اگر دختر و پسري انگيزه ازدواج دارند، نياز به كارهاي يواشكي و پنهاني ندارند و از اينكه به طور رسمي خانواده هاي آنها در جريان ارتباط آنها باشند ، نگراني ندارند. آنها مسئوليت انتخاب همسرشان را مي پذيرندو هزينه انتخاب خود را قبول مي كنند. و از اين بابت ترس يا بهانه اي ندارند. لذا ابتدا بايد اين رابطه رسمي شود، يعني خانواده ها در جريان قرار بگيرند و علاوه بر اينكه شما با دختر يا پسري آشنا مي شويد بايد به خانواده آنها (كه ريشه تربيتي آن فرد در آنجا قرار دارد)نيز توجه شود
3– ما نمي گوئيم كه يك دختر و پسر بدون اينكه همديگر را بشناسند ازدواج كنند،بلكه مي گوئيم فراموش نكنند كه اگر ارتباطي هست براي ازدواج است، لذا پرسه زني هاي بي هدف و متنوع و لذتهاي آني با نشان دادن علاقه،بدون اينكه خط سير ارتباط بررسي شود، منجر به انحراف رابطه مي شود. چه نياز دارد به دختري كه هنوز براي ازدواج در مورد او قطعي نشده ايم، ابراز محبت و عشق كنيم. و اگر واقعا در عشق صادقيم و او را مناسب مي بينيم ، چرا از مسئوليت رسمييت بخشيدن به رابطه و در پي آن ازدواج طفره مي رويم.
4 – اگر پسري مي گويد كه شرايط ازدواج ندارد، ضرورت ارتباط و آشنايي منتفي است. پس بهتر است هر وقت كه شرايط داشت ، اقدام كند. و نبايد اينگونه احساسات دختري را معطل خود نكند.
ما نمي توانيم با يك انسان ، برخورد ابزاري كنيم، و براي گذران اوقات فراغت، با وعده و وعيد ازدواج در آينده، روزها و شب هاي او را غرق خيالبافي كنيم و در نهايت او را رها كنيم.
لذا پسري كه مي گويد مي خواهيم همديگر را بشناسيم تا در آينده ازدواج كنيم ( بعضي ها اين را نيز نمي گويند) ، واقعا چه تضمين عملي در بين است. چه مانعي براي عوض كردن تصميم دختر و پسر وجود دارد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)