عشق و عاشقی های سایبری!

[ویدا@]

با گسترش ابزارهای نوین ارتباطی بویژه اینترنت، آشنایی‌های اینترنتی با طراحی فضاها و اتاق‌هایی به این منظور شكل گرفت. بیشتر مشتریان این اتاق‌ها جوانانی هستند كه به دنبال همكلامی و آشنایی در این اتاق‌ها می‌گردند از طرفی جرقه ازدواج‌های اینترنتی نیز در همین اتاق‌ها با شستی‌های كیبورد زده می‌شود، اما این آشنایی ها چقدر پایدار و ریشه‌ای هستند؟ آیا شرایط یك آشنایی استاندارد در این فضا فراهم می‌شود؟ مخاطرات این نوع آشنایی‌ها چیست؟



ازدواج به عنوان یکی از مهمترین رخداد زندگی انسان تلقی می شود از همین رو اینترنتی شدن روابط اجتماعی در جامعه امروز ایران به طرز ناباورانه ای بیان کننده این واقعیت است که گپ و گفت ها و مراودات دوستانه در دنیای مجازی به شکل نگران کننده ای در حال تبدیل شدن به فرهنگی پذیرفته شده است.

امروزه بشر استفاده از وسایل ارتباط جمعی چون اینترنت، ماهواره و رایانه را جزء لاینفک زندگی خود می داند.

دنیای جدید نیز شیوه نوین را برای زندگی می طلبد و از همین رو زندگی نسل جدید با نسل گذشته متفاوت شده است به طوری که بسیاری از افراد ترجیح می دهند امور روزمره و گاه ضروری زندگی خود از جمله ازدواج و تجارت را از طریق اینترنت پیگیری کنند.
با نگاهی گذرا به دنیای اینترنت و تفحصی کوتاه در دنیای رایانه ای سایبر( sayber) مشخص می شود که چند ده سایت دوست یابی و همسریابی با امکانات منحصر بفردی چون آلبوم تصاویر، تالارهای گفتگو و چت روم ها این زمینه را بوجود آورده اند که جوانان به سمت و سوی آشنایی های بی سرانجام کشیده شده بی آنکه از عواقب دردسرساز آن آگاه باشند.
این روزها آشنایی های اینترنتی به یکی از مباحث مورد علاقه برخی جوانان تبدیل شده است که از این طریق حتی شریک زندگی آینده خود را پیدا می كنند .

خیلی ها با انگیزه دوست یابی وارد این سایتها می شوند اما پس از جدی شدن مباحث و اصرار یکی از طرفها به ازدواج، فرد برای تداوم رابطه حاضر به پذیرش آن شده در حالیکه خود نیز می داند که هیچ جدیتی در این موضوع ندارد.

نکته دوم آن است که خیلی ها پس از ناامیدی از پیدا کردن شریک مناسب آینده شان با انگیزه و هدف مشخص به سایتهای همسریابی مراجعه کرده و سعی می کنند فرد مورد نظر خود را پیدا کنند.

با اینکه اتکا به اینترنت و فضای مجازی ممکن است در نگاه اول آسان ترین راه همسر یابی تلقی شود ولی واقعیت آن است که فضای نامطمئن مجازی نمی تواند ملاک دقیق و قابل اعتنایی برای یافتن یک شریک دایمی به حساب آید

ارزیابی های اولیه نیز حاکی از آن است که خیلی ها در مراحل اولیه به قصد دوستیابی به این کار مبادرت کرده و
این كه ادبیات اینترنتی كاربران چقدر با ساختار اجتماعی سطح جامعه تطابق دارد، موضوعی بحث برانگیز است.
آیا اشتراك سلایق دو پسر و دختر جوان در فضای "چت روم" می تواند زمینه مناسبی برای ازدواج این دو در جامعه باشد؟
معلوم نیست ! در حال حاضر بسیاری از جوانان ساعتها یا به طور متناوب روزها و ماهها پای این نوع دوستیابی های مجازی می نشینند.

چرا نمی شود به شناخت اینترنتی تکیه کرد ؟

پاسخ : چه چیزی میتواند باعث تداوم یک ارتباط اینترنتی باشد ؟ تعامل و تفاهم ؟ احساس و وابستگی ؟ اصالت خانوادگی ؟ فرهنگ و سطح اقتصادی یکسان خانواده ها ؟ ظاهر و اندام ؟ شغل و موقعیت اجتماعی ؟ اخلاق و ایمان ؟ رفتارو مسئولیت پذیری ؟ سالم بودن و نجیب بودن ؟ تحصیلات ؟

هیچ کدام از موارد عنوان شده را نمی توان از طریق اینترنت به درستی بررسی کرد اکثر انسانها به صورت غیر حضوری بهتر میتوانند صحبت کنند و حرفهای زیبایی بزنند آنها میتوانند تصویر فردی با شخصیت مسئولیت پذیر با فرهنگ و سایر محسنات را صرفا با نحوه نگارش خود در ذهن فرد مقابل طراحی کنند این تصاویر زیبا برای فرد مقابل وابستگی ایجاد میکند از کجا باید به صحت حرفهای طرف پی برد ؟ وقتی که شما وابسته شدید کار از کار گذشته و فرد مقابل با بهانه جویی میتواند ارتباط را در مسیر دلخواه خود ادامه دهد.


امروز همه می توانند با مراجعه به كافی نت یا كامپیوتر شخصی به راحتی وارد سایتهایی شده و شروع به دوست یابی و چت با افراد ناشناس كنند

نکته مهم اینکه ارتباط اینترنتی باعث آن میشود که معمولا برداشتهای طرفین از صحبتها درست نباشد چراکه در این ارتباط حالت چهره و لحن گفتگو منتقل نمیشود و طرفین آنطور که خود احساس میکنند مطالب را برداشت میکنند از این جهت سوء تفاهمات در این ارتباط زیاد است ، اما در یک ارتباط رو در رو حالت چهره و بدن و لحن گفتگو میتواند براحتی منظور صحبت های طرفین را منتقل کند .

سایت های اینترنتی لزوما قصد خیر ندارند

ازدواج یکی از مهمترین حوادث زندگی انسان تلقی می شود به طوری که حاصل آن تشکیل کانون خانواده به عنوان مهمترین و پایدارترین نهاد تربیتی در جامعه است.

با اشاره به کارکردهای متفاوت تربیتی، اجتماعی و فرهنگی باید در نظر داشت که خانواده در اجتماع ایرانی جایگاه اساسی دارد و برای تحکیم خانواده ها به هر صورتی باید تلاش کرد.


استفاده از رسانه های نوین به تیغ دو لبه می ماند که اگر جنبه آگاهی بخشی این وسیله نادیده گرفته شود با یک نگاه احساسی و ناآگاهی یک فرد بخواهد همسرش را از طریق اینترنت برگزیند و نقش اینترنت در تشکیل خانواده احساسی باشد و برپایه احساسات، یک خانواده بنا شود، اینترنت را نباید در انتخاب همسر استفاده کرد اما اگر اینترنت بر آگاهی و آشنایی بیشتر طرفین ازدواج بیافزاید بسیار وسیله پسندیده ای است.

برخی چت کردن را وسیله مناسبی برای ازدواج نمی داند، بلکه آن را بیشتر برای سرگرمی می دانند و معتقد است که چت در این ماجرا نباید مهم تلقی شود. چرا که بعید است فردی برای کسب اطلاعات کامل و همسر گزینی واقعی به اینترنت مراجعه کند.

ضمن اینکه بی‌اعتمادی یکی از عمده‌ترین آسیب‌هایی است که زندگی زوجینی را که به‌واسطه آشنایی در فضای مجازی با یکدیگر ازدواج می‌کنند، تهدید می‌کند چراکه همواره این دغدغه با آنهاست که آیا همسرشان با افراد دیگری هم در این فضا آشنا شده است یا خیر

چرا که آشنایی در فضای چت‌روم‌ها بعدها در روابط زوج‌ها تاثیرات عمیقی می‌گذارد . آنها در مرحله نخست برای برقراری ارتباط با یکدیگر ناگزیرند در برخی از موارد خود را بسیار ایده‌آل معرفی کنند اما این مساله زمان زیادی طول نخواهد کشید.

این نوع ارتباط زمانی می‌تواند به یک آشنایی سالم تبدیل شود که با بلوغ هیجانی هر دو فرد، نظارت موسسات ذی‌صلاح در این امر و مشاوره متخصصان فضای مجازی همراه شود.

حرکت با چراغ خاموش..
.
برخی کارشناسان ازدواج اینترنتی را حرکت با چراغ خاموش و بی سرو صدای زندگی تعبیر کرده و ترجیح می دهند پیش از آنکه در داخل یا خارج از کشور کسی را انتخاب کنند او را در سکوت بشناسند البته شکستن این سکوت کار را بر جوانان سخت می کند.

از همین رو ازدواج اینترنتی یک راهکار نیست بلکه پوششی موقتی برای سرپوش گذاشتن بر مشکلاتی که بیشتر جوانان در حوزه ازدواج با آن مواجهند.


اینکه بخواهیم نگاهی قابل اطمینان به این مقوله داشته باشیم نمی تواند به عنوان یک راه حل تلقی شود چرا که فرهنگ سازی ازدواج اینترنتی در جامعه برای شکل گیری یک خانواده سالم نیازی ضروری است.

ایجاد زمینه های شناخت و فراهم نمودن امکان مشاوره بعد از آشنایی و ملاقات همچنین تحقیق و بررسی درباره مورد برگزیده شده نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد.
مساله ای که نه تنها خود جوانان بلکه تمامی مسئولان ذیربط هم برای ساماندهی این نوع آشنایی و ازدواج، باید به آن توجه کافی داشته باشند.

فقدان آموزش به عنوان کلیدی ترین چالش امروز در بحث ازدواج این امکان را فراهم ساخته که شیوه های همسریابی در کشور تحت تاثیر برخی انگیزه های انحرافی از ماهیت دوگانه ای برخوردار شود.

اثرات انحرافی این شیوه طبعا پیامدهای زیانباری را متوجه روح و روان جوانان این کشور خواهد کرد.
همسریابی اینترنتی با توجه به ماهیت پنهان فضای مجازی برای فرار انسانها از واقعیت و استفاده از نقاب در مقابل یکدیگر، یک شیوه انحرافی برای فایق آمدن بر مشکل انتخاب گزینه صحیح همسر است در حالی که اتکا به این روش متضمن خطراتی است متاسفانه برخی خانواده ها با سکوت زیانبار خود به تداوم و مشروعیت یافتن این شیوه کمک می کنند.... .

عشق و عاشقی های سایبری!

[ویدا@]

هشدارها درباره دلبستگی‌‌های اینترنتی

یک دکترای روانشناسی با اشاره به افت تحصیلی و رکود علمی افراد دارای دلبستگی‌های اینترنتی، هشدار داد: دل‏ مشغولی و اضطرابی که در اثر دوستی‌های اینترنتی بوجود می‏‌آید بزرگ‏ترین سد راه تعالی علمی و تحصیلی است، لذا متصدیان امور علمی مدارس و دانشگاه‏‌ها توصیه می‏‌کنند حتی ایام عقد و نامزدی، جوانان در بحبوحه تحصیلات نباشد تا بتوانند با تمرکز بیشتر در دروس و امتحانات موفق شوند.

دکتر مهرانگیز شعاع کاظمی افزود: دوستی‌های اینترنتی باعث می‏‌شود که دو طرف تمام فکر و توجه و تمرکز خود را صرف دیدارها و ملاقات‏‌های حضوری و تلفنی کنند و این بزرگ‏ترین مانع برای رشد و ترقی علمی است؛ زیرا تحصیل دانش نیازمند تمرکز نیروهای فکری و روحی است.

وی با بیان اینکه دلبستگی‌های اینترنتی، فرار دختران را به دنبال دارد، گفت: کسانی که چت می‌کنند دانش و آگاهی چندانی به خصوص با جنس مخالف ندارند و نمی‌توانند ارتباط را براساس اصول مشخصی برقرار کرده و بر مبنای آن پیش روند.
وی در ادامه افزود: وقتی شخص ارتباطی را در چت برقرار می‌کند، فرد مقابل در آغاز ارتباط حس می کند که این برقراری ارتباط به زودی قطع می‌شود و تنها برای وقت‌گذرانی است، اما پس از مدتی آغاز این ارتباط شکل می‌گیرد و ابراز احساساتی که بعدا ممکن است از سوی دو طرف مطرح شود و دلبستگی‌هایی را به وجود آورد که این دلبستگی‌ها در درازمدت عوارضی مانند مقوله دختران فراری یا سوء‌استفاده‌های جسمی و جنسی را به دنبال دارد.

این عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (س) با بیان اینکه معمولا افرادی که جایگاه شغلی مناسبی در اجتماع ندارند وارد اتاق‌های چت می‌شوند و کسانی که ارتباط اجتماعی واقعی در جامعه دارند چندان فرصت نمی‌کنند که چت کرده و خود را درگیر این مسائل کنند، اظهار کرد: کسانی که ترس اجتماعی و افسردگی دارند و نیز گوشه‌گیر هستند و نمی‌توانند با افراد به راحتی ارتباط برقرار کنند، زمینه‌ای در چت می‌یابند که در این موقعیت‌های اجتماعی که هویت‌شان پنهان است خود را معرفی کنند. کسانی که روابط‌شان دچار گسیختگی خانوادگی است و مرد و زن از یکدیگر طرد شده‌اند نیز زمینه ورود در اتاق‌های چت را دارند.

فقدان شناخت درست و واقع بینانه

شعاع کاظمی گفت: معمولا ادعا می‏‌شود این گونه روابط و دوستی‏‌ها به انگیزه ازدواج شکل می‏‌گیرد، اما با کمی دقت مشخص می‏‌شود، روح حاکم بر این گونه دوستی‏‌ها، عشق‏‌ورزی کور است نه خردورزی. تصمیم‏‌گیری درست در مورد ازدواج با فرد خاص، تنها با تکیه بر عقلانیت و خردورزی ممکن است.

وی افزود: دوستی‏‌های قبل از گزینش همسر، راه عقل را مسدود و چشم واقع بین انسان را کور می‏‌کند و اجازه نمی‏‌دهد تا یک تصمیم صحیح و پیراسته از اشتباه گرفته شود. این نوع انتخاب‏ها که در فضایی آکنده از احساسات و عواطف انجام می‏‌گیرد به دلیل نبود شناخت عمیق و واقع‏‌بینانه، زندگی مشترک را تلخ و آینده را تیره و تار می‏‌کند.

وجود افکار دیگری چون احساس گناه، نگرانی از تهدیداتی که توسط پسر برای فاش کردن روابطش با دختر صورت می‏‌گیرد، یک تعارض درونی و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد. بنابر این وجود چنین دلهره‏‌ها و اضطراب‏‌هایی که گاهی لطمه‏‌های جبران ناپذیری بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسیب‏‌های این گونه روابط است

این روانشناس با تاکید بر اینکه این گونه دوستی‌ها نه تنها مشکلی را برای دختران و پسران حل نمی‏‌کند، بلکه بر مشکلات آنان می‏‌افزاید، گفت: این گونه دوستی‏‌ها و روابط اگر به ازدواج بیانجامد پس از مدتی از شکل‏‌گیری زندگی جو بدبینی و سوءظن را به دنبال دارد.

وی ادامه داد: پسر به خود می‏‌گوید این دختر وقتی به راحتی با من پیوند و رابطه برقرار کرد، از اعتقاد و ایمان قوی برخوردار نیست. بنابر این از کجا معلوم پیش از ارتباط با من، با فرد دیگری طرح دوستی نریخته است؟ از کجا معلوم که در آینده با این که همسر من است با دیگری ارتباط برقرار نکند؟ دختر نیز همین تصور را نسبت به پسر دارد. بر این اساس این گونه ازدواج‏ها دارای پایه و اساسی سست و متزلزل است و تجربه نشان داده که منجر به طلاق و جدایی می‏‌شود.

شعاع کاظمی اظهار کرد: این گونه روابط و دوستی‏‌ها معمولا به انگیزه تفنن و سرگرمی شکل می‏‌گیرد، نه تشکیل کانون خانواده، اما در خلال آن از خود باوری و زودباوری دختران سوء استفاده می‌شود. متاسفانه در بسیاری موارد بین عشق و هوس تمییز داده نمی‏‌شود. عشق حقیقی و پاک با هوس‏‌های آلوده و زودگذر، تفاوت جوهری دارد.

وی همچنین افزود: برخی از این روابط که مبتنی بر هوسرانی و سرگرمی است، پس از مدتی رو به سردی و افول می‏‌نهد. جاذبه و دل ربایی‏‌ها مربوط به روزها و ماه‏‌های اول دوستی است. اما دیری نمی‌پاید که این روابط عادی شده و به جدایی می‌کشد.



حس تنوع طلبی انسان از یک طرف و فقدان عامل بازدارنده از طرف دیگر باعث می‏‌شود برخی سراغ ازدواج و تشکیل خانواده نروند جامعه‌‏ای که از تشکیل کانون خانواده استقبال نکند هیچ‏گونه ضمانتی برای رشد و شکوفایی فضایل انسانی در آن وجود ندارد. عمده خوبی‏‌ها و کمالات والای انسانی در پرتو تشکیل خانواده‌‏ای سالم، به فعلیت می‏‌رسد.

این عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا (س) گفت: در دوستی‏‌های موجود بین دختران و پسران، از آنجا که مقاومتی بسیار قوی از طرف پدر یا مادر یا جامعه برای ممانعت از برقراری این دوستی‏‌ها وجود دارد، این گونه دوستی‏‌ها با مخاطرات روانی گوناگونی از جمله اضطراب و تشویش همراه است.

به گفته وی، وجود افکار دیگری چون احساس گناه، نگرانی از تهدیداتی که توسط پسر برای فاش کردن روابطش با دختر صورت می‏‌گیرد، یک تعارض درونی و اضطراب مستمر را به دنبال خود دارد. بنابر این وجود چنین دلهره‏‌ها و اضطراب‏‌هایی که گاهی لطمه‏‌های جبران ناپذیری بر جسم و روان انسان دارد، از جمله آسیب‏‌های این گونه روابط است.

شعاع کاظمی در پایان گفت: هر انسانی در سرشت و نهاد خویش به دنبال پاکی‏‌ها و نجابت است. دخترانی که در پی این روابط آلوده هستند در حقیقت پشت پا به سرنوشت خود زده‏‌اند و این امر باعث می‏‌شود که آن‏ها به جرم آلودگی به این روابط شرایط ازدواج پاک را از دست بدهند. البته این گونه روابط ناسالم حتی در ازدواج پسران نیز تاخیر ایجاد می‌کند، اما دختران بیش از پسران در معرض این آسیب قرار دارند .

هشدارها درباره دلبستگی‌‌های اینترنتی