یه سوال مهم؟+

[همدردی]

به نام خدا چه سوال سختی پرسیدی خیلی سخته شناخت یه نفردیگه - خیلی هابعد ا زیه عمر فهمیدن طرف مقابل کیه -شنیدی کسی که پولی را برای دوستش وصیت کرده بود دوستش قصد جونشو کرده بود اونم درچه سنی از دوستی - خیلی ها هم مثل اهل کوفه هستند نامه می نویسند ولی بعدش برمیگردند یعنی روی عقایدشون پایدار نیستند می خوان مرد خوبی باشند ولی حرفای ننه و دوستا و زیبایی دختران دیگه و هوس ها و مشکلات بداخلاقشون می کنه - توفکر می کنی ادمی که فکر ازدواج تو کله شه خودشوتا چند سال می تونه عوضی نشون بده . همه ما وقتی میریم مغازه خرید کنیم یا نفعی داریم خودمون نیستیم موقع پس دادن جنس هم مغاره دار و هم طرف خودشون می شن .یعنی مشکلات باعث میشه گوهر درون بعضی وپلیدی بعضی اشکار بشه . توخوبی وسود که همه ماه هستند .خب با این وضعیت است که خیلی ها رو باید تومهالک سنجید یعنی دید واقعا تا حالا چی کار کرده . به قولش به عوض شدن درفردا هم اعتنا نکرد چون بعد از وصال معلومه تشویقی برای ادامه عوض شدن نیست . البته بعضی ها به ندرت قولشون قول مردونه است ولی به شرطی که قبلا مرد بوده باشند در مواردی . به هر حال ادمایی هستند که خیلی خودشون رو خوب جلوه میدن وخوبم قول میدن ولی بعدش غیرت قول عمل کردن رو ندارند . برای همین بایددید طرف کیه تا حالا چی کار کرده چه وزنه هایی رو زده تو زندگی والدینش چه کار کردند چه دسته گل هایی به اب دادندو چه کارهایی قوی صورت دادند مزاج طرف چیه نقطه ضعف هاش چیه نقاط قوتش چیه با چه کسی روبرو بشه اصلاح میشه اصلا این زن می تونه دکمه ای باشه که با دکمه مقابل جفت وجور بشه یعنی بتونه ضعف های اونو درست کنه یا ضعف مشترک دارند.خلاصه یک کارکارشناسانه وگرنه این ازدواج ها میشه هری وشانسی

[nik_andish]

سلام دوستان
برای اینکه ببینیم کدوم روش درسته, یک راه بررسی آماریه.به این معنا که با مراجعه به اطلاعات موثق(و نه لزوما رسمی) بررسی کنیم که از بین افرادی که هر یک از این راه هارو انتخاب کردن، چه تعداد پس از ازدواج موفق شدن و از زندگی شون راضین.مثلا اگر از هر 100 نفری که به طور سنتی ازدواج کردن ، 60 نفر موفق شده باشن می شه نتیجه گرفت احتمال موفقیت این روش 60% هست.(هر قدر جامعه ی اماریتون بزرگتر بشه نتیجه گیریتون به واقعیت نزدیکتره)

[sahar_68]

سلام!
من نه با جلسه ی خواستگاری نیم ساعته موافقم، و نه با دوستی قبل از دواج.
مضرات جلسات خواستگاری نیم ساعته که کاملا مشخص.اما دوستی قبل ازدواج هم موجب شناخت بیشتر و یا انتخاب عقلانی نمیشه. من خودم دوستی برای ازئواج رو تجربه کردم. چون اول رابطه ی احساسی بین 2 طرف برقرار میشه، دیگه شناختی که بعد از بوجود اومدن احساسات پیدا میشه ، فایده ای نداره. من خودم، انقـــــــــــــــدر طرفم رو ئوست ئاشتم، با اینکه 1001 ایراد داشت، اما بازم می خواستمش.که خدارو شکر به خاطر نارضایتی خانوادم، همه چیز تموم شد
من الان ازدواج کردم.چون خودم رشتم مشاوره است، ئورتم آشنایی قبل ازدواج برام خیلی خیلی مهم بود.
ما حئوئ 4 جلشه 1-2 ساعته ، تو خونه با هم صحبت کردیم.بعد 2 جلسه رفتیم پیش مشاور. تو اون 2 روز حدوئ 4-5 ساعت بیرون بودیم.و من رفتار اون آدم تو محیط بیرون هم به خوبی دیدم. بعد از مساوره هم که جوابش خوب بود(بر اساس تست هایی که ازنوم گرفتن و صحبت هایی که شد) 3 روز دیگه هم حدود 3-4 ساعتی رفتیم بیرون.بعد از این دوره ی آشنایی(حئوئ 20-25 ساعت) دیگه هیچ جای ابهامی برای من و خانوادم نمونده بود. البته 2 جلسه هم پدر من با ایشون جداگانه صحبت کردن.و همینطور تحقیقات خیلی زیادی صورت گرفت
با این اوصاف، شما باز هم فکر می کنید شناخت ما از هم کم بوده؟

[princepersia]

به نظر من دوستي اشكالي نداره اما به قصد اينكه شناخت بيشتري صورت بگيره.شما بايد در اين رابطه خيلي مراقب باشيد.اين شناخت بايد در يك چهار چوب خاص خودش باشه نه بيشتر.وابسته نشين.منم همينطور بودم.به نظر من توي يكماه دوستي ميتوني كاملا طرفتو بشناسي.موفق باشي به منم سر بزن

[sepideh]

به نظر من محل انتخاب خیلی مهم نیست(دانشگاه،سرکار،حتی چت روم...)مهم اینه که طرفین اول از هر چیز از نظر فکری آمادگی ازدواج داشته باشن(خودشونو بشناسن،بدونن دقیقا" از همسرشون چه انتظاری دارن...) و کاملا" منطقی بدور از هر نوع وابستگی عاطفی سعی در شناخت همدیگه داشته باشن و یه دوست امین یا والدین(البته اگه بتونن با این قضیه کنار بیان) در جریان کار باشه_ تا هرجا از مسیر اصلی منحرف شدن دوباره برشون گردونه_اینجوری به شناخت دقیقتری میرسن وبعد میشه با خواستگاری رسمی از نزدیک به شناخت خانواده ها پرداخت واگه تفاهم بود(از هر نظر)ازدواج!

[reza5]

با سلام برای تحلیل این موضوع به صورت کامل توصیه میکنم به کتاب ادبیات ازدواج تالیف دکتر عباس خوش خبر مراجعه کنید این کتاب توسط نشر فروزس با قیمت 1700تومان چاب شده و واقعا باکتب دیگه خیلی فرق داره چراکه باتوجه به فرهنگ امروزی ایران توسط مولف داخلی که وبا درنظر گرفتن تمام مشکلاتی که شما گفتید نوشته شده و باسخگو 98%نیاز شماست با نظرات YAKAMUZ که متاسفانه عضو کوشایی هم هست کاملا مخالف من نمیدانم که ایشان چه دین ومذهبی دارید ولی مطالبی که ارسال کرده اند برای یک جوان مسلمان ایرانی هیج کارایی ندارد,شاید مهلک هم باشد ضمنا شماره تماس ناشر جهت تهیه کتاب مزبور0411_3341487

[تارا 87]

سلام
یکی از دوستان گفته بود که راه درست نتیجه گیری آماریه.
من خودم شخصا اطرافم رو که نگاه می کنم می بینم اون دسته از افرادی که اصولا هیچ چیز را در زندگی سخت نمی گیرند ازدواج های موفق تری دارند.شاید این از نظر علمی ادعای مزخرفی باشه ولی امار شخصی من اینو می گه.اون هایی که با ازدواج برخورد راحت تری دارند و زیاد دنبال اصول علمی و هدف گیری دقیق نیستند وبه طور کلی مغز خودشان را با نگرانی از آینده نمی جوند موفق ترند.این خصوصیت مثبتیه که خودم شخصا ندارم.ازدواج توی سن پایین هم حسنش اینه که ادم راحت تر خودش رو وفق می ده با شرایط.زیاده خواه و ایده آل طلب هم نیست.بله حق دارید فکر کنید اینا همه ادعاهای خاله زنکیه...اما حق بدین.بیشتر روانشناسان(البته توهین به مشاوران اینجا نشه)استعداد عجیبی توی تعمیم دادن قوانین ثابت دارند.یعنی یک فرمول برای همه تجویز می شه...بدون اینکه خصوصیات منحصر به فرد آدم ها و تواناییشون توی شرایط سخت مدنظر قرار بگیره.ازدواج هم یکی از مراحل زندگیه.مثل دانشگاه شغل و...مهم تر از شناخت طرف مقابل اینه که تو خودت رو بشناسی
بدون اینکه نقش خداوند رو توی این مساله مدنظر قرار بدن.خدا خودش رسما گفته که برای هر انسانی(نه هر موجودی!)جفتی قرار دادم..
خودم نتوانستم همین جمله رو توی زندگیم باور داشته باشم..مشکل اصلی هم همینه.گاهی باید آرام باشیم و اجازه بدیم طبیعت توی زندگیمون جاری بشه.
آخرش بگم به نظر من استرس یکی از انرژی های منفیه که توی دنیا محو نمی شه...اگه با استرس شروع کنی این استرس می شه جزئی از زندگیت و توی زندگی مشترکت هم تاثیر می ذاره.اگر با اعتماد به نفس و توکل شروع کنی قدم هات محکم تر می شه.
اخرش شما از این روده درازی فهمیدین که کدوم بهتره؟سنتی یا مدرن....

[gole maryam]

اقای سورنا
همه الان اینطوری نیستن که بگن چی داری ،خیلیا هستن که دنبال معرفت مردشونن ولی توی جامعه ما اقایون قدر همچین دخترایی رو نمی دونن ،اگه بگن واسمون مادیات مهم نیست زود فکر میکنن لابد دختره یه مشکلی داره و........
اقایون بیشتر به ناز وعشوه های دخترانه اهمیت میدن
البته سوتفاهم نشه منظورم کلی بود

[marjanp]

شناخت انسانها اصلا حقیقت نیست فقط چندتا کلمه است .ادما هروز تغیر میکنن هروز به خدا هروز

[حسین پور]

با توجه به نظرات شما دوستان عزیز.....من چنین نتیجه می گیرم که "شناخت" طرف مقابل در ازدواج هم آن قدر مهم نیست....
به کلمه "آن قدر" دقت کنید یعنی: نباید روی شناخت بیش از حد تکیه کرد چرا؟؟
چون ما هیچ گاه نمی توانیم شناخت کاملی از فردی بدست آوریم بخصوص جنس مخالف...تازه اگر هم کسی بگویید من شناخت کاملی دارم بر حسب پارامترهای خود آن شناخت را تعریف می کند.... آن هایی هم که می گویند دورن نامزدی یا دورانی که بتوان همدیگر را بهتر شناخت برای همین جور موقع هاست...باید در پاسخ دوستان عزیز بگوییم از کجا معلوم در آن مدت فرد مورد نظر ما چهره واقعی خود را پنهان کرده و رفتارش همراه با سوگیری نباشد؟؟؟
بنظر من "شناخت" باید در حد معمولی باشد ......چون بعد از زندگی با فردی و در مواجهه با مشکلات می توان او را شناخت...پس سعی کنیم به جای اینکه بیشتر روی شناخت متمرکز شویم تلاش خود برای بالا بردن آمادگی بر عهده گرفتن نقش های : زن و شوهر و پدر و مادر ...به کار ببریم
قطعا اگر همه ما انسان ها شناخت کاملی از هم داشتیم دیگر این همه مشاور ازدواج و این همه کتابهای مختلف درباره :چگونه همسر خوبی باشیم. وجود نداشت...
در واقع ما می توانیم فرد مورد نظر را در طول زندگی مشترک بیشتر شناخته و بکوشیم تا همواره درک بهتری از او و خود داشته باشیم...