کارگاه تجربی-تمرینی مهارت های کلامی (لطفا شرکت کنید)

[فکور]

سلام
با اجازه سوال آخر رو جواب میدم

در مورد من اینطوریه
اگر حرفی که طرف مقابل داره می زنه رو از اولش که شروع می کنه تا آخرش رو قریب به یقین حدس بزنم شروع به جواب دادن می کنم به عبارتی حوصلم نمیاد چیزی که می دونم رو دوباره بشنوم

که البته می دونم کار درستی نیست

البته یک دلیل دیگه هم دارم
وقتی احساس می کنم طرف داره خیلی از موضوع منحرف میشه و به عبارتی حاشیه میره و وقت رو تلف می کنه حرفشو گوش نمی کنم و وسط حرفش می پرم و البته عذر خواهی هم می کنم

این دومی به نظرم زیاد غلط نیست حداقل در رابطه با همکاران و جلساتی که برگزار میشه
چون بعضیاشون خیلی وقت آدمو میگیرن و یه جلسه نیم ساعتی رو تا دو ساعت لفتش میدن

[صبا_2009]

تمرین 1/

به نظر شما موانع گوش دادن دقیق و فعال چه چیزهایی هست؟

1) پیش داوری:: یعنی من هی تو ذهنم میگم الان می خواد اینو بگه . گاهی هم به زبان میارم و می پرم وسط حرف طرف که آره می دونم می دونم

2) بی علاقه گی به موضوع بحث و یا فرد صحبت کننده


3) عجله داشتن و کم صبری برای شنیدن همه توضیحات و مقدمات


4)عصبانیت و دلهره و استرس، حتی خوشحالی و هیجان مثبت، گاهی قدرت تمرکز نداریم که مثلا 20 دقیقه یه موضوع ور دنبال کنیم و حرف های یکی رو بشنویم


5) دست کم گرفتن فرد صحبت کننده؛ مثلا فکر میکنیم همیشه طرف چرت و پرت می گه


6) عجله برای اینکه حرف خودمون رو بزنیم. یعنی اصلا کاری نداریم طرف چی میگه، هی تو ذهنمون حرف های خودمون رو بالا و پایین می کنیم

[میشل]

تمرین 1/ به نظر شما موانع گوش دادن دقیق و فعال چه چیزهایی هست؟

1:: از نظر من مدل ذهنی و شخصیتی انسان ها، و شرایط روانیشون، مهم ترین نقش رو داره.

مثلا احساس ناامنی و عدم کنترل روی شرایط. این اضطراب باعث می شه انسان آرام و قرار نداشته باشه و شرایط روانی لازم برای شنیدن و درک کردن رو نداشته باشه.

یا کسانیکه در خونواده های عصبی متولد می شن، عصبیت رو یاد می گیرن. یاد میگیرن در مواجهه با نظرات مخالف، عصبانی بشن. اینها استعداد کمتری برای درک پیرامونشون دارن.

در واقع نگرش و شخصیت انسان ها. خودباوری، مهارت ها، و تجربیات قبلیشون نقش حیاتی داره. هرچه کسی بیشتر خودش و توانایی هاش رو باور داشته باشه، به احساساتش مسلط تر باشه، و دید بازتری نسبت به پیرامونش داشته باشه، در مکالمات کمتر احساس ناامنی و ضعف می کنه. انگیزه ی بیشتری برای درک طرف مقابلش پیدا می کنه. و توان ذهنی بالاتری برای تغییر دادن نظر خودش و یا نظر طرف مقابلش داره. کمتر از جو حاکم متاثر می شه، و بهتر می تونه تشخیص بده که ارزش این مکالمه در کل چقدر هست.

در مجموع: هرچه انسان خودش رو بهتر بشناسه و بهتر درک کنه، و رابطه بهتری با خودش داشته باشه، بهتر می تونه دیگران رو هم بشنوه و درک کنه.

2:: افکار و هیجانات و احساسات منفی ای که از قبل در ذهن پراکنده هستند. گاهی یک محرک خیلی کوچیک در صحبت یا لحن طرف مقابل یا حتی موقعیتی که مکالمه درش اتفاق میفته، هیجانات و احساسات معلق در فضای ذهن رو تحریک و فعال می کنه. و اینها نمی ذارن ذهن روی واقعیت های اکنون متمرکز بشه.

3:: خطاهای شناختی. مثلا این تصور که می دونم چی می خواد بگه.

4:: تمایل به کنترل طرف مقابل. وقتی می خوایم کسی هرچه سریعتر اون کاری که ما می خوایم رو انجام بده، یا اون نگرشی که ما می گیم رو پیدا کنه، دیگه شنیدن و درک کردنش وقت تلف کردنه!

[esm]

بچه ها منم این تاپیک رو دوست دارم چون دلم میخواد اعتراضم رو بهتر نشون بدم.
تو مشکلاتی که برای شنونده خوب نبودن گفتید اینم اضافه کنید:
وقتی طرف مقابل ضریب هوشی پایین داره و نظرات قبلیش عموما درست نبودن و ضمنا همیشه هم یک چیز رو صدبار توضیح میده. چون خودش بعد صدبار شنیدن میفهمه.
ما این مشکلات رو بشناسیم و اینجا بیان کنیم چی میشه؟ من یه ادم اینطوری تو زندگیم هست که خییییلی رو مخمه ولی مجبورم باهاش کار کنم

[میشل]

سلام اسم عزیز، خوشحالم که شما هم اینجایی

ما این مشکلات رو بشناسیم و اینجا بیان کنیم چی میشه؟

"ممکنه" اینجوری بشه که شما متوجه بشی علت اینکه اون فرد حرفش رو صد بار تکرار می کنه این نیست که خودش بعد از صد بار می فهمه. بلکه علتش اینه که فکر می کنه شما متوجه حرفش نشدی. و اگه روش هایی رو بکار بگیری که بهش نشون بدی، کاملا بهش گوش کردی و فهمیدیش، دیگه تکرار نکنه.

و همینطور "ممکنه" متوجه بشی، علت اینکه حرف ها رو بعد از صد بار متوجه می شه، این نیست که کم هوش و نفهمه. بلکه دلایل دیگری هست.

و همینطور "ممکنه" خطاهای شناختی دیگری در حس و برداشت هات نسبت به اون فرد پیدا کنی.

خلاصه مطمئنم اگه روابطمون رو بازنگری کنیم، می بینیم جای بهبود دارن.

بست ویشز

[عشق آفرین]

ممنونم از همگی شرکت کننده های عزیز. واقعا چه موارد فوق العاده ای گفته شد. احسنت.

فکور عزیز گفتند حوصلم نمیاد چیزی که میدونم دوباره بشنوم، یا همانطور که صبا جان گفتند پیش داوری... نکته خوبیه. این که ما سریع منظور یک نفر رو حدس بزنیم و متوجه بشیم اتفاقا یک امتیاز هست برای شنونده بودن، چون به ما مجال بیشتری برای "واکنش سنجیده" میده.

اما انسان ها در روابط انقدر دنبال پاسخ و نوبت خودشون هستند که نمی تونن به صحبت های طرف مقابل گوش کنند . جایی خوندم که:
" اشتباهی که افراد اغلب در ارتباط با دیگران مرتکب می شوند این است که می کوشند در هر حال بر طرف مقابل تاثیر بگذارند و فردی باهوش ، شوخ طبع یا سرگرم کننده جلوه کنند. اما اگر به دنبال ارتباطی خوب با دیگران هستید باید روی آنچه آنان برای عرضه دارند تمرکز کنید و مجذوب و تحت تاثیر باشید، نه جذاب و تاثیر گذار. "

برای اینکه شنونده خوبی باشیم فهم این مهم ضروریه که شخص از برقراری ارتباطش چه چیزی می خواد؟ آیا واقعا به دنبال پاسخه یا صرفا توجه ما مد نظر هست؟ معمولا افراد تمایلی ندارند که در مورد گفته هاشون قضاوت یا بحث کنیم. بلکه فقط و فقط خواهان این هستند که شنیده بشن. یا اگر به دنبال پاسخ باشند، خصوصا زمانی که فرد گنگ یا کند صحبت می کنه در حقیقت داره به ساختار ذهنش نظم میده. این که ما فرصت ندیم، به واقع اون شخص رو در بی نظمی ذهنش نگه داشتیم و باعث میشه در نوبت بعدی وقت بیشتری تلف بشه و محوریت مکالمه از بین بره.

پس بهتره به مردم فرصت لازم رو بدیم تا خودشون رو ابراز کنند و نگران این نباشیم که هیچ وقت نوبت به ما نمیرسه!

در ادامه خانم فکور به زمانی که فرد به حاشیه میره و صبای عزیز هم به کم صبری برای شنیدن همه توضیحات و مقدمات اشاره کردند.
esm گرامی هم مثال شخصی رو زدند که یک مسئله رو صد بار باید براش توضیح داد، اما میشل یک حرف فوق العاده زد:
"

علتش اینه که فکر می کنه شما متوجه حرفش نشدی "

اینکه ما گوش بدیم به تنهایی کافی نیست. مخاطب ما باید متوجه بشه که ما گوش میدیم و این تایید رو از جانب ما دریافت کنه، ضمن اینکه اگر پی به "خواسته اصلی" او نبریم ، به توضیحات اضافه و خارج از موضوع دامن زدیم. البته گاهی اوقات ضعف گوینده در مهارت شنیداری ما دخیل هست. به این بخش مفصلا خواهیم پرداخت.

صبا و میشل همچنین به درگیری های ذهنی حین مکالمه، ناشی از هیجانات و فشارهای روحی و خطاهای شناختی اشاره کردند. گاه این هیجانات از قبل با ماست و گاهی طی مکالمه و گفت و گو ایجاد میشه.
ما باید یک پیش آگاهی از عواطف خودمون داشته باشیم و هرجایی که منقلب شدیم سریعا احساساتمون رو بررسی کنیم تا یک انسان بی خبر از همه جا رو یک باره هدف خالی کردن احساسات درونی و آرام کردن اعصابمون نکنیم.

اشاره شد به وقتی که شخص مقابل دست کم گرفته میشه یا به قول esm ضریب هوشی پایین!

مشکل عمده کسانی که از پست و مرتبه ای بالا برخوردارد اینه که به ندرت به کسانی که باهاشون در ارتباطند گوش میدن. مثلا برای یک استاد با تجربه هیجانات یک شاگرد چیز جذابی نمی تونه باشه. برای والدین هم توصیه های فرزند کم تجربه شون از اعتبار چندانی برخوردار نیست. مردم فقط آنچه دوست دارند می شنوند.

لیکن فراموش نکنیم گوش دادن موجب حس وفاداری در افراد میشه. " زمانی که شما به حرف های دیگران گوش نمیدید ، دیگران این کار رو برای آنها انجام میدن و پایان یک دوستی ، از دست رفتن اقتدار در محل کار، کاهش نفوذ والدین بر فرزندان و از هم پاشیدن یک ازدواج از نتایج فاجعه بار آن هست."

پس ما به یک پیش آگاهی از موانع عمده گوش دادن فعال دست یافتیم که میشه اینچنین جمع بندی کرد:

1. قضاوت حرف های گوینده
2. موافقت و مخالفت با حرف های گوینده
3. درگیری ذهنی نسبت به حرف های گوینده
4. به رسمیت نشناختن گوینده
5. عدم علاقه به گوینده!

کار در خانه: گوش دادن را در اولویت قرار دهید!

توضیح: با در نظر گرفتن مواردی که گفته شد سعی کنید به یکی دو مورد به دقت و با صبر و خویشتنداری و متانت گوش بدین و اولویت رو بر گوش دادن قرار بدین نه پاسخ دادن.

کار در همدردی: مقاله خطاهای شناختی رو به دقت تمام کلمه به کلمه بخوانید (هرگز سطحی خوانی نکنید. حتی اگر تکراریه. هدف با حوصله خواندنه.) اینم لینکش: http://www.hamdardi.net/thread-154.html

نیازی به گزارش نیست.

در قسمت بعدی می خواهیم به آگاهانه گوش دادن بپردازیم. همراه باشید.

[بی نهایت]

تمرین 1/ به نظر شما موانع گوش دادن دقیق و فعال چه چیزهایی هست؟

سلام
در مورد خودم ، یکی از موانع گوش دادن دقیق و فعال ، گنگ بودن مطلبی است که گوینده به آن می پردازه.

به عنوان مثال گاهی پسر کوچکم راجع به موضوعی صحبت می کنه و من به هیچ طریقی متوجه نمی شم چی داره می گه در این شرایط من فقط وانمود می کنم که دارم گوش می دهم.

یکی دیگر از موانع گوش دادن دقیق و فعال در مورد من وقت نداشتن به دلیل مشغله زیادی است که در مورد بچه ها دارم باعث می شه که نتونم شنونده خوبی باشم و صحبت گوینده را به طریقی پایان می دهم تا به کارهام و بچه ها برسم.

و آخرین مانع در مورد خودم ،توقف ذهنی ام روی پردازش یک قسمت از صحبت گوینده هست.

به عنوان مثال فرد مقابلم در صحبت هاش به یک مطلبی اشاره می کنه که ذهن من روی پردازش این قسمت می مونه جوری که گوینده از این قسمت رد شده و در حال ارائه مطالب جدید هست اما من نمی تونم خودم را به طرف مقابل برسونم جوری که نه تنها به صورت فعال گوش نمی دم بلکه حتی نمی شنوم دیگه چی دارن می گن در این میون کافیه فرد مقابل در مورد صحبت هاشون از من نظری بپرسن که در این حالت عذر خواهی می کنم و ازشون می خوام که مطلبشون رو یک بار دیگه بیان کنند که این برخوردم شکل و ظاهر خوبی نداره .

[paiize]

سلام
من راجع به خودم میگم
من اینجوری ام وقتی طرف داره حرف میزنه مدام منتظرم حرفش تموم بشه حوصله صحبت طولانی ندارم
وسط حرفهاش فکرم میره جای دیگه والکی سرموتکون میدم که دارم میفهمم چی میگی امابارهاشده که اون یه سوال میپرسه ومن به طرزوحشتناکی گیج میشم وضایع!!!خیلی بده!!
گاهی هم اینقدرطرف مقابل به حاشیه میپردازه که من خسته میشم ومیگم خب آخرشوبگودیگه!!!
توی ذهنم هم زودقضاوت میکنم واصلا به آخرحرف طرف کاری ندارم وبراساس همون فکرخودم جواب میدم!!(چقدربده اینجوری)

[nesa]

سلام من هم هستم

به نظر شما موانع گوش دادن دقیق و فعال چه چیزهایی هست؟

در مورد خود من شاید حس می کنم می دونم انتهای حرفش جیه و اینکه موضوعی مرتبط و کامل تر از اون در ذهنم وجود داره که در بیشتر زمان اون موضوع را در ذهنم می پرورانم
کل حرف زدن را بیشتر از گوش دادن دوست دارم

[عشق آفرین]

بی نهایت، پاییزه و nesa عزیز، بسیار متشکرم! به موارد خوبی اشاره شد. نکاتی که غیر مرتبط با صحبت امروز ما نیست.

کم و بیش به مانع "قضاوت حرف های گوینده" پرداختیم. خانم پاییزه و خانم nesa هم تایید کردند.

در پاسخ گفتیم: " معمولا افراد تمایلی ندارند که در مورد گفته هاشون قضاوت یا بحث کنیم. بلکه فقط و فقط خواهان این هستند که شنیده بشن."

ما معمولا ناظری درونی داریم که به هرچیز برچسب درست / غلط / خوب / بد / زشت/ زیبا / دوست داشتنی / مزخرف و غیره میزنه. اگر مقابل این ناظر ایستادگی کنیم ، علاوه بر اینکه به فکری بازتر و توازنی بیشتر در ادراکمون می رسیم، می تونیم این احترام رو برای گوینده قائل باشیم که تا انتها سخنش رو بشنویم.

و گفتیم لازمه اش اینه که نیاز طرف مقابل رو تشخیص بدیم.
خانمی که با ناراحتی میگه چاق شدم، معمولا با پاسخی از این دست مواجه میشه که : خب برو باشگاه یا رژیم دکتر فلانی خیلی خوبه یا اونقدرم چاق نیستی.... در حالی که معمولا (نه همیشه) شخص با این جمله به عدم اعتماد بنفس اش اشاره داره و می خواد خودش رو از نگاه ما بسنجه. پس اگر تشخیص ما صحیح باشه پاسخ می تونه این باشه که "مثل همیشه زیبایی".

همانطور که میدونید اصولا آقایون به حل مسائل علاقه مند هستند و خانم ها به مشارکت در بیان مشکلات و این میتونه راهنمای ما باشه که وقتی یک آقا بحران خاورمیانه رو تجزیه تحلیل میکنه وارد بحث نشیم و بشنویمش یا وقتی خانمی درد دل می کنه سریع به قضاوت و توصیه رو نیاریم.

اما گاهی شخص چیزی رو تعمدا (به دلیل شرم، غرور و غیره ) در کلامش پنهان می کنه و گاهی هم خود به نیاز واقعیش واقف نیست و سهوا به نوعی دیگر مطرح میکنه. لازمه گوش دادن فعال اینه که ما از کلام طرف مقابلمون رمزگشایی کنیم.

جمله "ساعت چنده؟" رو در نظر بگیرید. یک موقع شخص واقعا مایله زمان رو بدونه. اما گاهی می خواد شما رو از استرس و نگرانیش آگاه کنه. مثل دلهره فرصت باقی مانده تا امتحان! یه وقت هم ازت خواسته ای داره و می خواد مودبانه به خاطرت بیاره، مثل بیان اینکه " به نظرت وقت ناهار نگذشته؟"

عموما شرایط ما رو راهنمایی می کنه، اما تشخیص همیشه هم ساده نیست. در این صورت می تونیم نتیجه کشف رمز رو منتقل کنیم تا مطمئن بشیم درست تشخیص دادیم یا خیر. مثلا "آیا خیلی گرسنه هستی؟" و او ممکنه پاسخ بده "نه ، تا یک ساعت دیگه باید جایی باشم" ، پس پاسخ ما متفاوت میشه.

پسر کوچولوی بی نهایت رو در نظر بگیرید. کودکان خیال پردازند و تا سنی حتی قادر نیستند تخیلشون رو از واقعیت تفکیک کنند. علاوه بر این آگاهی کاملی هم از نیازشون ندارند. ممکنه ترسیده باشند، ولی نزد مادرشون از گربه فضایی و ماشین سخنگو و یا درگیری دیشب پدر و عمو بگن. مادر اینجا می تونه با پرسش های غیر مستقیم و کشف رمز به نیاز اصلی او پی ببره و پاسخی مناسب از جنس امنیت بهش بده.

بینهایت عزیز به توقف ذهنی حین پردازش بخشی از صحبت گوینده و تعجیل برای کار دیگر هم اشاره کردند که در بخش های بعد بهش میپردازیم

کار در خانه : سعی کنید یک شعر رو به دو حالت بخوانید. یک بار ازش تاثیر عاطفی بگیرید و یک بار شرایط شاعر و هدفش رو درک کنید.

کار در همدردی : یکی از تاپیک مشکلات اعضا رو به انتخاب خودتون مطالعه کنید و سعی کنید خواسته واقعی صاحب تاپیک رو حدس بزنین. آیا آمده درد دل یا واقعا راهنمایی می خواد؟

نیازی به گزارش نیست.

تمرین 2/ به نظر شما شنونده موفق چه خصوصیاتی داره؟

مثال: شنونده موفق کسی هست که بتونه شخص رو به سخن گفتن ترغیب کنه و بعد با گوش دادن از سر راهش کنار بره.