چرا نمیتونم نظر طرف مقابلم رو جلب کنم

[miss seven]

سلام

من صحبت های شمارو از ابتدا یه بار دیگه با دقت خوندم و برداشت و نظرمو بهتون میگم .

اول از همه اینکه مسئله مالی موضوع مهمیه برای هر خانواده ای که میخوان دخترشون رو شوهر بدن ، یه عده از خانواده ها به حقوق کارمندی و همینکه اطمینان داشته باشن که داماد سر ماه حقوق میگیره راضی ان و یه عده از خانواده ها هم بخاطر پز دادن و چشم و هم چشمی و بدون توجه به ذات و ریشه و شخصیت طرف فقط دنبال آدم پولدار هستن تا جلوی این و اون بگن این داماده ما هست و فلان موقعیت اجتماعی داره و حقوق های آنچنانی و بیشتر این خانواده ها دخترای خودشونو بدبخت میکنن ...با خانواده ی مدل اول موافقم چون امنیت مالی در حدی که فرد بتونه رفاه خانوده رو تآمین کنه مهمه و نمیشه گفت مسئله مالی رو بزاریم کنار و فقط به نیت و باطن توجه کنیم ، اون دختر خانم اگر اشتباه نکنم همون اول مسیر بهتون این موضوع رو گفتن و رابطه رو قطع کردن ولی شما بنظرم دوست داشتین مثل مورد های دوستی دیگه ای که در گذشته داشتین بیشتر با ایشون وقت بگذرونید .( اگر اشتباه برداشت کردم بهم بگین)

دوم اینکه طبیعتا دختری که شاغل شده و سر کار میره با اینکه حقوق چندان خوبی هم بهش نمیدن خودش نشون دهنده اینه که به مادیات اهمیت میده وگرنه شاید تو خونه بود ، البته استثنا هم میتونه باشه که یه عده بخاطر شکل گیری شخصیت اجتماعی و بالا رفتن عزت نفس میرن سر کار .

سوم اینکه بیان کردین اون دختر خانم با متانت و خوب هستن و بقیه ی افراد هم توی محیط کار تأیید کردن که ایشون خوبه و حتی مناسب شماست !!
این رو بگم هیچ وقت شخصیت واقعی شخصی در محیط بیرون نمود پیدا نمیکنه چون همه توی تنهایی و داخل خانه و در محیط بیرون ( مدرسه ، دانشگاه و محیط کار ) یک جور نیستن .. همه اغلب سعی میکنن ظاهر و جلوه خوبی در محیط بیرون از خونه از خودشون نشون بدن و البته طبیعیه ،، همه ی ما اینطوری هستیم ..این رو گفتم که رفتار ایشون در محیط کار فقط بخش کوچکی هست که ایشون از خودش نشون میده و نمیدونید توی خونه رفتارش با مادر و پدر، خواهر و برادر و ... چگونه هست و حتی چه بسا خیلی ها مشکل اعصاب هم داشته باشن ...این از این .

مورد چهارم این هست که اگر دختری واقعا از پسری خوشش بیاد به حداقل در صحبت و گفتگو از مسائل مادی زیاد صحبت نمیکنه چون خیلی نگران ذهنیت طرف مقابلش هست که نسبت بهش بهم نخوره ...پس این خانوم هم علاقه ای به شما نداره و فقط بعنوان یک مورد ازدواج روی شما حساب باز کرده و چیز دیگه ای در کار نیست و اگر شرایطتون با هم جور نیست پس بی خیال ...دنیا به آخر نمیرسه که.

مورد پنجم هم این رو میخوام بگم که نمیدونم در حال حاضر رابطه دوستی با کسی رو دارید یا نه ولی این کار را بزارید کنار ...زمانیکه تعداد رابطه های اینچنینی زیاد بشه طبیعتا شما اگر بخواین در آینده دنبال همسر بگردین برای خودتون یا به صورت وسواس گونه طرف رو مقایسه میکنید با دختران قبلی و یا به شدت ذهنتون شکاک میشه نسبت به اینکه نکنه این دختر هم قبلا دوستی چیزی داشته یا نه ... ( من دیگه از بعد شرعی براتون نگفتم ) انتخاب براتون به شدت سخت تر میشه .

و اما مهم ترین نکته که از صحبت هاتون متوجه شدم این بود که گفتین ، اگر خودم تنها اقدام میکردم برای خانم و خانواده ام متوجه نمیشدم بهتر بود و انگار احساس سر افکندگی بهتون دست داده و این نشون از کمبود اعتماد بنفس هست که در شما دیده میشه ...خب خانواده متوجه بشن که جواب منفی شنیدین مگه چی میشه ؟ مگه اون دختر خانم و دختر های دیگه همه خودشون جواب رد به بقیه میدن ؟ نخیر آقا ...خیلی وقتا خانواده پسر و یا خود پسر دختر و یا خانواده ی دختر رو نمیپسندن و مراسم خاستگاری بهم میخوره . آسمون که به زمین نمیاد .. آدمیزاده ...حق انتخاب داره ...دختر و یا دخترانی که شما میپسندین ممکنه یک نفر دو نفر بپسندن ولی ده ها نفر دیگه نه ...و ممکنه شما به چشم عده ای خوب بیاین ولی عده ای هم نپسندن شما رو و این کاملا عادیه .



اول از همه روی اعتماد بنفستون کار کنید .

یکی رو میشناسم خواستگار خوش چهره و خوش تیپی داشت اما رد کرد و بعد ها بهم گفت پسره الآن سه تا 4 ساله داره میره خواستگاری و هنوز جواب مثبت نگرفته .

[ramin_20]

سلام

من صحبت های شمارو از ابتدا یه بار دیگه با دقت خوندم و برداشت و نظرمو بهتون میگم .

اول از همه اینکه مسئله مالی موضوع مهمیه برای هر خانواده ای که میخوان دخترشون رو شوهر بدن ، یه عده از خانواده ها به حقوق کارمندی و همینکه اطمینان داشته باشن که داماد سر ماه حقوق میگیره راضی ان و یه عده از خانواده ها هم بخاطر پز دادن و چشم و هم چشمی و بدون توجه به ذات و ریشه و شخصیت طرف فقط دنبال آدم پولدار هستن تا جلوی این و اون بگن این داماده ما هست و فلان موقعیت اجتماعی داره و حقوق های آنچنانی و بیشتر این خانواده ها دخترای خودشونو بدبخت میکنن ...با خانواده ی مدل اول موافقم چون امنیت مالی در حدی که فرد بتونه رفاه خانوده رو تآمین کنه مهمه و نمیشه گفت مسئله مالی رو بزاریم کنار و فقط به نیت و باطن توجه کنیم ، اون دختر خانم اگر اشتباه نکنم همون اول مسیر بهتون این موضوع رو گفتن و رابطه رو قطع کردن ولی شما بنظرم دوست داشتین مثل مورد های دوستی دیگه ای که در گذشته داشتین بیشتر با ایشون وقت بگذرونید .( اگر اشتباه برداشت کردم بهم بگین)

دوم اینکه طبیعتا دختری که شاغل شده و سر کار میره با اینکه حقوق چندان خوبی هم بهش نمیدن خودش نشون دهنده اینه که به مادیات اهمیت میده وگرنه شاید تو خونه بود ، البته استثنا هم میتونه باشه که یه عده بخاطر شکل گیری شخصیت اجتماعی و بالا رفتن عزت نفس میرن سر کار .

سوم اینکه بیان کردین اون دختر خانم با متانت و خوب هستن و بقیه ی افراد هم توی محیط کار تأیید کردن که ایشون خوبه و حتی مناسب شماست !!
این رو بگم هیچ وقت شخصیت واقعی شخصی در محیط بیرون نمود پیدا نمیکنه چون همه توی تنهایی و داخل خانه و در محیط بیرون ( مدرسه ، دانشگاه و محیط کار ) یک جور نیستن .. همه اغلب سعی میکنن ظاهر و جلوه خوبی در محیط بیرون از خونه از خودشون نشون بدن و البته طبیعیه ،، همه ی ما اینطوری هستیم ..این رو گفتم که رفتار ایشون در محیط کار فقط بخش کوچکی هست که ایشون از خودش نشون میده و نمیدونید توی خونه رفتارش با مادر و پدر، خواهر و برادر و ... چگونه هست و حتی چه بسا خیلی ها مشکل اعصاب هم داشته باشن ...این از این .

مورد چهارم این هست که اگر دختری واقعا از پسری خوشش بیاد به حداقل در صحبت و گفتگو از مسائل مادی زیاد صحبت نمیکنه چون خیلی نگران ذهنیت طرف مقابلش هست که نسبت بهش بهم نخوره ...پس این خانوم هم علاقه ای به شما نداره و فقط بعنوان یک مورد ازدواج روی شما حساب باز کرده و چیز دیگه ای در کار نیست و اگر شرایطتون با هم جور نیست پس بی خیال ...دنیا به آخر نمیرسه که.

مورد پنجم هم این رو میخوام بگم که نمیدونم در حال حاضر رابطه دوستی با کسی رو دارید یا نه ولی این کار را بزارید کنار ...زمانیکه تعداد رابطه های اینچنینی زیاد بشه طبیعتا شما اگر بخواین در آینده دنبال همسر بگردین برای خودتون یا به صورت وسواس گونه طرف رو مقایسه میکنید با دختران قبلی و یا به شدت ذهنتون شکاک میشه نسبت به اینکه نکنه این دختر هم قبلا دوستی چیزی داشته یا نه ... ( من دیگه از بعد شرعی براتون نگفتم ) انتخاب براتون به شدت سخت تر میشه .

و اما مهم ترین نکته که از صحبت هاتون متوجه شدم این بود که گفتین ، اگر خودم تنها اقدام میکردم برای خانم و خانواده ام متوجه نمیشدم بهتر بود و انگار احساس سر افکندگی بهتون دست داده و این نشون از کمبود اعتماد بنفس هست که در شما دیده میشه ...خب خانواده متوجه بشن که جواب منفی شنیدین مگه چی میشه ؟ مگه اون دختر خانم و دختر های دیگه همه خودشون جواب رد به بقیه میدن ؟ نخیر آقا ...خیلی وقتا خانواده پسر و یا خود پسر دختر و یا خانواده ی دختر رو نمیپسندن و مراسم خاستگاری بهم میخوره . آسمون که به زمین نمیاد .. آدمیزاده ...حق انتخاب داره ...دختر و یا دخترانی که شما میپسندین ممکنه یک نفر دو نفر بپسندن ولی ده ها نفر دیگه نه ...و ممکنه شما به چشم عده ای خوب بیاین ولی عده ای هم نپسندن شما رو و این کاملا عادیه .



اول از همه روی اعتماد بنفستون کار کنید .

یکی رو میشناسم خواستگار خوش چهره و خوش تیپی داشت اما رد کرد و بعد ها بهم گفت پسره الآن سه تا 4 ساله داره میره خواستگاری و هنوز جواب مثبت نگرفته .

سلام
نه نه نه در مورد اینکه گفتین دوست داشتم بیشتر با ایشون وقت بگذرونم واقعا اینطور نبود. چون یک نوع آشنایی رسمی برای ازدواج بود و چند نفر دیگه هم از این موضوع خبر داشتند و عاقلانه و اخلاقی نبود من به هدف دوستی اما با پیشنهاد ازدواج وارد ارتباط آشنایی با ایشون بشم.
تو پست های قبلی هم گفتم که من از نوع تناقض عقیده ایشون در حرف و عمل شگفت زده و شوکه شدم و هنوز هم که هنوزه هضم نکردم این رفتارشون رو. مسائل مالی مهم هستن منم قبول دارم که باید صحبت بشه راجع بهشون. اما وقتی همون ب بسم ا... حتی قبل از صحبت راجع به نقاط اشتراک اخلاقی یا رفتاری کسی از طرفین یه چک لیست بذاره جلوش و یک راست بره سراغ مسائل مالی خیلی میزنه تو ذوق. و مهم تر اینکه همین خانم تو خیلی از مباحث که با دوستان در کنار هم راجع به ازدواج یا وضعیت جوان ها داشتیم همیشه از موضعی صحبت میکردن که باید قناعت پیشه کرد و اول زندگی هوای همدیگه رو داشت!


در مورد اشتغال ایشون بله حق با شماست ، متوجه شدم که به مادیات اهمیت زیادی میدن.


دقیقا مشکل من هم با مورد چهارم هست و بعد از این تاپیک و راهنمایی های شما متوجه شدم که گیرم تو همین مسئله هست. میدونم که یه چیزی هست که به من ارتباط داره و باید رو خودم کار کنم اما تناقض رفتار ایشون هم بی تاثیر نبود. من به ظن خودم و رفتارهای متقابل گذشته ایشون تصور میکردم ایشون بدشون نمیاد با من ازدواج کنن.


اما حرف اصلی من اینه که اگه اینطوریه چرا همون اول کار جواب منفی نداد برای آشنایی؟


همش این سوال تو ذهنمه.
اگه به من علاقه ای نداشت چرا گفت مشکلی نداره آشنا شیم؟
شاید من اون مسائل مالی رو هم اوکی میکردم و تا خود عقد پیش میرفتیم. یعنی ازدواج و مستقل شدن و رهایی از سلطه خانواده پدری انقدر ارزش داره که با طرف مقابل ازدواج کنی در حالی که دوسش نداری و از روی جبر زمانه قبول کردی؟؟!! واقعا درسته؟
حدس شما دقیقا درسته. من تو پست اول هم گفتم که حتی ایشون انقدر به من بی علاقه بوده که بعدا که خودش یه جایی تعریف کرده از خواستگارهای مورد علاقه قبلیش، اصلا اسمی از من به میون نیاورده. خیلی جالبه.

نه نه تنهای الان درگیر رابطه دوستی نیستم بلکه مدت زیادی هست که همچین رابطه ای نداشتم و اون رابطه ها مربوط به سال های قبل بوده . اتفاقا تو انتخاب ایشون، چون به دلم نشسته بودن اصلا تو ذهنم مقایسه ای نکردم با رابطه های قبلیم.

آره باید روی اعتماد به نفس خودم کار کنم و این احساس سرافکندگی شاید به خاطر اینه که جزو اولین تجربه های رسمی من تو بحث آشنایی برای ازدواج بوده.
ایشون به واسطه دختر بودن و موارد دیگه، تجربه آشنایی و خواستگاری های زیادی داشتن نسبت به من.
من خودم به شخصه اگه بار صدم هم برم خواستگاری بازم دوست ندارم همون جلسه اول مثل معامله ملک برم سراغ مسائل مالی و چک و چونه زدن راجع به حقوق و خونه و ماشین و مهریه.


من یه سوال مهم دیگه هم داشتم از خدمتتون.
راجع به همین مسئله آشنایی ازدواج با چند نفر نزدیک ( مذکر و مونث) صحبت کردم یک سری معتقد بودن که بعضی دختر ها تو این مواقع به نوعی طرف مقابل رو میسنجن که ببینن چقدر ممارست داره توی رسیدن بهشون.
من تو موردی که گفتم خیلی جدی و رسمی جلو رفتم بدون دخالت احساسم. یا اینکه حتی طرف مقابل رو با اول شخص صدا نکردم و وقتی ایشون سر شرایط خودشون اصرار کردن من هم شرایط خودم رو گفتم و سعی نکردم نظرشون رو عوض کنم یا متقاعدشون کنم. شاید یک سری از دختر ها رفتار مشابه من رو اینطور تلقی کنن که طرف مقابل اشتیاقی برای بدست آوردن من نداره.

به نظرتون کدوم رفتار صحیحه؟

[سحر بهاری]

آقای رامین

در زمینه شروع یک رابطه ی عاطفی سالم مبنای خواستن دیگری اول این هست که خودمون و نیازهای خودمون شناسایی کنیم و به اونها احترام بگذاریم ( خودمون رو دوست داشته باشیم ).
وقتی شما در شرایطی قرار میگیرین که برای شروع و بله گفتن فرد مقابل لازم هست شما هم به هر خواسته منطقی و غیر منطقی او بله بگین ( غیر منطقی ← مثل شرط و شروط های مالی سنگین که از عهدتون خارجه )

با این کار شروع این رابطه رو از همون ابتدا محکوم به شکست میکنین. قرار نیست ما خودمون، خواسته و میل قلبیمون رو در رابطه با ازدواج به طرف مقابل اینطور اثبات کنیم. اصلاحا میگن عشقت رو ثابت کن و این غلطه

حالا چرا این مطلب رو گفتم؟

فرض کنین شما وقتی در چنین شرایطی قرار میگیرین، نسبت به خودتون کم کم بی تفاوت میشین و سعی میکنین او رو اولویت قرار بدین و با این کار باید این احتمال رو بدین که اونو کم کم بدرقه و آماده ی رفتن میکنین. چون یک رابطه ی درست و زیبا نیاز به دو شخصیت قوی و آگاه داره که احترام بخود و نیازهای خود رو یاد گرفتن، خودشون رو دوست دارن و اون رو به دیگری انتقال دادن ..در عین اینکه طرف مقابل رو هم محترم میشمارن.

_ مسئله ی دوم اینکه اگر شما مورد قبولش نبودین پس چرا همون اول پیشنهاد رو رد نکرد؟

علل متفاوتی داره که سعی میکنیم از حدسیات فاصله بگیریم تا دچار اشتباه نشیم اما آنچه که اهمیت داره اینه که هر چه که هست شما درگیرش نشین و مسیر و روش خودتون رو داشته باشین.

اینکه حدس بزنین یا بهتون انتقال بدن فرضا شما رو میخواسته ولی دوست داشته بیشتر دنبالش بدوین و پیگیر باشین، یا خواسته ی مالی چیز عجیبی نیست انجامش بدین خیالش آسوده شه، تضمین بده یا اون خواسته یکی رو مثل خواستگار قبلیش به رخت بکشه تا شما رو منقلب کنه و ... ( از این دست قصه های بیهوده )

اینها حتی در صورت درست بودن جمله ، ارزش پیگیری رو هم ندارن و از همین اول کار قرار هست شما رو وارد یک رابطه ی مریض کنن و طرف مقابلتون بجای ورود به آشنایی نیاز به مشورت با افراد متخصص داره و در واقع اون آگاهی، بلوغ و آمادگی لازم رو برای شروع یک ارتباط عاطفی نداره.

«ما در همین تالار پارسال موردی داشتیم که اگر اشتباه نکنم و درست بگم یه خانمی و خانوادش هفده بار از شوهرش شکایت کرده بودن و اموالش رو ماهرانه از اون گرفته بودن، که جای دردناک ماجرا آسیب های روانی بود که به ایشون وارد شده بود. »

این شما هستین که در قدم اول انتخاب هاتونو تعیین میکنین، سپس در آینده انتخاب هاتون هستن که شما رو تعریف میکنن.

[miss seven]

سلام وقتتون بخیر ؛

اول از همه بگم که راغب هستم بدونم به طور مستقیم اون زمانیکه با دختر خانم صحبت میکردید ، شما چی میگفتین و ایشون چه میگفتن ؟ این موضوع مهمه .

دوم اینکه بله ..خیلی از آدما تناقضات زیادی توی افکار و اعمالشون هست. ایشون فردی مادی هستن ولی جوری هم وانمود میکنن که باید هوای طرف مقابل هم داشت ...بنظرم نمیشه به این فرد اعتماد داشت من اینطوری فکر میکنم .

در رابطه با سوالتون :

ببینید اگر شخصی از دختری خواستگاری کنه ، اگر دختر حتی نسبت بهش احساس خاصی هم نداشته باشه باز هم میگه با خانواده ام صحبتی داشته باشم ... تا حداقل مورد رو از دست نده ..مگر اینکه تمایلی بهش نداشته باشه که از همون اول با جواب منفی و یا غیر مستقیم بهتون میفهمونن که نمیخوان با شما ازدواج کنن ..

این خانم شمارو دوست نداره و یا میشه اینطور گفت که مادیات براش اولویت بیشتری نسبت به همسر آینده اش داره ، حالا چه اون فرد شما باشین و یا هر کس دیگه ...

سعی کنید منطقی تصمیم بگیرید ، این خانم به دل شما نشسته و حالا اکی نیست ، مورد های دیگه ای هم وجود دارن تو این دنیا که به دل شما بشینن .

شما هم به سوال اول من پاسخ بدین تا واقع بینانه موضوع رو برسی کنیم .

[ramin_20]

آقای رامین

در زمینه شروع یک رابطه ی عاطفی سالم مبنای خواستن دیگری اول این هست که خودمون و نیازهای خودمون شناسایی کنیم و به اونها احترام بگذاریم ( خودمون رو دوست داشته باشیم ).
وقتی شما در شرایطی قرار میگیرین که برای شروع و بله گفتن فرد مقابل لازم هست شما هم به هر خواسته منطقی و غیر منطقی او بله بگین ( غیر منطقی ← مثل شرط و شروط های مالی سنگین که از عهدتون خارجه )

با این کار شروع این رابطه رو از همون ابتدا محکوم به شکست میکنین. قرار نیست ما خودمون، خواسته و میل قلبیمون رو در رابطه با ازدواج به طرف مقابل اینطور اثبات کنیم. اصلاحا میگن عشقت رو ثابت کن و این غلطه

حالا چرا این مطلب رو گفتم؟

فرض کنین شما وقتی در چنین شرایطی قرار میگیرین، نسبت به خودتون کم کم بی تفاوت میشین و سعی میکنین او رو اولویت قرار بدین و با این کار باید این احتمال رو بدین که اونو کم کم بدرقه و آماده ی رفتن میکنین. چون یک رابطه ی درست و زیبا نیاز به دو شخصیت قوی و آگاه داره که احترام بخود و نیازهای خود رو یاد گرفتن، خودشون رو دوست دارن و اون رو به دیگری انتقال دادن ..در عین اینکه طرف مقابل رو هم محترم میشمارن.

_ مسئله ی دوم اینکه اگر شما مورد قبولش نبودین پس چرا همون اول پیشنهاد رو رد نکرد؟

علل متفاوتی داره که سعی میکنیم از حدسیات فاصله بگیریم تا دچار اشتباه نشیم اما آنچه که اهمیت داره اینه که هر چه که هست شما درگیرش نشین و مسیر و روش خودتون رو داشته باشین.

اینکه حدس بزنین یا بهتون انتقال بدن فرضا شما رو میخواسته ولی دوست داشته بیشتر دنبالش بدوین و پیگیر باشین، یا خواسته ی مالی چیز عجیبی نیست انجامش بدین خیالش آسوده شه، تضمین بده یا اون خواسته یکی رو مثل خواستگار قبلیش به رخت بکشه تا شما رو منقلب کنه و ... ( از این دست قصه های بیهوده )

اینها حتی در صورت درست بودن جمله ، ارزش پیگیری رو هم ندارن و از همین اول کار قرار هست شما رو وارد یک رابطه ی مریض کنن و طرف مقابلتون بجای ورود به آشنایی نیاز به مشورت با افراد متخصص داره و در واقع اون آگاهی، بلوغ و آمادگی لازم رو برای شروع یک ارتباط عاطفی نداره.

«ما در همین تالار پارسال موردی داشتیم که اگر اشتباه نکنم و درست بگم یه خانمی و خانوادش هفده بار از شوهرش شکایت کرده بودن و اموالش رو ماهرانه از اون گرفته بودن، که جای دردناک ماجرا آسیب های روانی بود که به ایشون وارد شده بود. »

این شما هستین که در قدم اول انتخاب هاتونو تعیین میکنین، سپس در آینده انتخاب هاتون هستن که شما رو تعریف میکنن.

آره همین جمله که گفتین به اصطلاح " عشقت رو ثابت کن" متاسفانه الان خیلی از دخترخانم ها میخوان از طرف مقابل. انگار اپیدمی شده. متر و معیار جنم و عشق طرف رو با مادیات میسنجن

در مورد موضوع انتخاب هم سوالاتی دارم که انشاا... با اجازتون بعدا تو یه تاپیک دیگه مطرح میکنم

ممنونم از راهنماییتون

[ramin_20]

سلام وقتتون بخیر ؛

اول از همه بگم که راغب هستم بدونم به طور مستقیم اون زمانیکه با دختر خانم صحبت میکردید ، شما چی میگفتین و ایشون چه میگفتن ؟ این موضوع مهمه .

دوم اینکه بله ..خیلی از آدما تناقضات زیادی توی افکار و اعمالشون هست. ایشون فردی مادی هستن ولی جوری هم وانمود میکنن که باید هوای طرف مقابل هم داشت ...بنظرم نمیشه به این فرد اعتماد داشت من اینطوری فکر میکنم .

در رابطه با سوالتون :

ببینید اگر شخصی از دختری خواستگاری کنه ، اگر دختر حتی نسبت بهش احساس خاصی هم نداشته باشه باز هم میگه با خانواده ام صحبتی داشته باشم ... تا حداقل مورد رو از دست نده ..مگر اینکه تمایلی بهش نداشته باشه که از همون اول با جواب منفی و یا غیر مستقیم بهتون میفهمونن که نمیخوان با شما ازدواج کنن ..

این خانم شمارو دوست نداره و یا میشه اینطور گفت که مادیات براش اولویت بیشتری نسبت به همسر آینده اش داره ، حالا چه اون فرد شما باشین و یا هر کس دیگه ...

سعی کنید منطقی تصمیم بگیرید ، این خانم به دل شما نشسته و حالا اکی نیست ، مورد های دیگه ای هم وجود دارن تو این دنیا که به دل شما بشینن .

شما هم به سوال اول من پاسخ بدین تا واقع بینانه موضوع رو برسی کنیم .

سلام. ممنونم
در مورد جزئیات دقیق مکالمه مون چون تاپیک عمومی هست و امکان ارسال پیام خصوصی ندارم متاسفانه زیاد نمیتونم توضیح بدم اما تا جایی که امکانش باشه پایین توضیح میدم

ببینید ما در حد دو سه بار مکالمه با هم صحبت کردیم. چون من طبق شناخت قبلی که داشتم ازشون فکر کردم که شاید معذب باشن همون اول کار تلفنی یا حضوری صحبت کنیم. به خاطر همون به فکرم رسید که به صورت آنلاین حرفامون رو بزنیم تا برسیم به مکالمه تلفنی و حضوری
خیلی خلاصه راجع به همدیگه از قبلی سن و خانواده و تحصیلات اینا صحبت کردیم. محض آب شدن یخ صحبت. وگرنه میدونستیم خیلیاشون رو
بعد من پرسیدم شرایط شما برای ازدواج چیه این خانم یه راست رفت سر اصل مطلب در مورد مسائل مالی صحبت کرد. شغل و خونه و درآمد اینا. البته وجود خواستگارهای قبلی هم که داشتن بی تاثیر نبود تو این قضیه انگار
البته تفاوت های خانوادگی دیگه هم مطرح شد که اینجا نمیتونم توضیح بدم.
اما موضوع اصلی مسائل مالی بود که هیچ جوره نتونست کوتاه بیاد. حتی راهکارهایی هم دادن که من اگه اون شرط و شروط رو قبول میکردم ایشون راضی بودن که ازدواج کنن با من اما من از همون اول مکالمه مون واقعیت رو مبنا قرار دادم و هر جوری حساب میکردم میدیدم نمیتونم تو این چند سال از پس شروط ایشون بر بیام و خواسته شون رو برآورده کنم

شاید اگه یه پسر دیگه ای بود قول الکی میداد تا برآورده کنه و ایشون هم راضی میشد و ازدواج میکردن اما واقعا من ترسیدم این کار رو بکنم. چون تحمل دردسرهای بعدی رو ندارم واقعا

جواب من از اول تا آخر آشنایی خیلی قاطع بود و بعد از اینکه دیدم ایشون نمیتونن یا نمیخوان از موضع خودشون بیان پایین دیگه راهی ندیدم و پیشنهاددادم که دیگه قضیه رو منتفی کنیم و ایشون هم پذیرفتن و دیگه نه من پیگیر قضیه شدم نه ایشون

تا جایی که یادمه کلیات قضیه این بود. باز اگه سوالی بود من توضیح میدم

[باغبان]

اما موضوع اصلی مسائل مالی بود که هیچ جوره نتونست کوتاه بیاد. حتی راهکارهایی هم دادن که من اگه اون شرط و شروط رو قبول میکردم ایشون راضی بودن که ازدواج کنن با من اما من از همون اول مکالمه مون واقعیت رو مبنا قرار دادم و هر جوری حساب میکردم میدیدم نمیتونم تو این چند سال از پس شروط ایشون بر بیام و خواسته شون رو برآورده کنم
شاید اگه یه پسر دیگه ای بود قول الکی میداد تا برآورده کنه و ایشون هم راضی میشد و ازدواج میکردن اما واقعا من ترسیدم این کار رو بکنم. چون تحمل دردسرهای بعدی رو ندارم واقعا

سلام


هر فردی یه معیار و یه سبک زندگی ای داره آقا رامین .
دختری که از مسئله مادی حرف میزنه یعنی داره سبک زندگیش را می گه ( ایراد نیست بهش )
یه بنده خدایی را می شناسم هر چندین سال یه بار برای خودش لباس جدید تهیه می کنه و این را جزء معیارش میدونه ( انتظار داره طرف مقابل هم اینجوری باشه ). ( باز ایراد نیست به این فرد )
شما هم باید باهوش باشید سریع معیارت و شرایط خودت را چک کنی و بگی و ببینی می تونی در این مسیر باشی یا نه .
در پست های قبل مفصل باهات صحبت کردم ...
خواستگاری و آشنایی یرای شناخته ( که در چارجوب صحیح باید باشه که دختر و پسر باید هر دو رعایت کنن ) دوران وابستگی و احساسات و دوران محاکمه خودتون نیست .
دیگه نباید بیای خودت را محاکمه کنی چرا منو نخواست و یا چرا چنین معیاری داره و هزار تا اما اگرها .....
به هیچ عنوان قول الکی هم ندید به شخصی و کامل شرایط خودتون را در نظر بگیرید .
به امید تغییر اون فرد، باهاش ازدواج نکنید .( یا به امید تغییرات افسانه ای خودتون )
تما م معیارهای خودتون را چک کنید برای ازدواج ( اخلاق - حجاب - عقاید - باورهای زندگی - سبک زنگی و ....)
توانایی خودتون را بررسی کنین .
این یعنی باید کامل سبک زندگی خودت - شرایطتت و ...را بدونی و بگی .
طرف مقابل شما هم معیارهای خودش را داره و تصمیم نهایی را می گیره .
امکان داره به شما بگه نه و یا شما بگید نه .
برای همین دوران قبل عقد اصلا دوران تخیلات و غرق شدن در احساسات نیست ،،،)
اگه موردی نشد ،مورد بعد .
شما هم در مقابل طرف مقابل اینجوری هستید ...یعنی اگه تایید نشید پاسخ منفی می گیرید و این کار را انجام میدن ( 8 سال خواستگاری یادت باشه طرف رفت ) ( این حقی از طرفین هست )
رودروایسی هم نداره .



خواستگاری بیشتری برین تا یارتان را پیدا کنین مثل اون بنده خدا که 8 سال می رفت ،،،
اصحتکاک های قبل از عقد ( اختلاف نظرها ) در یه تحقیق میدانی که انجام شده به همان شدت در دوران بعد عقد هم امکان داره رخ بده ،،،
در کل باید اینقدر برید تا یارتان را پیدا کنید :)
در پناه خدا

[ramin_20]

سلام


هر فردی یه معیار و یه سبک زندگی ای داره آقا رامین .
دختری که از مسئله مادی حرف میزنه یعنی داره سبک زندگیش را می گه ( ایراد نیست بهش )
یه بنده خدایی را می شناسم هر چندین سال یه بار برای خودش لباس جدید تهیه می کنه ( باز ایراد نیست بهش )
شما هم باید باهوش باشید سریع معیارت و شرایط خودت را چک کنی و بگی و ببینی می تونی در این مسیر باشی یا نه .
در پست های قبل مفصل باهات صحبت کردم ...
خواستگاری و آشنایی یرای شناخته ( که در چارجوب صحیح باید باشه که دختر و پسر باید هر دو رعایت کنن )،،،،دوران وابستگی و احساسات و دوران محاکمه خودتون نیست .
دیگه نباید بیای خودت را محاکمه کنی چرا منو نخواست و یا چرا چنین معیاری داره و هزار تا اما اگرها .....
به هیچ عنوان قول الکی هم ندید به شخصی و کامل شرایط خودتون را در نظر بگیرید .
اگه موردی نشد ،مورد بعد .
به امید تغییر ی فردی باهاش ازدواج نکنید .
تما م معیارهای خودتون را چک کنید برای ازدواج ( اخلاق - حجاب - عقاید - باورهای زندگی - سبک زنگی و ....)
توانایی خودتون را بررسی کنین .
این یعنی باید کامل سبک زندگی خودت - شرایطتت و ...را بدونی .
طرف مقابل شما هم معیارهای خودش را داره و تصمیم نهایی را می گیره .
امکان داره به شما بگه نه و یا شما بگید نه .
برای همین دوران قبل عقد اصلا دوران تخیلات و غرق شدن در احساسات نیست .


خواستگاری بیشتری برین تا یارتان را پید کنین مثل اون بنده خدا که 8 سال می رفت
حالا نه که شما هم اینجوری بشید ...باید اینقدر برید تا یارتان را پیدا کنید :)



در پناه خدا

آره دقیقا آقای باغبان. قبول دارم حرفتون رو. من به واسطه اینکه تجربه آشنایی برای ازدواج نداشتم ، همین اول راه قیرپاچ کردم و خیلی ذهنم رودرگیر کرده. ایشون به واسطه تجربه های قبلی آشنایی و خواستگارهای قبلی که داشت خیلی راحت تر از من با این مسئله کنار اومد اما من با اینکه بیخیال ازدواج با ایشون شدم اما مثل یه گزینه نتونستم کنار بیام باهاشون. درسته الان روحیه ام نسبت به اون روزها خیلی بهتر شده.
باید طبق فرمایش شما به گزینه های دیگه هم فکر کنم و آشنا بشم. اینطوری از دید طرف مقابل خودم رو هم بهتر میتونم محک بزنم و سبک سنگین کنم و ایرادام رو بشناسم.
در مورد مسئله انتخاب بعدا تاپیک میزنم و از راهنمایی های شما بهره میبرم حتما

یه مورد دیگه که به صورت کلی بهش فکر میکنم همیشه اینه که یه سری موارد هست که هنوز نمیدونم تکلیفم باهاش چیه. مثلا همین بحث گذشته فرد. بعضی وقت ها با خودم فکر میکنم که برام مهم نیس رابطه دوستی معمولی درگذشته داشته یا نه. بعضی وقت ها هم خیلی سخت گیر میشم. اصلا نمیدونم باید طبق روحیات خودم حساس باشم روش یا نه.
البته طرف مقابلم هم بی تاثیر نیست. اگه واقعا بهش اعتماد داشته باشم ، واقعا هم گذشته اش مهم نیست واسم

یا خود بحث حجاب. اگه مطمئن باشم که شخص قابل اعتمادی است ، سخت گیری خاصی واقعا ندارم برای حجاب
روی مواردی مثل پنهون کاری، دروغ, احترام متقابل بیشتر حساسیت دارم تا اونا

[باغبان]

می فهمم چی میگی پسرَ َ َ َم ،،،
آشنایی و خواستگاری و هر مقدماتی در مسیر صحیح و تهی از تخیلات احساسی باید باشه ،،،
یعنی مسیر درست باشه و سریع نریم تو لباس دامادی و عروسی با یه سلام ،،
هیچ وقت تو گذشته هیشکی وول نخور پسرَ َ َ َم ( دنبال کرم تو باغچه طرف نباش - اگه کرم هم نباشه کرم پیدا میکنی اینجوری ) شاید امروزش با دیروزش فرق کنه ِ ِ ِ ،،،
معیار هایت را جدی و درست درمون بررسی کن و تحقیقات لازم را انجام بده ِ ِ ِ ِ ، دوران قبل عقد خوف برای همینه پسر جاااان ِ ِ ِ
تو مسائل مالی خیلی آسونه طرف را چک کنی و بفهمی سبک زندگیش را ...ولی تو مسائل دیگه باید دوره های فوق تخصصی منو طی کنی پسرَ َ َ َم ،،
بعدا اطلاعیه میدم برای دوره ها اگه این کهولت سن بذاره :)
حواست باشه پرچم را بالا نگه داری در تمام مراحل ( خواستگاری و شناخت ، عقد و بعد عقد )
من دیگه سنی ازم گذشته ولی بازم می یام پیشت اگه باز این کهولت سن بذاره ِ ِ ِ :)
تا زنده ام بیا رکورد اون 8 سال رفیقم را بزن .

به قولی اون قدیم ها این شعر و این پند را بخون و یه فوت هم کن تو چشم دشمن ها :)
بــشـنــو ایــن پــنـــــــــد ز عموی گُلت ،،، عموی بـــــا ادب و بــــا هــــنـــرت :
سوسول بازی ،، قیرپاچ ، هم ممنوع ِ ِ ِ تو این مسائل برای همه .
برو ببینم چی کار می کنی هاااااا ِ ِ ِ
:)

[miss seven]

سلام آقا رامین

من ایرادی توی صحبت های اون خانوم ندیدم ...شما پرسیدین معیار هاشون چیه و ایشون واقعیت رو بهتون گفتن .
اینکه شما هم وعده الکی ندادین کار درستی کردین ولی خب کار خاصی نیست ...متأسفانه توی دوره و زمونه الآن چون اغلب مردم دوز و کلک دارند اون وقت اگر یه آدمی کار درست رو انجام بده انگار چقدر کار خوبی کرده !

خب اینطور که بنظر میاد قضیه منتفیه ...اما حالا نمیدونم شما دیگه به چی فکر میکنید ؟ باید تحمل نه شنیدن داشت ، باید قبول کرد که نمیتونیم مورد پسند همه باشیم و همه دوستمون داشته باشن ، اینا همه برمیگرده به همون اعتماد بنفس که گفتم .

اگر موضوعی هست که میخواهید بگین اینجا دوستان راهنماییتون میکنن.