❖ مهارت جرأت ورزی و قاطعیت ❖

[تبسم آسمانی]

خود انگاره مثبت

آیا تا بحال احساس کرده‌اید که در یک مهمانی لباس نا مناسبی را بر تن کرده‌اید؟
یا اینکه هنگام شرکت در یک جلسه خیلی مهم یک لکه قهوه روی قسمت پایین پیراهن شما باشد و شما خیلی دیر متوجه این مسئله شده باشید؟ این موارد اعتماد به نفس شما را خدشه دار می‌کند زیرا شما نسبت به این موضوع آگاهی دارید که در این لحظه بهترین تصویر از خودتان را به دیگران عرضه نمی‌ کنید. اعتماد به نفس سست و آسیب دیده برابر است با کاهش عزت نفس و در نتیجه، به وجود آمدن رفتار غیر جرأت ورزانه.

تصویری که به واسطه ظاهر جسمی، انتخاب مدل مو یا لباس یا استفاده از زبان بدن، به دیگران ارائه می‌ کنید تا حد زیادی با اینکه دیگران شما را به عنوان فردی جرأت ورز ادراک کنند یا نه، مرتبط است. شما می‌ توانید تمامی کلمات صحیح را انتخاب کرده و آنها را با تأکید و میزان بلندی مناسب به گیرنده تحویل دهید، اما اگر زبان بدنتان با ارتباط کلامی شما همخوانی نداشته باشد، پیامی که می‌فرستید تحریف شده و ناقص خواهد بود. گیرنده پیام بیشتر توجه خود را معطوف دیده‌ها می‌کند تا شنیده‌ها این یک واقعیت سخت اما ثابت شده از لحاظ آماری است.

تمرین

مقابل آینه بنشینید و خود را در شرایط زیر مجسم کنید. واقعاً به درون روح موقعیت‌ ها بروید! بنویسید که چگونه حالات چهره و بدنتان، شیوه‌ای که بدن خود را نگه می‌دارید و غیره، با ظرافت تغییر می‌کند.

1. در یک ترافیک سنگین هستید. هیچ کس هیچ حرکتی نمی‌کند اما مردی در خودروی پشت شما مدام بوق میزند.

2. رئیس شما را به خاطر چیزی سرزنش می‌ کند که می‌ دانید آنرا انجام نداده‌اید. پس از مدتی کلنجار رفتن با خود، ناگهان متوجه می‌ شوید که حق با رئیس است و شما اشتباه بزرگی انجام داده‌اید.

3. به منظور شرکت در یک مصاحبه خیلی مهم لباس‌ های شیک پوشیده و در کنار خیابان در حال قدم زدن هستید. در این حین نوجوانی سوار بر دوچرخه از کنارتان عبور می‌ کند و به صورت عمدی باعث پاشیده شدن آب گل آلود روی لباس شما می‌ شود، به جای ترک محل، بر می‌گردد و به شما نیشخند میزند.

[تبسم آسمانی]

نظرات

مواردی از قبیل محکم کردن مشت‌ها، قرار دادن ضربدری دست‌ها به صورت محکم روی قفسه سینه یا ایستادن در حالتی که دستان روی قسمت بالایی ران قرار داده می‌ شود و ایستادن رو به جلو، همانند به هم فشردن فک، به شکل ثابت و با اخم به جایی زل زدن همراه با رفتار و احساسات پرخاش جویانه، همگی راه‌هایی برای بروز یا خالی کردن خشم می‌ باشند.

اضطراب یا شرمساری می‌ تواند اطوار قالبی اضطرابی را ایجاد کند، یعنی نوعی حالت سر به زیری و خیره شدن به زمین و عدم تمایل به نگاه کردن به شخص دیگر و غیره.

با این حال، زبان بدن جرأت ورزانه، فرد را به عنوان فردی آسوده و آرام نشان می‌ دهد: ایستادن به صورت باز، وضع اندامی آرمیده، بازوهایی که آزادانه در کنار بدن یا روی رانها قرار گرفته. نباید هیچ گونه تنشی در عضله‌ های صورت نمایان باشد، باید تماس چشمی منظم با شخص مقابل داشته باشید. نه به طرف مقابل خیره شوید و نه نگاه خود را از او برگردانید.

توجه داشته باشید که فهم و بهبود مهارت های ارتباط غیر کلامی‌ تان از مواردی است که از طریق تمرین یا مرور ذهنی با همکاران، بازخورد گرفتن از دیگران، استفاده از تلویزیون مدار بسته و غیره، خیلی سودمند است. به شما توصیه می‌کنم تا در دوره آموزش جرات ورزی شرکت نمایید.

زبان مثبت :

لغات سازنده، مختصر و صریح جنبه مهم و حیاتی جرأت ورزی می‌ باشد. همچنین توانایی بیان چیزها با روشی مثبت و نه منفی از موارد حائز اهمیت در این حوزه است. این امر به با انگیزه‌ تر شدن شما کمک می‌کند و باعث می‌شود طرف مقابل کمتر احساس کند که مورد تهدید واقع شده و بیشتر به صورت پاسخ دهنده عمل کند. برای مثال، تفاوت بسیار ظریفی وجود دارد بین اینکه به کودک بگوییم"با آن (مثلاً توپ) در اینجا بازی نکن"و اینکه بگوییم" میشه لطفاً بری بیرون با آن بازی کنی؟"؛ یا اینکه"چرا نمی‌توانی بعد از اینکه کارت را تمام کردی همه چیز را تمیز و مرتب کنی؟"و"میشه لطفاً وقتی به گربه غذا دادی باقی مونده غذاشو بذاری سر جاش؟"

بیان عبارات به صورت مثبت، گفتگو را در حالت بالغ- بالغ نگه می‌ دارد و خطر تبدیل شدن گفتگو به جدل و مناقشه را کاهش می‌دهد. همچنین تفکر مثبت نیازمند زبان مثبت است تا"ای کاش‌ها"را به اقدام مثبت تبدیل کند.

[تبسم آسمانی]

تمرین

عبارت‌های"خود گویی"یا"واگویه"زیر را در نظر بگیرید که نه مثبت است و نه جرات ورز. آن‌ها را به شکل اظهارات مثبت بازنویسی کنید.

افکار ...

1. امروز واقعاً باید به درس‌هایم برسم.
2. ای کاش امروز در برخورد با جان عصبانی نمی‌شدم.
3. من نمی‌توانم به مهمانی بروم؛ خیلی کار دارم که باید انجام بدم.
4. چرا قبول کردم که آن ارائه (کلاسی) را انجام دهم ؟ من افتضاح خواهم بود.

نظرات

بیشتر ما زمان های زیادی را صرف بهانه آوردن برای جرأت ورز نبودن می‌کنیم با افکاری از قبیل:"وقتی حس کنم بیشتر کنترل امور را در دست دارم در مورد آن با او صحبت می‌ کنم"یا" در مورد آن موضوع با او بحث می‌کنم ولی او ناراحت خواهد شد".

همچنین ما موانع نا امید کننده زیادی را پیش روی جرأت ورز بودن قرار می‌ دهیم؛ با افکاری از قبیل:"اگر او مرا نپذیرد (طرد کند) چه؟"یا"اگر در مورد احساسم به آنها چیزی بگویم دیگر از من درخواستی نخواهند کرد". این خود گویی های منفی می‌تواند از طریق تمرین با گزینه‌های جایگزین مثبت جابجا شود. بیایید به چند مثال که در بالا آمده است نگاهی بیندازیم.

1. کلمه"باید"در این بافت نوعی احساس گناه شدید به همراه دارد. شما می‌ توانید به وسیله"بایدها"خود را تا سر حد مرگ سرزنش کرده و تنبیه کنید. معنای ضمنی در اینجا می‌تواند این باشد که" من باید درس بخوانم ولی نمی‌خواهم". این نوع از بی تصمیمی و اهمال کاری فقط باعث ایجاد استرس می‌شود. یک راه وجود دارد – خواندن یا نخواندن.

خیلی بهتر است تا به گونه‌ای مثبت بگوییم:"من می‌توانم امروز درس بخوانم، ولی انتخاب من این است که آسوده بنشینم و به تماشای تلویزیون بپردازم"یا "پایان فرجه‌ ها نزدیک است بنابراین امروز روی مطالعه دروس تمرکز خواهم کرد ". تصمیم گرفته شد و استرس پایان یافت.

از سوی دیگر، وقتی از شما درخواست انجام کاری یا رفتن به جایی می‌شود، این جمله می‌تواند پاسخی مناسب باشد.
همچنین این جمله می‌تواند به عنوان یک بهانه مسخره تلقی شود که به طور غیر مستقیم به طرف گفته می‌شود که تو حرفی نزن (بی ارزش تلقی کردن صحبت‌های فرد). همینطور اینکه بخواهیم نظرات و عقایدمان بی ارزش شمرده شود نوعی بهانه سست و ضعیف می‌باشد. احتمالاً طرف مقابل به متقاعد کردن و مجبور کردن ادامه می‌دهد.

یک فرد جرأت ورز، هم درخواست را در نظر می‌ گیرد و هم با خود می‌ اندیشد که"من دوست دارم موافقت کنم، بنابراین می‌ گویم بله و در زمان دیگری به مطالعه می‌ پردازم "یا می‌گوید"درس‌های من در اولویت است، بنابراین نه، این کار را انجام نخواهم داد یا با شما بیرون نخواهم آمد و...".

2. دلسوزی به حال خود، حسرت خوردن و آرزو کردن شما را به جایی نخواهد رساند. آنچه که انجام داده شد یا گفته شد گذشته است. شما مسئول از دست دادن کنترل خود و پیامدهای آن هستید. از تجارب خود درس بگیرید و اظهارات مثبت را ایجاد کنید – من امروز آموختم – پس دفعه بعد....

3. به واسطه چندی از استثناهای واقعی و عملی از قبیل"من نمی‌توانم این غذا را بخورم چون ..."یا"من نمی‌توانم شنا کنم"،"نمی‌توانم ها "در بیان شما زیاد می‌شود. سعی کنید آنها را از افکار خود حذف کنید. شما فلان کار را یا انجام خواهید داد یا نخواهید داد."نمی‌توانم"این معنای ضمنی را در بر دارد که"اگر می‌ توانستم انجام می‌دادم، ولی..."و شما را با سدی از دلایل و دلیل تراشی‌ها رو به رو می‌کند، اما نمی‌خواهم به این معناست که بله اگر واقعاً می‌خواستید، می‌توانستید

پس تصمیم بگیرید و مصرانه روی آن بایستید، مثلاً"من دوست دارم به مهمانی بیایم اما یک گزارش دارم که باید امشب آن را به پایان برسانم بنابراین، نه، امشب نمی‌آیم."

همچنین کلمه"نمی‌توانم"نوعی شک و عدم اعتماد به نفس است، و این معنای ضمنی را در بر دارد که شما روی زندگی‌تان کنترل ندارید. هر چه بیشتر به خود بگویید نمی‌ توانم، عزت نفس شما کمتر می‌ شود. به خاطر داشته باشید که جرأت ورزی نوعی انتخاب است. یا می توانید و انجام خواهید داد یا آن را انتخاب نمی‌ کنید."نمی‌ توانم"راهی به درون آن ندارد!

4. عباراتی از قبیل"من افتضاح خواهم بود"به راحتی می‌تواند تبدیل به پیشگویی خود کام بخش شود. همانند"نمی‌ توانم ها"این عبارت‌ ها نیز باید با جملات و اظهارات مثبت جایگزین گردد. شما قبول کردید که کار ارائه کلاسی را انجام دهید پس به آن به عنوان یک فرصت نگاه کنید نه یک مشکل. طوری نباشد که فقط نسبت به موفقیت آمیز بودن آن امیدوار باشید؛ بلکه طوری عمل کنید که انگار می‌ دانید و مطمئن هستید که به خوبی از پس آن بر خواهید آمد. به گونه‌ای مثبت فکر کنید، استفاده از زبان مثبت را تمرین کنید و بدین گونه از پس هر چیزی بر خواهید آمد.

[تبسم آسمانی]

اظهارات مثبت

خود گویی منفی منجر به شک و عدم اعتماد به نفس و همچنین عزت نفس پایین می‌ شود، با این حال بیشتر ما تسلیم بسیاری از گفتگوهای منفی درونی می‌ شویم شما با چند مورد از این موارد آشنا هستید:
افکار...
•"من همیشه در زمینه مسائل ماشینی و مکانیکی بی فایده بوده‌ ام".

•"هرگز قادر نخواهم بود تا آن را به موقع به اتمام برسانم".

•"اگر دوباره آن کار عمل را تکرار کند منفجر می‌ شوم"!

•"او حتماً با خود فکر می‌کند که من احمق و کودن هستم".

•"من نمی‌توانم کنار بیایم".

"شاید من واجد شرایط مورد انتظار نیستم".

•"ای کاش آدام آنجا نبود. او همیشه باعث می‌ شود احساس حقارت کنم".

آیا این نوع از تفکر شما را خوشحال می‌ کند؟ آیا اعتماد به نفس شما را افزایش می‌ دهد؟ آیا باعث افزایش کارامدی شما می‌ شود؟ البته که نه. افکار رقت آمیز و مرتبط با بدبختی موجب تحلیل توان و انرژی شما می‌ گردد. زیرا میزان جرأت ورزی که شما قادر به تولید یا ایجاد آن هستید تا حد زیادی به حالات ذهن بستگی دارد (عزت نفس و اعتماد به نفس شما).

خیلی مهم است که شما بتوانید این پچ پچ و زمزمه درونی منفی را تشخیص داده و آن را با خود گویی مثبت جایگزین کنید. سادگی و وضوح پیشگویی خود کام بخش را به خاطر بیاورید. ما واقعیتِ خود را به وجود می‌آوریم، بنابراین بهتر است که این واقعیت مثبت و خوشبینانه باشد.

متاسفانه خیلی آسان‌ تر است که در افکارمان منفی باشیم تا مثبت، و حتی پژوهشی نشان داده افراد بزرگسال به طور میانگین در هشتاد درصد اوقات درگیر خود گویی های منفی هستند! یادگیری تبدیل نگرش ذهنی منفی به مثبت، نیازمند زمان و تمرین ثابت می‌ باشد زیرا بسیاری از شک‌ ها و عدم اعتماد به نفس‌های ما از شرطی سازی های اولیه نشأت می‌گیرد و به احتمال زیاد ما همواره پیام‌ های منفی را به خود گفته‌ ایم و آنها را تقویت کرده‌ ایم. با این وجود، شما می‌ توانید به مغز خود آموزش دهید تا به گونه‌ای مثبت فکر کند.

بنابراین چه کاری می‌توانید انجام دهید تا این تغییر را ایجاد کنید؟ در وهله اول باید منفی بودن را در گفتگوی درونی تشخیص دهید و هنگامی این گفتگو رخ می‌ دهد آن را با گفتگوهای روحیه بخش مثبت، انرژی دهنده و نشاط بخش جایگزین کنید. این امر ممکن است ساده انگارانه به نظر برسد اما مؤثر واقع می‌شود. باید عبارت‌ های خود باورانه‌ای را که قرار است جایگزین موارد قبلی شوند، چندین بار و به صورت بلند را بیان کنید.

به چند دلیل گفتن کلمات به صورت بلند (می‌توان این عمل جلوی آینه انجام داد) به شما کمک می‌کند باور مثبت را درونی کنید، بنابراین به جای باور کردن و گوش دادن به صدای درون که به شما می‌گوید"من توانایی کنار آمدن ندارم"، این جمله را با جملاتی مثل"هر اتفاقی که بیافتد من از پس آن بر می‌آیم"جایگزین کنید. برای مثال، اگر برای وارد شدن در فلان کار سخت و طاقت فرسا در شک و تردید هستید و فکر می‌کنید نمی‌توانید آن کار نسبتاً طولانی و دشوار را به پایان برسانید، پیام‌ های امید بخش را برای خود بنویسید و آنها را در جایی که دیده شود قرار دهید؛ جاهایی مثل روی درب یخچال، کنار واژه پرداز، کنار تلویزیون و غیره. پیام‌هایی از قبیل:

•"من روز به روز قوی‌تر می‌شوم."
•"هیچ چیزی وجود ندارد که از آن بترسم."
•"من با تلاش و رقابت شایستگی‌های خود را نشان می‌دهم."
•"من برای انجام این کار آماده‌ام."

هر زمان که ممکن است، چند بار با صدای بلند این موارد را مثل یک سرود تکرار کنید. در کمال تعجب، اشکالی ندارد اگر خود (خویشتن) هشیارتان کلمات را باور کند. با گفتن این موارد به صورت بلند، خود درونی شما به این موارد و فرایند آنها واکنش نشان خواهد داد، و این امر نیرو و اعتماد به نفس بیشتری را برای شما به ارمغان خواهد آورد.

[تبسم آسمانی]

تمرین

به صدای درونی خود گوش کنید، به آن صدایی که همچنان افکار منفی را به خورد شما می‌ دهد. پنج یا شش مورد از آنها را بنویسید و سپس آنها را اولویت بندی کنید. کدام خود گویی منفی بیش از بقیه به اعتماد به نفس و کارامدی شما آسیب می‌ زند؟ به منظور شروع برای کار روی یک دو مورد از این موضوعات، این افکار منفی را با روش‌ های نام برده، به صورت اظهارات مثبت بازنویسی کنید. اطمینان حاصل کنید که آنها در زمان حال نوشته می‌ شوند نه فردا یا زمانی در آینده. برای مثال:

•"من عضو مفید گروه هستم"

•"من اشتباهاتم را تجزیه و تحلیل کرده و از آنها درس می‌ گیرم"

•"من اجازه نمی‌ دهم فرایند مقایسه کردن با دیگران عزت نفس مرا تحت الشعاع قرار دهد"

•"اگر موفق نشوم درمانده و شکست خورده نیستم، من پیروز و موفق هستم چون تلاش کردم"

اکنون یکی از موارد یا هر دو را انجام دهید. اظهارات مثبت خود را روی کارت پستال بنویسید و یا آن را برای یک نوار صوتی ضبط کنید. کارت پستال‌ها را در جایی قرار دهید که روزانه چندین بار آنها را ببینید یا آنها را با خود حمل کنید تا اینگونه هر زمان که دوست دارید به آنها رجوع کنید. اظهارات خود را چندین بار و به صورت بلند بگویید.

نظرات

مهم است که وقتی اظهارات مثبت را می‌ گویید آنها را بشنوید. شما در حال آغاز فرایند باز آموزی مغز خود برای تفکر به گونه‌ ای مثبت می‌ باشید. اگر اظهارات خود را در نوار صوتی ضبط می‌ کنید، به این نوار در زمان خواب گوش دهید یا صبح هنگامی که بیدار می‌شوید ساعت هشدار خود را قطع کنید و به جای آن صدای گفتگوی‌ های امید بخش خود را برای بیدار شدن تنظیم کنید. ایمان داشته باشید. مؤثر واقع می‌شود.

[تبسم آسمانی]

پیامدهای مثبت

اگر یک تعارض بین فردی شما را تهدید کند، آیا از رویارویی و مواجهه با آن اجتناب می‌ کنید؟ آیا نگرش"متوسل شدن به هر چیزی برای یک زندگی آرام و بی درد سر"را اتخاذ می‌ کنید؟ آیا به هر قیمتی سعی در"پیروز شدن"دارید؟ آیا به دنبال توافق و سازش هستید؟ آیا تلاش می‌ کنید به یک راه حل برد – برد دست پیدا کنید؟ شرایط زیر را مجسم کنید.

تمرین

فرض کنید شما و دوست تان یا برادرتان استفاده از ماشین را سهمیه بندی می‌ کنید، زیرا شما معمولاً از ماشین شرکت استفاده می‌ کنید ولی اکنون آن ماشین برای یک سری تعمیرات در تعمیرگاه است. شما موافقت کردید که همکار خود را برای یک جلسه عصرانه به مقصد برسانید و فرض بر این است که شما از سهمیه خود برای استفاده از ماشین بهره می‌ برید. در مسیر خانه، دوست تان (فردی که ماشین را با او تقسیم کردید) می‌گوید که برای صرف یک نوشیدنی در باشگاه با دوستش قرار دارد و دوستش نیز ماشین ندارد. حال او به شما می‌گوید که برای رفتن، ماشین را لازم دارد.
در مقابل مواردی که در اینجا ذکر شده راه حل‌هایی برای موقعیت پیشنهاد کنید:

1. اجتناب
2. برد - باخت
3. سازش
4. برد – برد

نظرات

1. اگر از پیامدهای رو در رویی و مواجهه واهمه دارید، می‌ توانید فقط تسلیم شوید و نیازهای خود را سرکوب کنید. به طور ضمنی، دوست شما"برد"را به دست آورده است، اما عزت نفس پایین و تنفر نسبت به دوست تان نتیجه این فرایند است.

2. شما می‌ توانید با اخم ترش رویی به خواسته خود برسید یا با استدلال بیان کنید که نیازهای خودتان مهم‌ تر از نیازهای دیگران است یا به سادگی بر روی استفاده از ماشین پافشاری کنید. در اینگونه تبادلات همیشه یک برنده و یک بازنده وجود خواهد داشت و در نتیجه همواره به رابطه لطمه وارد خواهد شد.

3. پیشنهاد شما می‌تواند این باشد که شما ماشین را با خود به جلسه ببرید اما هزینه تاکسی دوست تان و همراهش بر عهده شما باشد، به شرط آنکه تا زمانی که ماشین شرکت از تعمیرگاه خارج شود شما قادر باشید از ماشین سهمیه بندی شده استفاده کنید. سازش ممکن است گزینه دلخواه به نظر برسد. گاهی اوقات این بهترین گزینه ممکن می‌ باشد. با این وجود، در صورتی که دو طرف برای رسیدن نسبی به خواسته‌ ها بهای اندکی را بپردازند بهترین راه حل حاصل نشده است. در واقع این راه حل معمولاً با حالت ایده آل فاصله دارد. در بدترین حالت، هر دوی شما ممکن است احساس کنید فریب خورده‌اید و از نتیجه ناراضی هستید.

4. می‌توانید راه حلی را پیشنهاد کنید که در آن هر دو برنده باشید، به عبارتی هیچ کدام به درد سر نیفتاده و زمان، انرژی و هزینه‌ای را صرف نکرده‌اید. چطور است که پیش از رفتن به جلسه دوست تان و همراهش را به مقصد برسانید و پس از انجام امور به باشگاه رفته و آنها را با خود بیاورید؟ با این روش، دوست شما و همراهش می‌ توانند نوشیدنی خود را صرف کنند و در این موقعیت فرضی شما نیز می‌ توانید پس از اتمام جلسه به آنها ملحق شوید. علاوه بر این شما با این روش هزینه تاکسی نیز به جیب شما بر می‌گردد.

راه حل برد – برد همیشه امکان پذیر نمی‌باشد، اما همواره باید با اقداماتی که در ذیل می‌آید در جستجوی آن باشیم:

• مثبت فکر کنید؛ این یک تمرین حل مسئله است نه یک تعارض بین فردی.

• در فرایند حل مسئله به طرف مقابل به عنوان یک دوست نگاه کنید نه یک رقیب.

• سعی کنید بفهمید طرف مقابل دقیقاً چه می‌ خواهد؛ او می‌ خواهد از این موقعیت چه چیزی عایدش شود؛ احساسات او در رابطه با این موقعیت تا چه حد نیرومند است و غیره.

• این را با نیازها، خواسته‌ ها، احساسات و تجارب خود مقایسه کنید.

• مواردی که در آن تفاوت‌ ها و شباهت‌ هایی وجود دارند یا در آن نیازها با هم جفت می‌ شوند را، مشخص کنید.

• به گزینه‌ ها نگاه کنید، آن‌ ها را به بحث گذاشته و ارزیابی کنید.

• مشارکت و همکاری داشته باشید؛ به کمک یکدیگر روی مسائل کار کنید و به سوی یک راه حل برد – برد حرکت کنید.

• همیشه حقوق اصلی و اساسی طرف مقابل را به رسمیت بشناسید و در عین حال از حقوق خود غافل نمانید

[تبسم آسمانی]

فصل چهام: درست و غلط

مورد آخرِ فصل قبل به سادگی ما را به سوی یکی دیگر از عناصر مهم در آموزش جرأت ورزی رهنمون می‌ کند: به رسمیت شناختن حقوق اساسی خود و طرف مقابل. اکثر کتاب‌ هایی که در زمینه آموزش جرات ورزی تألیف شده‌اند، با اندکی تنوع و تغییر بنا بر تعبیر و تفسیرهای نویسنده، لیستی از حقوق شخصی را ارائه خواهند کرد. این حقوق تغییر ناپذیر نبوده و توسط قانون قابل اجرا نیستند بلکه مجموعه‌ ای از قواعد هستند که با عقل سلیم همخوانی دارند و به منظور کمک به توسعه نفس و بهبود روابط بین فردی شکل گرفته‌ اند.

نکته مهمی که باید به خاطر بسپاریم این است که به ازای هر حقی که ما داریم طرف مقابل نیز حقی مشابه خواهد داشت. برای مثال، شما حق دارید که هر چیزی را که می‌ خواهید درخواست کنید. طرف مقابل حق دارد درخواست شما را رد کند یا در حقیقت چیزی را از شما بخواهد. اگر شما نسبت به حقوق طرف مقابل بی توجه باشید، این عمل نوعی رفتار پرخاش جویانه تلقی می‌ شود.

اگر حقوق خود را نادیده بگیرید، شما به گونه‌ ای غیر جرأت ورز و منفعل رفتار کرده‌ اید. سیستم (روش) جرأت ورزِ"حقوق"باید شامل احترام متقابل برای نیازها، عقاید و احساسات یکدیگر باشد.
حقی که سرمنشأ دیگر حقوق شخصی شما است، می‌ تواند به سادگی به روش زیر تعریف شود:

شما این حق را دارید که مرجع قدرت نهایی برای آنچه هستید و آنچه انجام می‌دهید باشید.
این نوعی بی اعتنایی به قواعد موجود در زندگی تان، انتظارات دیگران از شما و روشی است که احساس می‌ کنید باید طبق آن رفتار کنید. این حق در تمامی حوزه‌ های زندگی شما قابل اجرا می‌ باشد: کار، حوزه‌ های شخصی و اجتماعی. ساده است که بگوییم شما حق دارید نیازهای شخصی خود را بیان کرده و اولویت‌ های خود را تعیین کنید و بالاخره اینکه مسئول تمامی جوانب زندگی‌ تان باشید، اما به نظر نمی‌ رسد پیاده کردن آن در عمل به راحتی امکان پذیر باشد.

کمی به معنای این جمله بیاندیشید؛ این موضوع از جهت فلسفی پیچیده است و پذیرش آن برای خودتان به راحتی صورت نمی‌ پذیرد. همچنین پذیرش این حق برای دیگران نیز به همان اندازه دشوار است.

اگر چه یک سری از حقوق اساسی انسانی وجود دارد که در تمامی ادبیات و متون مرتبط با جرات ورزی ظاهر می‌شود، با این حال تقریباً به تعداد کتاب‌های مرتبط در این زمینه تنوع موضوعی نیز دیده می‌شود. در زیر شما فهرستی از چهل نیاز اساسی را خواهید دید. ممکن است برخی از آنها شبیه به نظر برسند اما هرکدام معانی ضمنی متفاوتی را دارند. در میان گذاشتن دیدگاه‌ ها پیرامون تمارین پیش رو با دوست یا همکاران مفید واقع می‌ شود. این عمل به شما کمک می‌ کند تا تفاوت‌ های مذکور را شناسایی کرده و به تعیین ارتباط هر یک از آنها با موقعیت فعلی خود بپردازید.

[تبسم آسمانی]

حقوق اساسی هر فرد

تمرین

فهرست حقوق زیر را در نظر بگیرید. این موارد گردآوری و جمع بندی دیدگاه چند تن از مؤلفین می‌باشد. در مورد هریک از آنها بیاندیشید. هر کدام را که در پذیرفتنش برای خودتان دشواری شخصی دارید با علامت مشخص کنید. در مورد بافت و زمینه هم بیاندیشید. برای مثال، ممکن است در بیشتر موقعیت‌ ها به آسانی آنچه را که لازم دارید (از رئیس، زیر دستان یا دوستان) درخواست نمایید، اما در زمینه درخواست مایحتاج خود از دوست، والدین یا فرزندان با دشواری مواجه باشید.

یا ممکن است شما تغییر را بیشتر امری تهدید کننده در نظر بگیرید تا چالش بر انگیز. اگرچه رشد و تغییر حق هر کسی است، در عین حال یک سری از عناصر شخصیتی در وجودتان هستند که مانع از پیشروی شما می‌ شوند یا اینکه خودتان به افراد دیگر اجازه می‌ دهید تا جلوی رشد شخصی شما را بگیرند.

حقوق اساسی

1. ..... صرف نظر از جنسیت، نژاد، سن یا هرگونه ناتوانی و معلولیت، به صورت برابر و یکسان با من رفتار شود.
2. ..... به عنوان یک انسان مستعد، با احترام با من رفتار شود.
3. ..... در مورد چگونگی سپری کردن اوقاتم خودم تصمیم بگیرم.
4. ..... هرچه را که می‌ خواهم درخواست نمایم.
5. ..... در مورد چیزهای مختلف مرتبط با خودم از قبیل عملکرد، رفتار و شکل و ظاهرم درخواست بازخورد کنم.
6. ..... حرف‌هایم شنیده شود و مرا جدی بگیرند.
7. ..... عقاید و نظراتی را داشته باشم.
8. ..... باورهای سیاسی داشته باشم.
9. ..... گریه کنم.
10. ..... اشتباه کنم.
11. ..... بدون احساس گناه بگویم"نه".
12. ..... نیازهایم را بیان کنم.
13. ..... اولویت‌های شخصی خود را مشخص کنم.
14. ..... احساساتم را بیان کنم.
15. ..... به نفع خودم بگویم"بله"بدون اینکه احساس کنم خود خواهم.
16. ..... نظرم و تصمیمم را عوض کنم.
17. ..... هر از گاهی شکست بخورم.
18. ..... بگویم"من متوجه نمی‌ شوم (نمی‌ فهمم)".
19. ..... عباراتی را بگویم که مبنای منطقی نداشته باشد و مجبور به توجیه آنها نباشم.
20. ..... درخواست اطلاعات کنم.
21. ..... موفق باشم.
22. ..... باورهایم را بیان کنم.
23. ..... به مجموعه ارزش‌ هایم وفادار باشم.
24. ..... زمانی را برای تصمیم گیری صرف کنم.
25. ..... مسئولیت تصمیم‌ هایم را بر عهده بگیرم.
26. ..... حریم شخصی داشته باشم.
27. ....."من نمی‌ دانم"را بپذیرم.
28. ..... به عنوان یک انسان تغییر و رشد کنم.
29. ..... انتخاب کنم که درگیر مشکلات افراد دیگر بشوم یا نه.
30. ..... مسئولیت مشکلات افراد دیگر را نپذیرم.
31. ..... به دنبال نیازهای خودم باشم.
32. ..... فضا و زمان برای تنهایی داشته باشم.
33. ..... یک فرد (خاص) باشم.
34. ..... از افراد متخصص درخواست اطلاعات کنم.
35. ..... به تأیید دیگران وابسته نباشم.
36. ..... تعیین کننده ارزش و بهای خودم باشم.
37. ..... انتخاب کنم در یک موقعیت مشخص چگونه رفتار کنم و پاسخ دهم.
38. ..... مستقل باشم.
39. ..... خودم باشم؛ نه آن فردی که دیگران انتظار دارند.
40. ..... از حق خودم دفاع کنم.

با امید به خدا شما این فرایند را آغاز نمودید تا حوزه‌ هایی را بررسی کنید که در آنها از حق خود دفاع نمی‌ کنید یا توسط دیگران به بازی گرفته می‌ شوید یا دیگران مانع از پیشروی شما برای انجام امور می‌ شوند. مسلماً، این یک فعالیت طولانی و نیازمند خودکاوی است اما در حوزه‌ هایی که نیازمند تمرکز روی مهارت‌ های جرأت ورزی است، فعالیتی با ارزش می‌ باشد.

مشخص نمودن حقوق فردی خود که در رابطه با آنها دچار مشکل هستید، تنها یک طرف معادله می‌ باشد. به یاد داشته باشید که طرف مقابل نیز حقوقی مشابه دارد. یک بار دیگر به فهرست نگاه کنید. کدام یک از حقوق دیگران را زیر پا می‌ گذارید؟ چگونه از دیگران سوء استفاده می‌ کنید تا به اهداف خود برسید؟

برای مثال، به عنوان رئیس، اگر یکی از زیر دستان بگوید"متوجه نمی‌ شوم"یا اینکه در مورد چیزی از شما کسب اطلاع کند که آن چیز برای شما امری بدیهی و پیش پا افتاده تلقی می‌ شود، آیا هیچگاه طوری رفتار می‌ کنید که آن کارمند احساس بی کفایتی کند؟ آیا به دوست یا شریک خود فضا و آزادی کافی برای رشد به عنوان یک فرد را می‌ دهید؟ آیا از افراد به خاطر نقشی که در زندگی شما دارند، انتظارات خاصی دارید؟ آیا بدون اینکه افراد را به خاطر عذرشان تهدید کنید یا از آنها بخواهید توجیه منطقی بیاورند، این حق را به آن‌ها می‌دهید که درخواست شما را رد کنند؟
به یاد داشته باشید جرأت ورز بودن دو وجه دارد: احترام به حقوق طرف مقابل در حالی که حقوق خود را نادیده نگرفته‌ اید.