقتهایی که دیگه خیلی از افراد ناراحت میشم،یا مشکلی پیش میاد که از حل کردنش عاجزم،خودم رو به جای یک بزرگی قرار میدم و از منظر اون فکر میکنم و تصمیم میگیرم
مثلاً پیش خودم میگم اگه هر کدوم از معصومین بود چه کاری میکرد؟چطور صبر میکرد یا چطور رضایت خدا رو درنظر میگرفت؟اونوقت خیلی راحت میتونم از سد اون مشکل عبور کنم و همیشه این قسمت از زیارت عاشورا ( اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ”) رو در نظر میگیرم و اعتقادم اینه که بااینکه نمیتونم ذره ای مثل اون عزیزان زندگی کنم اما وقتی میگیم باید معصومین الگوی ما باشند ،حتما باید بتونیم کمی شبیه شان باشیم.
نه فقط برای صبر در مشکلات بلکه برای خیلی از امور زندگی از این عبارت فوق العاده زیارت عاشورا میشه بهره برد
____________
تاپیک تنظیم هیجانات خیلی فوق العاده بود،خیلی استفاده کردم و پر از نکته های حیاتی بود،ممنونم از ایجاد این تاپیک