استعداد اعتیاد

[میشل]

سلام. متشکرم که این پیج رو باز کردید.

امیدوارم این تاپیک بتونه به من کمک کنه که یه فضای روانی متفاوت بسازم.

مشکل من اعتیاد نیست. در واقع من جزء اون تعداد خیلی نادری هستم که خیلی زود میتونن زنجیر اعتیاد رو بشکنن. علتش هم اینه که میل به قدرت یکی از ویژگی های اصلی شخصیت منه، و اعتیاد چیزی نیست جز: ضعف!

من هروقت اعتیادی رو در خودم کشف کردم، نابودش کردم، اما اتفاقی که در طولانی مدت افتاده اینه که:

1* قدرتم در ترک اعتیاد زیاد شده. طوریکه همونطور که قبلا گفتم، من میتونم خیلی زود، و نسبتا راحت، اعتیاد به هرچیزی رو کنار بذارم. فقط کافیه لحظه ای برسه که من *ضعف* رو با چشم هام ببینم.

2* از یه اعتیاد به یه اعتیاد دیگه میفتم! (البته بینشون فاصله زمانی وجود داره)

یعنی در عمل خیلی وقتا من به یه چیزی معتادم! موسیقی. بازی. نت.

فرایند ترکم هم به این صورته:

مثلا وقتی حس کردم به فیسبوک معتاد شدم. میزان استفادش رو به صفر رسوندم. (اگه دقیقا صفرش نمیکردم، موفق نمیشدم) اما اگه امروز دوباره برم فیسبوک، یک ماه بعد معتاد میشم. و تا یه مدتی اصلا حواسم نیست که معتاد شدم. تا اینکه یه دفعه به خودم میام و میفهمم. اونوقته که دوباره همه قدرتم برای ترک کردنش جمع میشه.

فکر کنم کامل توضیح دادم. خلاصش اینه:

روان من برای اعتیاد مستعده.

سوال:

چرا اینطوره؟

چطور میشه که اینطور نباشه؟

[ویدا@]

میشل جان سلام

چقدر واضح و جالب مشکلت را بیان کردی امیدوارم کارشناسان و دوستان بهترین راهنمایی رو برات ارسال کنن.

نظر من اینه اگه تلاشت رو روی داشتن حد مشخص و تعادل بزاری بهتر نتیجه میگیری.

هر سرگرمی و بازی اگه بجا و به موقع استفاده بشه نه اعتیاد آور میشه نه گره ذهنی!

مثل مثال چاقو که هم میتونه سر میز غذا نصف کننده نان باشه و هم میتونه خطرناک!

پس به نظر من در درون و عادت هات دنبال حفظ تعادل باش.

موفق باشی و قدرتمند...

[reihane_b]

سلام وقتی ذهنت به یه چیزی عادت کرده وتو سریع اون رو ترک میکنی،اگر یه عادت دیگه جایگزینش می کنی پس نمیشه گفت ترک اعتیاد برات آسونه!(البته گفتی بینش زمان هست ولی به نظرم زمانش اونقدر نیست که ذهنت کامل اون عادت رو ترک کرده باشه وگرنه یه چیز دیگه جایگزینش نمی کردی،درسته؟)

میتونی رو کارات کنترل داشته باشی؟این با ترکش فرق می کنه،نه اینکه کم کم شروع کنی به ترک،ولی زمان تعیین کن برای فعالیتهات
مثلا از اولین روزی(یا بعد از شروعش) که میخوای یه کاری رو شروع کنی(مثلا بازی اینترنتی یا....)براش وقت تعیین کنی.مثلا بگی من روزی فقط 2ساعت میام تالار مگر روزای تعطیل.
چرا میخوای بازی اینترنتی رو کامل کنار بذاری؟اگه اوقات فراغتت رو برای 1ساعت پر میکنه مثلا.

[میشل]

سلام ویدا جان. خوبی عزیزم؟

نظر من اینه اگه تلاشت رو روی داشتن حد مشخص و تعادل بزاری بهتر نتیجه میگیری.

پس به نظر من در درون و عادت هات دنبال حفظ تعادل باش.

کاملا باهات موافقم. بخاطر همین تاکید کردم که: اگه دقیقا صفرش نمی کردم، موفق نمی شدم!

خیلی وقتها میزان سرگرمی ها و تفریحاتی که ممکنه بهشون معتاد بشم رو خیلی پایین نگه میدارم، تا مشکلی پیش نیاد. و این تنها کاری بوده که در عمل رضایت بخش بوده. و تلاش برای حفظ تعادل با شکست مواجه شده.

من قبلا سعی کردم از 100 به 50 برسم، اما موفق نشدم.
تلاش کردم از 0 طوری پیش برم که از 50 (یعنی تعادل) جلوتر نرم، اما بازم موفق نشدم.

در واقع کم پیش میاد موفق بشم (در مورد سرگرمی های اعتیادزا) روی بازه [45,55] بمونم. مگه زمان هائیکه وقتش رو نداشتم. مثل معتادی که پول نداشته! (این زمان ها میتونن خیلی هم طولانی باشن. مثلا یک سال)

من بعد از این همه سروکله زدن با اعتیادهای مختلف، نهایتا به اینجا رسیدم که اصل مسئله اینه که روان من مستعد اعتیاده. ولی نمیدونم چطور؟ و چرا؟ اگه بتونم این رو بفهمم، بقیه راه واضح تر میشه.

و البته خیلی چیزهای دیگه هم برام واضح تر میشن. کلا این خیلی به کارم میاد که بفهمم چرا اینطورم؟

=========================================

سلام ریحان. مرسی از سوالاتت.

وقتی ذهنت به یه چیزی عادت کرده وتو سریع اون رو ترک میکنی،اگر یه عادت دیگه جایگزینش می کنی پس نمیشه گفت ترک اعتیاد برات آسونه!(البته گفتی بینش زمان هست ولی به نظرم زمانش اونقدر نیست که ذهنت کامل اون عادت رو ترک کرده باشه وگرنه یه چیز دیگه جایگزینش نمی کردی،درسته؟)

خیلی قبل تر ها پیش میومد که من یک عادتی رو با روی آوردن به عادت دیگه ای ترک کنم. اما خیلی وقته که دیگه اینکار انجام نشده. (یا الان حضور ذهن ندارم)

علتش رو تو پست اولم توضیح دادم. چیزیکه باعث می شه من احساس بیزاری کنم، ضعفیه که در خودم می بینم. برای همین عملا اون ضعف رو با ضعف دیگه ای جایگزین نمی کنم. بعد از هر ترک اعتیادی من تا مدتی کاملا سالم زندگی می کنم. و طول این مدت بسته به شرایط، متغیره.

ولی در عمل همینی که می گی بالاخره رخ میده. یعنی بالاخره، یه جای دیگه رسوب می کنم! مگه اینکه کلا سرگرمی های خاصی رو حذف کنم.

میتونی رو کارات کنترل داشته باشی؟این با ترکش فرق می کنه،نه اینکه کم کم شروع کنی به ترک،ولی زمان تعیین کن برای فعالیتهات
مثلا از اولین روزی(یا بعد از شروعش) که میخوای یه کاری رو شروع کنی(مثلا بازی اینترنتی یا....)براش وقت تعیین کنی.مثلا بگی من روزی فقط 2ساعت میام تالار مگر روزای تعطیل.

این رو بالا توضیح دادم.

چرا میخوای بازی اینترنتی رو کامل کنار بذاری؟اگه اوقات فراغتت رو برای 1ساعت پر میکنه مثلا.

تو و ویدا درست می گید. این سرگرمی ها هم برای آدم لازمن. اما مشکل در همینه که میری یک ساعت بازی کنی، یه دفعه می بینی 4 ساعت گذشته!

[میشل]

نظر من اینه اگه تلاشت رو روی داشتن حد مشخص و تعادل بزاری بهتر نتیجه میگیری.

تصمیم گرفتم یه ترای دیگه هم بکنم. بلکه این دفعه شد.

البته این فقط یه تمرینه، نه حل مسئله. اما اگه بتونم اینبار موفق بشم (و تا مدت زمان بیشتری روی نقطه 50 بایستم)، خودش یه موفقیته دیگه.

دو تا موضوع رو انتخاب می کنم. یکی این سایت و یکی فیسبوک.

در حال حاضر من در مجموع روزی دو سه ساعت میام اینجا. که احتمالا تا یک ماه دیگه میشد 5 ساعت و بعدش هم صفر!

از طرفی فیسبوک اصلا نمی رم. و دوستام حسابی شاکی شدن.

حالا تمرینی که طراحی کردم، اینه:

روزی یک ساعت برای هر دو سایت.

سر یه ساعتی هر دو سایت رو باز می کنم و برای یک ساعت بعدش ریمایندر می ذارم. وقتی صدای زنگ رو شنیدم، هر دو سایت رو می بندم، حتی اگه در حال نوشتن یه پست بوده باشم، یا حرف زدن با یه دوست! خب بهتره در مورد دوستام یک جمله تخفیف بدم! و بنویسم که کاری پیش اومده و باید برم. و بعد صفحه رو می بندم، بدون اینکه منتظر جواب بشم.

توی 23 ساعت باقیمانده هم هیچ کدوم از این دو تا سایت رو باز نمی کنم.

این تمرین رو برای 3 ماه ادامه می دم.

تا 16 تیر.

(اگه یه وقتی بینش تخطی کردی، نباید کات کنی، باید زود برگردی! فقط توی یه دفترچه یادداشت می کنی که به چه مدت تخطی کردی و در چه روزی. یادت باشه قرار نیست بی نقص انجامش بدی، قراره به بهترین شکلی که ازت برمیاد، انجامش بدی. پس اگه یه وقتی کم آوردی، کلا ولش نکن! حداقل خودتو به خط پایان برسون!)

[هدف]

شما همین الان هم به سایت همدردی معتادی :d

[میشل]

سلام.


وقتی تمرین پست قبلی رو طراحی می کردم، به کارا بونش اعتقاد چندانی نداشتم. ولی الان دارم جدی تر بهش فکر می کنم.


از اون روزی که این تمرین رو شروع کردم، سعی کردم در مورد مسائل مختلف تعادل رو تمرین کنم. البته تمرین هایی که دارم انجام می دم، به شکل تایم گذاشتن نیستن. یعنی همشون تایمی نیستن. بیشتر دارم تمرکززدایی احساسی می کنم! یعنی تلاش می کنم احساساتم رو روی مسائل مختلف پخش کنم و فقط یک جا متمرکز نشن.


اما سوال:

سوالم اینه که این تایم گذاشتن واقعا اثر دائمی داره؟ یعنی یه راهکار اثرگذار روانشناسی به حساب میاد؟ چیزیکه اثرش روی روان آدم پایدار باشه؟


=====================================


این مدت به چیزهای دیگه ای هم فکر کردم. البته قبل از ایجاد این تاپیک هم در تلاش بودم که سرچشمه های این حالتم رو پیدا کنم.


یه چیزی که هست اینه که وقتی آدم به چیزی اعتیاد داره، موقع انجام اون کار آگاهیش رو از بقیه واقعیات زندگیش به سطح خیلی پایینی کاهش می ده.


خیلی مطمئن نیستم، ولی شاید اکثر اعتیادهای من در اصل نوعی فرار از آگاهی بودن! که به مرور به پایین اومدن بیشتر سطح آگاهی هم منتهی شدن. به اینی که گفتم مطمئن نیستم، باید بیشتر بهش فکر کنم.


پس یه تمرین تعادل دیگه اینه که موقع انجام دادن چیزی که حس می کنم بهش معتاد شدم، یا ممکنه معتاد بشم، مدام به ساعت نگاه کنم. یا مثلا در فاصله های یک ربعه، مکث کنم. و به چیزهای دیگه فکر کنم. اینم می شه: روی یه کاغذ از بقیه واقعیت های زندگی بنویسم، مثلا اینکه ناهار باید آماده بشه، و انجامش 1 ساعت زمان می بره، فلان مطلب رو به فلان دلیل باید بخونی و انجامش 2 ساعت وقت می بره، و غیره. بعد وقتی فرضا دارم بازی می کنم، هر یک ربع، یک دقیقه بازی رو متوقف کنم و کاغذ رو بخونم. و بهش فکر کنم. شاید هم دو دقیقه بهتر باشه

خوشحال می شم نظرتون رو در مورد همه این چیزها بهم بگید. از هر زاویه ای که بهش نگاه کنید و بررسیش کنید، برای من مفیده.

=====================================


اما سوال اصلی من همچنان سرجاشه. اینکه چرا من اینطورم؟


اگه فرض کنیم که اعتیاد نوعی فرار از آگاهیه (با این تعریف موافقید؟) چه چیزی در من هست که باعث میشه از آگاهی فرار کنم؟!!


چند دقیقه پیش یه کتاب داشتم می خوندم در مورد حرمت نفس. نویسنده یه سری علائم برای اونهایی نوشته که استقلال ارزشی دارن. من همه اون علائم رو دارم. اگه بخوام متن کتاب رو بیارم خیلی طول می کشه، فقط همین رو بگم که طبق گفته های این کتاب من باید از سطح بالایی از تمایل به آگاهی برخوردار باشم. و واقعا هم در کل اینطور هستم. اما چطور می شه که هم جزء کسایی هستم که تمایل عمیق و پیوسته به آگاهی دارن، و هم این استعداد به اعتیاد در من هست؟ این تناقض چطور توجیه می شه؟


البته هنوز کتاب رو کامل نخوندم. یعنی الان نخوندم، چند سال پیش خونده بودمش.


=======================================


یه نکته ای: این پست رو تو ورد نوشتم و برای ارسالش در خارج از یکساعت امروزم این تاپیک رو باز کردم. بنابراین در عوض فردا رو نمیام. مثل جریمه می مونه، اما در اصل جریمه به حساب نمیاد، چون از اینجا نیومدن حس بدی ندارم. فکر کنم باید وقتی که به یه چیزی وابستگی و اعتیاد داشتم، این تمرین رو شروع می کردم. البته الان هم خوبه، یعنی امیدوارم خوب باشه و اینکارا باعث بشه دیگه اون اعتیادها رخ ندن.


نمیدونم واقعا این تمرین اثرریشه ای میگذاره یا نه؟


==================================

شما همین الان هم به سایت همدردی معتادی :d

سلام


چیزیکه گفتید دور از ذهن نیست، اما اگرم بوده، خفیف بوده. اینکه روی این سایت دارم تمرین می کنم (همین تمرین محدودیت زمانی) بخاطر اینه که همه سایت هاییکه بهشون اعتیاد داشتم رو قبلا ترک کردم، و اینجا جای مناسبی برای تمرین تعادله، چون پتانسیل معتاد کردن منو داره. من کلا به هرچیزی که فکرم رو به چالش بکشه، خوب معتاد می شم! اکثر بازیهایی هم که بهشون معتاد شدم فکری و محاسباتی بودن.


در حال حاضر احساس اعتیاد به هیچ چیزی ندارم. از اون دوره هاییه که دارم نسبتا سالم زندگی می کنم. تنوع تفریحاتم بد نیست. نسبتا خوب به کارهام میرسم و ازشون لذت می برم. خب! نه از همشون! (اما هنوز مستعد بودن روانم رو برای اعتیاد حس می کنم)

[reihane_b]

سوالم اینه که این تایم گذاشتن واقعا اثر دائمی داره؟ یعنی یه راهکار اثرگذار روانشناسی به حساب میاد؟ چیزیکه اثرش روی روان آدم پایدار باشه؟

سلام
راستش چون خودم این کارو قبلا کردم ولی باز معتاد شدم!(مثلا به همین جا!!) فکر نمی کنم این کار خیلی پایه ای بتونه مشکل رو حل کنه.یعنی انگار اینجوری مسئله اصلی سرجاشه وما فقط داریم راه حل این مشکل خاص رو پیدا می کنیم.
ولی اگه واقعا بتونیم برای دقیقه دقیقه روزمون برنامه داشته باشیم شاید دیگه نتونیم به چیزی اعتیاد پیدا کنیم.ولی اگه برنامه نذاریم باز ناخودآگاه معتاد بشیم.(نمیدونم شایدم همه همینطورن!اگه برنامه خاصی برای روزاشون نداشته باشن آخرش به یه چیزی معتاد بشن.به اینترنت،تی وی،بیرون رفتن،غذاخوردن و.....)

خیلی مطمئن نیستم، ولی شاید اکثر اعتیادهای من در اصل نوعی فرار از آگاهی بودن! که به مرور به پایین اومدن بیشتر سطح آگاهی هم منتهی شدن. به اینی که گفتم مطمئن نیستم، باید بیشتر بهش فکر کنم.

بعضی وقتا آدم یه مشکلی داره،یه فکری داره که برای فرار از اون میره سراغ کارای دیگه خودشو مشغول میکنه که اون فکرا یادش برن.یا کمتر بدونه،درصورتیکه اون عاجزه از حل مشکلش.نه اینکه کار درستی میکنه که ازش دوری میکنه.
ولی اینکه فرار از آگاهی دلیل اعتیاد باشه،تا حالا به فکر من که نرسیده بود.مگه همین که گفتم.
که اگرم باشه جالبه!
به نتیجه ای در این مورد رسیدی به منم بگو.:)
ولی یه چیزی درمورد خودم میگم،نمیدونم مرتبطه یا نه(تو بهم بگو)
مثلا من به کتاب خوندن علاقه دارم خب؟ولی مثلا میگم تا برم تلوزیون نگاه کنم بعد تابرم سایت...بعد....
وخیلی وقتا آخرشم کتابه رو نمی خونم!!(البته این یه مشکل اساسی منه!!شاید براش تاپیک زدم!)ببخشید تو تاپیک تو از مشکل خودم گفتم!:o

پس یه تمرین تعادل دیگه اینه که موقع انجام دادن چیزی که حس می کنم بهش معتاد شدم، یا ممکنه معتاد بشم، مدام به ساعت نگاه کنم. یا مثلا در فاصله های یک ربعه، مکث کنم. و به چیزهای دیگه فکر کنم. اینم می شه: روی یه کاغذ از بقیه واقعیت های زندگی بنویسم، مثلا اینکه ناهار باید آماده بشه، و انجامش 1 ساعت زمان می بره، فلان مطلب رو به فلان دلیل باید بخونی و انجامش 2 ساعت وقت می بره، و غیره. بعد وقتی فرضا دارم بازی می کنم، هر یک ربع، یک دقیقه بازی رو متوقف کنم و کاغذ رو بخونم. و بهش فکر کنم. شاید هم دو دقیقه بهتر باشه

نظرمن در مورد اینم همونه که بالا گفتم

[خانوم]

بستگی داره شما به چی اعتیاد بگی ..اعتیاد از خلا روحی میاد و به این سادگی قابل حل نیست که تا شما اراده کنی از بین بره و اگر به قول خودتون بهش غلبه میکنید از قدرت نیست چون اصلا دیگه اسمش اعتیاد نمیشه .. کسایی که برای فیسبوک و نت .. زیاد وقت میزارن از اعتیاد نیست بیشتر از روی بیکاری هست و پر کردن اوقات فراغت

[فرشته مهربان]

سلام

علت اعتیاد >>> نداشتن هدف اصولی و مشخص و برنامه سازنده و همچنین محوریت احساس در زندگی شما

دلیل تکرار و جایگزینی مواد اعتیاد >>> عدم ترک به صورت شناختی و عقلایی . یعنی شما فقط کمی و هیجانی ترک اعتیاد می کنی . یکباره سر یه زمانی و

ضربتی یعنی اقدام هیجانی


راه حل >>> عقلانیت را محور کنید ، هدف و برنامه مشخص برای زندگیتون داشته باشید . ترک اعتیاد را با دلیل شناختی و عقلایی داشته باشید نه صرفاً هیجانی



موفق باشی