من همیشه خوشبخت بوده ام

[صبا_2009]

من خوشبختم چون من با محبت به خودم توازن می بخشم

[کنجکاو]

من خوشبختم چون خوشبختم به تو چه که چرا خوشبختم مگه بخیلی خوب تو هم خوش بخت شو مگه دست منه دسته خودته

[baby]

من خوشبختم چون هر چی میگردم موردی برای اینکه خودمو بدبخت بدونم پیدا نمی کنم ...
وازاین بابت از خدای مهربونم سپاسگزارم و به خاطر همه نعمتاش که لحظه به لحظه به من میده بدون اینکه مستحق دریافت اونا باشم و به خاطر همه الطافش

و جا داره اینجا برای همه شما دوستان عزیز آرزوی خوشبختی کنم

[omed]

از خوشبختي همه عزيزان من هم خوشبختم

[گفتار نیک]

خوشبختم چرا که پروردگار مهربانی دارم . خدای من خدای مهربانی هاست و پرده های خوبی را برایم کنار می زند و دریچه هایی از اندیشه و خرد و شناخت به رویم می گشاید . من در آغوش پروردگارم هستم .
خدایا به همه ی بزرگی و عظمت و قدرتت شکر. هزار بار شکر که محتاج و وابسته ی هیچ بنده خدایی نیستم و نان دلم را می خورم . خدا جون از همه چیز ممنون شاید پرده هایی که کنار رفته حقایق تلخی را بر ملا کرده باشد اما برای شروع هیچوقت دیر نیست . عاشقتم .

[setareh]

سلام
من نگاهي دوباره به اين تاپيك كردم و چند پست انتخابي رو اينجا تجميع كردم.

سلام [name] ، از اینکه شما هم به کلبه افراد خوشبخت آمدید و احساس خوشبختی می کنید بسیار خرسندم.

روح پدرم شاد که می گفت به استاد

فرزند مرا عشق بیاموز و دگر هیچ

گفتم من که همشه در سراسر عمرم عشق را تجربه کرده ام ، چرا در این انجمن خود ساخته ، اول نباشم.
اما سخنی با تو دارم...
اگر این متن مرا می خوانی از دو حال خارج نیست، یا فرد خوشبخت هستی، که اینطوری آمارتو گرفتم. و از این بعد می تونی با دیدن آمار این تاپیک متوجه باشی یکی از آن بازدیدکننده های خوشبخت هم تو هستی، حتی اگر چیزی ننویسی.
اما اگر خوشبخت نبودی و خلاف آمدی اینجا، پس یا زمینه خوشبختی را داری، یا علت عدم خوشبختی تو اینه که به راحتی خلاف می کنی.... ، یا بدون توجه حرکت می کنی. چون این انجمن فقط برای افراد خوشبخت هست...
به قول ستاره عجب تفکر شطرنجی شد، فکر کنم همین اول بعضی ها کیش و مات شدند.
<center>
<img border="0" src="http://i28.tinypic.com/2h4dpah.jpg" width="190
" height="189">
<center\>


گفتنی ها هم بتدریج باشه....

این هم ، همه اون چیزیه که میتونم به شما تقدیم کنم
<center>
<img border="0" src="http://i30.tinypic.com/1zq9hsk.jpg" width="530
" height="600">
<center\>


این دو بیت را از خانه خوشبختی من با خود ببر.... ، باشد که ترنم پیوسته تو این ابیات شود، و شهد کامت گردد. و آرزومندم که با پاره کردن بند تعلق و غمزدگی ، به صید آن صیاد پریوش یکتا در آیی. و تا آنجا که اسیر چشمان مخمورش نشدی، آرام نگیری...

حاشا که شود سینه ی عاشق غمناک
یا از جز عشق دامنش گردد چاک ( مولوی )


هر جا ترشی باشد اندر غم دنیا
می غرد و می پرد از آنجای دل ما ( مولوی )

سلام

خوشبختی....یا بهتر بگم....احساس خوشبختی...؟...
خوشبختی من اونجایی بیشتر برام معنی پیدا میکنه که همه هستند.... درهم و برهم....با مشکل.... بی مشکل...با سکوت با فریاد... و حسی زیبا متولد میشه...حسی از جنس کنار با هم بودن برای رفع خستگی ها...... بیشتر میشکفم...بیشتر معنی میشوم برای خودم....من اینجا ترجمه میکنم احساس زیبای با تو بودن را...
وه که چه تالار زیبایی...چه احساسات رقیقی...چه رفاقتی...این همه زیبایی از چشم من فرو نخواهد افتاد....

من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست....
بر درش برگ گلی می کوبم
روی آن با قلم سبز بهار می نویسم
"خانه دوستی ما اینجاست "
تا که سهراب نپرسد دیگر :
" خانه دوست کجاست ؟ "

و اما....

با تو عاشقم فقط
مرا عاشقی تو تمام زندگی ست
مرا در بر خود بپروران که بی تو هیچ تر از هیچم
من با تو آسمان بزرگ را در دستان كوچكم جای خواهم داد فقط با تو که مثل هیچکس نیستی
تو باشی
دنیا نباشه
چون با تو عاشقم...

آری..........

من با تو مینویسم و میخوانم
من با تو راه میروم و حرف میزنم
وز شوق
-که دستم به دست توست!-
من جای راه رفتن پرواز میکنم!


ممنونیم از تقدیمی زیباتون...
ما هم تا ارتفاعات و قله خوشبختی رفتیم و خواستیم این گلارو بچینیم ولی قبلش یه عکس گرفتیم...
از طرف همه بچه های تالار تقدیم به مدیریت محترم همدردی .....



موفق باشید...

سلام بر همه ی خوشبختها

اجازه بدین منم پرچم قشنگ خوشبختیم رو بر بالای کلبه ی خوشبختی شما به اهتزاز در بیارم .

من خوشبختم چون وجود دارم و چون هستم . خوشبختم چون آنچه در اطراف خودم می بینم فقط وجود و هستی ست ...

من سرشار از دوست داشتن هستم و تشنه ی عشق ورزیدن . مرا باکی نیست که کسی دوستم بدارد یا نه و به من عشق بورزد یا نه ...

من نامحدودم ...
انچنان زیبایی می بینم و آنچنان لبریز از زیبایی هستم و آنچنان در جستجوی زیبایی ام که در دیدن غیر از آن ناتوانم ...
....

خدای من ! خدای زیبای مهربان بزرگ دانای قدرتمند رئوف بخشنده ی غنی صبور ..... و ساده ی من !
تویی و غیر از تو هیچ . منم و غیر از تو هیچ ...
به من بگو به کدام فریاد خوشبختی خود را جار بزنم ...


استاد ارجمندم ؛
از اینکه با شما همسفرم احساس غرور می کنم ...
سپاس بی دریغ مرا بپذیرید .

سلام به همه ی دوستان خوشبختم

راستش رو بخواهید هر چه کردم نتونستم در مقابل وسوسه ی دوباره سر زدن و نوشتن در این انجمن مقاومت کنم .
علیرغم شوخی ظریف و لطیف آقای رئیس ، با خودم فکر می کنم حضور من در این تالار و در این انجمن اصلا تصادفی نیست برای اینکه باور دارم خوشبختم و از داشتن این احساس خوشبخت تر ...

نمی دونم شماها چرا و چطور احساس خوشبختی می کنید اما دلم میخواد به شما بگم که خوشبختی من از چیه .
رمز خوشبختی من اینه که از زندگیم راضیم . این به این معنی نیست که در زندگی من اتفاقات بد ، تلخ و ناگوار نیافتاده ، این به این معنی نیست که من تا حالا اشتباه نکردم ، این به این معنی نیست که تا حالا همه جور امکاناتی در اختیار من بوده باشه ، این به این معنی نیست که دست گذاشتم روی دست و می گم هر چی خدا بخواد ، ما چیکاره ایم ؟ حتی به این معنی هم نیست که به قول جوونا یه نموره سرخوشم و خوشال و بیخیال ... نه ... به معنی هیچ کدوم از اینا نیست ...

فکر می کنم مهمترین دلیل این رضایت در اینه که با خودم رفیقم و خودمو دوست دارم همونطوری که خانواده ، دوستام و بقیه رو دوست دارم ...
علاقه ی من به خودم باعث می شه با خودم مهربون باشم . اگر غمگینم مثل یک دوست خودم رو دلداری بدم ، اگر اشتباه می کنم مثل یک پدر و مادر (که به خاطر دوست داشتن از خطاهای بچه شون می گذرن ) از گناه خودم بگذرم ، اگه احساس می کنم کم می دونم مثل یک معلم به خودم آموزش بدم ، اگه احساس کمبود می کنم مثل یک دست مصمم و پرتلاش آب بریزم تو لیوان زندگیم و اونو پر کنم ...

...
من دوباره بر میگردم . مطمئن باشید .

سلام به همه خوشبختان
جمعتان افزون باد
من هم باید اسمم را اینجا می گذاشتم
من هم خوشبختم
خیلی زود معیارهای خودم را شناختم
مسیر و هدفم را علامت و چراغ گذاشتم.
خیلی جاها با اینکه دلم چیز دیگه ای ازم می خواست، مقاومت کردم که از مسیرم خارج نشوم
معیارهام از روی لذتهام مشخص نکردم. از روی آرزوهام مشخص نکردم. همه سعیم را کردم که از عقلم استفاده کنم. خیلی جاها هم که عقل دیدش نمی رسید و اعلام ضعف می کرد( مثل بی نهایت، مثل جاودانگیَ، مثل روح، مثل ازل ، مثل ابد، مثل اهداف باقی و ...) از وحی استفاده کردم.
به وسیله این دو ( عقل و وحی)، مسیرم را علامت گذاری کردم تا هدف. به کمک عقل و شعور از علم بهره گرفتم و از طریق وحی امید و توکلی را به آن افزودم. به کمک عقل و علم اختیارم را پروبال دادم، به کمک وحی و عشقم توکل را پروبال دادم. گاهی به تلاش و بینش شخصی پیمودم، گاهی به صبر و تحمل به او پناه بردم. لذا :
می توانم بگویم که غیر از اینها برای دست آوردنش( خوشبختی را می گویم)اصلا به مشکل نیفتادم
بیشتر روی خودم متمرکز شدم و مسیرم و هدفم.
بدون اضطراب بودم. چون می دانستم علیرغم همه تلاشهایم نتیجه با اوست.
اینگونه بود که دیدم شاهین خوشبختی بر دوشم نشست. هیچ زحمتی برای به دام انداختن خوشبختی نکردم.
خوشبختی ثمر ثانوی همه رنجهایم بود که برای یافتن هدف و مسیرم پیمودم
خوشخبتی کوچکترین هدیه ای بود که به خاطر پافشاری و تحمل نسبت به معیارهای به ظاهر سنگینم دریافت کردم.
من تا هر کجا که لذتهایم را کنترل کردم و خویشتن داری و صبر را پیشه کردم و به جایش روی هدفم متمرکز شدم، به آرامش رسیدم.
و هر کجا به جای معیارهای ( عقلانی، علمی و روحانی)، به دنبال لذت ها و احساسات سریع الجواب بودم، به همان اندازه نیز از خودم و از خوشبختی فاصله گرفتم.

در این مسیر همیشه شاگرد مطیع استادانی بودم که به ظاهر هم سن و دوستم بودند، اما به شخصیت و خودساختگی چون پیران با تجربه بودند.
دوستانی که به دست آوردنشان سخت می نمود، حفظ کردنشان با ریاضیت نفس ممکن بود و از دست دادنشان ، شکستی عظیم بر قلب وارد می کرد.
آری خوشبختیم را مرهون همراهی و همدلی و همزبانی عزیزانی هستم که بی وجودشان ، این مسیر بسیار سخت و دهشتناک می نمود. آنها همه را در چشم داشتند و هرگز به چشم نمی آمدند.
من همیشه نگران کسانی هستم که بدون همراه، استاد و پیر و عالم طی مسیر می کنند. آیا قصد دارند، همه چیز را در کوتاه زندگی محدود خود تجربه کنند. آیا عقل خود را کامل و بدون نقص، می دانند. آیا «حرف و خواست دل» را به عنوان یک راهنمای بدون اشتباه می انگارند.
نه عاقلان قوم :، نه عالمان این جمعیت چنین سفارشی نکرده اند که بدون تخصص و علم مسیر و هدفی را بپیمائیم . از آنطرف در هیچ دین و ادیانی بدون راهنما و پیامبر و کتابی، مردم را به خود واگذار نکرده است. پس چگونه بی همرهی پیشروان طی مسیر کنیم، و چگونه به تنهایی خوشبختی را به کام گیریم. آری:

قطع اين مرحله بي همرهي خضر مكن
ظلمات است بترس از خطر گمراهي

من خوشوقتم چون اين همه آدم خوشبخت رو مي بينم

من خوشبختم چون هر چی میگردم موردی برای اینکه خودمو بدبخت بدونم پیدا نمی کنم ...
وازاین بابت از خدای مهربونم سپاسگزارم و به خاطر همه نعمتاش که لحظه به لحظه به من میده بدون اینکه مستحق دریافت اونا باشم و به خاطر همه الطافش

و جا داره اینجا برای همه شما دوستان عزیز آرزوی خوشبختی کنم

سلام بر همه عزیزان و همچنین شما [name] كه هم اكنون در حال مطالعه این پست بنده هستید:

در این پست می خواهم مجددا این نكات مهم درخصوص خوشبختی را مورد تاكید قرار دهم.
خوشبختی ریشه در درون ما دارد ، پس به محیط بیرونی وابسته نیست. در واقع خوشبختی فراتر از زمان ومكان هست. پس نتیجه می گیریم.

خوشبختی درك رشد یافته ای از زندگی هست كه در همه وجود دارد، لیكن كشفش به آگاهی نیاز دارد .

با توجه به این موارد، اگر یك نفر خوشبختی را فهم كرد. همیشه خوشبخت خواهد ماند. و در مكانها ، زمانها و شرایط ناموافق آنرا نمی تواند از دست دهد. تنها ممكن است گیرنده های فهم كننده خوشبختی اش ضعیف بشوند. فقط همین.
بیایید به هم كمك كنیم كه خوشبختیهایی كه در درون هر كدام از ما به عنوان یك انسان وجود دارد، را به خوبی درك كنیم.
دیده ها را باید شست....
طور دیگر باید دید....

سلام
دفتر ثبت نام افراد خوشبخت گشوده شد
دوستان ,جا نمونید !!!!

[خدمت]

من خوش بختم :
-چون خدا را دارم و می تونم به راحتی و در همه جا باهاش ارتباط برقرار کنم
-چون انقدر خدا به من نعمت داده که تا حالا نتونستم آنهارو رو بشمارم و شکرش را به جا بیارم

-چون می تونم سپاس گزار خدا باشم
-چون می تونم به راحتی بایه صلوات فرستادن یه آجر به خونه ی ابدیم اضافه کنم
و چون تصوری که از یه آدم خوش بخت دارم دقیقا مثل خودمه
و من در بدترین شرایطم خوش بختم چون می دونم همیشه یه چیزی بدتر از این هم وجود داره
فقط کافی همیشه بدونیم یکی داره نگاهمون می کنه و هیچ موقع اونو از یاد نبریم،اون موقع است که هیچ موقع تنها نمی مونیم و کسی که تنها نباشد خوش بخت است چون همیشه یکی داره که باهاش دردودل کنه.

[ایوب]

من همیشه خوشبخت بودم و همیشه خوشبخت خواهم بود!

خدایا شکرت!

هیچ وقت تو زندگیم مشکلی نداشتم تا این که دو ساله پیش از درده بی مشکلی، برا خودم مشکل تراشیدم و افسرگی گرفتم که تا یه سال طول کشید! هر چی فک می کنم دلیل اصلیش رو پیدا کنم، نمی تونم و فقط یه سری بهانه پیدا می کنم! به صراحت می گم که قدرت درک خوشبختی رو نداشتم!

از خدای خودم خجالت می کشم و امیدوارم من رو ببخشه!

کاشکی همه قدره نعمت هایی که دارن رو متوجه می شدن!

[شوکا]

من خوشبختم

چون خدا خیلی بهم نعمت داده و به من خیلی لطف داره

درسته گاهی وقتها خسته میشم اما سریع حسمو جمع و جور میکنم و نعمت هامو میشمرم تا حس خوشبختی دوباره بیاد سراغم.

خوشبختم به خاطر این که سلامتم

یه دوست خیلی خوب دارم

همدردی رو پیدا کردم

مهربونم

خیرم به بقیه میرسه

خیلی ها منو دوست دارن

به چیزهایی که تو زندگی میخواستم با تلاش خودم رسیدم بهشون.

[فرشته مهربان]

این دو بیت را از خانه خوشبختی من با خود ببر.... ، باشد که ترنم پیوسته تو این ابیات شود، و شهد کامت گردد. و آرزومندم که با پاره کردن بند تعلق و غمزدگی ، به صید آن صیاد پریوش یکتا در آیی. و تا آنجا که اسیر چشمان مخمورش نشدی، آرام نگیری...

حاشا که شود سینه ی عاشق غمناک
یا از جز عشق دامنش گردد چاک ( مولوی )


هر جا ترشی باشد اندر غم دنیا
می غرد و می پرد از آنجای دل ما ( مولوی )

و این خانه وسعتی دیگر می طلبد ، آخر جمعیت خوشبختهای این دیار بس افزون شده و ........ جایی می خواهیم وسیع تر .

ما را به سرایی وسیعتر می خوانی ، تا همه با هم سرود خوشبختی را ترنم کنیم که آبادگاه سازد ؟

آماده ایم تا این سرا را به وسعتی فراگیرتر متصل سازید تا خوشبختان تازه از ره آمده ورود کنند و خوش بدرخشند

پاورقی
=====

این تاپیک به دلیل فراوانی تعداد صفحات قفل می گردد و منتظر می مانیم تا مدیر محترم تاپیک جدید باز کنند .



.
.