فکرم درگیر همکارم شده

[الهه زیبایی ها]

با سلام
منم کاملا موافقم واقعا جامعه ما تو این زمینه میلنگه به قول شما.
تو جامعه ما شروع آشنایی یه معضل...خود اشنا شدن و شناخت دو طرف و خانواده ها یه معضل بزرگتر.

در مورد خبر دار شدن از دختر خانم...به نظرم خیلی پیچیده اش میکنید
یه اطلاعات ساده اولیه که انقدر اذیت شدن نداره!! به خاطر کمال گراییتون هست احتمالا....نتیجه کوچکترین حرکت رو میخوایید از قبل بدونید و مدام سبک سنگین میکنید که درست هم باید انجام بشه!!

کم کم باید از فکر اینکه تو ذهن دیگران چی میگذره بیایید بیرون.
من خودم تا حد زیادی تونستم این کارو بکنم...منم اینجوری بودم
اینم که تو محل کار همه بفهمن که اقای فلانی به خانم فلانی پیشنهاد اشنایی داده
چیز عجیبی نیست تو محیط کارها هست...فقط خب چونه مردم گرمه و خب ازدواج هم شیرینه دلشون میخواد حرف بزنن و سر دربیارن که چی شد
نتیجه اشناییتون هرچی باشه چیزی بدی براتون نمیشه خیالتون راحت.

مهارت شناخت تون هم اول فقط توکل کنید به خدا
دوم هم باید تجربه خواستگاری و اشنایی تون زیاد باشه ...سوم هم اینکه فقط انتخاب صحیح کافی نیست
مهارت زناشویی خودش دنیایی ... شاید انتخاب هامون بد نباشه ولی به خاطر بی مهارتی بعد ازدواج خراب کنیم

[Mvaz]

سلام
در مورد کمالگرایی ( مخصوصا بخش حساسیت بین فردی)
و شخصیت مهرطلب مطالعه کنید.

[باغبان]

حتی میدونم که خیلی از دوستان همرده بنده هم به همین مشکل دچار هستن و مهارت شناختی در امر ازدواج رو به حد کافی ندارن.
شاید یکی از دلایل اون شرایط جامعه ما باشه. سیستم آموزشی ما باشه. خانواده های ما باشن. به هر دلیلی که باشه ما تو این مقطع زندگی میلنگیم بخاطر این ضعف.

...............................................


با سلام

به نظرم به چند دلیل بر میگرده که براتون میگم :
اولیش خودشناسی خودمونه ،،،اینکه سعی کنیم درونمنون را بشناسیم و با خود واقعی مون خوب و دوست باشیم ،،،
صداهای درونی را گوش بدیم - باهاش حرف بزنیم - آرومش کنیم - مدیریتش کنیم ،،،
تو مبحث ازدواج ، شناخت خود و معیارها مهمه که این کار با مطالعه و مشورت مشاوران و تلاش خودمون و صد البته توکل به خدا ، امکان پذیره .
به مطلبی دراین جا هست :
در دوران مدرسه به ما گفته بودند هر که 20 بگیره بهترینه ...برا همین شاید دنبال بهترین ها و بی نقص ها می گردیم ،،،
این دید خودشو در انتخاب شغل - مسیر کار و مهارت ،، ازدواج - رفتار ها و دیدگاه دیگران نسبت به خودمون نشون میده .
ما شاید در کودکی و نوجوانی این مسائل در ما نهادینه شده ،،اون موقعی که به ضبط صوت ذهنمون تسلط نداشتیم یه چیزهایی تداعی شده ،،
اما اشکال نداره ،،، روزی اون نوجوان - جوان و... بالغ میشه ( روزی که می فهمه باید رو اندیشه هاش کارکنه )
یه روزی به سنی می رسه که می تونه خودش آنالیز کنه - تحقیق کنه - دیدگاهش را در مسیر روشن تر ،جلو بره ،،
لذا از گذشته خارج بشیم و خودمون را در مسیر تعالی در جریان بندازیم .
در میسر تعالی هر قدم که بریم رسیدیم .

تقریبا یک اپیدمی در نسل جوان وجود دارد. از یک معضل و مشکل که متاسفانه کم کم دارد همه گیر می شود.
و آن اینست که اساسا مفهوم ازدواج و زندگی را درست متوجه نشده اند. و توقعی از زندگی دارند که اساسا غیر منطقی هست. مثل توقع داشتن اینکه یک نوزاد در المپیک مقام بیاورد!!!!!
زندگی یک مدرک آماده و کامل نیست که هنگام ازدواج به عروس و داماد بدهند.
بلکه زندگی شروع یک مدرسه هست. که در آن باید مرتب رنج درس خواندن و درس پس دادن داشت. امتحان های سخت و راحت پیش رو هست.
و با همت و یادگیری و تمرین و و سختی کشیدن کم کم رشد می کنیم و مدرک با سوادی را می گیریم.
در مدرسه اگر کسی از امتحانهای سخت و راحت ا زمعلم های سخت گیر و راحت گیر فراری شوند و ترک تدریس کنند و به هر مدرسه ای بروند هرگز موفق نمی شوند.

زندگی هم مثل همین مدرسه هست.
حتما و حتما در هر زندگی باید مسائل ساده و مشکل باشد. رنجهای کوچک و بزرگ باشد. گره های ساده و کور باشد. سراشیبی و سربلندی باشد.
اما خیلی از ما جر می زنیم و نمی خواهیم تمکین کنیم. و فکر می کنیم اگر با کس دیگری ازدواج می کردیم همه چیز روبرا میشد.
یکی از 5 زن برتر جهان آسیه هست.
او زن طاغوت ترین فرد جهان که ادعای خدایی می کرد شد.
مردی که شکم زنان را پاره می کرد و نوزدان را می کشت.
اما صلاح این زن این بود که با فرعون زندگی کند و در همین بستر بیشترین رشد را بکند.
می بینید؟
صلاح چیست؟
صلاح آن نیست که همه مسائل مثل راحت الحلقوم باشد و مثل هلو برود در گلو
رشد و صلاح در مسیر رنج و سختی فراهم می شود.

این تاپیک را کامل بخونید هم راستای نقل قول بالا :
آرامش و نحوه مواجهه افراد با مسائل و مشکلات زندگي






-----------------------------------------------



این طرحواره هم مطالعه داشته باشید :


طرحواره معیارهای سرسختانه

طرحواره معیارهای سرسختانه 2

طرحواره معیارهای سرسختانه 3

طرحواره معیارهای سرسختانه 4

طرحواره معیارهای سرسختانه 5

طرحواره معیارهای سرسختانه 6


""" تله های شخصیتی ""





-----------------------------------------------



در مورد ترس از قضاوت دیگران :
سعی کنید روی عزت نفس و اعتماد به نفستون کا رکنید،،،
مسیر درست مهمه !
وقتی مسیر درست را برید نباید نگران قضاوت دیگران باشید ،،،
ما کنترلی به محیط بیرونی خودمون نداریم ولی به درونمون و تفکراتمون و احساساتمون ،کنترل داریم .
از طرفی روی شخصیت منفعل کار کنید که براتون یه تاپیک کارگاهی می ذارم :


** عزت نفس + اعتماد به نفس **

کارگاه آموزشی - رفتار جرات مندانه





-----------------------------------------------




این دو طرحواره را در تاپیک تله های شخصیتی مطالعه بفرمایید :

طرحواره خود تحول نیافته - گرفتار
طرحواره شکست

"" تله های شخصیتی ""




-----------------------------------------------


مطالعه این این تاپیک ها :

‏اگر چنین هستید ، صبر کنید ، ازدواج نکنید‏

سطوح ارتباط دختر و پسر

عشق: دلبستگی ؟ یا وابستگی؟

همیشه نگران انتخاب همسر هستم و می ترسم اشتباه کنم؟!!!!





-----------------------------------------------



می تونید از مدیر همدردی هم در انجمن آزاد ( مشترکین آزاد ) مشورت بگیرید ،،در راستای ادامه تاپیک و صحبت دوستان .
http://hamdardi.net/eshterak.htm





موفق باشی
د ر پناه حق .

[payam_ss]

سلام دوستان. اومدم اطلاع بدم که تقریبا یجورایی جریان داره فاز جدی میشه و با چند نفر با تجربه که مشورت کردم نظرشون در مورد آشنایی مثبت بود. فعلا طرفین در جریان قرار گرفتن ولی هنوز آشنایی شروع نشده.
فقط یه حس عجیبی که بهم این چند روز دست داده اینه که یواش یواش یه حس ترسی بهم القا میشه بعضی وقتا. مثلا میگم نکنه من فقط ظاهر رو ملاک قرار داده باشم و طرف اصلا از نظر اخلاقی مناسب نباشه. نکنه خونگرم نباشه و با خانواده من نجوشه. نکنه قد و یه دنده باشه. هی با خودم سبک سنگین میکنم و یه حس ترسی بهم القا میشه. البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.
میدونم که هنوز هیچی نشده قضاوت درست نیست ولی یه حسی بهم میگه چرا به همین مورد اول آشنایی ازدواج بسنده میکنی. نکنه مورد خیلی بهتری هم باشه . به صورت نوسانی این افکار میاد سراغم. حتی شاید خیلی احمقانه باشه، منی که خدا خدا میکردم باهاش ازدواج کنم، الان بعضا میگم خدا کنه جوابش منفی باشه. بعدا دوباره میگم نه اول با هم صحبت کنیم شاید جور بودیم با هم.
گیج شدم خلاصه
من خیلی ادم منطقی هستم و قبلا هم تجربه رابطه دوستی داشتم ولی برای آشنایی ازدواج این اولین مورد هست. نمیدونم بخاطر همین هست یا علت دیگه ای داره

[خادم رضا]

سلام
ببین پسر خوب هر ادمی یه سری بدی داره یه سری خوبی
مثلا یکی اخلاق نداره ولی اهل بیوفایی نیست
یا مثلا یکی اخلاق داره ولی به وقتش عصبانیم میشه
همه همه همه ما با هم یکی نیستیم و تفاوتهایی با هم داریم
درک تفاوتها و پزیرش ان حداقل با فردی که نزدیک ترین تفاهم ها رو با هم داریم میتونه یک ازدواج پایدار برای ما رقم بزنه
مثلا خیلی خوبه که شما و همسرتون در مساله غذا تفاهم داشته باشید
ممکن بگید غذا
اره همین غذا چند وقت پیش تلوزیون اعلام میکرد که ٨٠ درصد زناشویی به غذا و کلا دور هم بودن مرتب بودن سر غذا برمیگرده
انسان ادم تک بعدی نیست که شما فقط یک حالت در نظر بگیرید
حتمی افراد بهتر از این خانوم هم هست بستگی به تفاهم شما با دیگران دارد ممکن یک خانوم قیافه خیلی خوبی داشته باشد موقعیت مناسب اما با شما زیاد تفاوت داشته باشد و تفاهمی با شما نداشته باشد حتی این خانم
تفاهم از سن از رابطه داشتن قبل از شمااز علاقه به اینترنت از اینا شروع میشه تا غذا تا لباس
حالا چرا تفاهم
چون اگر همسر ایندتون از فلان حرف بدش میاد شما هم از همون حرف بدتان میاید و در زندگی تکرارش نمیکنید و همدیگه رو بهتر درک میکنید

[gholam1234]

سلام دوستان. اومدم اطلاع بدم که تقریبا یجورایی جریان داره فاز جدی میشه و با چند نفر با تجربه که مشورت کردم نظرشون در مورد آشنایی مثبت بود. فعلا طرفین در جریان قرار گرفتن ولی هنوز آشنایی شروع نشده.
فقط یه حس عجیبی که بهم این چند روز دست داده اینه که یواش یواش یه حس ترسی بهم القا میشه بعضی وقتا. مثلا میگم نکنه من فقط ظاهر رو ملاک قرار داده باشم و طرف اصلا از نظر اخلاقی مناسب نباشه. نکنه خونگرم نباشه و با خانواده من نجوشه. نکنه قد و یه دنده باشه. هی با خودم سبک سنگین میکنم و یه حس ترسی بهم القا میشه. البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.
میدونم که هنوز هیچی نشده قضاوت درست نیست ولی یه حسی بهم میگه چرا به همین مورد اول آشنایی ازدواج بسنده میکنی. نکنه مورد خیلی بهتری هم باشه . به صورت نوسانی این افکار میاد سراغم. حتی شاید خیلی احمقانه باشه، منی که خدا خدا میکردم باهاش ازدواج کنم، الان بعضا میگم خدا کنه جوابش منفی باشه. بعدا دوباره میگم نه اول با هم صحبت کنیم شاید جور بودیم با هم.
گیج شدم خلاصه
من خیلی ادم منطقی هستم و قبلا هم تجربه رابطه دوستی داشتم ولی برای آشنایی ازدواج این اولین مورد هست. نمیدونم بخاطر همین هست یا علت دیگه ای داره

خب دوستان روانشناس یحتمل میان میگن مشکلاتی داری از قبیل کمالگرایی و .... که شایدم باشه.


ولی من نظرم رو میگم، تا یه حدی این شک و تردید طبیعی هست، مخصوصا هرقدر کار جدی تر میشه. ولی مدیریت این شک با شماس، اینگه چقدر بهش دامن بزنین یا نه. یکم شک داشتن خوبه برای اینکه بی گدار به اب نزنین، ولی حواستون باشه در دام شک و بدگمانی و کمالگرایی نیفتین.

واستون اروزی خوشبختی میکنم

[Mvaz]

سلام

فرض کن من از سر اینکه حس میکنم رفیقم یه مطلب مهمی رو میدونسته ولی به من نگفته عصبی میشم و یک روز ناخوشم.
فرداش متوجه میشم اصلا رفیقم اون موضوع رو نمیدونسته تا بخواد به من بگه یا نگه.
حالا این وسط من از سر یه فرض یک روز عصبی شدم و ناخوش. در حقیقت من بر اساس یکسری ورودی های غیرواقعی قضاوتی کردم و اجازه دادم احساسات درونم زمام اومور منو بدست بگیرند.

در مورد موضوع شما بهترین گزینه همین بود که در دنیای اما و اگر نمونی و سریع تکلیف این قضیه رو روشن کنی.
یه نگاه به تاریخ شروع این حس تا همین الان در خودت بیانداز، چه مدت در اما و اگر بودی؟
این زمان برای شما از دست رفته چون نخواستی یکسری ورودی های منطقی داشته باشی تا باهاشون تصمیم بگیری.
حالا الان هم به یکسری ورودی های احتمالی داری پر و بال میدی.
اینقدر تو دنیای اما و اگر نمون، دغدغه هات مهم هستن ولی باید با دختر خانم بری سر جلسه خواستگاری و ازشون مطمئن شی و تا زمانی که مطمئن نشدی هیچ تصمیمی نگیر، حتی اگر نتونستی برای دغدغه هات جواب مناسب پیدا کنی دو تایی برید مشاوره.


...........
در مورد اینکه دودل هستی:
یکی از مهمترین علت هاش رو اقا غلام اشاره کردند ، موضوع کمالگرایی هست که باید خوب بهش توجه کنی و کنترلش کنی.

نکته دیگه اینه که هنوز خودت رو خوب نشناختی و ملاک های ازدواج نداری ،
یه فردی که از خودش شناخت داره و ملاک های قوی برای انتخاب ازدواج داشته باشه، راحت تر میتونه دختر مناسب خودش را انتخاب کنه، حتی اگر مطمئن باشه ممکنه نفرات بعدی هم مناسب باشن، ولی چون به ملاک هاش مطمئن هست با همون دختر خانم ازدواج میکنه .


........

کمی با خودت خلوت کن، در مورد ازدواجت کمی صبر کن، برو تنهایی مشاوره، ببین واقعی تو چه شخصیتی داری، چه شخصیتی مناسب ازدواجه برات.

به نظرم فعلا ترمز بکش.

[سحر بهاری]

سلام

شما در ابتدای تاپیک درباره ی نحوه ی برقراری ارتباط صحیح مشاوره گرفتین ، اما طی توضیحاتی که متناوب میدین لازم هست حتما با مشاوره بصورت خصوصی ارتباط داشته باشین تا پس از بررسی بیشتر بتونن بشما کمک کنن، پس این تاپیک به تنهایی کفایت نمیکنه.
بدیهیست طی این مدت نباید اقدامی جدی برای ازدواج انجام بدین و سعیتون در رفع مسائلی باشه که برای شما مطرح هست.

موفق باشین

[Niagara]

میگم نکنه من فقط ظاهر رو ملاک قرار داده باشم و طرف اصلا از نظر اخلاقی مناسب نباشه. نکنه خونگرم نباشه و با خانواده من نجوشه. نکنه قد و یه دنده باشه. هی با خودم سبک سنگین میکنم و یه حس ترسی بهم القا میشه. البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.

البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.

اینجور که فرمودی از همکاراتون هست یعنی آشنایی عمومی اولیه را داشتی باهاش ( محیط کار ) اگه معیارهای اولیه داره با خانواده برید برای آشنایی بیشتر .
وقتی خواستگاری دختر مردم میری ، طرف را به چشم زنت نگاه نکن . شما آقای خاستگار هستی پیش ایشون و ایشون هم برا ی شما موردی برای بررسی انتخاب همسر .
باید بری آشنا بشی رفت و آمد کنی با خانواده . اگه با شناخت بیشتر ، معیارها و هماهنگی ها ی کلی تیک خورد برید برای مراحل بعد و این دیگه ترس و فاجعه سازی نداره که آخه . اگه با شما هماهنگ نسبی نبود تمام.
احتمالا ترست برا ی اینکه اون دختره همکارت هست . عزیز مهم نیست همکارت باشه یا نباشه ، شرایط را مدیریت کن و از مشاور مشورت بگیر و برو جلو ، هم شما و هم ایشون آزاد هستید انتخاب کنید و این حق برای هم محفوظ هست در هر مرحله تا قبل عقد رسمی . دوستان در پست های قبل و صفحات قبل براتون مفصل صحبت کردند دیگه من نگم .

میدونم که هنوز هیچی نشده قضاوت درست نیست ولی یه حسی بهم میگه چرا به همین مورد اول آشنایی ازدواج بسنده میکنی. نکنه مورد خیلی بهتری هم باشه . به صورت نوسانی این افکار میاد سراغم. حتی شاید خیلی احمقانه باشه، منی که خدا خدا میکردم باهاش ازدواج کنم، الان بعضا میگم خدا کنه جوابش منفی باشه. بعدا دوباره میگم نه اول با هم صحبت کنیم شاید جور بودیم با هم.
گیج شدم خلاصه
من خیلی ادم منطقی هستم و قبلا هم تجربه رابطه دوستی داشتم ولی برای آشنایی ازدواج این اولین مورد هست. نمیدونم بخاطر همین هست یا علت دیگه ای داره

این پاراگراف شما نشون میده آدم منطقی نیستی شما . تو شخصیت سازی ، شخصیت بالینی فرد جرات مند را کارکنید . کما ل گرایی از در و دیوار شما می باره . یه خورده شخصت وسواس هم داری و این شخصت وسواس شما به خاطر رابطه های دوستی که قبلا برقرار کردی هست . مشکل کمال گرا ها اینکه هی به خودشون میگن نکنه بهتر از اون باشه . نکنه اشتباه کنم . شما هم داری همین را میگی .
ما تو ازدواج دنبال بهترین نیستیم . ولی باید دنیال نزدیک ترین فردی که با ما هماهنگ هست باشیم .یعنی موردی انتخاب کنیم که با ما هماهنگ تر باشه . نه هماهنگ کامل .
هماهنگ کامل وجود نداره، باید نزدیک ما باشه از نظر شخصیت - فرهنگ - زندگی و غیره . اگه ایشون موارد اولیه را داره برید جلو با خانواده و اگه با خانواده بررسی بیشتر کردی و باز به نتیجه نرسیدید ، خوب تمام میشه دیگه . ایقدر موضوع را پیچیده نکنید . برو کمال گرایی را پیش مشاور حل کن تا حل نکردی زن نگیر .
تاپیکت را داشتم می خوندم دوستان خوب راهنمایی کردن ، یه بار دیگه بخونید و گزارش نویسی نکنید هر دفعه با یه مسئله جدید . این پستی که نوشتی نشون دادی هیچ یکی از پست های قبل را نخوندی و اگه خوندی باشی هم دقت نکردی و برات مهم نبوده . اینجوری فایده نداره و در زندگی مشکل می خوری . برو مشاوره حضوری .