گاهی اصرار در دعا سبب گذشت زمان و آشکار شدن زوایای پنهان یک حاجت خواهد شد.
این گذشت زمان انسان رو آگاه تر و واقع بین تر خواهد کرد و خداوند پرده از ضررهای برآورده شدن حاجتی رو خواهد برداشت ...و در نتیجه انسان رو به اشتباهاتش آگاه تر خواهد کرد، اون زمان هست که انتخاب با ماست که اصرار کنیم یا یا خودمون و بخدا و حکمتش بسپاریم.
تجربه ی شخصی من این بود که امسال از ابتدای سال حاجتی داشتم و شخصا در حد توان تلاش هایی انجام دادم.. طبق معمول در هر نیایشی مطلبم رو به خداوند میگفتم و خواهان رسیدگی و برداشته شدن موانع در این مورد بودم تا بعد از گذشت شب های قدر...
با گذشت زمان و تشکیل حائل بین من و حاجتم متوجه مطالب زیادی شدم که از این جهت خداوند رو شاکر هستم. از اونجا بود که همه چیز رو به خدا سپردم و آرامشم دو چندان شد و فهمیدم تفسیر ما از بهترین با معنی خداوند از بهترین خیلی فرق میکنه.
گر دست تضرع به دعا بردارم
بیخ و بن کوهها ز جا بردارم
لیکن ز تفضلات معبود احد
« فاصبر صبرا جمیل » را بردارم
علاقه مندی ها (Bookmarks)