تجارب شخصی من در زمینه ازدواج

[فرزانه 123]

سلام
من هم دوست دارم تجربه های خودمو به اشتراک بذارم. با این ادبیات که اگه برمی گشتم به سالهای قبل از ازدواج ....
1- حتما به یه روانشناس مراجعه می کردم تا خودمو بیشتر بشناسم و بیشتر فکر می کردم به این موضوع که بدونم از زندگیم چی می خوام.
2- سعی می کردم دید واقع بینانه تری نسبت به ازدواج پیدا کنم و اصلا هدفم رو از ازدواج مشخص کنم.
3- حتما با نامزدم به مشاوره پیش از ازدواج می رفتم.
4- حتما تحقیقات خیلی خیلی بیشتری راجع به خانواده همسرم می کردم.
5- نشانه های رفتاری رو در دوره نامزدی جدی می گرفتم و سرسری رد نمی شدم.
6- سوالات خیلی جزئی از نامزدم می پرسیدم. چون با سوالات کلی نمیشه نتیجه گرفت.
7- معیارهای انتخابمو درست اولویت بندی می کردم. (توضیح اینکه اونموقع سطح تحصیلات بالاترین اولویت رو برام داشت. فکر می کردم هرکس تحصیلات بالاتری داره بهتره)
و ...

حالا خودمو می ذارم بجای پدر و مادرم و می گم اگه جای مادرم بودم...
1- ذهن دخترم رو از سن 18 سالگی نسبت به ازدواج آماده می کردم و کم کم یه سری مهارت هارو و معیارها رو بهش برای انتخاب فرد مناسب یاد می دادم.
2- سعی می کردم با خواستگارای دخترم و خانواده هاشون قبل از اینکه قضیه رسمی بشه چندین جلسه گفتگو و رفت و آمد داشته باشم.
3- وقتی به موضوع آنرمالی در خانواده طرف برخوردم حتما بیشتر راجع بهش تحقیق می کردم.
و ...

[نازنین2010]

دوست داشتم که مادرم موضوع خاستگار منو پخش نمیکرد فوری برا خاله و دایی نمی گفت که فلان خاستگار اومده مانع اعمال نظر مادرم میشدم

به شرایط خانواده و روابط آنها و محیطی که در آن رشد کرده و تربیت شده خییلی بیشتر توجه میکردم و سیگنال های کوچک را جدی میگرفتم

[gholam1234]

سلام
من هم دوست دارم تجربه های خودمو به اشتراک بذارم. با این ادبیات که اگه برمی گشتم به سالهای قبل از ازدواج ....
1- حتما به یه روانشناس مراجعه می کردم تا خودمو بیشتر بشناسم و بیشتر فکر می کردم به این موضوع که بدونم از زندگیم چی می خوام.
2- سعی می کردم دید واقع بینانه تری نسبت به ازدواج پیدا کنم و اصلا هدفم رو از ازدواج مشخص کنم.
3- حتما با نامزدم به مشاوره پیش از ازدواج می رفتم.
4- حتما تحقیقات خیلی خیلی بیشتری راجع به خانواده همسرم می کردم.
5- نشانه های رفتاری رو در دوره نامزدی جدی می گرفتم و سرسری رد نمی شدم.
6- سوالات خیلی جزئی از نامزدم می پرسیدم. چون با سوالات کلی نمیشه نتیجه گرفت.
7- معیارهای انتخابمو درست اولویت بندی می کردم. (توضیح اینکه اونموقع سطح تحصیلات بالاترین اولویت رو برام داشت. فکر می کردم هرکس تحصیلات بالاتری داره بهتره)
و ...

حالا خودمو می ذارم بجای پدر و مادرم و می گم اگه جای مادرم بودم...
1- ذهن دخترم رو از سن 18 سالگی نسبت به ازدواج آماده می کردم و کم کم یه سری مهارت هارو و معیارها رو بهش برای انتخاب فرد مناسب یاد می دادم.
2- سعی می کردم با خواستگارای دخترم و خانواده هاشون قبل از اینکه قضیه رسمی بشه چندین جلسه گفتگو و رفت و آمد داشته باشم.
3- وقتی به موضوع آنرمالی در خانواده طرف برخوردم حتما بیشتر راجع بهش تحقیق می کردم.
و ...

با سپاس، الان اولویتهاتون به چه شکلیه؟

[فرزانه 123]

با سپاس، الان اولویتهاتون به چه شکلیه؟

اگر برمی گشتم به اونموقع وزن معیارهامو تغییر می دادم. بیشترین وزن رو به اخلاق و هم کفوی خانواده می دادم و بعد تحصیلات و شغل و ....

[gholam1234]

انصافی حیفه این تاپیکه که گرد و خاک بخوره.
اگه ادمین یه جوری این تاپیک رو توی صفحات شخصی هر کسی میگذاشت بعنوان اعلام، خیلی خوب میشد. همه میومدن یه نظری میدادن ...

[شمیم الزهرا]

سلام دوستان عزیز
واقعا آفرین بهتون اینقدر قشنگ الان میفهمین که چیکار میکردید هنگام ازدواج درست متوجه نقاط اشکال همسرتون میشدید
من تصور کردم الان مجردم و همسرم میاد خواستگاریم واقعا بازم نمیدونم چطور میتونستم بشناسمش با این حجم تفاوت ویترین بیرونی و درونیش؟
حتی اگر باهم دوست بودیم هم مثل دوستان مذکرش که اصلا نمیشناسنش میشد

البته که مشاور مهمترین و تنها شناخت هارو بهم داد و اگر مشاوره بیشتری رفته بودم بیشتر چیزی میفهمیدم این تنها نکته ای که میتونم بگم وگرنه ب نظر من هر مدل با همسرم قبل ازدواج رابطه داشتم بازم نمیشناختمش

- - - Updated - - -

البته سن پایین از نقاط ضعف من هنگام انتخاب بود (19سال) شاید اگر سنم بیشتر بود درایت بالاتری در شناخت طرف داشتم و هم خودمو بیشتر میشناختم و غیر ازون وارد اجتماع شده بودم و امکان اینکه همسرمو در محیط بیرون قبل ازدواج دیده باشم بیشتر میشد

[الهه زیبایی ها]

ملاکهایی باشند که از درون من جوشیده باشن ملاکهایی بود که از اطرافیان، سنت و مذهب در من شکل گرفته بوده.

با سلام
خب سوالی که الان پیش میاد اینه که
از کجا بفهمیم معیاری حاصل تلقین دیگران در ماست یا نه واقعا
برامون ارزشمنده؟؟
گذشت زمان و سردو گرم زندگی رو چشیدن
یا شبیه سازی با شخصی دیگه ....مثلا همین معیار حجاب که فرمودید....میبینیم خواهرمون حجاب نداره ولی ما دوسش داریم باهم صمیمی هستیم پس
همسرمون هم در همون حجاب اکی ...یعنی عدم حجاب باعث مشکلی بین ما نشده یا از دوست داشتنمون و صنیمیت بین ما کم نکرده...
اگه با خانوادمون تو ایمان و مذهب هم عقیده نیستیم ولی
زندگی مسالمت امیزی باهم داریم پس با همسرمون هم اشکالی نداره اگه هم نظر نباشیم تو عقاید .

یا اگه دوستمون ادم بد قولی (مثلا) و ما باهاش ارتباط خوبی داریم
پس با همسر بد قول هم میتونیم ارتباط خوبی داشته باشیم و بدقولی مشکل حادی به وجود نمیاره

و البته یِ بحث دیگه پیش میاد اینکه
ایا ارتباط با همسر با ارتباط دیگه ای قابل مقایسه هست؟؟؟

دوستان با تجربه خیلی ممنون میشم اگه نظرتون و بگید

[محمد89]

با سلام
خب سوالی که الان پیش میاد اینه که
از کجا بفهمیم معیاری حاصل تلقین دیگران در ماست یا نه واقعا
برامون ارزشمنده؟؟
گذشت زمان و سردو گرم زندگی رو چشیدن
یا شبیه سازی با شخصی دیگه ....مثلا همین معیار حجاب که فرمودید....میبینیم خواهرمون حجاب نداره ولی ما دوسش داریم باهم صمیمی هستیم پس
همسرمون هم در همون حجاب اکی ...یعنی عدم حجاب باعث مشکلی بین ما نشده یا از دوست داشتنمون و صنیمیت بین ما کم نکرده...
اگه با خانوادمون تو ایمان و مذهب هم عقیده نیستیم ولی
زندگی مسالمت امیزی باهم داریم پس با همسرمون هم اشکالی نداره اگه هم نظر نباشیم تو عقاید .

یا اگه دوستمون ادم بد قولی (مثلا) و ما باهاش ارتباط خوبی داریم
پس با همسر بد قول هم میتونیم ارتباط خوبی داشته باشیم و بدقولی مشکل حادی به وجود نمیاره

و البته یِ بحث دیگه پیش میاد اینکه
ایا ارتباط با همسر با ارتباط دیگه ای قابل مقایسه هست؟؟؟

دوستان با تجربه خیلی ممنون میشم اگه نظرتون و بگید

سلام
خوب به نظر میاد حالتون بهتر شده که حوصله کردید اومدید سوال پرسیدید!
راستش پرسش شما چندین جنبه داره.
اولا چیزی که من گفتم فقط منحصر به انتخاب همسره. نه دوست نه خانواده نه حتی غریبه. من خودم که میگم حجاب سفت و سخت برام ملاک بود حتی همون زمان هم این ملاک برای انتخاب همسر آینده ام بود. هیچ وقت این باور رو نداشتم که کسی که بی حجابه یا کم حجابه یا هر تفکری غیر از تفکر من داره باید باهاش بد برخورد کرد یا حتی طور دیگری رفتار کرد. راستش من همان زمان هم وقتی یک خانم به ظاهر (در پوشش) مذهبی رو میدیدم که بی مبالات بود و مقایسه میکردم با یک خانمی که کم حجاب ولی مبادی قانون بود دومی برام شخص ارزشمندتری بود.
بذارید روشنتر بگم منظورم از بی مبالات چیه. کسی که توی صف میزنه، کسی که قوانین رو رعایت نمیکنه کسی که به حقوق دیگران احترام نمیگذاره.
میخوام بگم اگر در شرایطی در محیط کاری یا هر نوع ارتباطی قرار بود من با یک خانم غیرمحجبه طرف بشم هیچ تاثیری در نوع نگاه و تعامل من نمیداشت. اما در مورد همسر من قائل به ویژگی های دیگری بودم.
من دنبال کسی میگشتم که اون حجاب شرعی رو ۱۰۰ درصد داشته باشه و تازه بعد از اون دنبال ویژگی های بعدی میگشتم. اینجاست که من الان میگم این سفت و سخت گیری از درون من نجوشیده بود.
به نظرم اصلا خانواده رو حسابش رو جدا کنید با همسر. ادم خیلی در برابر خانواده اش انعطاف بیشتری نشون میده شاید چون مجبوره نمیدونم یا شاید پدر و مادر در خیلی از موارد بیشتر رعایت حال فرزندان رو میکنن. اما در مورد دوست به نظرم میاد اگر کسی تجربه همخونه ای داشته باشه مثل خوابگاه احتمالا خیلی میتونه کمک بکنه که بدونه چه ویژگی هایی واقعا براش اهمیت دارن و چه ویژگی هایی نه.
در اخر این که پرسیدید چطور میشه فهمید بعضی ملاکها از درون ما برنخاسته ان فکر میکنم عوامل متعددی درونش دخیلن.
پختگی و تجربه زندگی مشترک خودش یک عامل برای فهمیدن اصالت این ملاکهاست که البته دیره!
شاید یک عامل که باعث میشه ملاکها اصالت نداشته باشن اینه که گاهی ما میترسیم بعضی از ملاکهامون رو علنی کنیم. میترسیم برچسب بخوریم. این ترس گاهی اینقدر زیاده که ادم با خودش هم روراست نیست. این تا حدی در مورد خود من هم مصداق داشت. خصوصا خانواده هایی که پدر و مادر نسبت به فرزندانشون سختگیرن و نسبت به ازدواجشون هم وسواس خاصی به خرج میدن من فکر میکنم این مساله میتونه جدی تر باشه. تحلیل این عوامل میتونه کمک کنه که شخص اصالت ملاک برای خودش را بهتر تشخیص بده.
در اخر فکر میکنم تستهای روانشناسی هم میتونه کمک بکنه یا حتی تحلیل دیگران از شخصیت شما و در کل هر چیزی که یه نگاه بیرونی به شخصیت شما داشته باشه. قاعدتا کسی که یه چیزهایی براش ملاک باشه در رفتار و عقایدش بروز میکنه.

[فرشته اردیبهشت]

من اگه عقب برمیگشتم قبل ازدواج با عشق و عاشقی شروع نمیکردم هرچند یه تجربه تکرار نشدنی و نابی بود ولی تاوان داشت.
با حساب و کتاب میرفتم جلو سنجیده تر و محتاط تر ...
اولویت تیپ و قیافه وتو دل برو بودن رو میبردم اون اخرا و کار و بار طرف رو میاوردم جلو ... اخه اون موقع فکر میکردم کار رو دارایی چیز مهمی نیست مهم رابطه خاصیه که داریم در حالی که معلوم نیست اون رابطه بعد ازدواج هم همونه یا نه...
نمیشه رو شخصیت و مسایل معنوی خیلی حساب کرد ...
و من رو مسایل معنوی حساب کردم و از همه چی گذشتم...
گفتم مهم اینه که خودش فرد محترمیه و من دوسش دارم و اگر هم فعلا درس میخونه منم کمکش میکنم و میریم جلو ...
ولی الان فکر میکنم اشتباه بود به نظرم عشق ریسکه ...
و فقط رو عواملی میشه سرمایه گذاری کرد که قابل اندازه گیری هستند...من اهل اندازه گیری نبودم و فکر میکردم این کار مادی گرایی هست

اگر برمیگشتم عقب خیلی به خانواده هم در کنار خودش اهمیت میدادم تاکید میکردم که کسی رو انتخاب کنم که خانواده اش حامی باشن نه اینکه خودشون بچه بشن برای بچه هاشون...
پدرو مادری باشن که برای نوه هاشون بتونن وقت بزارن و بهشون محبت بدن... چیزی که اون موقع حواسم نبود بهش...
اگر برمیگشتم عقب حتما به مسایل مشاوره ای عمل میکردم مخصوصا اون لینک هایی که قبل عقد مدیر همدردی تو انجمن ازاد برام گذاشته بود...
شاید اون موقع کله ام داغ بود و میگفتم اینها یه سری تیوری اند و در عمل فرق داره...


من اون موقع طبق اگاهی خودم عمل کردم برای همین هم همه چی رو میپذریم فقط جهت تجربه شدن برای مجردها مینویسم وگرنه با همه غم هام شادم و باهمه سرخوردگی هام سربلند:)

[gholam1234]

من اگه عقب برمیگشتم قبل ازدواج با عشق و عاشقی شروع نمیکردم هرچند یه تجربه تکرار نشدنی و نابی بود ولی تاوان داشت.
با حساب و کتاب میرفتم جلو سنجیده تر و محتاط تر ...
اولویت تیپ و قیافه وتو دل برو بودن رو میبردم اون اخرا و کار و بار طرف رو میاوردم جلو ... اخه اون موقع فکر میکردم کار رو دارایی چیز مهمی نیست مهم رابطه خاصیه که داریم در حالی که معلوم نیست اون رابطه بعد ازدواج هم همونه یا نه...
نمیشه رو شخصیت و مسایل معنوی خیلی حساب کرد ...
و من رو مسایل معنوی حساب کردم و از همه چی گذشتم...
گفتم مهم اینه که خودش فرد محترمیه و من دوسش دارم و اگر هم فعلا درس میخونه منم کمکش میکنم و میریم جلو ...
ولی الان فکر میکنم اشتباه بود به نظرم عشق ریسکه ...
و فقط رو عواملی میشه سرمایه گذاری کرد که قابل اندازه گیری هستند...من اهل اندازه گیری نبودم و فکر میکردم این کار مادی گرایی هست

اگر برمیگشتم عقب خیلی به خانواده هم در کنار خودش اهمیت میدادم تاکید میکردم که کسی رو انتخاب کنم که خانواده اش حامی باشن نه اینکه خودشون بچه بشن برای بچه هاشون...
پدرو مادری باشن که برای نوه هاشون بتونن وقت بزارن و بهشون محبت بدن... چیزی که اون موقع حواسم نبود بهش...
اگر برمیگشتم عقب حتما به مسایل مشاوره ای عمل میکردم مخصوصا اون لینک هایی که قبل عقد مدیر همدردی تو انجمن ازاد برام گذاشته بود...
شاید اون موقع کله ام داغ بود و میگفتم اینها یه سری تیوری اند و در عمل فرق داره...


من اون موقع طبق اگاهی خودم عمل کردم برای همین هم همه چی رو میپذریم فقط جهت تجربه شدن برای مجردها مینویسم وگرنه با همه غم هام شادم و باهمه سرخوردگی هام سربلند:)

علی القاعده کسی که بداخلاق باشه رو نمیشه تحمل کرد. ترتیب اولویت بنظرم اینجوری که مسائل مادی جلوتر از مسائل اخلاقی و شخصیتی باشه، بنظرم درست نیست. هر چند این یک مسئله کاملا شخصیه ...