جلب نظر دختری که نمی شناسمش

[sanjab]

شب شکن عزیز

امیدوارم این گزینه مورد مناسب شما برای ازدواج باشه؟! می دونم که فعلا راه دیگری برای آشنایی سراغ نداری

ولی یک سوال ازتون دارم که اگر جوابتون آنطوری که مورد نظر من هست باشه پیشنهادمناسب تری برای یافتن همسرمطلوبتان خواهم داد:

اگر این خانم و یا هر خانم دیگری که از هر نظر پسندی و مطلوب و مناسب شما بود ولی گفت من ترجیح میدهم که

در کشور خودم زندگی کنم و یا در شهر خودم باشم و به خاطر شرایط خانوادگی و یا کاری و .... نمی تونم مهاجرت کنم

شما کدامیک از راههای زیر و انتخاب می کنید:

1- از ایشون کاملا میگذرید و فراموشش می کنید و میروید سراغ گزینه دیگر

2- باهاش صحبت می کنید و سعی می کنید متقاعدش کنید

3- سعی می کنید که کار وشرایط خود را در شهر و محل زندگی ایشان مهیا کنید

4- با ایشان ازدواج می کنید و تا ایجاد شرایط مناسب رفت و آمد می کنید

موفق باشید

[saharjavid]

شب شكن عزيز به خودت افتخار كن بااينكه خارج زندگي ميكني ولي هنوز عقايد خودت و داري و جو اونجا نتونسته عوضت كنه اين بزرگترين دغدغه اي بود كه دوستان داشتن و با توجه به نوشته هات و مطرح كردن خواستت به مادرت اين دغدغه برطرف شد. من كاملا با حرفات موافقم و از خوندن متن هات خيلي احساس خوبي بهم دست ميده مرد بااين عقايد مخصوصا دور از وطن خيلي كم پيدا ميشه. به نظرم بهتره مادرت از اول نگه شما تو نت باهم آشنا شدين چون شايد اون خانم نخواد خانوادش بدونن تو فيس بوك عضوه.ميتوني بگي از طريق دانشگاه و يه دوست مشترك كه بادخترتون هم دانشگاهي بوده كمك گرفتيد بعدا بادختره مطرح كن و به خودش واقعيت و بگو اون ميدونه اين دوست مشترك رو كي به خانوادش معرفي كنه.اگه هم مشكلي با نت نداشتن خودش به خانوادش ميگه از اون طريق بوده.نگرانم نباش وقتي خدا بخواد راهها همه به روت باز ميشه همين كه يه راه ارتباطي مثل دانشگاه پيدا شد از در رحمت خدا بوده.در مورد اينكه به پياموتن جواب نداده اتفاقا به نظرم خيلي هم خوبه شايد نشان از غرور باشه ولي نشان از اعتماد به نفس و دختري نيست به راحتي اجازه بده كسي وارد حريم خصوصيش بشه.

[شب شکن]

ممنون خانم سنجاب گرامی. اتفاقاً یکی از بحث هایی که با مادرم می کنیم اینه که می گه مورد، ممکنه پیدا بشه ولی خیلی ها دوست ندارند خارج زندگی کنند. من بهش می گم اتفاقاً می دونم که خیلی ها هم دوست دارند خارج زندگی کنند. حداقل حدود 4 سال که ایرادی نداره به نظر من یه دختر خارج زندگی کنه. شاید بعد از فارغ التحصیلی تصمیم گرفتیم برگردیم. الان که اوضاع اقتصاد و اشتغال کشور خرابه هی داره بدتر هم می شه و آدم عاقل تو این شرایط قطعاً نمی گه که کی برمی گرده ولی اگر اوضاع یه وقت عوض شد خب کجا بهتر از کشور خود آدم اگر شرایط مطلوبی در اون حاکم باشه؟ اگر هم آدم خارج بهتر پول در بیاره خوب همونجا می مونه برای مدت بیشتری.

راستش اگر اون خانم بگه نمی خواد خارج زندگی کنه دلیلش رو جویا می شم و سعی می کنم قانعش کنم و از مزایاش هم بگم که دیدش واقعی باشه. ولی اگر به هیچ وجه قبول نکنه چاره ای ندارم جز اینکه فراموشش کنم. من برای رسیدن به اینجا حداقل 4 سال از عمرم رو گذاشتم و هزینه کردم و اگر بخوام همینجوری برگردم یعنی بازگشت به نقطه ی صفر. هیچوقت این کار رو نمی کنم. شما هم جای من بودین این کار رو نمی کردین. اگر آدمی باشه که انقدر وابسته باشه و یا از فرهنگ غربی بدش بیاد که اصلاً با من هم کفو نیست و از لحاظ شخصیتی سازگار نخواهیم بود.

خانم سحر جاوید ممنون از لطفتون به من. برای من عجیبه که آدم بخواد با چند هزار کیلومتر دور شدن و چند ساعت پرواز خودش رو و ریشه ش رو فراموش کنه. آخه خارج هم قرار نیست که اتفاق خاصی بیوفته که آدم عوض بشه. من از همون اول هم همینجوری بودم. اصلاً هم مذهبی و سنتی نیستم و نبودم و به موسیقی یا فیلم و خیلی از جلوه های غربی از اول علاقمند بودم و خارج اومدن در شدت یا کم شدنش تاثیری نذاشته. فقط تجربه ام از محیط های گوناگون بیشتر شده و تواناییم دز زندگی و سازگاری با افراد مختلف و عقاید مختلف بالاتر رفته. خودم هم اصلاً حس خوبی به آدم هایی که با 6 ماه خارج شدن همه چیشون عوض می شه ندارم. نفرت دارم از اینکه طرف وسط زبون فارسی زبون خارجی بلغور کنه یا خودش رو تافته ی جدا بافته ببینه و از این جور اخلاقا. منی که 25 سال از عمرم رو ایران بودم اگر بخوام خارج از کشور یهو عوض بشم یا خودم رو دارم گول می زنم یا دیگران رو. آدم باید از هر فرهنگی نکات مثبتش رو بگیره و نکات منفیش رو هم کنار بذاره. چه فرهنگ ایرانی چه فرهنگ های دیگه. در مورد اون خانم هم امیدوارم حق با شما باشه و جواب ندادنش دلیل بر عدم تمایل یا غرور بیجا نباشه. امروز که قراره مادرم زنگ بزنه دانشگاهشون. امیدوارم بتونه شمارش رو گیر بیاره.

[شب شکن]

مادرم زنگ زد دانشگاهشون و قضیه ی امر خیر و این چیزا رو براشون توضیح داد. همونطور که حدس می زدم فارغ التحصیل شده. هر چی اصرار می کنه شمارش رو نمی دن و با درخواست مادرم حتی شماره ی ما رو هم به اون خانم نمی دن که با ما تماس بگیره و می گن فقط باید با حراست صحبت کنید. مادرم زنگ زد بعدش حراست دانشگاه، گفتند بله ایشون اینجا دانشجو بوده و درسش تموم شده. شماره اش رو نمی تونیم به شما بدیم ولی زنگ می زنیم شماره ی شما رو به خود این خانم می دیم و نمی گیم هم که ما در چه موردی کارش داریم و اون خانم خودش به خونه ی ما زنگ بزنه و با مادرم صحبت کنه. حالا باید صبر کرد دید این خانم کی با خونه ی ما تماس می گیره. امیدوارم همه چیز خوب پیش بره.

[saharjavid]

كار درست رو اونا كردن چون عقلاني نيست شماره اون رو به شمابدن.اميدوارم همه چي به خوبي پيش بره و خير و صلاح براتون اتفاق بيافته.

[شب شکن]

باز هم تکرار قصه ی تکراری بدشانسی های من در یافتن عشق :( و باز هم ناکامی. اون خانم با خونه ی ما تماس گرفت و گفت که از دانشگاهش گفتن بهش که ما باهاش کار داریم. مادرم هم گفت بله همینطوره و قضیه رو مطرح کرد ولی متاسفانه اون خانم گفت که در شُرف ازدواجه. و حتی با این حرف دیگه مادرم نتونست چیز زیادی از من بگه یا خود اون خانم چیزی بپرسه. براش آرزوی خوشبختی کرد و بعدش خداحافظ. قصه ی این تاپیک هم همینجا به پایان نه چندان شیرینش رسید. نمی دونم چرا هیچ وقت نشده که من یکی رو بخوام اون هم من رو بخواد و همه چیز خوب پیش بره. همیشه یا باید دیر برسم یا اینکه طرف آدم درستی از آب در نیاد. امیدوارم خدا شانس بیشتری تو این زمینه نصیبم کنه.


خیلی ها لطف دارن و ازم تعریف می کنن و شنیدن چیزای خوب راجع به خودت از دهن دیگران خوشاینده ولی این نکات مثبت رو هنوز اون کسی که باید ببینه ندیده. بدشانسی بد دردیه. نمی دونم پس چرا در قسمت وضعیت رابطه در فیس بوک سینگل ( مجرد) رو انتخاب کرده. کسی که در شرف ازدواجه نباید خودش رو مجرد بدونه. مطمئناً می دونه که مادر منی که بهش پیغام دادم زنگ زده. بعیده بهانه ی دروغ برای دست به سر کردنمون آورده باشه ولی حتی اگر هم اینطور باشه دیگه فرقی نمی کنه چون از این دیگه رسمی تر ما نمی تونستیم اقدام کنیم و قصد واقعیمون رو نشون بدیم. شاید اگر واقعاً مجرد بود چند تا سئوال هم که شده از روی کنجکاوی می پرسید. به هر حال فایده ی این کار بود که دیگه بهش فکر نمی کنم و ذهنم رو درگیر نمی کنم با اینکه حالم گرفته شد. این نیز بگذرد.

[mehran21]

شب شکن از طریق دوستاننت اقدام چرا نمی کنی . کسایی که هنوز در ایران با محیط دانشگاه در ارتباطند؟ دوستی. استاد دانشگاه آزادی و..؟ حداقل برای شناسایی گزینه هایی که ازدواج نکردند و خصوصیات اخلاقی مد نظر شما رو دارند. بعد اینطوری خونواده راحت تر می تونند برای شما اقدام کنند. اینطوری 100 تا گزینه مثلا بعد یک سال شما خواهی داشت که به هر حال یکیشون اونطوری که هر دو بپسندند خواهد بود.

من الان در مدت 2 هفته، 3 گزینه بسیار عالی تونستم پیدا کنم. البته 2 تاشو خودم پیدا کردم و به دوستم خواستم آمارشونو در بیاره. چه اشکالی داره؟ دوستات وکیل تو می شن در انتخاب کسی که چهره ای مشابه اونچه که تو می خوای و خصوصیات اخلاقی نسبی اولیه ای که تو می خوای رو داره . بعدش دیگه حداقل راحتی در بیان اینکه از چه طریق خانم رو می شناسی و.... نیازی نیست بگی فیس بوک. در نهایت از طریق خونواده برای شنناخت اقدام می کنی. اینطوری که شما اقدام می کنی سالی 2-3 گزینه بیشتر به دستت نمیاد که احتمالش کمه به نتیجه برسه.

[sanjab]

دوست عزیز

درست یا غلط بودن این موضوع رو چون برای خودم پیش نیومده نمی دونم ولی خیلی شنیدم که در ازدواج قسمت مهمه

ار لحاظ عقلی هم وقتی فکر میکنیم می بینیم که همانطور که برای خیلی مسائل مثل خانواده- هوش- زیبایی و.....

ما هیچ نقشی نداشتیم در آینده هم مطمئناً نعمت ها و موقعیت هایی نصیب ما خواهد شد که تنها وتنها و... تنها

دستان پنهان خالق هستی پشتش هست من که به این امر ایمان دارم شما هم ایمان داشته باش

به امید خوشبختی تمام مجردان تالار همدردی و ثبات زندگی مشترک تمام متاهلین

گاهی گمان نمی کنی ولی نیک می شود
گاهی نمی شود و دوباره نمی شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود
گاهی گدای گدایی و بخت نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود
گاهی بساط عشق خودش جور می شود
گاهی به صد مقدمه ناجور می شود

[saharjavid]

شب شكن عزيز منم يه زماني مثل تو فكر ميكردم باخودم ميگفتم اين همه آدم ازم تعريف ميكنن و خوبي هامو ميگن پس چرااون كسي كه بايد بفهمه و قدر خوبي هامو بدونه پيدا نميشه چرا بااين همه خوبي هنوز تنهام.نگران نباش خدا اون چيزي كه مال توباشه به كس ديگه نميده(هممون به عدالت خدا اعتقاد داريم) اين خانوم مال تو نبود وگرنه بهت ميداد.صبر كن سهم خودتو بگيري.
دكتر فرهنگ بازيان ساده خيلي خوب طريقه درخواست خواسته هامون در مورد ازدواج و تعيين معيار رو توضيح داده اين لينك ها رو دانلود كن گوش بده بهت خيلي كمك ميكنه:
http://drfarhang.mihanblog.com/post/2

[شب شکن]

بله خانم سنجاب همونطور که اشاره کردید قسمت یا سرنوشت یا شانس یا هر اسم دیگه ای که روش بذاریم در ازدواج حرف اول رو می زنه. همین الان ممکنه افراد بسیار زیادی باشند که از هر نظر برای ما مناسب باشند و زندگی با اونها بدون دغدغه و کاملاً عاشقانه خواهد بود اما باید یه جایی یه زمانی یکی از این افراد سر راه ما قرار بگیره و اگر آدم بدشانس باشه خیلی دیر با این فرد ملاقات می کنه یا اینکه اصلاً پیداش نمی کنه اگر چه ممکنه خیلی به هم نزدیک باشند. من هم امیدوارم همه قسمتشون بشه با فردی که براشون بهترینه ملاقات کنند.

مهران جان مرسی از نظرت ولی تو این مسئله ای که عنوان کردی خیلی باهات اختلاف نظر دارم. برای من خیلی عجیبه که از یک دوست هم سن و سال خودم و هم جنس خودم بخوام برای من گزینه ی ازدواج پیدا کنه. اولاً که قریب به اتفاقشون مجرد هستند و اگر بیل زن بودند باغچه ی خودشون رو بیل می زدند و برای خودشون کسی رو پیدا می کردن. حالا یا قصد ازدواج ندارند به دلایلی یا برای اونها هم پیش نیومده. رفیق صمیمی خودم با اینکه ایرانه و از کمک خانواده ش هم بهره می گیره هنوز بعد از دو سال که قصدش رو داره هنوز فرد مورد نظرش رو پیدا نکرده. البته خوب اون سخت گیر هم هست.

من به مادرم و دختر خالم و زن دائیم سپردم. مدت هاست. حالا نمی دونم واقعاً گزینه کمه که کسی رو نمی تونند معرفی کنند و یا کم کاری می کنند. فقط یکبار دختر خالم کسی رو معرفی کرد که با اینکه گزینه ی بدی نبود اما دلم نمی خواد اولین موردی رو که می بینم انتخاب کنم. دختر خالم می گه اکثر کسانی که تو می پسندی ( با توجه به شناختی که از سلیقه ام داره) یا دوست پسر دارند یا با کسی هستند به قصد ازدواج. با اینکه از خارج رفتنم راضیم و خیلی چیزایی رو که مردم داخل ندارند تجربه کردم و به دست آوردم اما از این لحاظ احساس غبن و ضرر می کنم. با اینکه معمولاً توجه خوبی از جنس مخالف دریافت می کنم هنوز فرد مورد نظرم رو پیدا نکردم. احساس می کنم جا موندم از بقیه و چون ایران نبودم همه ی مورد هایی که با سلیقه ی من جوره رو کسانی قبلاً انتخاب کرده اند و سر من بی کلاه مونده. حالا من بهترین آدم کره ی زمین هم که باشم اون خانم هم بهترین اگر باشه وقتی قبل از من با کسی باشه و قول قرار ازدواج گذاشته باشه یا ازدواج کرده باشه دیگه هیچ کاریش نمی شه کرد.

می تونم بیام ایران 2-3 ماه بمونم اما چه ضمانتی هست که تو این مدت کوتاه کسی رو پیدا کنم. بعد هم می ترسم با عجله رفتار کنم بعداً پشیمون بشم. باید صبر کرد و دید خدا چی می خواد. ممنون از همدردی هاتون.

خانم سحر جاوید ممنون از نظرتون و لینک مفیدی که گذاشتید. چشم حتماً گوش می دم.