ایا می توانم به ازدواج فکر کنم؟

[مصباح الهدی]

به نظر من در مورد خصوصیات خانمها مطالعه کنید.مثلا کتاب رازهایی در مورد زنان.
مقالات این سایت را در مورد خواستگاری و ... هم مطالعه کنید.
مشکلاتی که در زندگی زناشویی افرادی که در اینجا تاپیک زدن مطالعه کنید.مثلا خیلی ها مشکلشون این بوده که شوهر به زن محبت نمی کرده.یا خیلی ها دخالت خانواده ها باعث اختلاف شده.یا خیلی از افراد اومدن سوال کردن که خواستگارم فلان اخلاق را داره.چه جوری تصمیم بگیرم
راهکارهایی که دوستان یا کارشناسان دادن خیلی خوب بوده.من خودم خیلی پخته تر شدم.هم تا حدودی می دونم اگه مورد مشابهی برای من پیش اومد چه جوری مدیریت کنم.هم اینکه چه جوری پیشگیری کنم و روی چه موضوعاتی در طرف مقابلم در خواستگاری بیشتر توجه کنم.

بسیار براتون خوشحالم که این قدر برای زندگی آیندتون ارزش قائلید.
فقط اینکه تمام وقتتان را نباید برای این موضوع بگذارید!!! یک موقع از مساله مهم تحصیل باز نمانید. خیلی از دختران دوست دارن شوهرشون تو تحصیلات آدم موفقی بوده باشه.(نمونه اش خود من)
برنامه روزی کنید و بگید فقط روزی یک ساعت می تونم بیام تالار!
موفق باشید

[سپیدقلب]

ممنون از شما... سرتون رو هم درد آوردم....فقط یک سوال دیگه،،،چند سالتونه و چند سالگی ازدواج کردید و الان وضعیتتون چیه؟ضمن تشکر از شما بخاطر همراهیتون

[فرشته مهربان]

با سلام

این به خود شما بستگی دارد و توانتان که آیا ازدواج مانع تحصیل شما خواهد شد ؟ یعنی پشتکار خود را بسنجید .


در کل پیداست که از حمایت دو خانواده برخوردار خواهید شد برای ازدواج و شرایط اشتغال هم برای شما روشن و امید بخش هست ، همچنین با توجه به ابراز نیاز به ازدواج .... به نظر میرسد شرایط شمابرای ازدواج فراهم هست .... می ماند بلوغ فکری و عاطفی شما و دختر مورد نظر که آیا به کفایت رسیده است . این را با مراجعه به یک مشاور حاذق برای مشاوره ازدواج و سنجش میزان آمادگی شخصیتی و بلوغ شما از ابعاد مختلف می توانید به تشخیص برسید .

پیشنهاد می کنم ابتدا به تنهایی و شخصاً به یک مشاور بطور حضوری مراجعه کنید و بخواهید به شما کمک کند تا خود را از نظر ابعاد مختلف بلوغ ( عاطفی ، اجتماعی ، فکری ، اقتصادی و .... ) بسنجید و تشخیصش برای اینکه از این نظر آمادگی ازدواج را دارید یا خیر را اعلام نماید .

موفق باشید

[مصباح الهدی]

ممنون از شما... سرتون رو هم درد آوردم....فقط یک سوال دیگه،،،چند سالتونه و چند سالگی ازدواج کردید و الان وضعیتتون چیه؟ضمن تشکر از شما بخاطر همراهیتون

خواهش می کنم.
من یک دختر 25 ساله مجرد هستم.

به نظرم توصیه فرشته مهربان هم خوب هست.

[سپیدقلب]

با سلام

این به خود شما بستگی دارد و توانتان که آیا ازدواج مانع تحصیل شما خواهد شد ؟ یعنی پشتکار خود را بسنجید .


در کل پیداست که از حمایت دو خانواده برخوردار خواهید شد برای ازدواج و شرایط اشتغال هم برای شما روشن و امید بخش هست ، همچنین با توجه به ابراز نیاز به ازدواج .... به نظر میرسد شرایط شمابرای ازدواج فراهم هست .... می ماند بلوغ فکری و عاطفی شما و دختر مورد نظر که آیا به کفایت رسیده است . این را با مراجعه به یک مشاور حاذق برای مشاوره ازدواج و سنجش میزان آمادگی شخصیتی و بلوغ شما از ابعاد مختلف می توانید به تشخیص برسید .

پیشنهاد می کنم ابتدا به تنهایی و شخصاً به یک مشاور بطور حضوری مراجعه کنید و بخواهید به شما کمک کند تا خود را از نظر ابعاد مختلف بلوغ ( عاطفی ، اجتماعی ، فکری ، اقتصادی و .... ) بسنجید و تشخیصش برای اینکه از این نظر آمادگی ازدواج را دارید یا خیر را اعلام نماید .

موفق باشید

ممنون از شما.منظورتون اینه که قاعده کلی وجود نداره،مثلا هیچ رابطه ی مستقیمی بین ازدواج و افت تحصیلی وجود نداره(در صورتی که درک متقابل وجود داشته باشه و شرایط مناسب و مطلوب باشه)؟پس کسانی که بصورت قاطع به افت تحصیلی معتقدند تا چه حد درست می گند؟

- - - Updated - - -

خانم مصباح از شما بخاطر کمکتون متشکرم.

[فرشته مهربان]

به هیچ وجه قاعده کلی وجود ندارد بلکه حتی داریم افرادی که در زندگی مشترک و با هم تحصیلات موفقی داشته اند و این کاملاً فردی هست و افراد می توانند با سنجش خود و توانائیهای خود به نتیجه برسند که چه کنند . کسانی هم که به افت تحصیلی معتقدند همانطور که در تاپیک خود می بینید تنها تجربه شخصی خود را بیان می کنند که فرافکنی هست و یا به نوعی شاید بشود گفت انتقال متقابل دارند

[سپیدقلب]

به هیچ وجه قاعده کلی وجود ندارد بلکه حتی داریم افرادی که در زندگی مشترک و با هم تحصیلات موفقی داشته اند و این کاملاً فردی هست و افراد می توانند با سنجش خود و توانائیهای خود به نتیجه برسند که چه کنند . کسانی هم که به افت تحصیلی معتقدند همانطور که در تاپیک خود می بینید تنها تجربه شخصی خود را بیان می کنند که فرافکنی هست و یا به نوعی شاید بشود گفت انتقال متقابل دارند

جالبه....پس نتیجه گیری من از این پست و کل تاپیک این میتونه باشه با توجه به مشکلاتی که سایر عزیزان دارند، که همه چیز اولا در دست خداست،ثانیا اون چیزی که در دست بنده خداست به من و شخص مقابلم بستگی داره(مثل مثلا خصوصیتی مثل قانع بودن و یا چیز های دیگه) و در واقع درصد زیادی به درک متقابل مربوط میشه...اگر نتیجه گیری من اصلاحات و یا اضافاتی لازم داره و یا توصیه یا نظر دیگری دارید لطفا من رو بی نصیب نکنید....ضمن تشکر از شما فرشته مهربان گرامی...

- - - Updated - - -

این مطلب رو هم از یه وبلاگ برداشتم،برای کسایی که بعدا این تاپیک رو مطالعه می کنند و هم چنین اگر راجع به اون نظری دارید: تحصیل کردن، مانعی برای ازدواج؟

:http://moshaverehkhanevade.blogfa.com/post/41

[سپیدقلب]

پست رو کوتاهش کردین،خوبه،حواسم نبود اینجوریش کنم ،ممنون

- - - Updated - - -

پست رو کوتاهش کردین،خوبه،حواسم نبود اینجوریش کنم ،ممنون

[سپیدقلب]

سلام .اول می خواستم یک تاپیک دیگه ایجاد کنم،ولی گفتم برای بهتر در جریان بودن دوستان و پرهیز از پراکنده گویی همین جا مطرحش می کنم. راستش همینطور که گفتم دو تا خانواده دوست دارند که ازدواج ما سر بگیره ولی یه مدت خیلی دوست داشتند که ما شماره همدیگرو داشته باشیم و به اصطلاح به هم علاقه مند بشیم(همون وابستگی که شما می گین) که من به علت مشغله زیاد درسی (چون اون موقع هنوز درگیر خوندن واسه کنکور بودم) و همین طور اعتقاداتم(البته خانواده منم معتقدن ولی به این باور بودن که برای علاقه مند کردن ما و دل نبستن ما به کسای دیگه باید این کار بشه) ردش کردم.به نظرتون چجوری برای آشنایی بهتره اقدام کنم که به قول شما دچار وابستگی احساسی نشیم؟ راستی یه چیز دیگه من روی نماز خوندن حساسم و دوست دارم همسرم نمازشو بخونه،چجوری بدون اینکه دچار ظاهرنمایی طرف مقابل بشم(همون بلایی که سر یکی از اقوام اومد) بفهمم نماز میخونه؟ راستی میخوام قبل از اینکه بریم پیش مشاور اینو بفهمم(اگه باعث کدورت بشه تا اون موقع بی خیال می شم و از مشاور می خوام اینکارو برام بکنه)