سلام بر دوستانِ همدردی. خیلی ممنونم که وقت میذارید و میخونید (و احتمالاً پاسخی میدید).
سعی میکنم مشکل رو بصورتِ مختصر و مفید بنویسم. ۲۱ سالمه؛ دیپلم رو که گرفتم (رشتهی علوم و معارف اسلامی)، تصمیمم این بود که واردِ حوزهی علمیه بشم و شدم. درسم توی حوزه خوب بود و راضیکننده؛ البته بهترین نبودم. اواسطِ سومین سالی که توی حوزه بودم، نسبت به راهی که رفته بودم دچارِ تردید شدیدی شدم. مرخصیِ یکساله گرفتم تا ببینم آیا واقعاً باید بیخیالِ تحصیل در اونجا بشم؟ در مرخصی، خیلی فکر کردم. فهمیدم که باید بیخیال بشم و راهِ دیگهای برای زندگیام پیدا کنم.
من به زودی به سربازی خواهم رفت. دو موضوع هست که دوست دارم در موردش نظر بدین:
* دقیقاً نمیدونم برای زندگیم چکار باید بکنم. من به برنامهنویسی علاقهی زیادی دارم و تاحدودی مهارت و تجربه دارم. نمیدونم آیا در مدتِ سربازی و سایر وقتهای آزاد، باید بشینم و راهی برای پول در آوردن پیدا کنم، یا اینکه برای کنکور درس بخونم تا تحصیل کنم و مسائل تئوری رو یاد بگیرم و مدرک بگیرم؟ شدیداً تردید دارم که آیا میتونم کنکورِ ریاضی بدم و موفق بشم؟ آخه رشتهام در دبیرستان چیزِ دیگهای بوده و ریاضی کار نکردم. ذهنم خوبه و توانایی فهمیدنِ مسائل رو داره (البته تیزهوش نیستم و هوشم عالی نیست؛ ولی خوبه). بنظرتون خوندنِ درسهای رشتهی ریاضی، برای کسی که در شرایط منه، اصلاً عملیه و ممکنه؟ نتیجه میگیرم؟ احتمالش چقدره؟ نمونهی موفقی وجود داره؟ با این تردیدی که دارم، هیچ کاری نمیتونم بکنم.
* ناراحتم از وضعیتم. همش نگرانِ آیندهام. دوست دارم کسی باهام در این مورد حرف بزنه و دلداری بده. اگه حال داشتید یه چیزایی بگید.
نکاتی که لازم هست گفته شه:
* وضع مالیِ خانواده جالب نیست و من نمیتونم دلم رو به خانواده خوش کنم.
* شاید گفته بشه که جای این نوشته در بخشِ مشاورهی تحصیلی هست؛ نه اینجا. به دو دلیل اینجا رو انتخاب کردم: ۱- اونجا فعالیتش کمه و من حس میکنم کمتر خونده میشه. ۲- من دنبالِ یه مشاورهی تحصیلیِ خشک و خالی نیستم. یکم «همدردی» هم میخوام...
علاقه مندی ها (Bookmarks)