ما چگونه بايد طعم ؟

[کنجکاو]

ما چگونه بايد طعم خوشبختي را بچشيم؟

[محمد حسین]

بعد از افطار که روزتون باطل نشه .:D

[گرد آفرید]

با اندیشیدن و بهره گیری از نیروی خرد و وابسته نبودن احساسی صرف به رخدادهای بد بیرون از خود.

[نديم]

عشق پایدار وپایداری در عشق
« چه کنیم که خوشبختی مان پایدار بماند؟»
1- شناخت ماهیت زندگی کنونی
2- راه های ماندگاری خوشبختی فعلی
3- راه های بهتر شدن زندگی دائمی
4 - پیشگیری ازآفت ها


گفتند:« بلی بسیار خوب است، شما ماهیت زندگی فعلی ما را روشن سازید.»
می دانید که زندگی مانند یک نهال نوپا وسرزنده بسیار شکننده وظریف است. این نهال نیازمند باغبانی ماهر است. زیرکی وهوشیاری شرط آفت زدایی از آن است. افراد هوشمند می دانند غذای این نهال نوپا « عشق» است، عشق محور زندگی است وابراز محبت کردن زوج ها به یکدیگر سرمایه ای عظیم است که در صندوقخانه قلب طرفین به امانت گذاشته می شود تا در روز نیاز بهره برداری شود. عشق را به موقع ودر زمان مناسب بروزدهید، اینکه پیامبر(صلی الله علیه واله) فرمود:
« هرگاه مرد به همسرش بگوید «دوستت دارم.» هیچ گاه محبت او از قلبش بیرون نمی رود وهمواره در خاطرش می ماند.»
نشان این است که عشق را باید ابراز کرد.
راه های اعلام وابراز آن متنوع است: ابراز زبانی کرداری، رفتاری. این سخن حکیمانه پیامبرصلی الله علیه واله تنها خطاب به مرد نیست بلکه زن هم می تواند نسبت به همسرش ابراز عشق کند.
نگهداری عشق واستمرار آن از پدید آوردن آن مشکل تر است. این بحث را قبول دارم که خوشبخت بودن بسیار مطلوب است، ولی خوشبخت ماندن وسعادتمند زندگی کردن ارزشمندتر است. چون عشق وعلاقه سرمایه ای گرانبهاست، حق دارید ناراحت ونگران از دست رفتن آن باشید، برای استمرار این سعادت لازم است:
1- قدر خوشبختی امروز را بدانید، همچون زرناب، که آن را محافظت می کنید، نگهدار آن باشید. نگذارید خشی از کدورت ودلخوری روی آن را زخمی کند. کوتاهی یکدیگر را جبران وگوهر عشق را صیقلی تر کنید.
2- هرگز مجادله نکنید، نزاع وجدال بر سر امر کم ارزش کدورت صفحه روشن قلب ودل طرفین را به دنبال دارد وعشق را به پستوخانه خاطره می فرستد.
3- گذشت وفداکاری کنید تا عشقی را که احیانا در پستوی دلتان زندانی است، آزاد سازید ونثار روح خسته ودل شکسته طرف مقابل کنید، زیرا گوهر دل او نیازمند اعطای گذشت و فداکاری عاشقانه شماست.
4- حصاری محکم واستوار گرداگرد زندگی خود بکشید تا این گوهر گرانبها به تاراج نرود. یکی از معانی تقوا همین است که حصاری مشترک محافظ عشق وعاطفه طرفین است وهیچ آلودگی وکجرویی نمی تواند این حصار را بشکند.
هر خوب، خوب تری دارد، در مسیر کمال انسانی مراتب خوبی ها به نسبت رشد عقلی وعاطفی وایمانی وی بالا وبالاتر می رود، اینکه بعضی از عرفا از عشق مخلوق به عشق خالق دست می یابند، در واقع در تکریم وتعظیم خلق خدا کوشش می کنند تا رضای دوست جلب شود. شما نیز اگر هدفی این چنین والا داشته باشید، سرچشمه جوشان عشق شما به کمال معنویت گره می خورد. راه های کسب این عشق الهی از دل همین گذشت وفداکاری های معنوی شما در قبال همدیگر به دست می آید.
برای دستیابی بهتر لازم است:
1- معرفت خود را درباره حیات افزایش دهید. اصل حیات وهستی را مطالعه کنید تا حیات خانوادگی شما معنایی بسیط وکامل یابد. هر چه این علم بیشتـر شود، معـرفت خانوادگی غنی ترمی شود. هستی شناسی ارجمندترین علم هاست. هرکس نظام آفرینشی را درک کرد به این حقیقت می رسد که نظام آفرینش سراسر نشانه های حکمت خداوندی است. نگرش عالمانه انسان به جهان آفرینش باعث درک بهتر نظام خانوادگی می شود.
2- معرفت وشناخت کافی نسبت به مناسبات خانوادگی به دست آورید. خواندن کتاب های مفید ومشاوره با دانایان به این معرفت می افزاید.
3- بررسی شیوه زندگی الگوها ی موفق از نزدیکان و در کمال آن زندگی ائمه معصومین(علیه السلام) کمک بزرگی برای انتخاب وشناخت راه های مؤثر می کند.
4- تقویت ایمان مذهبی از طریق زندگی مؤمنانه واز طریق درک بهتر حضور خداوند در زندگی است. یک مؤمن می داند که نباید به هیچ کس مخصوصا همسرستم کند. اومی داند باید حق همسر را ادا کرد.
5- چشم ودلتان را به همدیگر بدوزید واز نگریستن به دیگران چشم پوشی کنید. عفت وغیرت دو عنصر گرانسنگ وحافظ وجود انسان خصوصا جوان است. بدانید از موقعیت های مبارک حیات آن است که خداوند شما دو نفر را برای هم آفریده است.
6- مقایسه ممنوع. خودتان باشید وبه دیگران کاری نداشته باشید. مقایسه حسرت واندوه می آورد. همسر وزندگی تان مخصوص شماست، از مقایسه آن با دیگران امتناع کنید.
تنها عنصری که د رحیات معنوی هر سنگی رامی شکند وهر خاری را گل می کند، عنصر محبت است.
کسی را هم جسور یا لوس نمیکند. آن چیزی که به اشتباه محبت می نامند، جلف گرایی وحریم شکنی است. صمیمیت ومحبت نباید باعث بی احترامی شود. باید حریمی مؤدبانه وعاشقانه میان زن وشوهر باشد. ادب ورزی با عشق توام است. بکوشید این حرمت ها حفظ شود تا حاصل آن پیوندی معنوی وهمیشگی باشد

[دانه]

جناب نديم
شما هميشه به موقع از راه مي رسيد و مطلبي مي گذاريد كه بسيار به جا و تحسين برانگيز است.
دست شما درد نكند

[psy133]

سلام گلهای من
سوال خیلی جالبیه...
من فکر میکنم,انجام وظایف ,دوستی با طبیعت برون و درون,و دستگیری از دیگران که مصداق سه رابطه انسان با خودش,انسان و دیگران و انسان با خدا است.(تحقیق متحیر کننده ای در مورد بند سوم _رابطه انسان با خدا_مطالعه کردم که چه تاثیر شگرفی بر بهداشت روان و سلامت و درک زیبایی ها داره).
برای لذت بردن از طعم زیبای زندگی باید مجموعه ای از چاشنی های معطر را مخلوط کنیم که ما حصل آن میشود زندگی.و انسان در این وادی,میشود یک انسان کامل
موفق باشید