آیا بین ادامه تحصیل و موقعیت های ازدواج رابطه عکس وجود دارد؟!

[دختر مهربون]

از همتون ممنونم که برام وقت گذاشتید و نوشتید.
راجع به مسائلی که گفتید، هر جا که به نظرم ابهامی بود یا سوالی پرسیده بودین، این پایین توضیح دادم:


یلدا ی عزیز گفتی:
" ولی باز چه تضمینی هست که بعدا پشیمون نشی چرا پیشرفت نکردی اگر منتظر موقعیتای ازدواج باشی"

من هم به مادرم همینو میگم. میگم از من انتظار نداشته باش بشینم خونه منتظر شوهر:)

--------------------------
پوپک عزیز گفتی:
"من خودم دکترا میخونم و ۱۰۰ % نسبت به زمانی‌ که لیسانس بودم نگاهم به دنیا، ادامها و غیر تغییر کرده. البته این تغییر خوبی بود ( از نظر خودم) و حتا خواستگار‌های زیادی هم نسبت به قبل دارم از دیپلم تا پست دکترا. اما معیارهای انتخاب فقط بر اساس تحصیلات طرف مقابل نباید باشه "

تحصیلات بالاتر، خواه نا خواه نگاه آدم رو نسبت به اطراف عوض میکنه. اما فکر نمیکنم تا این حد عوض بشم (100%)
با این حرفت موافقم که نباید فقط از تظر تحصیلات محک بزنم. اما اینطور که کارشناسا میگن، علاوه بر زمینه های دیگه، باید از نظر تحصیلی، خانم پایین تر باشه. یعنی اینجوری باشه بهتره. خودم هم احساس میکنم که اکثر مردا اگه تحصیلات بالاتری داشته باشن بهتر میتونن اقتدارشون رو حفظ کنن. (حتی اگه من هیچ وقت به روش نیارم و از خودم بی جنبگی نشون ندم، باز هم مشکلاتی پیش میاد که دوس ندارم به خاطر یه مدرک، این مسائل توی زندگی آینده م باشه.)

---------------------
اما ی عزیز گفتی:
"مطمئن باش بهترین کار برای پر کردن وقت ادامه تحصیله چون یه جور سرمایه گذاری برای آیندته"
همین من رو به شک انداخته. که نکنه چیزی که الان به عنوان یه عامل مفید و مثبت توی زندگیم دارم بهش نگاه میکنم بعداً بشه بلای جونم:)
مثلاً چند تا دختر خانم که سنشون طرف 30 باشه، توی همین همدردی خودمون، بهشون گفته شده که موقعیت شما خیلی خوبه (مثلاً دختر خانم دکترا داره، شغل داره و...) به خاطر همین پسرا در مورد شما کمتر راجع به ازدواج فکر میکنن؟!



-------------------
hamedhd عزیز،
قبول دارم که تحصیلات پایین تر مرد نشون دهنده هیچ ضعفی در زمینه های دیگه نیست. یعنی نمیشه گفت وقتی تحصیلاتش پایینه، اخلاق هم نداره، شعور اجتماعی هم نداره، و یک عالمه عیب دیگه روش گذاشت. خیلی ممکنه برخورد کرده باشیم با آدمای بسیار بسیار خوب ِزیر دیپلم، دیپلم، فوق دیپلم، حتی بیسواد. اما همین آدم بسیار بسیار خوب، اگه با یکی که تحصیلاتش بالاتره ازدواج کنه هر دوشون در معرض خطر قرار میگیرن. خیلی مدیریت و قدرت فوق العاده میخواد که هیچ کدوم آسیب نبینن. اونم هر دو طرف باید قدرت مدیریت داشته باشن.

-----------------------
فکر میکنم با این توضیحاتی که دادم، مشخصه که من فقط و فقط نگاهم به تحصیلات طرف مقابلم نیست.
ازدواج رو انقدرا هم ساده نمیبینم که اون رو فقط توی هم کفوی تحصیلاتی بدونم!
اما دارم بررسی میکنم ببینم به طور خاص، در مورد تحصیلات، راه درست چیه.



--------------------
dream عزیز،
بین ازدواج و درس اگه بخوام اهم و مهم کنم، ازدواج در اولویته برام. اما معنیش این نیست که کلاً درسمو بذارم کنار. به رشته ای که میخوام ادامه بدم علاقه دارم، از خوندنش لذت میبرم. اما هدفم رسیدن به شغل خاصی نیست. اطلاعاتم داره زیاد میشه با خوندنش. و توی زندگیم کاربرد داره. (پس نتیجتاً مدرک دانشگاهی زیاد برام هدف نیست. اما بهتره حالا که دارم میخونم منظم تر و در مسیر دانشگاهی باشه)
درسی که بهش علاقه دارم، مادامی که در حیطه مسئله ازدواجم اثر منفی نذاره، برام دوست داشتنیه. اما اگه جایی برسه که بخوام بینشون یکی رو انتخاب کنم یا حس کنم ممکنه در آینده آسیب بزنه، میتونم درس رو کنار بذارم.
حتی اگه خیلی علاقه داشته باشم، میتونم مطالعاتم رو در اون زمینه ادامه بدم. صرف یک مدرک که چیزی به من اضافه نمیکنه.(مخصوصا برای من که بدنبال شغلش هم نیستم.)

------------------
hamed65 عزیز،
علاقه ای به ادامه رشته لیسانسم نداشتم. یک رشته دیگه رو دارم ادامه میدم.
اما شغلی که در آینده انتخاب خواهم کرد (و الانم تقریبا اون شغل رو دارم)، با همون مدرک لیسانسم خواهد بود.

گفتی که:
"شاید هم فکر می کند این تفاوت در سطح تحصیلات باعث اختلافاتی شود و این به نظرم نگرش درستی هست! ولی بستگی به طرز فکر مرد و زن دارد."
من فقط همین مورد رو قبول دارم.
به حرف مردم کاری ندارم.
زوج هایی که اینجوری هستن (که تحصیلات خانم بالاتره) رو نگاه میکنم، تقریبا پشت همه ی اختلافاتشون، همون اختلاف معکوس تحصیلات هست. بعضی موارد کاملا مشخصه. و بعضی موارد خیلی خیلی نامحسوس به این ربط پیدا میکنه.
خب من هم دوس ندارم در زندگی آینده م این مسائل بوجود بیاد. و چیزی هست که دو طرف توش نقش دارن. اینجوری نیست که بگم من روی خودم کار میکنم تا مشکلی پیش نیاد.
------------------

از همه تون باز هم ممنونم.
با این توضیحاتی که دادم فکر میکنم بهتر بتونید کمکم کنید.

[bahar.shadi]

سلام دوست خوبم

چطوری؟ :)

پاسخ های خوب بچه ها و نظرات خودت رو خوندم

بله با هم رابطه دارن اگر دیدگاه عامه مردم رو بخوای اما تو میخوای با کدوم دیدگاه زندگی کنی؟ با کدوم دید میخوای

ازدواج کنی؟ دید عام یا خاص؟

قبول داری که ازدواج کردن هدف نیست و یک اتفاقه زیباست (البته اگر درست انتخاب کنیم) که توی زندگی بعضی ها

اتفاق میافته و توی زندگی برخی دیگه نه؟

اما تو داری یک هدف رو با یک اتفاق مقایسه می کنی.

و از همه مهمتر توی ازدواج قراره روح آدمها بهم بخوره و هممون خوب میدونیم که تحصیلات آکادمیک ممکنه علم ما رو

بالاتر ببره و ما رو به اهدافمون نزدیک تر کنه ولی به هیچ عنوان شعور روحی ما رو افزایش نمیده!

از طرفی اگر به خاطر اهدافمون بخوایم درس بخونیم باید کسی رو انتخاب کنیم که به ما بال و پر بده و ما رو در جهت

رشد و تعالی داوطلبانه سوق بده! پس اگر این نگاه مطرح باشه باقی مسائل خود به خود حل میشن!

اما اگر قراره سطح آدمها با مدرک تحصیلی سنجش بشه پس چرا این همه آدم تحصیلکرده با مدارج بالا داریم که

معذرت میخوام اما شعور ندارن؟ پس خیلی بهم مرتبط نیستن!

متاسفانه اما توی جامعه ما جا انداختن که مردک تحصیلی مساوی شعوره و خیلی خیلی مهمه طوری که دختر و

پسر ما باورشون شده این موضوع!

اما در واقع مهم اینه که تو آدمت رو پیدا کنی و بدون نگرانی به اهدافت و هدفی که به خاطرش خلق شدی فکر کنی.

اگر قسمتت باشه ، خدا یک همراه خوب برای راهی که در نظر داری بهت میده و اگر قسمت نباشه ربطی به مدرکت

نداره. تو که نمیتونی صرفا به خاطر ازدواج از اهدافت باز بمونی و با این فکر که اگر فوق بگیرم تکلیفم چیه پیشرفت

نکنی!

پس بهتره مادرت رو متقاعد کنی که شما کسی رو به همسری انتخاب می کنی که فارغ از مدارک تحصیلی دارای

شعور و درک بالا باشه و شما رو بتونه همراهی و هم سری کنه! حالا میخواد فوق دیپلم داشته باشه میخواد دکترا

داشته باشه!

موفق ترین زوج فامیل ما کسانی بودند که آقا فوق دیپلم داشت و خانم لیسانس! اما آقا خانم رو تشویق

میکنه که تا مرحله پروفسوری پیش بره! نمیدونی چقدر عاشق هم بودن و الیته آقا زودتر به رحمت خدا

رفت ولی چنان بال و پری به همسرش داد که از تصور خارجه! و اون زن هم به عشق همسرش به فعالیتهاش ادامه

میده!

من هم تا مدتها خودم رو از ارشد به همین دلیل محروم کردم اما وقتی پدرم باهام صحبت کرد و ازم خواست به زندگی

نگاهم رو متفاوت کنم دیدم حق با پدرمه! و مثل خودش که همیشه مادرم رو به درس خوندن تشویق می کنه ، باید

مردی رو انتخاب کنم که مثل پدرم من رو به تعالی دعوت کنه نه پس رفت!

این حرف پدرم همیشه آویزه گوشمه که حتی اگر پروفسور هم شدی یادت باشه این روحته که باید پیشرفت کنه نه

مدارک مادیت! این شعورته که باید رشد کنه نه صرفا مدارج علمیت! و در انتخاب همسر این درک انسانیه که باید

به هم نزدیک باشه نه درجات علمی و مادی!

راستی یادت باشه زندگی برای تو همونی رو رقم میزنه که خودت فکر می کنی. حالا تو چی فکر می کنی؟

همه چیز به فکر تو بستگی داره! و البته این رو بدون دونستن مسئولیت میاره! و البته آدمهایی که مثل تو زیاد بدونن

کمتر هستن! اتفاقا کسانی تنهاتر هستن که روحشون درک بیشتری پیدا می کنه نه کسانی که مدارج علمیشون

بالاتر میره!

چون اکثر تحصیلکرده های ما به جای رشد موازی روحشون با علمشون این غرورشونه که رشد می کنه متاسفانه!

ضمنا زن هم باید بدونه فارغ از همه مدارج علمیش وقتی میاد توی خونه نقشش یک همسره و مادر! نه یک رئیس یا

مدیر ;)

جایگاه ها که درست تعریف بشه پیشرفت مانع خوشبختی نیست و اگر بود بدون یک جای کار اون زندگی می لنگه!

[sayrex]

از دید یه پسر دم بخت میگم:
من به شخصه ترجیح میدم(دقت کن ،ترجیح میدم نه حتما،پس ممکنه خلاف این نظر هم عمل کنم بسته به موقعیت) همسر آیندم تو مدرک تحصیلی هم سطح خودم(کارشناسی ارشد باشه) یا اگر پایین تر هست 100درصد موقعیت رو براش مهیا میکنم ادامه تحصیل بده . البته اگر خودش دوست داشته باشه و از مشکلات اختلاف مدرک و... آگاه باشه.به نظر من گرچه مدرک لزوما شخصیت فرد رو تکمیل نمیکنه،اما لازمه پیشرفت هست.پس چه بهتر مادر فرزندامون که ترتبیت فرزندان بیشتر به عهده اونه،خودش این مرحله رو طی کرده باشه.

بک نکته:
بالاتر بودن نسبی هست.مثلا اگر پسری فوق دیپلم داره و دختر فوق لیسانس ،به نظر من این اختلاف مدرک براشون میتونه براشون اختلاف ساز باشه مخصوصا اگر یکی از 2 طرف هم نسبت به مدرکش فخر فروشی کنه که این فخر فروشی رو در دوستان نزدیکم دیدم.خانمش بعد از ازدواج تا دکترا پیش(خودش لیسانسه) رفته،حالا به دلیل نشست و برخواست با اساتید دانشگاه و... کلی اخلاقش تغییر کرده( مثبت یا منفی ،نمیدونم!) و با همسرش و کارش و... به مشکل خورده.

در کل هر حرکتی در زندگی،یک سری عواقب مثبت و منفی داره،این خود فرد و شخصیت و تفکر و برنامه ریزی آیندش هست که باید انتخاب کنه این حرکت رو بزنه یا نه.شما هم بهتر ببینی در آینده برای ازدواج معیاراتون در ضمینه مدرک تحصیلی همسر چقدر اولویت داره،بر همون اساس تصمیم بگیرید.

اخرشم پیشنهاد شخصیم:
به نظر من ارشد رو حتما بخونید،اما برایدکترا (اگر دوست دارید)بعد ازدواج بهش فکر کنید.متاسفانه گرفتن دکترا برای دخترا واقعا برای ازدواجشون مشکل ساز میشه.حتما خودتون در اطرافتون دیدید.اما ارشد دوره کوتاه و خلاقانه ای که نجربیات خیلی بیشتر از لیسانس در پی داره و ...
موفق باشید

[دانوب]

سلام!

در مورد رابطه شانس ازدواج و ادامه تحصیل نمی تونم نظر بدم چون این بر میگرده به محیطی که بهش تعلق درای، نگاه خودت و کلی فاکتور دیگه
اما این رو مطمئنم که خوشبختی و احساس رضایت ما از زندگی رابطه مستقیم و خیلی خیلی تنگاتنگی با تلاش ما برای رسیدن به آرزوهامون و دویدن به دنبال رویا هامون داره!!!

[bahar.shadi]

اگر پسری فوق دیپلم داره و دختر فوق لیسانس ،به نظر من این اختلاف مدرک براشون میتونه براشون اختلاف ساز باشه مخصوصا اگر یکی از 2 طرف هم نسبت به مدرکش فخر فروشی کنه که این فخر فروشی رو در دوستان نزدیکم دیدم.خانمش بعد از ازدواج تا دکترا پیش(خودش لیسانسه) رفته،حالا به دلیل نشست و برخواست با اساتید دانشگاه و... کلی اخلاقش تغییر کرده( مثبت یا منفی ،نمیدونم!) و با همسرش و کارش و... به مشکل خورده.

دختر مهربون عزیزم

ضمن تایید صحبت های دوستمون جناب Sayrex به نکته ظریفی اشاره کردن که بد ندیدم راجع

بهش توضیح بیشتری بدم.

گرفتنه مدرکه دردسر ساز نیست! فخری که در رفتار بوجود میاد (همون غروری که گفتم در بالا)

ریشه اختلافاته!

خیلی ها اشتباه نمی کنن چون شرایطش رو ندارن اما اگر آب ببینن شناگرای قابلی هستن.

من معتقدم اینکه بری جلو ، پیشرفت کنی و و در عین حال متواضع تر بشی و فهمیده تر این

ارزشه نه اینکه پیشرفت نکنی که یک وقت باعث بشه موقعیت هایی رو از دست بدی!

چون اگر ظرفیت آدم کم بمونه بعد که به موقعیتی رسید خودش رو گم می کنه!

پس این باور رو بشکن و به اهدافت توی زندگی فکر کن و روحت رو پا به پای علمت ببر جلو!

اگر صلاح باشه ازدواج هم اتفاق میافته و توی این راستا بیشتر هم کمکت می کنه.

بذار یک موضوع کلی به زندگیت جهت بده.

[hamedhd]

hamedhd عزیز،
قبول دارم که تحصیلات پایین تر مرد نشون دهنده هیچ ضعفی در زمینه های دیگه نیست. یعنی نمیشه گفت وقتی تحصیلاتش پایینه، اخلاق هم نداره، شعور اجتماعی هم نداره، و یک عالمه عیب دیگه روش گذاشت. خیلی ممکنه برخورد کرده باشیم با آدمای بسیار بسیار خوب ِزیر دیپلم، دیپلم، فوق دیپلم، حتی بیسواد. اما همین آدم بسیار بسیار خوب، اگه با یکی که تحصیلاتش بالاتره ازدواج کنه هر دوشون در معرض خطر قرار میگیرن. خیلی مدیریت و قدرت فوق العاده میخواد که هیچ کدوم آسیب نبینن. اونم هر دو طرف باید قدرت مدیریت داشته باشن.

-----------------------
فکر میکنم با این توضیحاتی که دادم، مشخصه که من فقط و فقط نگاهم به تحصیلات طرف مقابلم نیست.
ازدواج رو انقدرا هم ساده نمیبینم که اون رو فقط توی هم کفوی تحصیلاتی بدونم!
اما دارم بررسی میکنم ببینم به طور خاص، در مورد تحصیلات، راه درست چیه.

خوب حرفای شما کاملن درسته. من به شخصه تو فامیلمون خیلیا رو دیدم که سطح سواد مرد پایین تر بوده و به یقین بهت میگم هیچکدومشون حتی اگر مشکلی هم داشته باشن به خاطر سواد و تحصیلاتشون نیست
در عین حال خیلی آدما رو هم دیدم که با سطح تحصیلات بالا دارای مشکل هستن
اون قدرت مدیریتی که میگید همش بستگی به آدمش داره
در کل همه چیز نسبیه
انقد همه چی تو زندگی این روزا پیچیده شده که نمیشه واسه چیزی قانون تعیین کرد و یا نظریه داد.
همه آدما پتانسیل اینو دارن به هرشکلی زندگی کنن

[دختر مهربون]

سلام بهار شادی عزیز.
مرسی. خوبم. شما خوبی؟
یه کمی نظراتمون در موارد خیلی ریزی اختلاف داره.
امیدوارم ناراحت نشی

قبول داری که ازدواج کردن هدف نیست و یک اتفاقه زیباست (البته اگر درست انتخاب کنیم) که توی زندگی بعضی ها اتفاق میافته و توی زندگی برخی دیگه نه؟

اتفاق یا هدف! نمیدونم. برام فرقی نمیکنه اسمش چی باشه ولی لازم میدونم در موردش فکر کنم و برنامه ریزی کنم و خودم رو آماده کنم. اگه با این کار اسمش میشه هدف، فرقی نداره برام.

اما اگر قراره سطح آدمها با مدرک تحصیلی سنجش بشه پس چرا این همه آدم تحصیلکرده با مدارج بالا داریم که معذرت میخوام اما شعور ندارن؟ پس خیلی بهم مرتبط نیستن!

کارشناسا نمیگن طرفتون رو با تحصیلاتش بسنج. من هم قصدم این نیست. اما هم کفو بودن در زمینه ی تحصیلاتی رو این تعریف میکنن که خانم پایین تر باشه. یا هم سطح باشن.

متاسفانه اما توی جامعه ما جا انداختن که مردک تحصیلی مساوی شعوره و خیلی خیلی مهمه طوری که دختر و پسر ما باورشون شده این موضوع!

نه! من این دید رو ندارم.

این حرف پدرم همیشه آویزه گوشمه که حتی اگر پروفسور هم شدی یادت باشه این روحته که باید پیشرفت کنه نه مدارک مادیت! این شعورته که باید رشد کنه نه صرفا مدارج علمیت! و در انتخاب همسر این درک انسانیه که باید به هم نزدیک باشه نه درجات علمی و مادی!

حرف پدرت کاملاً درسته. اما... یه چیز دیگه هم این وسط هست، حرف کارشناسا رو کجای دلم بذارم؟:)
که میگن خانم بهتره تحصیلاتش پایین تر از آقا باشه و دلایلی هم میارن که اونها هم اتفاقا درست و منطقیه.؟!

موفق ترین زوج فامیل ما کسانی بودند که آقا فوق دیپلم داشت و خانم لیسانس! اما آقا خانم رو تشویق
میکنه که تا مرحله پروفسوری پیش بره! نمیدونی چقدر عاشق هم بودن و الیته آقا زودتر به رحمت خدا
رفت ولی چنان بال و پری به همسرش داد که از تصور خارجه! و اون زن هم به عشق همسرش به فعالیتهاش ادامه
میده!

چه خوب.
اما این موارد خیلی کم پیش میاد نه؟
من هم توی دوستای خودم، در همین زمان خودمون سراغ دارم زن و شوهری که اینجوری هستن و هیچ گونه اختلافی از این جهات با هم ندارن. اما هم دوستم و خانواده ی دوستم با خودم یک فرقایی داره. (یعنی نگاهش به ادامه تحصیل با نگاه من به ادامه تحصیل فرق داره) هم اینکه شوهرش احتمالاً مرد خیلی خوبیه که تونسته مدیریت کنه و مشکلی پیش نیاد.

-----------------------

sayrex عزیز، با حرفات موافقم.
ممنون

به نظر من ارشد رو حتما بخونید،اما برایدکترا (اگر دوست دارید)بعد ازدواج بهش فکر کنید.متاسفانه گرفتن دکترا برای دخترا واقعا برای ازدواجشون مشکل ساز میشه.حتما خودتون در اطرافتون دیدید.اما ارشد دوره کوتاه و خلاقانه ای که نجربیات خیلی بیشتر از لیسانس در پی داره و ...

ارشد هم در موارد زیادی دیده شده که دردسر ساز شده. فقط در مورد خواستگاری رو عرض میکنم نه زندگی مشترک.

---------------------
ممنونم دانوب عزیز.

------------------

گرفتنه مدرکه دردسر ساز نیست! فخری که در رفتار بوجود میاد (همون غروری که گفتم در بالا)
ریشه اختلافاته!

چرا بهار جان.
بعضی وقتا همون مدرک باعث ایجاد کینه میشه. حتی با تواضع بیش از حد خانم.
دیگه فخر فروشی هم بیاد روش که دیگه میشه میدون جنگ!
بازم ازت ممنونم.

-----------------------
از همه تون ممنونم.
اگه باز هم دوستان دیگه نظری دارن استقبال میکنم.

[افرا90]

ببین دوستم به نظر من ازدواج تا حد زیادی قسمته شایدم بشه گفت شانس. به نظر من نباید برای درس خوندن زندگی کرد باید برای زندگی کردن درس خوند و راستش من با اینکه یه دختر بخواد فقط به درس فکر کنه و سایر جنبه های زندگیش رو نادیده بگیره مخالفم . زندگی همه ی ما چند بخش داره که یکی از این بخش ها هم بخش احساسی زندگیمونه که ورای بخش تحصیلی و مالی و کاری و... هستش نخصوصا دخترا به این بخش از زندگیشون بیشتر اهمیت میدن پس تا حد ممکن نباید کاری کرد که بین این بخشا از زندگی تداخلی به وجود بیاد . همه چیز جای خودش. اول و آخر این تویی که باید تصمیم اخر رو بگیری و بدون که ارشدم تنها راه موفقیت نیست ولی لطفا این قضیه رو زیاد وارد بخش احساسی زندگیت نکن این جزو بخش تحصیلی زندگی توئه.
در ضمن اگه خواستی ارشد بخونی حتما برو دنبال علاقه ات من این کار رو نکردم والان خیلی پشیمونم

[pupak1360]

یک موضوع دیگه که می‌خواستم تکمیل کنم حرفم رو اینه که چه بسا شما اصلا با همسر اینده تون محیط آکادمیک و زمانی‌ که در حال تحصیل هستید آشنا بشید. که این میتونه باعث بشه فرصت‌های بهتری براتون رقم بزنه.

[meysamm]

با توجه به مطالبی که نوشتی، اولویت شما در زندگی خونواده ای هست که قرار هست در اینده تشکیل بدی
کار و تحصیلاتت در اولویت دوم قرار می گیرن و حتی گفتی که در شرایط خاص میتونی از همه این ها به نفع خونوادت صرف نظر کنی

و حالا سوال اینجاست که کدوم خونواده ؟!
شاید هیچوقت ازدواج نکردی، شاید ازدواج کردی و همسرت ترکت کرد، شاید ازش جدا شدی، شاید از دنیا رفت و شاید های بسیار که ممکنه برای هرکسی پیش بیاد.

سوال دوم اینجاست که این اولویت بندی شما از کجا نشات می گیره ؟
ایا فکر می کنی به عنوان یه همسر و مادر باید همه چیزت رو وقف خونوادت کنی ؟
شما بعد از ازدواج هم باید حریم شخصی خودت رو داشته باشی، حریمی که کار و تحصیلات و علایقت در اون قرار میگیره و همه اعضای خونه موظف هستن بهش احترام بذارن
انعظاف پذیری معنای خاص خودش رو داره و اصلا به این معنی نیست که شما خودت رو با هر شرایطی سازگار کنی، خیلی وقت ها دیگران هستن که باید خودشون رو با شما هماهنگ کنن
منظور من به هیچ وجه این نیست که خودخواهانه خونوادت رو در اولویت دوم مسائلت قرار بدی، اما باید بتونی همه ارکان زندگیت رو در کنار هم مدیریت کنی

خونه و خونواده و همسرو فرزند مهمترین رکن زندگی همه ماست اما همه زندگی نیست
اونچه که در درجه اول هست، حرکت صعودی شماست چیزی که ازش به عنوان خوشبختی یاد میشه
همون حرفای تکراری که اول خودت باید خوشبختی رو احساس کنی و بعد سعی کنی با یه ازدواج مناسب اون رو به کس دیگه ای هم هدیه بدی
و اینکه خوشبختی یه موقعیت مکانی یا زمانی خاص نیست بلکه همین حرکت رو به جلو هست، همه اینا رو خودت میدونی
این رشد کردن و کامل شدن مهم ترین رکن زندگی شماست

رشد کردن یه امر اجتناب ناپذیره ممکنه یه زمانی به خاطر خونوادت تمایلاتت رو سرکوب کنی، اما نمی تونی اون ها رو ازبین بیری و قطعا تاثیرات منفی این سرکوب توی زندگی خونوادگیت هم نمود پیدا میکنه
اگر قرار باشه درس و بحث و کار شما یه امر تفننی و سرگرم کننده باشه، عملا کسی اون رو جدی نمیگیره و در واقع کسی شما رو جدی نخواهد گرفت
با اعتماد به نفس کامل و خیلی محکم تر برای زندگی اینده ات تصمیم بگیر و همه چیز رو موکول به بعد از ازدواج نکن
تصمیمات مهم و کلانت رو همین الان بگیر، تا کسی شما رو انتخاب کنه که با شما هم مسیر باشه

بله خیلی از پسرا ترجیح میدن با دختری ازدواج کنن که تحصیلات کمتری داشته باشن، خیلی باهوش نباشن و همیشه عقب تراز خودشون حرکت کنن
اما همین پسر بعد ازدواج، زن های موفق رو به همسرش نشون میده و او رو به بی مصرف بودن یا بی خاصیت بودن محکوم میکنه، سرزنش میکنه!
هرچند ته دلش از اینکه با زنی هست که در کنار اون لازم نیست خیلی به خودش زحمت بده و به چیزی فراتر از مسائل مالی و اتفاقات روزانه فکر کنه، احساس رضایت میکنه
این ها همون ادم های سطحی و بی فکری هستن که هیچوقت طعم خوشبختی واقعی رو نخواهند چشید، چون ترجیح میدن به جای حرکت کردن درجا بزنن

خواستگاری های تلفنی هم دو دوسته هستن،
خیلی هاشون ادم هایی هستن که موقعیت خونوادگی و اجتماعی شما و شخصیت شما براشون جالب هست،اگر عاقل باشن، شما رو صرفا به خاطر بالاتر بودن مدرک تحصیلیت کنار نمیگذارن، بلکه همه خصوصیات اخلاقی شما رو باهم درنظر میگیرن
اما خیلی های دیگشون رنگ پوست و چشم و قد و وزن و مدرک تحصیلی شما رو در عرض هم می سنجن، ممکنه با گرفتن مدرک ارشد این تیپ خواستگارهاتون رو از دست بدین(باید خدارو شکر کنین)

همه حرفام تکراری بود ومطمئنا همه این ها و خیلی بهتر از من میدونی
اما سوال اخر اینجاست که وقتی تمام مدت انلاینی و توی تالار پرسه میزنی و اونوقت هایی هم که مثلا داری درس میخونی به فکر خواستگارات هستی، کی وقت می کنی درس بخونی ؟!
اگر قراره مدرک ارشد بگیری، یه جوری درس بخون که حداقل از یه دانشگاه درست حسابی باشه، چون قرار هست در مقابلش بخشی از خواستگارات رو از دست بدی :)