با سلام خدمت همه دوستان و بخصوص آقای سنگ تراشان
من می خواستم بپرسم که اگر بدانیم می خواهیم چه سوالاتی را بپرسیم اما از پرسیدن آنها خجالت بکشیم باید چی کار کنیم؟ (چطوری آدم می تونه 20-30 تا سوال رو روز اول آشنایی از کسی بپرسه؟)
تشکرشده 28 در 18 پست
با سلام خدمت همه دوستان و بخصوص آقای سنگ تراشان
من می خواستم بپرسم که اگر بدانیم می خواهیم چه سوالاتی را بپرسیم اما از پرسیدن آنها خجالت بکشیم باید چی کار کنیم؟ (چطوری آدم می تونه 20-30 تا سوال رو روز اول آشنایی از کسی بپرسه؟)
تشکرشده 12 در 7 پست
سلام نرگس عزیز
سوال پرسیدن که خجالت نداره مسئله یک عمر زندگی است الان اگر خجالت بکشی فردا تو زندگی به مشکل بر می خوری چون ممکن با یک سوال از طرف تو جوابی دریافت کنی که مسیر زندگیت را عوض کنه
پس خجالت نکش
خدایا به داده و نداده و گرفته ات شکر که داده ات رحمت است و نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان
mahsan (سه شنبه 21 اسفند 86), بانوی آفتاب (یکشنبه 16 آذر 93)
تشکرشده 16 در 13 پست
سلام
به نظر من تنها به صحبت های جلسه خاستگاری نمی شه اکتفا کرد در عین اینکه این جلسه یا جلسات بسیار مهمه اما تنها می شه 50 درصد شناخت و مد نظر گرفت . یک راهی که می شه روش حساب کرد. صحبت کردن با دوستان طرفه و مخصوصا نزدیک ترین دوستش . بالاخره هر انسانی با دوستش و یا دوستاش در طی دوره زمانی کوتاه یا طولانی هست و با پرسیدن از اونا می شه به خیلی چیزا پی برد. البته توصیه من اینکه که بعد از حداقل دو جلسه خاستگاری سراغ دوستاش برید. تو این جلسات سوالاتی که برادرا و خواهرانم توضیح کامل و وافر دادن رو مد نظر قرار بدید. و با صحبت های دوستاش مقایسه کنید. نظر دوستاشو می شه از طریق گرفتن شماره تلفونشون از خود طرف باشه و یا راه دیگه . البته مهم نیست که شما حتما مورد ازدواج رو مطرح کنید در مکالمه با دوستان طرف . و اگر مجبور شدید واسه گرفتن جواب مطمئن وجدانشونو بیارین وسط و اهمیت صحبتاشونو واسشون در سرگیری ازدواج و یا عدم اون توضیح بدید. . مرسی.
بانوی آفتاب (یکشنبه 16 آذر 93)
تشکرشده 33 در 15 پست
چقدر خوشحالم که با این سایت اشنا شدم
تشکرشده 0 در 0 پست
نظرتون را میخوام بدونم آیا صحبت کردن با یک پسر بدون اطلاع خانواده ها برای خواستگاری درست هست یانه ؟
تشکرشده 926 در 486 پست
سخت می توان به این پرسش پاسخ مثبت داد؛اگر براستی این کنترل را بر خود دارید تا با نگاه ها و تغییر تن صداها و حرکات و عشق ورزی های خودتان و او که پس از مدتی پدید می آید،مقابله کرده و وابسته و دلبسته نشوید،درست است.
نکته دیگر جو جامعه و بیشتر خانواده هاست که اگر شما را با او ببینند،برای هر دوی شما تبعاتی در پی خواهد داشت و در مواردی اندک هم خیر.
گرد آفرید (چهارشنبه 30 تیر 89)
تشکرشده 121 در 55 پست
اغلب دختران و پسران در جامعهی امروزی، موفق شدهاند که به اعتمادبهنفس و اتکا به خویش دستیابند، در مجامع عمومی حضور یابند، تحصیل کنند، در دریای بیکران و پرتعداد جوامع به تعامل با مردم بپردازند و در ارتباط با جنس مخالف در محیطهای شغلی، فرهنگی، خرید، سفر و... انفعالی عمل ننمایند. حقوق خود را شناخته و به آن عمل نموده و آنرا درخواست نمایند، اما همین دختران و پسران جوان که در محیطهای اجتماعی اینچنین توانا عمل میکنند، هنگامیکه پای خواستگاری و ازدواج و صحبت آن به میان میآید، در استرس و فشار قرارگرفته و تنش حاصل از این امر مهم، بر اعصاب و فیزیولوژی و روان آنان تأثیرهای منفی بهجای میگذارد تا جایی که خیلی از گفتنیها، ناگفته باقیمیماند و خیلی از بررسیها انجام نمیشود و خیلی از تحقیقها به تأخیر میافتد و درنتیجه اگر ازدواج سرنگیرد، تجربه و اندوختهی مثبتی از این گذران وقت، حاصل نمیگردد و حتی سرخوردگی و تنفر، از این ارتباطِ بدانجام شکل میگیرد. اگر خدای ناکرده، سرانجام آن به زندگی مشترک منتهی شد که وای بر هر زوجی که عدم شفافسازیهای لازم، آنان را در برابر عمل انجامشدهای قراردهد که این خود، شروع داستان غمانگیز زندگی زوجهایی است که بعد از ازدواج، بهعلت عدم هماهنگی به چهکنم چهکنمهایی میافتند که سرآغاز مشکلهای شدید روحی و لطمههای عاطفی یک نسل را پایهریزی مینهد.
در این مقاله، راهکارهایی برای جوانانی که قصد ازدواج دارند، ارائه گردیده که با توجه به آن و البته با قراردادن آن در متن زندگی خود به گفتوشنودی منطقی در نشست خواستگاری بپردازند:
- بهصورت کلی از خود، گذشته و حال خویش صحبت کنید و از همسر احتمالی خود نیز تقاضا کنید که بهطور متقابل از خود بگوید. (به جزئیات نپردازید.)
اولین نمایی که یک فرد از خود میدهد، تصویری است که او از خود دارد، ببینید آیا این تصویر را میپسندید؟ آیا میان گذشته و حال او تغییری مثبت مشاهده میکنید و آیا این تصویر با آنچه شما از او در ذهن دارید و از همسر آیندهتان انتظار دارید، مطابقت دارد؟
- از او سؤال کنید که هدفش از ازدواج چیست؟
ازدواج، یک تعامل چندجانبه است و هدف فردی را جوابگو نیست. اگر مرد یا زنی فقط برای فرار از تنهایی، امرار معاش و یا نیاز جنسی و... به ازدواج تن دهد، در راه پرخطری گام نهاده است. او بهطور دقیق باید بداند که همسرش، دوست او نیست و فراتر از یک دوست و یا یک حمایتکنندهی مالی در زندگیاش ارزش دارد.
- احساس مسؤولیتپذیری او را بسنجید:
میتوانید با سؤالهایی در ارتباط با خانواده و یا دوستان و همکارانش و اینکه در چه مواقعی با آنان بیشتر ارتباط دارد (شادی یا غم) آگاه شوید که او نسبت به کسانی که دوستشان دارد تا چه حد احساس مسؤولیت میکند و در مواقع اضطراری، اولویتها را برای خود درنظر میگیرد یا عزیزانش؟ این سؤال را از خود نیز بپرسید.
- اعتماد او را به جامعه و اطرافیانش بررسی کنید:
شک، بدبینی و بیاعتمادی، پایههای لرزانی را در زندگی زناشویی بنیان مینهند. دیدگاه خوشبین و امیدوارانه به آینده، زیربنایی برای تلاش مداوم است. پنجرهی نگاه او را نسبت به جامعه و اطرافیانش ارزیابی نمایید. آنانی که از سرنوشت گله دارند، درحقیقت از خود گلهمندند و نمیتوانند نسبت به اطرافیان خویش، خوشبین باشند.
- هماهنگیهای سلیقهای همدیگر را مقایسه کنید:
زندگی مشترک، نیاز به همکاری، همفکری و همدلی دارد که در صورت درک متقابل، امکانپذیر میباشد. برای این همآوایی، بهتر است که بهصورت نسبی، سلیقههایتان در یک راستا باشد. پس سلیقههای خود را بازگو و نظرهای او را جویا شوید.
- از وضعیت اقتصادی همسر احتمالیتان آگاه شوید:
از مهمترین موارد مشکلزا در روابط زوجها، عدم شناخت کافی از وضعیت مالی یکدیگر میباشد. مهم این است که از هماکنون بدانید که در آینده، خود را باید در چه سطح اقتصادی قراردهید تا قصری خیالی برای خود تصور نکنید. در رابطه با این گزینه، بهگونهای شفاف گفتوگو کنید. مهم این است که وضعیت مالی همسر شما اکنون در چه سطحی است نه در آینده.
- نظر او را در ارتباط با تشریک مساعی جویا شوید:
اگر کسی که با او ازدواج میکنید، دیدگاهی افقی به شما داشته باشد و از بالا به شما نگاه نکند، از شما در کارهایش مشورت خواهد گرفت و شما در شادیها و مشکلهای یکدیگر سهیم میشوید و نسبت به نظرهای همدیگر جبههگیری نمیکنید.
- دربارهی کسانی که برای شما و او مهماند، با یکدیگر صحبت کنید:
اگر در آغاز زندگی مشترک، اهمیتی که برای خانواده و دوستان خود به نسبت اولویت قائلاید را مطرح کنید، در طول زندگی از روابط صمیمانهی او با گروهی از افراد نخواهید رنجید. حد و حدود این اهمیت را سؤال کنید و دربارهی خود نیز اولویتهایتان را مطرح کنید.
- حریمشناسی و احترام را در رفتار او جستوجو نمایید:
احترام زوجها در زندگی برای یکدیگر و عدم حرمتشکنی، مانع کدورتهای کوچک خواهد شد. آجرهای بیاحترامی را اگر به سمت یکدیگر نشانه بگیرید، پس از مدتی خانهای وسیع از کینه و دلسردی ساخته خواهد شد. باید پذیرفت که هر انسانی، منحصربهفرد است و حریم خود را دارد. از او دامنهی اعتدال حرمت را برای همسرش سؤال کنید و خود نیز در این مورد نظر دهید.
- نظر او را در مورد پیشرفت و رشد در طول زندگی سؤال کنید:
همسران میبایستی بستر نرم و مناسبی برای رشد و پیشرفت روزافزون یکدیگر باشند تا به موازات یکدیگر تعالی یابند و راکد نمانند. گاه لازم است که یکی از زوجها به ادامهی تحصیل، یادگیری هنر و یا زندگی در شهری دورافتاده بپردازد، همراهی در این مواقع، ضروری است.
- خواستههای موردنظر خود را بدون شرم، بازگو کنید:
اگر ازدواج در این مقطع سرنگیرد، بهتر از این است که در مرحلههای بعدی، وقتی هزینههای عاطفی و اقتصادی بسیاری برای آن انجام شد، بههم بخورد. ملاکها، ارزشها، خواستهها، توقعها و تفکرهای خود را بدون شرم بیان کنید تا تصمیم شما از روی منطق باشد و زندگیتان را با کسی سهیم شوید که بر شما بیفزاید نه اینکه از داشتههایتان بکاهد.
بال تكين (چهارشنبه 18 بهمن 91)
در مورد ازدواج پیشنهاد می کنم کتاب ایا تو ان گمشده ام هستی ؟نویسنده :باربارا دی انجلیس انتشارات نسل نواندیش
سلام ارامش عزیز
ممکنه بگی این بنده خدا چقدر تنبله ولی منم این سوالو داشتم و برام جالب بود ولی وقت خوندن همه نظرای دوستان رو ندارم به یه جمع بندی کلی که رسیدی به منم خبر بده ممنون ... شاد باشی
تشکرشده 16 در 7 پست
سلام دوستان
ازاونجايي كه بخش بسيار زياد ومهمي از شخصيت آدمها در خانواده شكل ميگيره ديدن وضعيت خانواده طرف مقابل وسنجيدن رفتار آنها در همه زمينه ها ميتونه كمك خوبي براي طرح سوالات ما باشه.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)