بچه‌هاي اين دوره و زمانه، بيشتر اوقات خود را در فضاهاي داخلي، خانه، مدرسه و سالن‌هاي بازي رايانه اي ، مي‌گذرانند و کمتر فرصت پيدا مي‌کنند که در مکان‌هاي باز و آزاد بازي کنند.
اين موضوع ممکن است در دراز مدت پيامدهاي منفي‌اي براي آنها به دنبال داشته باشد؛ اين، هشداري است که چندي پيش 300 نفر از محققان بهداشت اطفال و نيز فعالان عرصه کودک و نوجوان، طي اطلاعيه‌اي اعلام کردند.

به گزارش بي‌بي‌سي، اين اطلاعيه را افرادي از گروه‌هاي گوناگون امضا کرده‌اند؛ از فيليپ پولمن، نويسنده ادبي تا 40 نفر از استادان مختلف دانشگاهي و 60 نفر از روان‌پزشکان و روانشناسان کودک به علاوه تعدادي از فعالان آموزش و تربيت کودکان.

اعلام خطر اين گروه، بيشتر بر اساس نتايج يک مطالعه صورت گرفته که در آن مشخص شده بود کودکان انگليسي، در ميان کودکان 21 کشور صنعتي جهان، از همه ناشادترند.

اين نتايج، جنب و جوشي در بين دلسوزان ا مر تعليم و تربيت و بهداشت و سلامت کودکان در بريتانيا به راه انداخته و آنها را واداشته درباره علت اين ناشادي بچه‌ها، اظهارنظر کنند.

اين اعلاميه هم يکي از اين اظهارنظرهاست که حاکي است محدود شدن بچه‌ها به بازي در فضاهاي بسته، باعث افت ميزان شادي و نشاط در بين آنها شده است.

به گفته کارشناسان، اضطراب بيش از حد والدين، نگراني‌هاي گاه به‌حق آنها در مورد آزار ديدن بچه‌ها از سوي غريبه‌ها درکوچه و خيابان، گسترش بيش از حد بازي‌هاي رايانه‌اي و نيز تلويزيون، همه و همه باعث شده ساعت‌هاي بازي و تفريح بچه‌ها در مکان‌هايي مثل پارک، محوطه‌هاي باز و طبيعت، به طور محسوسي کاهش پيدا کند.

در كنار اين دلايل، گسترش و تجاري شدن فوق‌العاده صنعت اسباب‌بازي در اين عصر نيز، باعث شده والدين براي سرگرم كردن فرزندان‌شان روز به روز بيشتر به استفاده از آنها روي آورند.

تفريحي سالم

بزرگترها در كنار ساير وظايف خطيري كه در موارد به‌ظاهر جدي، مثل ثبت‌نام در مدرسه و نظارت بر درس و مشق بچه‌ها دارند، بايد روي شيوه گذراندن اوقات فراغت و همين‌طور تفريحات و سرگرمي‌هاي آنها هم حساس باشند.

مطالعات گوناگون نشان داده است كه تفريحي كه كودك بيشترين ساعات زندگي‌اش را با آن مي‌گذراند، مي‌تواند ضمن آموزش برخي مهارت‌ها به او، زندگي سالمي را نيز به او هديه كند. بر عكس اين حالت هم معني‌دار است.

به عنوان مثال، محققان چندي قبل، خبر از نتايج تحقيقاتي دادند كه افراط در بازي‌هاي رايانه‌اي مي‌تواند باعث بيش‌فعالي بچه‌ها شود.

برخي ديگر از كارشناسان هم اشاره مي‌كنند كه مشغول شدن بيش از حد بچه‌ها به بازي‌هاي فردي مي‌تواند مهارت‌هاي ارتباطي و اجتماعي آنها را ضعيف كند و زمينه را براي منزوي شدن، اختلال در دوست‌يابي، بيان احساسات به روش صحيح و ساير مشكلات رفتاري فراهم كند.

و بچه‌هاي ايراني...

شايد گمان كنيد اين مشكل فقط خاص كودكان و نوجوانان كشورهاي صنعتي است و ما فعلا در برابر آن مصونيت داريم.

اما يك نگاه سريع به محيط اطرافمان و فضاهايي كه كودكان براي بازي و تفريح در اختيار دارند، نشان مي‌دهد كه كودكان كشور ما هم در معرض چنين خطرهايي هستند كه كم شدن شادابي و نشاط آنها، تنها يكي از اين نتايج ناگوار است.

علاوه بر دلايل فوق، كه در كشور انگلستان مطرح شده بود، برخي دلايل نيز در كشور ما جدي‌تر هستند.

دلايلي از جمله كم شدن محوطه‌هاي باز آپارتماني، كمبود اماكن تفريحي اردوهاي طبيعت‌گردي براي دانش‌آموزان و نيز عدم دقت والدين به نقش فضاهاي باز در روحيه و سلامت كودكان.