کلبه ی برفی

[باغبان]

کلبه ما در منطقه ای هست که تمام فصل ها بیشتر وقت ها برفیه ، به خاطر همین همیشه قابل استفاده ست و همیشه زیبایی برف در وجودشه ،،،البته آب و هواهای دیگه هم ساپورت میکنه :)

خب بریم ببینیم چه خبره و یه آهنگ گوش بدیم :

محمد اصفهانی







د ر پناه حضرت حق

[zolal]

سلام آقای باغبان گرامی. ان شاالله همیشه در کلبه تون در آرامش و شادی باشید.


من هم از کلبم میخوام بگم راستش کلبه من هر بار برف میاد و طوفان میشه، همه سعیمو میکنم که به سهم خودم جلوی اون برف و طوفان رو بگیرم و بیشتر مواقع بیرون از کلبه ام هستم و دارم سعی میکنم نذارم طوفان بشه و کلبه رو خراب کنه....
در این تلاش و کوشش دیگه اصلا نمیتونم با خیال راحت در کلبه بمونم و حتی وقتی که داخل کلبه هستم با خودم میگم نکنه دری رو نبسته باشم نکنه ....
خلاصه که عملا کلبه ای انگار ندارم چون باید اول از محکم بودنش خیالم راحت بشه و بعد باقی قضایا.


خوش بحال اونایی که بارهاشون رو بلدن به خدا بسپرن و میدونن سهم خودشون در چه حده...

ممنونم از این تاپیک خوب و زیبا.

[باغبان]

سلام خانم زلال گرامی .
ممنون که حضور دارین ،،،،ما و دیگر یاران همدردی ، مثل همیشه از اندیشه های شما استفاده می کنیم .
ان شالله سلامت باشین .


طوفان و سیل که همیشه هست ،،،
البته آب و هوای صاف برفی هم خیلی موقع ها هست :)
میگن این بالا و پایین رفتن آب و و هوا و شرایط اقلیمی ، طبیعت هر منطقه ای هست که کلبه اونجاست .
به قولی، کلبه هم طراحی شده که در مقابل این مسائل باشه و لذا طبیعی و لازم هست که بعضی موقع ها کلبه را از اول بسازیم و یا طراحی ایمن تری قرار بدیم بهش .
اطراف کلبه ما هم طوفان کم نمی یاد - بعضی موقع ها در و پنجره را هم می بندیم باز کلبه بعضی موقع ها رو هواست :)
پیش یه معمار که بودم ، چند نقشه ساخت مختلف بهم داد ،،،
طبق اون نقشه جدید ، بعضی از چارچوب های اصلی را دو دستی می گیرم که کل کلبه دیگه نره هوا :)



ان شالله شما هم در کلبه زندگیتون همیشه در آرامش و سعادت باشین .

[zolal]

سلام، ممنونم. بله خودمم فهمیدم ظاهرا باید این کلبه رو خراب کنم و از اول بسازم.

- - - Updated - - -

[Mvaz]

سلام یه روز باغبانی بهم گفت کلبه برفی ات رو بگذار خدا.
دلت که گرفت برو سمت کلبه .


خوبی این کلبه این که لازم نیست در دور دست ها بناش کنی، دوری و نزدیکی کلبه به تو، بستگی به خودت داره، این کلبه می‌تونه تو قلبت باشه، می‌تونه فرسنگ ها دور تر باشه،

خوبی این کلبه اینه که رو سقفش یه باند پرواز هم داره، هر چی هم کلبه بهت نزدیک تر باشه، باند پروازش بهتر عمل می‌کنه.

یه حسن دیگه هم که این کلبه داره، اینه که نیاز نیست حتما از شلوغی ها فاصله بگیری و بری اونجا، اصلا هر چی شلوغ تر باشه و تو کلبه ات رو هم داشته باشی ، قشنگ تره،

ره آسمان درون است پر عشق را بجنبان
پر عشق چون قوی شد غم نردبان نباشد

[باغبان]

سلامی به زیبایی زمستان :)

شب یلدا ،،،کلبه ی باغبان :)



بچه ها پاییز چقدر زود داره تموم میشه ( امشب تمومه )
الحمد الله تو این چند روزه بارون خوبی داشتیم ،،،
چقدر قشنگه نگاه کردن قطرات باران ،،،
یادش بخیر قدیما بارون میامد می رفتم پارک ورزش ،،،
این دفعه اگه اومد میرم به یاد قدیما :)


چقدر بالای کلبه برف اومده ،،،
نمیخواین پارو بیارین :)
البته اینجورش هم خوبه ،،،
ان شالله دلاتون گرم باشه ار مهر و نور خدا .



این شعر محمد اصفهانی را چقدر دوست دارم ،،، با اون کلمات شاد و زیبایش که در شعر هست :
راستی بفرمایین چای :)



محمد اصفهانی | امشب در سر شوری دارم














در پناه حضرت دوست

[miss seven]

سلام ،
خدا ، خدا و فقط خدا
بدون هیچ غریزه و نیازی به بندگانش همه رو دوست داره ، فرق نمیگذاره مگر توی پرهیزکاری و تقوای بنده هاش .
آدما اغلب به خاطر نیازهاشون، بخاطر غرائزشون همدیگر را دوست دارن و هر لحظه اون محبت ممکنه از بین بره و فانی هست ولی خداوند همیشه بنده هاشو دوست داره .

چیزی که کلبه دل منو گرم میکنه محبت خداست و همین برام کافیه .

[باغبان]

سلامی به پهنای دریاهای آبی



به نظرتون ما تنهاییم تو این عالم ؟
کی با ماست ؟
پدر - مادر- زن و بچه و برادر و خواهر و ...
4 روز با ما هستن و این 4 روز که با ما هستن تازه در وجود خودشون هستن .
هیچکس نمی تونه وارد وجود ما بشه ،،،
ما تنهاییم در این عالم
اونوقت یکی میاد میگه :
《وَ هُوَ مَعَکُم این ما کُنتُم》
او با شماست .
اون شراب معیت ،حضور ،،،
که آدم حس بکنه که حضور داره پیشت ،،،
دیگه هیچ وقت آدم تنها نیست .
چون معیت او ، غیر از معیت خلقه ،،،
معیت اون چنان ِ که از ما به ما نزدیکتره .
حسین الهی قمشه ای





از خودتون تا حالا پرسیدید کی هستید ؟









خب بریم تو کلبه ببینیم چه خبره :)

زمستان سردی ِ امسال

بفرمایین چایی :)

حق یارتون

[باغبان]

عالم هستی را نباید دو قطبی ببینیم ( مثلا سیاه و سفید - تاریک ُروشن ....)

اگر دید ما دو قطبی باشه ، قواعد بازی زندگی ما هم دو قطبی میشه ، یعنی میشه برنده یا بازنده .

شاید تو زندگی ماها ،،،تو دوران کودکی مون می گفتند یا پیروز میشی یا می بازی ، برای همین هست شاید وقتی به مشکلی تو زندگیمون بر می خوریم ،،،فکر می کنیم دنیا به آخر رسیده و همه جا طوفانی ست .

طوفان و بارندگی برای ابرها ست ،،،

برای ابرها و دنیای زیر ابرهاست ،،،

تا حالا شده فکر کنیم بریم بالای ابرها ؟

بعضی افراد جوری در مسیر زندگی خودشون را توسعه میدن و حوادث و مشکلات را جوری معنایابی میکنندکه انگار همیشه بالای ابرها هستن و بارانی روی آنها نمیریزه و اگه هم بریزه انگار چترشون با بقیه فرق می کنه !





ار تجربه بگیم ،،،

آدم ها با تجربه هاشون رشد می کنند ..

بعضی هاش سخت و بعضی هاش خوش آیند..

بعضی از تجربه ها هزینه رشد ما هستن .

بعضی از آدم ها ، اون تجربه های سخت را شکست برای خودشون تعبیر می کنن و خودشون را بازنده می دونن.

بعضی ها هم از اون تجربه ها استفاده می کنن ، برای اینکه بتونن در زمان حال و آینده موفق تر باشن و اون را جزئی از زندگی می دونن .

همه آدم ها هم این سختی ها را دارن .

درخت سختی ها و خوشی ها .

هر فردی یه درختی برای خودش داره که مخصوص خودشه ،،مخصوص مسیر زندگیش .

مهم نگاه ما هست که چه جور این درخت را نگاه کنیم .






عارفان هیچ وقت به پوچی نمی رسند ،،،چون عینکی که به چشم می زنند ،،،عینک دیدن زیبایی های خداست ،اون هم در هر شرایطی .

ما عادت کردیم زیبایی ها را فقط در شادی های خودمون ببینیم ،،

عادت کردیم زیبایی ها را در رسیدن به خواسته هامون ببینیم ،،

لذا مولوی میگه : در بلا هم می کشم لذات او ،مات اویم، مات اویم ، او.

عارفان در زندگی جمال می بینند !

چون جمال می بینند ،،،زندگی شان همیشه زیباست .

فرق زیبایی با جمال چیه ؟

زیبایی پیش از آنکه ما را به تفکر وا داره ،ما را در یک تعلق هوس انگیز فرو میبره ،اما جمال ما را مستقیم می بره تو سفره خدا .

دنیا زمانی بزرگ میشه که ما عینک عارفان بر چشم بزنیم،،،یعنی مشکلات را زیبا ببنیم ،،،خوشی ها را زیبا ببنیم .

برای اینکه دنیا را ببینیم باید پرواز کنیم ،،،

برای اینکه بتونیم پرواز کنیم باید از وابستگی ها خودمان را رها کنیم ،،،

انسان وابسته به آرزوها و هدف هاش،،، شبیه یه پرنده تو قفس می مونه ، یه پرنده ای که فقط می تونه تو قفس اش پرواز کنه و به اندازه قفس اش آرامش داشته باشه .



-----------------------------------------------------



کشتی ها برای اینکه بتونند خودشون ثابت نگه دارنند باید از لنگر استفاده کنند ،،،

خیلی از ما ها تو زندگی لنگر نداریم ،،،

باید اول یه لنگر در بندر بندازیم ،،،تا طوفان شد،،،کشتی را آب نبره...

باید یه لنگری باشه که آدم را نگه داره ،،،

حالا به نظرتون اون لنگر چیه ؟

اون لنگر میتونه :

خدا باشه ! ،،،می تونه خودت باشی ،،،می تونه ایمانت باشه ،،،،،،،،می تونه ماجراجویی و امیدواری شما باشه و یا ...این تو هستی مشخص می کنی لنگرت چی باشه .

وقتی لنگر را داشته باشی ،،،طوفان هم اومد ،،،بذار بیاد !

زندگی بدون طوفان معنا نداره ،،،،خیلی از ماها آرزوی زندگی بدون طوفانی را داریم .

حقیقت اینکه چه بخوایم و نخوایم طوفان می یاد ...

خیلی ها طوفان را درک کردند ! و به سلامت از آن عبور کردند ،،،یعنی خودشان را در مشکلات توسعه داده اند .






لنگر کشتی هم مثل کلبه ی برفی می مونه .

در باران ُ برف ُ طوفان... باید برای خودمون کلبه ای داشته باشیم پناه بگیریم .

[gholam1234]

سلام، حرف عارفان و لنگر و ... شد، یاد یه حاج آقایی افتادم سال دوم دانشگاه، برای ماه رمضون اومده بود دانشگاه ما. این بنده خدا فقط به حد ضرورت حرف می‌زد و به حد احتیاج می‌خورد. واقعا کم میخورد، ولی استخونی ولاغر هم نبود. الان بعد بیست و خورده ای سال، یاد اون حاج آقا میفتم. یه آدم چقدر قشنگ میتونه توی زندگی یا نه تاثی بذاره، بدون هیچ حرفی! فقط با دیدن. چقدر حال این حاج آقا خوش بود، چقدر دیدنی بود، یکم وصفش سخته. همه این چیزایی که باغبان میگه رو فک کنم یه جا داشت، کلبه برفی، قناعت، صبر، لنگر!... بچه ها اذیتش میکردن میگفتن حاج آقا یکم پرحرفی کن! ولی اون روش زندگیش رو انتخاب کرده بود، مطمئن بودم که اگه میخاست حرف بزنه، هممونو میذاشت توی جیب خودش (با کلام شیواش). افطار و سحر خیلی کم می‌خورد.........

بحث تجربه هم شد، یه تجریه ازخودم بگم که البته شاید خنده دار باشه براتون. برای ماها که توی سن نرمال ازدواج نکردیم و یه سری نیازها داریم و حالا خوشبختانه یا متأسفانه اهل روابط ازاد نیستیم، بهترین کار کم خوردن و کمتر نگاه کردن به چهره خانم (مگر به اندازه نیاز) است. کم بخوریم و سعی کنیم زیاد نگاه نکنیم. شاید به نظرتون خیلی عقب ماندگی باشه، ولی فکر میکنم خیلی تاثیر داره. البته بگم که اینجوری نیست که من کامل رعایت کنم.