در يک «مداد» پنج صفت براي یک زندگی اثربخش ٬وجود دارد:
اول: هر «مداد» کاري از يک اثر ساده(بي مفهوم و بي ارزش) تا يک شاهکار(چه يک آثار ادبي، چه يک تحليل سياسي، اقتصادي، علمي و... تا يک تصميم مهم) مي تواند خلق کند، اما هرگز فراموش نمي شود که دستي وجود دارد که هر حرکت او را هدايت مي کند.
دوم: «مداد» گاهي از آنچه مي نويسد دست کشيده و ناچارا به مدادتراش رجوع مي کند. اين زمان رنج و سختي مداد است، اما حاصل تيزترشدن نوک اوست و اثري که از خود به جاي مي گذارد، ظريف تر، باريک تر و درنتيجه زيباتر خواهد بود. پس بايد رنج هايي تحمل شود تا ز خاک گوهر کيميا شود، به واقع در رنج هاست که فولاد آبديده مي شود و انساني بهتر، کامل تر و ظريف تري ظهور مي کند.
سوم: نوشتن با «مداد» هميشه اين اجازه را به نويسنده مي دهد که براي پاک کردن يک اشتباه از پاک کن استفاده کند و اين ٬ از امتيازهاي برتر یک مداد است.
چهارم: در خلق یک اثر، چوب يا شکل خارجي «مداد» چندان مهم نيست. ذغال اندروني آن اهميت دارد. اين نشان از اين دارد که در خلق شاهکار بايد به اندرون نظر دوخت نه ظاهر .به عبارتي توانايي دروني هميشه از زيبايي هاي ظاهري مهم تر است.
پنجم : «مداد» با هر حرکت هميشه اثري از وجودش به جا مي گذارد. پس بدانيم با هر حرکت و تصميم از خود اثری به جا مي گذاريم. سعي کنیم حرکات مان هوشيارانه باشد. مراقب باشيم، هميشه به اثري که از خود بر جاي مي گذاريم، حساس بوده و دقت کافي داشته باشيم.
تو رویای خویش را،
بر پرده های خاموش نقش می زنی
و من، زندگی را
خاموش خاموش ٬ بر پرده های رویا
بگو تو از جنس دیگری یا من؟!
--------------------------------------
مجله اینترنتی رویای سبز
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)