سلام دوباره. خوشحالم که تا حدی خوب پیش رفته، گمان نکنم تا ابد لازم باشه بالا سرشون وایسی، اینکه گفتی بعد از یه مدت خودشون تکرار میکردن واسم جالب بود. همینه و بچهها خیلی زود یاد میگیرن. چند وقت بعد که یاد بگیرن چطور عصبانیت خودشون رو بدون خشونت فیزیکی بروز بدن، دیگه کمتر این اتفاق میافته.
نوشته اصلی توسط
الهه زیبایی ها
عجیبه که بچه شما زدن یاد نگرفته وگرنه همون موقع که یکی خورده بود یاد میگرفت یدونه هم بزنه حتی اگه زورش نرسه
الهه جان، به نظرم بچهای که زدن بلد باشه، عجیبه! زد و خورد فیزیکی نباید تو ذهن بچه، یه اتفاق عادی باشه. شاید بهتر باشه بچه کم کم یاد بگیره احساس اذیت شدنش رو یک جور دیگه بروز بده. مثلا حرف بزنه در موردش.
احتمالا همون کارتونها تو روحیه بچهها اثر گذاشته و خشونت تا حدی براشون عادی شده. همینکه مراقبت کنی که خدایی نکرده به آسیب فیزیکی نرسه خوبه، و اینکه آهسته آهسته یادشون بدی در مورد احساسات و ناراحتیهاشون از هم حرف بزنن. (هر دو بچه) مثلا "محمد تو هنوز میخواستی روی مبل بازی کنی عزیزم؟" و ....
بچهها باید بتونن بدون هیچ دغدغهای در مورد احساسات و افکارشون حرف بزنن و شنیده بشن. وقتی هم دارن صحبت میکنن، کاملا بیطرف باش، نه سرزنش نه قضاوت، فقط بشنو و اگر یکی ساکته کمک کن حرف بزنه. بچهها به مرور این تعادل رو خودشون پیدا خواهند کرد.
هر چیز که در جُستن آنی، آنی
مولانا
علاقه مندی ها (Bookmarks)