28 سالم تموم شد

[agirl]

سلام بچه ها امروز 28 سالم تموم شد شدم 28 سال و 1 روز.
دوستام یا اشناهامون که منو بعد از مدتها می بینن می گن :هیچ فرقی با زمانی که دیپلم داشتم و 17 سالم بود ندارم هم از نظر قیافه هم لباس پوشیدن هم رفتار . البته یه کم خودمو تغییر دادم اما دلم میخواد عوض شم الان که 28 سالمه و لیسانس دارم دوست دارم مثل یه دختره لیسانسه و خانم و باکلاس باشم نه یه دختر بچه 17 ساله بی تجربه .
البته روزگار خیلی منو عوض کرد شکسته تر کرد شایدم پخته تر کرد اما راضی نیستم خیلی بچه ام خیلی .

[نادیا-7777]

agirl جان تولدت رو بهت تبریک میگم خانومی

چرا خیال میکی مثل دختر بچه های 17 ساله میمونی؟ از نظر قیافه نمیپرسم
از نظر رفتار و عمل

چه کارایی میکنی که همه خیال میکنن در حد یه دختر 17 ساله ای و بچگانه عمل میکنی؟؟

[مدیرهمدردی]

سلام agirl
تولدت مبارک. انشاء الله هر روز خودت را متولد کنی همون طور که دوست داری
روندی که شما در زندگی دارید به طور کلی روند رو به رشد و خوبی هست. کسی هستی که اهل فکر هستی، اهل تفکر هستی. و اهل عمل
همه اینها کمک کننده هست و شما را به جلو می بره.
اما باید بیشتر روی عزت نفست کار کنی. باید بدونی همین الان با همین تجربه ، علم و مهارت هم عزیزی و توانمند.
زیاد خودت را از چشم دیگران نگاه می کنی. و این باعث میشه بعضی حرفها در تو تاثیر بگذارد.
مخصوصا خانواده ات بازخوردهایشان نسبت به شما رشد دهنده نیست. با قدرشناسی بیشتر نسبت به خودت می توانی بهتر عمل کنی.
واگویه های منفی با خودت را کاهش بده. بهتر هست به جای اینکه همیشه تابلویی از ضعفها و اشتباهاتت را با خودت حمل کنی، فهرستی از صفات مثبت و سازنده ات را داشته باشی و با خود بگویی و برای ارتقاء آنها تلاش کنی.

نکته دیگر اینکه به نظر می رسد اهمیت نظرات دیگران برایت این پیامد منفی را نیز داشته است که بیشتر راهت را بر اساس نظر آنها تنظیم کرده ای.
مهم نیست که کار داری یا نداری، مهم نیست تحصیلاتت تا چه اندازه است و دیگران چه می گویند. مهم اینست که ارزشهایت را بشناسی و بر اساس آنهاعمل کنی.
به دیگر سخن:
شما به جای اینکه همواره دنبال هدفهای متعدد باشی. بهتر هست در هر هدفی که اکنون در آن قرار داری قوی و صحیح عمل کنی.
اگر فرایند و راهی را که می روی خوب طی کنی. با دقت زندگی کنی ، حتما به درستی هم به هدف می رسی.


پیشنهادم اینست که برای ارتقاء سطح آگاهی خود در حوزه های مختلف روانی، مدتی مقالات و مطالب ما را در تالار همدردی با دقت مطالعه کن و از آن مهمتر اینکه ، همزمان سعی کن آنها را به کار گیری و تمرین کنی.
تمرین و تمرین و تمرین.


خلاصه:
1 - روی عزت نفست کار کن
2 - توجهت را از نظر دیگران نسبت به خودت عوض کن و بیشتر از درون معیارهایت را بشناس و کار کن.
3 - واگویه های مثبت با خود بیشتر داشته باش
4 - مقالات و مطالب تالار را به دقت مطالعه کن و سعی کن تمرین کنی

[agirl]

ممنون از شما .از خودم راضی نیستم خدا رو شکر می کنم که یه کار پیداکردم و دارم کار می کنم اما همش می گم این همه درس خوندم کلاس رفتم که برنامه نویس بشم یه کار دائم داشته باشم مستقل باشم اما نشد کار الانم اصلا به رشتم نمی خوره وباید کلی مطالب جدید از یه رشته دیگرو یاد بگیرم امنیت شغلی هم ندارم اگه هر لحظه بگن برو این چیزهایی که اینجا یاد گرفتم جای دیگه نمیشه روش حساب کرد برای کار دوست دارم برنامه نویسی کنم اما این کار اینقد سرم و شلوغ کرده که اصلا فرصت دیگه ندارم . تو محل کار قبلیم یه دختر خانمی بود که برنامه نویس خوبی بود و همش براش احترام قایل بودن من دوست دارم اون طور بشم یه مهارتی بلد باشم . بازم خدا رو شکر که می رم سر کار اما دوست دارم بهتر بشم .

[Amiran]

agirl گرامی سلام
من هم تا چند روز دیگر 28 ساله خواهم شد و شرایط شما رو درک میکنم.
باور کنید شرایط همیشه اونطور که میخواهیم پیش نمی رود.من در دوران دانشجویی به خاطر نیاز به پول کار خدماتی انجام میدادم(کارگری،آبدارچی،نظا� �ت و....)ولی تجارب خوبی بدست آوردم.
همانطور که مدیر محترم فرمودند

باید بدونی همین الان با همین تجربه ، علم و مهارت هم عزیزی و توانمند.
زیاد خودت را از چشم دیگران نگاه می کنی. و این باعث میشه بعضی حرفها در تو تاثیر بگذارد.

نکته دیگر اینکه به نظر می رسد اهمیت نظرات دیگران برایت این پیامد منفی را نیز داشته است که بیشتر راهت را بر اساس نظر آنها تنظیم کرده ای.
مهم نیست که کار داری یا نداری، مهم نیست تحصیلاتت تا چه اندازه است و دیگران چه می گویند. مهم اینست که ارزشهایت را بشناسی و بر اساس آنهاعمل کنی.

پس این اندیشه رو بگزار کتار که اگر برنامه نویس میشدم همه به من احترام میگذاشتند.احترام رو خودت نسبت به خودت آغاز کن.من آن زمان که کارهای خدماتی می کردم خودم برای خودم احترام قابل بودم هر چند دیگران به خاطر پستم بارها منو تحقیر کردند اما مهم این بود که من خودم و هدفم رو تکریم میکردم.
الان هم دانشجوی ارشدم و یکی از رموز موفقیتم رو پشت سر گذاشتن روزهای سخت گذشته و اعتماد و احترام به خودم می دونم.
موفق خواهی شد (اینم به مناسبت تبریک سالروز تولد! )

[bahar.shadi]

سلام agirl عزیز

تو همانی که می اندیشی. پس اگر خوب فکر کنی و خوب عمل کنی خوب هم زندگی خواهی کرد.

یک خواهر دارم که از خودم چند سالی بزرگتره و همکارمم هست. روزی که کارآفرینی کردم دائم غر میزد و می گفت

دیگران همه چی دارن اما ما هیچی نداریم. نمیدید که چه سرمایه گذاری بزرگی کرده و تا این بذر به بار بشینه طول

می کشه. خیلی سخت بود اوایل که برای صرفه جویی منشی و نظافت چی نداشتیم بهش این باور رو بدم که اشکالی

نداره خودمون نقش منشی و نظافت چی رو هم ایفا کنیم و این کار عار نیست. میگفت دائم که جوونیش داره حروم

میشه و هیچی نداره. اما خدا رو شکر با بهبود اوضاع و همکاری بالاخره این باورهای منفی رو گذاشت کنار و پا به پای

من تلاش می کنه برای موفقیت کارمون.

اینا رو گفتم که بگم اگر فکرت رو درست کنی و آرزو یا هدفی داشته باشی ، حتی اگر نظافت چی هم باشی یک مدت

هیچ اشکالی نداره. من همه جور شغلی داشتم تا به اینجا برسم. از 21 سالگی تا الان که 26 سالمه ، منشی بودم

بازاریاب بودم ، مدرس بودم ، کارمند بودم تا الان اینجا هستم. هنوزم راه بلندی رو پیش رو دارم و بسیار سخت

اما چون هدف دارم برای رسیدن بهش تلاش می کنم.

چون هم رشته ایت هستم خوب درکت می کنم ;) و چون مشاور آموزشی هم هستم اگر خواستی میتونم در پیدا

کردن مسیر بهت کمک کنم. اما به جای برنامه نویس شدن بهتره مهندس نرم افزار بشی که کسی نتونه کار تو رو

انجام بده. عمر برنامه نویسی از 20 تا 30 سالگیه. اما مهندس نرم افزار تا آخر عمر براش کار هست و کارش رو هر

کسی نمیتونه بکنه.

اگر سوالی بود در خدمتم

[مدیرهمدردی]

با سلام و احترام

با توجه به این پست شما:

ممنون از شما .از خودم راضی نیستم خدا رو شکر می کنم که یه کار پیداکردم و دارم کار می کنم اما همش می گم این همه درس خوندم کلاس رفتم که برنامه نویس بشم یه کار دائم داشته باشم مستقل باشم اما نشد کار الانم اصلا به رشتم نمی خوره وباید کلی مطالب جدید از یه رشته دیگرو یاد بگیرم امنیت شغلی هم ندارم اگه هر لحظه بگن برو این چیزهایی که اینجا یاد گرفتم جای دیگه نمیشه روش حساب کرد برای کار دوست دارم برنامه نویسی کنم اما این کار اینقد سرم و شلوغ کرده که اصلا فرصت دیگه ندارم . تو محل کار قبلیم یه دختر خانمی بود که برنامه نویس خوبی بود و همش براش احترام قایل بودن من دوست دارم اون طور بشم یه مهارتی بلد باشم . بازم خدا رو شکر که می رم سر کار اما دوست دارم بهتر بشم .

حتما باید به این پست توجه نشان داده و به کار گیری:

سلام agirl
تولدت مبارک. انشاء الله هر روز خودت را متولد کنی همون طور که دوست داری
روندی که شما در زندگی دارید به طور کلی روند رو به رشد و خوبی هست. کسی هستی که اهل فکر هستی، اهل تفکر هستی. و اهل عمل
همه اینها کمک کننده هست و شما را به جلو می بره.
اما باید بیشتر روی عزت نفست کار کنی. باید بدونی همین الان با همین تجربه ، علم و مهارت هم عزیزی و توانمند.
زیاد خودت را از چشم دیگران نگاه می کنی. و این باعث میشه بعضی حرفها در تو تاثیر بگذارد.
مخصوصا خانواده ات بازخوردهایشان نسبت به شما رشد دهنده نیست. با قدرشناسی بیشتر نسبت به خودت می توانی بهتر عمل کنی.
واگویه های منفی با خودت را کاهش بده. بهتر هست به جای اینکه همیشه تابلویی از ضعفها و اشتباهاتت را با خودت حمل کنی، فهرستی از صفات مثبت و سازنده ات را داشته باشی و با خود بگویی و برای ارتقاء آنها تلاش کنی.

نکته دیگر اینکه به نظر می رسد اهمیت نظرات دیگران برایت این پیامد منفی را نیز داشته است که بیشتر راهت را بر اساس نظر آنها تنظیم کرده ای.
مهم نیست که کار داری یا نداری، مهم نیست تحصیلاتت تا چه اندازه است و دیگران چه می گویند. مهم اینست که ارزشهایت را بشناسی و بر اساس آنهاعمل کنی.
به دیگر سخن:
شما به جای اینکه همواره دنبال هدفهای متعدد باشی. بهتر هست در هر هدفی که اکنون در آن قرار داری قوی و صحیح عمل کنی.
اگر فرایند و راهی را که می روی خوب طی کنی. با دقت زندگی کنی ، حتما به درستی هم به هدف می رسی.


پیشنهادم اینست که برای ارتقاء سطح آگاهی خود در حوزه های مختلف روانی، مدتی مقالات و مطالب ما را در تالار همدردی با دقت مطالعه کن و از آن مهمتر اینکه ، همزمان سعی کن آنها را به کار گیری و تمرین کنی.
تمرین و تمرین و تمرین.


خلاصه:
1 - روی عزت نفست کار کن
2 - توجهت را از نظر دیگران نسبت به خودت عوض کن و بیشتر از درون معیارهایت را بشناس و کار کن.
3 - واگویه های مثبت با خود بیشتر داشته باش
4 - مقالات و مطالب تالار را به دقت مطالعه کن و سعی کن تمرین کنی

[elham_88]

سلام agirl عزیز
تولدت مبارک

من احساس میکنم من و شما خیلی شبیه همیم،شما اینجا دو تا مسئله که باعث ناراحتیت میشه رو عنوان کردی
یکی اینکه بهتون میگن با چند ساله پیشت هیچ فرقی نداری،این میتونه دلیلش این باشه که شما ریزه و میزه و babyface هستین که اگه این باشه اصلا بد نیست ولی اگه در رابطه با ظاهرتون میگن خب میتونید بیشتر به خودتون برسید،اگه اشتباه نکنم شما تو یه تاپیک دیگه گفته بودین که مجردین،درسته ما مجردا باید یکم حدودو رعایت کنیم ولی نه تا این حد که یه دختر 28 ساله مجرد با یه دختر 18 ساله مجرد هیچ تفاوتی نداشته باشه

و در مورد کارتون،منم هم رشته ی شمام و متاسفانه از اولم علاقه ای به رشتم نداشتم بعد از فارغ التحصیلیم یه جا مشغول شدم که کار اونجا هیچ ربطی به رشتم نداشت و این یجورایی ناراحتم میکرد باعث میشد پیش خودم احساس حقارت کنم که چرا 4 سال درس خوندم حالا دارم کاریو انجام میدم که یه دیپلمم میتونه اون کارو انجام بده،الانم دنبال کلاسای برنامه نویسیم ولی چون یکم بی علاقه ام هنوز تصمیم قطعی نگرفتم که میخوام چیکار کنم.

امیدوارم زود زود زود به همه ی اون چیزایی که دنبالشی برسی و خوش باشی عزیزم

[بهار65]

سلام دوست عزیز

الان کارتون چی هست که غیرمرتبط با رشتتونه؟منشی هستید؟
منم هم رشته ای شما هستم. منم مثل الهام جان زیاد علاقه ای به برنامه نویسی ندارم.ولی اگه تو علاقه و عشق داری به رشته ات میتونی ادامه بدی و موفق بشی.

به جای برنامه نویس شدن بهتره مهندس نرم افزار بشی که کسی نتونه کار تو رو

انجام بده. عمر برنامه نویسی از 20 تا 30 سالگیه. اما مهندس نرم افزار تا آخر عمر براش کار هست و کارش رو هر

کسی نمیتونه بکنه.

اگر سوالی بود در خدمتم

بهار.شادی عزیزم سلام
میخواستم بدونم برنامه نویسی و مهندسی نرم افزار که هردو مرتبطند. یعنی کسی که نرم افزار میخونه کارش در اصل برنامه نویسی و طراحی و ساخت نرم افزار هستش.میشه منظورتون رو واضح تربگید؟

[agirl]

ممنون از راهنماییهای همه شما بچه ها.
نادیا فکر میکنم خیلی بی تجربه هستم تو همه زمینه ها مثلا یه صحبتی که پیش میاد من تجربه ای توی اون زمنیه ندارم که صحبت کنم یا اگرهم داشته باشم فکر می کنم غلطه و برای کسی مهم نیست و دردی رواز کسی دوا نم کنه .فکر کنم از تنبلی خودم هم باشه که مطالعه ام کمه .
بهار 65 جان فکر می کنم منظوربهار شادی تجزیه تحلیل باشه .بهار شادی جان چه جوری می تونم باهات در تماس باشم.