شما احتمالا دو سال دیگه باید درس بخونید،احتمالا دو سالم باید برید سربازی، اگه تا اون موقع توافق جامع صورت گرفته باشه شاید یه سالیم باید دنبال کار بگردید در غیر این صورت بیشتر؛ کیفیت در آمدی اون کار هم به توانمندی ها و بهره وریتون که خودتون باید کسبش کنید و نه اینکه آموزش عالی در اختیارتون بذاره، بستگی داره. پس تویه این مدت حداقل 2 و حداکثر 5 سال چه کسی قرار حمایت مالی از شما بکنه؟ آیا فرهنگ حاکم به خانواده های شما اینو می پذیره که چند سال در حالت عقد باشید؟
من فکر میکنم فارغ از اینکه مدیریت این رابطه برای مدت چند سال کار خیلی سختیه، بحثای مالیش خیلی مهمتره.
ضمنا مراقب باشید که احساسی یه رابطه رو شروع نکنید چون چه برای ازدواج یا چیزای دیگه غالبا نتیجه ی مطلوبی نداره.
با آرزوی کامیابی
پ.ن.: از طریق دکمه مثلثی کنار تشکر درخواست اصلاح عنوان تاپیک رو به یک عنوان مرتبط بدید و گرنه تاپیکتون ممکنه قفل بشه.
من دیوانه چو زلف تو رها میکردم / هیچ لایقترم از حلقه زنجیر نبود
علاقه مندی ها (Bookmarks)