تشکرشده 19 در 12 پست
تشکرشده 2 در 2 پست
خانوم من همیشه میگه تو برام هیچ کاری نکردی و دوس دارم فعالتر باشی.میگه تو کارت ،تو درست ،تو درامدت تلاش کن اگه اینجوری کنی یعنی دوستم داری.جالبش اینه که صبح که سرکارم گاهی عصرها هم میرم بیرون میاد بهم میگه تو که همش دنبال کاری پس من چی !؟! یکم پیشم باش..
واقعا تو این تناقضاتش گیر کردم و دارم دیوانه میشم.بیشتر از این ناراحت میشم که میگه تو منو دوس نداری و هیچ کاری واسم نمیکنی! در حالی که من سرکار میرم تو خونه همش کمکش میکنم و سعی میکنم تا من هستم نذارم دست به چیزی بزنه. و همیشه ازش به خاطر کوچکترین کارش ازش تشکر میکنم.ولی اون یه بارم به خاطر سر کار رفتنم و همینقد فعالیتی که دارم ازم تشکر نکرده و همش توقع فعالیت بیشتر داره
Somebody20 (جمعه 05 مرداد 97)
تشکرشده 1,637 در 593 پست
خیلی دوست دارم وقتایی رو که همسرم:
بعد چند روز خونه موندن خودش بهم پیشنهاد تفریح میده.
احترام پدرومادرم رو نگه میداره و حتی اگر از بزرگتری حرفی میشنوه سکوت میکنه .
چهره ی آدم ناراضی به خودش نمیگیره و خوش بین میشه، میخنده و شاده.
وقتی منو به دیدن خانوادم میبیره و من خوشحال میشم قند توی دلش آب میشه .
بهم گیر نمیده، منو به خاطر خودم میخواد و بابت رفتار و گفتارم مؤاخذه ام نمیکنه.
وقتی دوتایی میریم بیرون لباس خوشگلاشو میپوشه .
وقت محدودی رو به گوشی و تلگرام و گروه های دوستانه و خانوادگی اختصاص میده .
حتی توی خونه آراسته هست .
برای کار و آینده خودش برنامه ریزی داره هرچند خیلی بلند مدت.
برای خودش ارزش قائله ،برای سلامتی جسم و روح خودش و از خودش مراقبت میکنه.
بهم نشون میده بدون من هم از پس کارهای شخصی اش بر میاد، گاهی میتونه آشپزی کنه و در صورت لزوم مدت کوتاهی تنها باشه .
ملاقات با دوستاشو شب نمیگذاره و خودش رو ملزم میکنه که شب ها سر وقت بیاد خونه.
به مناسبت و بی مناسبت برام کادو میگیره حتی شده یه کش موی گوگولی.
پیش خانوادش خویشتن داره و از مسائل جزئی و برنامه های آینده ما در صورت لزوم فقط حرف می زنه.
به من پیش خانواده دوستان و فامیل احترام میگذاره.
معمولا شاده نه افسرده و گرفته و دلمرده.
برای تفریح کردن منتظر پول گنده یا وقت خیلی زیاد نیست و گاهی پیشنهاد تفریح رو میده و سوپرایزم میکنه.
وقتی حالم خوب نیست فکر نمیکنه دنیا خراب شده و با ملایمت باهام حرف میزنه ،این جور وقت ها فکر میکنم تنها مسئول شاد کردن جو خونه من نیستم و همسرم هم خیلی پایه هست.
وقتی باهم بحثمون میشه سریع نمیره توی گوشی و بحث رو یه لنگه پا رها نمیکنه.
بعضی مواردی که اینجا نوشتم رو شاید بعضی هاش فقط 1بار تجربه کرده باشم اما همونو دوست داشتم...
شاید از نظر بعضی اقایون خانوم ها موجوداتی پیچیده به شمار بیان . البته شاید درست باشه چون بعضی از خانوم ها یاد نگرفتند شفاف و صریح خواسته ی دلشون رو بیان کنند و از کودکی
بهشون گفته شده وقتی خواسته ای دارید داد نزنید، جیغ نزنید گریه نکنید چون دختر هستین. کم کم دخترای ما در انکار خشمی که موجب جیغ زدن میشه یادشون رفت تمرین کنند تا علت
این خشم و ناراحتی رو پیدا کنند . شاید بتونن جور دیگه ای بروزش بدن. شاید علت بعضی رفتارهاشون ساده بود اما کم کم خودشون هم دیگه دنبال ابرازش نرفتند .
شاید از نظر بعضی خانوم ها ، آقایون کم احساس و کم توجه هستند و حتی واضح ترین علائم رو نمیبینند. شاید توی بعضی موارد حرفشون درست باشه، آخه بعضی مردها از کودکی
یادگرفتند که ریز بین بودن ، درک احساس دیگران و ابراز همدردی و درک لطافت زنانه یعنی سوسول بازی و این از مردانگی کم میکنه و ابهت مردانه رو میشکنه. یاد گرفتند پسر باید تو خونه
ماشین و تفنگ داشته باشه نه عروسک . با ماشین و تفنگ حمله کنه تا جنبه مردانه اش تقویت بشه اما هرگز دلتنگ عروسکی نشه و با عروسکی حرف نزنه.
الان دیگه اون روزها گذشته، دیگه جنبه مرد بودن و زن بودن محض بدون ورود به قلمرو دیگری افتخاری نداره ، انسان امروز انسانی هست که اهل گفتگوست،نیازهاشو میشناسه و میتونه
خودشرو رشد و تعالی بده و جنبه های زنانه و مردانه وجودش رو به حسب نیاز تقویت کنه. کلی هم کتاب و مطالب مختلف در دسترسش هست. امروز ما مردان آشپزی داریم که بهتر از هر
زنی آشپزی بلدند و این به مردانگیشان ذره ای لطمه نزده، مردان پرستار مهربان، مردان خیاط و... و در کنار آن زنان راننده، مهندس ،پزشک و... .
دیگه وقت اون رسیده که دنیای جنس مخالف رو بیشتر بشناسیم و درک کنیم و این مهارت اساسی رو یاد بگیریم و البته قبل اون لازمه که خودمون رو خوب بشناسیم.
اندکی صبر، سحر نزدیک است.
ویرایش توسط Eram : جمعه 05 مرداد 97 در ساعت 15:30
Somebody20 (جمعه 05 مرداد 97), tavalode arezoo (جمعه 05 مرداد 97), آنیتا123 (شنبه 06 مرداد 97)
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)