هدف زندگیمو چگونه انتخاب کنم ؟

[miss seven]

سلام دوستان خوبم امیدوارم حالتون خوب باشه .

خب من دیگه زود میرم سر اصل مطلب .

همه ی ما آدما باید توی زندگیمون هدف داشته باشیم تا امید و انگیزه برای ادامه زندگی داشته باشیم ....اینکه صبح از خواب بیدار میشیم خوشحال باشیم و انرژی داشته باشیم برای ساختن یه روز جدید ...شاید عده ی زیادی مثل من دنبال هدف باشن ولی عده ای هم هستن که زندگی هدفداری دارن و در اون راستا حرکت میکنن و متوقف نمیشن ... حالا از خودم میگم :

چیزی که واقعا از زندگیم میخوام درست زندگی کردنه ، از زندگی فقط خود زندگی کردن رو میخوام ..آدم جاه طلبی نیستم و دنبال چیز های دست نیافتنی هم نیستم ...توی رویا و توهم بسر نمیبرم و زندگی رو واقعی میبینم.

توی فضای مجازی پیج های انگیزشی رو دنبال میکنم و گفته میشه هدف بلند مدت انتخاب کنید ( مثلا جوریکه 5 سال تا 10 سال آینده رو شامل بشه ) من واقعیتش نمیتونم چنین برنامه ریزی بکنم وقتی نمیتونم پیش بینی کنم حتی روز آینده و یا ساعت آینده چه اتفاقی قراره بیفته .
نهایت بتونم برنامه یکسال خودم رو تهیه کنم تا یه چشم اندازی داشته باشم که ببینم چه تغییراتی باید توی زندگیم ایجاد کنم ...و این کار را هم کردم ..یه دفتر برداشتم و اون رفتار ها و یا عاداتی که در این یکسال میخوام به زندگیم اضافه کنم رو نوشتم .

اما

اینا همه اش برنامه ریزیه ...

هدف زندگی متفاوته و من نمیدونم هدف واقعیم چیه ؟

اصلا نمیدونم آیا درست بود رفتم روانشناسی خوندم یا اینکه رشته های دیگه ای هست که برام مناسبه ؟ بعد از فکر کردن به این نتیجه میرسم انتخابم درست بوده ولی انگار توی زمینه های دیگه ای هم استعداد دارم .

هیچ چشم انداز شغلی ندارم و هنوز نمیدونم چه کاری برام مناسبه و بدتر از همه اینکه به هیچ کاری علاقه ندارم اما میخوام برم سر کار تا اسمش باشه هدفی دارم و کاری انجام میدم .

آخه اینکه یه آدم هر روز بیدار بشه دست و صورت بشوره ، مسواک بزنه ، مطالعه کنه ، غذا بخوره ، بخوابه ...حالا گاهی هم تفریح مثل تماشا کردن فیلم و گردش

اسم اینا زندگیه ؟؟؟ تا کی اینجوری باید ادامه داد ؟

مطمئنم خیلیا هدف ندارن و دچار روزمرگی ان اما من اینطور زندگی کردن رو دوست ندارم چون احساس مفید بودن نمیکنم ...

ممنون میشم منو راهنمایی کنید دوستان

[Pooh]

سلام.

سون جان، بیشتر از یک ماه و نیم ازشروع سال گذشته. مثل برق و باد. نه؟!؟

به نظرت مثلا هفتاد سال عمر، چقدره؟ هفتاد سال عمر، میشه کلا ۸۴۰ تا یک ماه.

اگر فرض کنیم مثلا الان ۲۵ سالت باشه، یعنی ۳۰۰ تا از ۸۴۰ تا، تا حالا گذشته.

حالا اگر بخوای یک ماهش رو برگردونی با چقدر هزینه میتونی برگردونی؟ میتونی؟اندازه به اصطلاح خون پدرت هم پول بدی بر میگرده؟

حالا اگر مثلا شش ماه پیش مثلا دو میلیون هزینه کرده بودی, حتی اگر اندازه خون باباشون پول میگرفتن، برای یک سری دوره های خودشناسی و الان تکلیفت با خودت بیشتر مشخص بود، بهتر نبود؟


سون جان، تو از من چند سالی کوچکتری. و اینو بدون که خدا خیلی خیلی دوستت داشته که الان دچار این دغدغه شده ای برای یافتن خودت. به این نگرانی و بی قراری و سرگردانی به شکل یه دعوت به شناختن ذات منحصر به فرد خودت و کشف خودت نگاه کن. این دعوت رو لبیک بگو و حتی اگر هزینه اش بالاست، برو سمت کشف خودت. چون اگه الان با زبون خوش این دعوت نری، چند سال دیگه، که فقط ۱۰-۲۰-۳۰ تا از این یک ماه ها گذشته، با روزگار با پس گردنی مجبورت میکنه بری.



سون جان، مشخص شدن ساختار شخصیتیت، شناختِ کامپلکس ها، سایه هاو... ( در اصطلاحات روانشناسی یونگ) میتونه گره گشای خوبی برات باشه و آنچه درونت واقعا ازت طلب میکنه و در واقع همان چیزیه که به خاطرش آفریده شده ای، برات واضحتر میشه. به علاوه اینکه لذت و رضایت درونیت رو تامین میکنه.

اکیدا توصیه میکنم پیگیر این مباحث باش. مطمئن باش ۵۴۰ ماه باقیمانده تا هفتاد سالگی، ارزش نهایت دو سه میلیون هزینه کردن رو داره.

این در واقع هزینه کردن نیست. بلکه یک سرمایه گذاری صحیحه که سود فراوانی در پی خواهد داشت.

[mina_]

سون عزیز
من فکر میکنم مقداری از این افکار بی هدفی و یکنواختی مربوط به مسایلی میشه که این روزها همه جهان باهاش درگیر هستیم و چون سلامتی ما رو در خطر انداخته و حس میکنیم اصلا معلوم نیست آینده ای وجود داشته باشه که بخاطرش هدف گذاری کنیم.


من با اهداف 5 ساله و 10 ساله به شدت موافقم

من خودم 6 سال پیش با چند تا از دوستانم رفته بودیم کافه یکی از بچه ها دفتری آورد و گفت اهداف 5 سالتون رو بنویسید . من تا حالا همچین کاری نکرده بودم گفت هرچی دلت میخواد تا 5 سال دیگه داشته باشی یا بهش برسی رو بنویس . جالب اینجاست که من هر چیز دست نیافتنی تو اون مقطع رو هم نوشتم . از این ماجرا 3 سال گذشت . و من به کل فراموش کردم . ی روز دوستم گفت میخوای اهدافتو بخونی و ببینی به چند تاش رسیدی؟
بعد که دفتر رو دیدم با تعجب بسیار من به 70 درصد اهداف اون روزهام رسیده بودم و این خیلی برای خودم جالب بود. و بعد از 5 سال هم 90 درصد اون اهداف تکمیل شد . بجز دو مورد

بعد از اون یاد گرفتم اول هر سالی اهدافمو بنویسم حتی اگر خیلی معمولی و ساده باشه . چون اگر نتونم چیزی پیدا کنم دچار ناامیدی و بی هدفی میشم.

من بهت توصیه میکنم بشین فکر کن و ببین دقیقا میخواستی تو این سن و سال کجای زندگی باشی و چی داشته باشه
همه رو بنویس و براش تایم 5 ساله مشخص کن .

شاید اون هدف بزرگ و اصلی رو نتونی پیدا کنی اما به نظرم با هدف ها و خواسته های کوچیک شروع کن تا یواش یواش متوجه بشی دقیقا دنبال چی هستی.

[باغبان]

سلام خانم 7

قبل از هدف باید فلسفه را پیدا کنید .
وقتی فلسفه را پیدا کنید ،،با هر هدفی می تونید اون را نگه دارید .
یه مثال بزنم :
یه فردی می گه فلسفه زندگی من این هست که به مردم خدمت کنم .
این فرد وقتی این فلسفه را پیدا کرد ،،می ره استعدادهایش را بررسی میکند و با توجه به استعدادش به مهارتی را می آموزد و با آن مهارت یه هدفی پیدا می کند و با هدف ؛ فلسفه اش را احیا می کند .
حالا اگه به هدفش اش نرسید ، یه هدف دیگری را انتخاب می کند ....چون فلسفه اش هدفش نیست .

آسون تر بگم :
یکی میگه می خوام آتش نشان بشم ( هدفم ) که باهاش به مردم خدمت کنم .
این شخص میره تو ذهنش رویا سازی می کنه که داره به مردم خدمت میکنه و مردم را نجات میده ( همه این ها قبل از استخدامه )
وقتی می خواد بره سازمان آتشنشانی برای استخدام ، در تست های ورزشی بهش میگن شما و سیستم بدن شما متاسفانه جوری هست که نمیتوانید آتش نشان بشید .
این فرد چون هدف اش از فلسفه اش مهم تر بود و چون به هدفش نرسید ، امکان داره آسیب ببینه .
ولی اگه اون فرد فلسفه اش خدمت به مردم بود ،،،با هر هدفی می تونست این کار را کنه .....اگه آتش نشان نشد با یه شغل دیگه ،،،
اینجوری از وابستگی رها میشه .
اون فلسفه زندگی هست که به آدم انگیزه دو چندان میده .
ولی شاید ماها برعکس فکر کنیم و انجام بدیم .
این مسائل زیر خاکیه از ما گفتن بود :)



.......................


جسم انسان نیاز به تغذیه داره .
روح انسان هم همین طور.
روح هم تغذیه می خواد .
وقتی انسان می خوابه ...روح از بدنش جدا میشه میره تو برزخ ....تغذیه میشه بر میگرده (یکی از تغذیه هاش هست نه همش :) )
تعادل اینا خیلی مهمه .
دنیای دنیوی ها یه مسیر و گردشی داره که اگه در گردونه این گردش باشیم هر چی بریم نمی رسیم و شاید فلسفه را گم کنیم یا نتونیم پیداکنیم .
این دنیا هم مهمه ولی به اندازه خودش .
وقتی احساس خستگی و ناراحتی کردید تو زندگیتون این مطلب هم یادتون باشه .
بعضی موقع ها فقط باید زندگی کنیم .

[miss seven]

سلام دوستان عزیز و گرامی

خیلی ممنونم از زمانی که گذاشتین و راهنمایی کردین .

پوه عزیز خودم بار ها به صحبت شما فکر کردم و میدونم عمر کوتاهه و باید قدر لحظات زندگی را بدونیم ... من توی فضای مجازی و همون پیج های انگیزشی که گفتم یه سری دوره های کوچینگ اگر اشتباه نکنم میزارن و خب یه هزینه ای هم میگیرن ولی من با خودم میگم کدوم بهتره برم و آیا اگر برم فایده ای برای من خواهد داشت ؟؟ اصلا اینایی که این دوره ها رو میزارن افراد کم سن و سال هستن تقریبا همسن خودم 25 یا 26 و اینا ... من خودآگاهی نسبت به خودم دارم ولی اون هدف که گفتم برام پسدا کردنش سخته ...هر کسی هم ( توی روانشناسان و غیره ) نظرات متفاوتی در این مورد دارن و هرکسی راه های مخصوص خودش را گفته و آدم گیج میشه توی فکر کردن .


مینای عزیز توی این دنیا چیزی فقط با نوشتن حل نمیشه ... اینکه بنویسی و بعد چند سال ببینی معجزه شده و بهش رسیدی اینا واقعیت نداره مگر اینکه وقتی مینویسی براش تلاش کنی و متعهد بمونی ... موضوع مورد بحث تعهد نیست ، اگر واقعا راه اصلیم رو پیدا کنم بهش متعهد میمونم فقط هنوز راهمو پیدا نکردم .


آقای باغبان گرامی صحبت های شما خیلی خوب بودن ، دقیقا موضوع من فلسفه ی زندگیه ، یه سری میگن برید تحقیق کنید که خدا چرا انسان رو آفرید ولی خب بنظرم هیچکس جز خود خدا جواب اینو نمیدونه ...

ببینید من زمانیکه گره از کار کسی باز میکنم و حال یک نفر رو چه با صحبت کردن و همدلی و چه با کمک کردن و یاری کردن در مشکلات زندگی خوب میکنم واقعا حال دل خودمم خیلی خوب میشه و اگر بخوام بگم فلسفه ی زندگی من چیه همونی هست که شما بهش اشاره کردین : کمک کردن به مردم حالا از راه های گوناگون ولی بیشتر دوست دارم مردم رو از نظر روانی و روحیه آروم کنم و بهشون آرامش خاطر بدم ... خیلی وقتا بقیه با من صحبت میکنن و بعد میگن چقدر وقتی باهات صحبت کردیم حالمون خوب شد ... مثلا چند وقت پیش یکی از اقوام از فشار روحی رنج میبرد و اضطراب داشت و من حدود یک ساعتی در حد نوشتار و حتی نه گفتگو حالش بهتر شد .و من خوشحال میشم که میتونم کمک هر چند کوچیکی به بقیه بکنم .

[باغبان]

ممنون از پاسختون خانم 7 ،،


خیلی خوبه این فلسفه را برای خودتون پیدا کردید ،، و مهم اینکه چقدر خوب استعدادهای خودتون را می دونید و می دانید با چه اهدافی به اون فلسفه می رسید
هر چه فلسفه متعالی تر ،،،انسان آرامش بهتری داره .
خب حالا باید برید سمتش و راهتون را آغاز کنید .
لیستی از مهارت های خودتون را بنویسید ( یا مهارت هایی که می خواین کسب کنید یا توسعه بدید )
فکر کنم روانشناسی می خونید ...می تونید در مراکز درمانی - مراکز بهزیستی - خانه سالمندان و ....فعالیت کنید ،،،می تونید یه ایده ای جدیدی پیدا کنید برای این مراکز .
موارد بالا یه مثال بود .
چون فلسفه تون خدمت به مردم هست با هر طریقی می تونید این کار را انجام دهید و اگه هدفی نشد ،،،هدف دیگه ،،،
چون شما دیگه به هدف وابسته نیستید ! ،،، و فلسفه زندگیتون براتون مهمه .


به عنوان مثال
فلسفه زندگی : خدمت به مردم
هدف های رسیدن به فلسفه : روانشناس بودن - معلم بودن - نقاش - خیاط - آشپز ، کارگر - برنامه نویس ، جراح ، راننده - لبخند زدن و روی شاد - مدارا کردن با مردم - فرزند خوب بودن - پدر و مادر خوب بودن و.....


.................

یه تاپیک دارم به نام قناعت :)
اون هم داشته باشید همراه هتون .
خانم 7 ما یه " روزی " داریم یه "مال"
فکر کنید روش ،،این دو با هم فرق می کنه و اگه با تفکر و مطالعه بهش برسیم از خیلی قفس ها آزادیم .




روش های بالا کمک می کنه ، کمال گرایی و وابستگی به هدف های خاص ،،از بین برود .
در پناه حضرت حق .

[Pooh]

سلام.
سون عزیز، فکر میکنم خودت منظور من رو از دوره ای که گفتم بدونی!

منظور من دوره های کوچینگ و پیج های انرژی مثبت نبود. حتی جمله ی «اندازه خون باباشون پول میگیرن» رو چند بار تکرار کردم که به خاطر بیاری چه دوره ای رو میگم.

اگر یادت باشه قبلا لینک یک دوره رو برات فرستاده بودم و رفتی نگاه کردی اومدی گفتی گرونه و ....


یادت اومد؟

[سحر بهاری]

درود به هفت عزیز

انیمیشن روح رو با دقت ببین و بعد برگرد اینجا.

[miss seven]

سلام دوستان خوبم

ببخشین بابت تآخیر در پاسخ دادن.

آقای باغبان خودم واقعا بعضی مشاغلی که میتونه به بقیه روحیه بده را خیلی دوست دارم مثل همین خانه سالمندان یا بهزیستی که فرمودین ولی خانواده من راضی به این نمیشن که در همچین مکان هایی مشغول به کار بشم ...البته نه اینکه بخواهم پرستار بشم دلم میخواد مثل یه مشاور حضور داشته باشم و غصه هارو ، نگرانیها و حالات روحی بد رو از دیگران دور کنم ، (البته میدونم که شما مثال زدین فقط )

شغل آموزگاری هم دوست دارم ، اینکه بتونم با بچه ها و حتی کمی نوجوون ها در ارتباط باشم و آموزش بهشون بدم ، حس شیرینیه ولی خب مسئولیت داره ، حتی کوچکترین آموزش اشتباه به بقیه که موجب تغییر زندگیشون در جهت منفی بشه .

این را هم بگم : من دوست دارم درآمدی هم برای خودم داشته باشم و مستقل باشم .


من تاپیک قناعتتون رو دیدم و میدونم روزی با مال تفاوت داره . و حتی رزق و برکت هم با هم متفاوتن..

ممنونم از راهنماییتون امیدوارم بتونم به نتیجه درستی برسم .

**********************************

پوه عزیز امروز داشتم مطالعه میکردم در مورد همین هدف و خیلی مطالب مهم دریافت کردم .

اون موضوعی که گفتی رو یادم نمیاد ولی بله بعضی هزینه ها برای من مهمه و اشتباه از خودم بوده که تا الآن اقدامی نکردم .

********************************

سحر بهاری عزیز اتفاقا تعریف این انیمیشن رو زیاد شنیدم و حتی دانلود کردم اما هنوز ندیدم ...چشم میبینم عزیزم

[باغبان]

آقای باغبان خودم واقعا بعضی مشاغلی که میتونه به بقیه روحیه بده را خیلی دوست دارم مثل همین خانه سالمندان یا بهزیستی که فرمودین ولی خانواده من راضی به این نمیشن که در همچین مکان هایی مشغول به کار بشم ...البته نه اینکه بخواهم پرستار بشم دلم میخواد مثل یه مشاور حضور داشته باشم و غصه هارو ، نگرانیها و حالات روحی بد رو از دیگران دور کنم ، (البته میدونم که شما مثال زدین فقط )

شغل آموزگاری هم دوست دارم ، اینکه بتونم با بچه ها و حتی کمی نوجوون ها در ارتباط باشم و آموزش بهشون بدم ، حس شیرینیه ولی خب مسئولیت داره ، حتی کوچکترین آموزش اشتباه به بقیه که موجب تغییر زندگیشون در جهت منفی بشه .

این را هم بگم : من دوست دارم درآمدی هم برای خودم داشته باشم و مستقل باشم .


من تاپیک قناعتتون رو دیدم و میدونم روزی با مال تفاوت داره . و حتی رزق و برکت هم با هم متفاوتن..

ممنونم از راهنماییتون امیدوارم بتونم به نتیجه درستی برسم .

سلام
چون فلسفه تون را پیدا کردید نصف بیشتر راه را رفتید :)
باید توانایی و شرایط و یا علاقه های خودتون را چک و بررسی کنید همین طور ، ،،
خوبه ...آفرین .
بله ،،،صد البته درآمد هم مهمه ،،
بحث قناعت کمک میکنه یادمون باشه فلسفه مون چیه و چی بوده و چقدر در این طیف هستیم .
خیلی خوبه آدمها فلسفه های متعالی داشته باشن ،،از طرفی باید مراقب دنیای دنیوی ها هم باشیم تا اون فلسفه برامو ن کم رنگ نشه ،،،
قناعت باعث میشه از رقابت ، مقایسه ها و ....خارج بشیم ،،، و فقط تمرکز به مسیرمون داشته باشیم .
خب ، ان شالله موفق باشید .
در پناه خدا .