انسان شریف خود را با ایده های بزرگتر از خود مقایسه می کند و انسان حقیر خود را با کسی پایین تر از خود. اولی اشتیاق و آرزو می آفریند و دومی غرور و جاه.
مارکوس اورلیوس
نظامی اخلاقی که بر پایه ارزشهای احساسی نسبی بنا شده باشد،فریبی محض است، مفهومی سراسر پست که هیچ معنایی ندارد و هیچ درستی ای در آن است.
سقراط
علاقه مندی ها (Bookmarks)