عمو نوروز، نماد عيد ايرانيان

[yasi_m]

عمو نوروز، نماد عيد ايرانيان

"عمو نوروز"، يكي از نمادهاي نوروز است كه بابا نوئل‌‏ كريسمس ، اقتباسي از اين رويكرد ايراني است.
براساس يك باور قديمي ، نامزد عمو نوروز ، از يك ماه به نوروز مانده ، به داركوب‌‏ها و چرخ‌ ريسك‌‏ها مي‌‏گويد كه از برگ نورس درختان و گل‌‏هاي نوشكفته ، قباي زيبايي براي عمو نوروز كه در سفر دوازده ماهه است ، ببافند.

مي‌‏گويند : باد و توفان موسمي اسفندماه ، نشانه خانه تكاني نامزد عمو نوروز است.
براساس اين گزارش ؛ نامزد عمو نوروز ، چند روز به عيد مانده اولين بوسه‌‏ها را از سر شاخه‌‏هاي درختان مي‌‏ربايد تا گل‌‏ها و درختان شكوفه بزنند , سپس او سفره‌‏اي مي‌‏چيند و تخم‌‏مرغي به روي آينه‌‏اي مي‌‏گذارد , قليان را چاق مي‌‏كند و به صخره‌‏اي تكيه مي‌‏دهد و به انتظار عمو نوروز مي‌‏نشيند و كم كم خوابش مي‌‏برد.

گفتني است ؛ هنگام تحويل سال ، عمو نوروز از سفر طولاني بر مي‌‏گردد و نامزدش را مي‌‏بيند كه به خواب عميقي فرو رفته , به آرامي پكي به قليان مي‌‏زند و دهانش را به شيريني سفره عيد شيرين مي‌‏كند و سفر دوازده‌‏ ماهه ديگري را در پيش مي‌‏گيرد.
براساس افسانه‌‏ها ، سالي كه عمو نوروز و نامزدش به هم برسند , دنيا به آخر مي‌‏رسد.
گفتني است ؛ اكنون نيز در برخي از نقاط كشور ، از جمله در مراسم عيد در آذربايجان و غرب كشور با كمي تغيير شكل چنين مراسمي هنوز هم در روستاها ديده مي‌‏شود ؛ در اين روستاها ، در اوايل بهار مردم شخصي را با برگ‌‌‏ها و شاخه‌‏هاي درختان مي‌‏آرايند و او را پيك بهاري مي‌‏نامند.
گفتني است ؛ در اين ميان ، گروهي از مردم شادي كنان و آوازخوانان ، پيك بهاري را همراهي مي‌‏كنند و به اتفاق او به در خانه‌‏ها مي‌‏روند و با كوبيدن دو چوب دستي به هم ، نويد بهار و پايان زمستان را مي‌‏دهند , زمستان رفت , بهار آمد ؛ هويدايي بدهيد تا براي ابرها پيراهني بخريم.