محبت کلامی ضعیف و حس تأمین کنندگی

[سحر بهاری]

خواهش میکنم
در تاپیک گذشته اشاره کردین؛

من از سمت ایشون به شدت کمبود محبت و توجه حس میکنم.
بارها بهشون گفتم.

من از خونه خیلی کمبود محبت دارم و دوس دارم این کمبود محبت در غالب ازدواج حداقل جبران بشه.

و من توصیه هایی بشما کردم و همچنین خواستم به روانشناس مراجعه کنین و البته اشاره کردم؛

ازدواج برای رفع کمبود محبت تنها مُسکن هست نه دارویی برای درمان، اونهم در شرایطی که طرف مقابل عیناً مطابق با نیازهای درونی شما تنظیم شده باشه در غیر اینصورت کمبودی به کمبود گذشته اضافه خواهد شد.

مراجعه کردین؟
.................

مطلب بعدی دام مقایسه هست.

برخی آدم ها در زندگی دیگران همیشه بدنبال کمبودهای خودشون میگردن. اگر همسرشون بشینه فوتبال نگاه کنه و به حضور اونها بی توجه باشه تو ذهنشون میگردن و دنبال یکی از زن های جوان فامیل یا دوستانشون میرن که شوهرش فلان موقع جلو جمع بهش توجه کرده یا فوتبال ندیده رفتن گردش و خانمش اینو تعریف کرده.
در این زمان هست که تمرکز بر داشته های دیگران باعث میشه شما جزو افرادی باشین که خیلی به کمبودها حساس میشن و یا مسئله رو بزرگ میکنن و در نهایت در دام مقایسه بی پایان میافتن.
این دام چیزی جز دشمنی، رنجش ، خشم ، حسادت به دیگران و ...برای شما سودی نخواهد داشت.
شرایط دیگران با شما متفاوت هست و هر کسی مسائل خودش رو داره. شاید اونها مثلا در دوران آشنایی رفتارهای خطرناکی داشتن ( در کنار هم بودن ) و الانم ازدواج کردن ولی این فقط ظاهر ماجراست.
باطن ماجرا دو نفر هستن که حدود مشخصی ندارن و روی عرف و شرع پا گذاشتن و ... همینام با خودشون وارد زندگی مشترک کردن، در اینصورت با توجه به علل خیانت احتمالتش چقدر افزایش پیدا میکنه؟
پس ظاهر زندگی افراد نباید ما رو به اشتباه بندازه. شما الان شرایط حادی ندارین ولی یهو میخواین به همه چی برسین مثل آدمی تشنه که دل میخواد خودشو بندازه وسط یه آب گوارا...
ولی بنظرم باید کم کم و پیوسته بهش برسین بهتره. این متن رو بخونین...

اگر طالب عشق همیشگی هستید

مثل هیجان خوردن شیرینی های همیشگی و یکهویی جیب پدر بزرگ که ناگهان ظاهر میشد و کاممان را شیرین میکرد...

بگذارید سال ها کش بیاید این شوق، این احساس ، این خواستن...

حدود که از دست میرود دیگر هیچ چیز خواستنی نیست... مثل باران که زیاد ببارد سیل میشود و میبرد، کم شود قحطی می آید... اما به اندازه که می آید جایش روی چشم تمام پنجره هاست.

_ قبلا هم که توصیه کردم فضای گفتگوی صمیمانه رو بوجود بیارین و اگر نیاز منطقی هست با همسرتون در میان بگذارین.

[Shivaaaa]

نه راستش هنوز نرفتم پیش روانشناس.
باید یه شرایطی رو ایجاد کنم که تنها برم و کسی نفهمه، باید برم شهر مجاور یکم برام سخت میشه ولی جزو برنامه های زندگیم هست.

منم میترسم در آینده حسود بشم، گیر بدم و ...
من سالهاست همدردی رو میخونم و تقریبا میدونم با هر رفتار غلط الانم دارم چه مشکلی رو برای آینده به وجود میارم.
خیلی برام مهمه که همه چیزو از پایه خوب بنا کنم ولی فکر میکنم دارم یکم عجله میکنم.

دیشب خونمون بود، من از صبح انقددد حالم خوب و شارژم، همش دارم فکر میکنم چرا نباید این حالم خوبم در هفته بیشتر باشه.

این فکرها و چراها بیشتر از هرچیزی اذیتم میکنه.

در مورد پاراگراف آخر، چندبار هم این کارو کردم و خودش فقط حق رو به من میداد و ابراز شرمندگی میکرد.
بعد از یه جایی به بعد غُر و یکم عصبانیت وارد حرفام شد چون واقعا دیگه خسته شده بودم.

این تاپیکم باعث شد یه فلش بک بزنم و رفتارامو مرور کنم.

خیلی ممنون از شما

[اورانوس1399]

کتاب نیازهای مردان ، نیازهای زنان

[الهه زیبایی ها]

با سلام
من کتاب ازدواج بدون شکست رو پیشنهاد میدم...اول خوب بخونید بعد تستهاش رو باهم بزنید تا جوابها به واقعیت نزدیکتر باشه...همسرتون نمره ها رو که ببینن متوجه میشن که باید در نیاز به عشق و محبت تعادل ایجاد کنن( البته من فک نمیکنم اختلافتون خیلی زیاد شه!! ولی شما میتونید از این طریق غیر مستقیم خواسته هاتونو بگید)
اگر شما اون اندازه محبتی که تو ذهنتونه قبلا دریافت کرده بودید اون وقت از اینکه سریع از شما خداحافظی کردن و پیش عمه شون رفتن، ناراحت نمیشدین.

کتاب رازهایی درباره زنان از باربارا دی انجلیس رو خودتون بخونید ...نویسنده قلم شیرینی داره به زیبایی بعضی خصوصیات خانمها رو تعبیر کرده....همونها رو خودتون گلچین کنید و براشون بخونید یا تعریف کنید...چون شاید اقایون نسبت به بعضی جاهای این کتاب گارد بگیرن میگم!
کتاب زنان باهوش هم خوبه . مردان مریخی زنان ونوسی هم برای باهم خوندن خوبه.

اگر بعضی چیزها رو متوقف نکنید خدایی نکرده احتمال خطر هست براتون
من دوباره تکرار نمیکنم خانم سحر بهاری همرو گفتن خدمتتون.
اول باید بهشون خاطر جمعی بدین که از ازدواج با ایشون راضی هستین
(شما که میگین کم همو میبینید بعدم میگید غر میزنم عصبانی میشم ...پس بگید دارید برعکس عمل میکنید!!)
عاطفه بینتونو قوی کنید بعد وقتی درخواستی داشتید ایشونم هم گوش میدن که مثلا من در اولویت باید باشم من خبرها رو اخر همه نشنوم ...کتاب رازهایی درباره عشق اینو میگفت.

این اخلاق همسرتون و خانوادشون(محبت کلامی و با پسوند جان خطاب کردن هم)....فرصتیه که شمام این عادت های زیبا و ساده رو در خودتون تقویت کنید
چون کسانیکه خودشون اینطورین رفتار نقطه مقابل براشون عجیب میاد

اگر شما نظرتون اینه که بیشتر رفت و امد کنید بگید من میخوام که ی وقت خدایی نکرده بی احترامی نشه احوال مامان اینا رو بپرسیم بهشون سر بزنیم حالا باز هرجور شما صلاح میدونید.
..اول حرفتونو نظرتونو بگید بعد آخرش بگید هر جور تو بخوای.

مطمئن باشید به گوش خانوادشون میرسه که شیوا میخواد بیاد برای احترام و ادب و ...سربزنه بهتون...جویای احوالتونه.

بعدم شما میتونید تلفن کنید به مادر همسرتون بعد کلی احوال پرسی بگین دلم تنگ شده.....اونجا دیگه حالا اونا باید شما رو دعوت کنن که ماهم دلمون تنگ شده بیا ببینیمت...دعوت شید برید که بهتره.

همسرتون محبت بلده....فقط شما باید جذبش کنید...چرا میگید من به خواهرو عمه اش نمیرسم!! مگه میشه؟؟!!! نزدیکترین فرد در زندگی ایشون شمایین.
فقط کم کم..... شما رو چند ماهه میشناسه...ولی خانوادش رو سی ساله
شیوا خانم عزیز
مشخصه که شما میتونید همه این چالش ها رو از سر بگذرونید.
امیدتون به خدا
فقط یادمون هم باشه که
زندگی یعنی سرتاسر تلاش و عهد و جهد...گاهی تلخ گاهی شیرین گاهی تا اشک تو درنیاره ول نمیکنه...من خودم این روزها تو حالت سومم ... ببینیم آخرش چی میشه...ان شالله برای هممون خیر باشه.

[Shivaaaa]

ممنون دوستان بابت معرفی کتاب

راستش از وقتی این تاپیک رو زدم فکرم بیشتر مشغول شد و به رفتارهای خودم بیشتر دقت کردم.از دیشب خودم یکم رویه رو عوض کردم


یادم افتاد تو تایمی که باهام هست چقدر محبت داره.چندبار هم بهم گفته تو تنها کسی هستی که برام میمونی.اینا رو هی به خودم یادآوری میکنم که خیلی هم نمک نشناس نباشم





نمیخوام بچه بازی دربیارم ولی اگه اون شب نمیرفت پیش عمش شاید الان دید من یکم بهتر بود.آخه عمش تاحالا هر لحظه که اراده کرده همسرم در خدمتش بوده.من تازه تر هستم آخه... اصلا نمیخوام ادامه بدم و در موردش فکر کنم



فقط یه سوالی همین الان اومد به ذهنم، من تو این مدت یادم نمیاد چیزی از همسرم خواسته باشم، باید چیزی بخوام؟نمیدونم راستش یه حرکتی مثل عمش دلم خواست.



جالبه من خیلی از "هرجور تو صلاح بدونی" استفاده میکنم و اتفاقا خیلی در اون لحظه کارساز بودهممنون از توجهتون به تاپیکم

[سحر بهاری]

فقط یه سوالی همین الان اومد به ذهنم، من تو این مدت یادم نمیاد چیزی از همسرم خواسته باشم، باید چیزی بخوام؟نمیدونم راستش یه حرکتی مثل عمش دلم خواست.

فکر میکنم در موردش پست قبل اشاره کردم.برای اینکه چیزی از همسرت بخوای باید خواسته هات رو معقول و منطقی کنی.

( خواسته منطقی و معقول )
مثلا میگی وقت کردی بریم فلان جا بستنی های خوشمزه ای داره بشینیم بخوریم.

( خواسته ی غیر منطقی و نامعقول )
تو باید هفته ای سه روز بیای منزل ما و اما و اگر نداره!

شما اگر خواسته ای دارین باید سنجیده، بموقع باشه. نه اینکه خودت رو با عمه ای مقایسه کنی که از بدو تولدش با اون بوده! اون نمیتونه عمش رو نادیده بگیره ولی میتونه در صورت بروز رفتارهای غلط تصمیمش رو برای ازدواج مورد تجدید نظر قرار بده.

فرداها شما کاملا وارد این خانواده میشین و ممکنه ایشون برای مادرش ، خواهرش، پدرش و ..‌ هدیه بخره. ممکنه کمکشون کنه، ممکنه برای اونا وقت بذاره... اگر این حساسیت ها و خودخوری و ناراحتی رو با خودتون تو زندگی مشترک ببرین قطعا آزارده میشین و زندگیتون دچار تنش میشه.

در نظر داشته باشین همسر شما فرزند، برادر، برادر زاده و ... هم هست. نمیتونه بواسطه ی ازدواج قلم برداره و روی همه خط بکشه. فقط باید یاد بگیره تعادل ایجاد کنه و یکسری مسائل دیگر... که هشیاری و سیاست شما رو میطلبه که چگونه عمل میکنین و چگونه ایشون رو هدایت میکنین.
با این تفکرات همسرتون رو بین خودتون و خانوادش قرار ندین، اجازه ندین ایشون بسمت اونها بدوه و به سمت شما بدوه... در نتیجه به نفس زدن میافته و دیگه توانی برای بوجود آوردن خوشبختی نخواهد داشت.

[Shivaaaa]

ممنون از جواب کامل و دقیقتون

خداروشکر از اون اخلاقها ندارم که باید بین من و خانوادش یکیو انتخاب کنه، یا کاری انجام نده و هدیه نخره و ....

اتفاقا خودم بهش یکی دو بار گفتم جوری رفتار نکن که مادرت ترس از دست دادن پیدا کنه.
من خودم با خانوادش روابط بسیااااار محترمانه و حساب شده ای دارم که تا اینجای کار واقعا خوشحالم وارد این خانواده شدم.

از وقتی این تاپیک رو زدم، خیلی رو رفتارهای خودمم به فکر فرو رفتم، رویه خودمو خیلی عوض کردم و خیلی راضی هستم.

دیگه در ابراز محبت دو قدم میرم جلو و یک قدم میکشم عقب که ببینم چیکار میکنه.
چون بزرگترین مشکلم از شروع رابطه کمبود محبت بود.

جالبه که من عمشو دوس دارم و یکی از برنامه های زندگیم اینه اگه بشه در آینده ای نزدیک از نظر مالی ایشون رو ساپورت کنیم.

الان هم جوری رفتار میکنم که ایشون هم دچار ترس از دست دادن نشه.

بازم ممنون از همراهیتون.