** یافته های دنیای جوانی ** " هم اندیشی "

[فرشته مهربان]

بی تردید و به یقین باید گفت که جهان و هر چه در اوست بر مدار حکمت است ، یعنی در هر ذره ، لحظه و هر حرکتِ آن ، حکمتی نهفته و پیامی خفته است که فکرت می خواهد تا دریافت شود .

این همه نقش عجب بردر و دیوار وجود .................... هر که فکرت نکند نقش بود بردیوار

اگر بینش ما براین محور تنظیم گردد ، هیچ چیز در نظرمان بیهوده نخواهد بود ، بلکه به هر چیز که نظر کنیم در پی آن خواهیم بود که چه پیامی دارد ( اندیشه حاصل این نگاه است ، ولو به لحظه ای پدید آید ) ، و اینجاست که می شود گفت غفلت ، بیانگر بیهوده نگری نسبت به خود و آنچه که با آن مواجهیم می باشد ، در هر کس به هر میزان که باشد ، و هوشیاری نتیجه دقت نظر در این است که عالم " عالم معناست " و هیچ چیزی نمی یابی که معنا و پیام و سخنی نداشته باشد .

موسی ای نیست که دعوی اناالحق بشنود
ورنه این سخن بر شجری نیست که نیست

اگر شنوایی ما چون موسی (ع) بود ، قطعاً از هر درختی ندای اناالحق را می شنیدیم .

الغرض این که :

در باب جوانی و ویژگیها و مسائل مربوط به آن و دورانش ، سخنها و گفتنیهای فراون ، گفته شده ، اما شاید به جرأت بتوان گفت ، کمتر به این توجه نموده ایم که آنچه به عنوان ویژگیها و وضعیت طبیعی این دوران به یقین به آن رسیده ایم ، چه حکمتی دارد و فلسفه وجودی آن چیست ؟

مثلاً بنده غوری داشتم در باب این که چرا در سنین نوجوانی ( دوران بلوغ ) عده کثیری از نوجوانان در برهه ای دچار احساس پوچی و بیهودگی می شوند ؟ (شاید بشه گفت ، نوعی یأس فلسفی پیدا می کنند ) . و این خبر از چه چیزی می دهد؟
آیا نمی توان گفت ، خبر از پوچی دنیاست وقتی هدفی معنایی مقدم بر بهره گیری ازآن نباشد ؟! و اگر دورانِ این احساس با تدابیر خاص و کسب شناخت و حل مسائل و پاسخ به سئوالات فلسفیِ آفرینش که ذهن درگیر آن است طی شود ، زمینه وارستگی از هر وابستگی را فراهم نمی کند ؟ و عکس آن وابستگی به این عالم و هر آنچه در آن است را موجب نمی گردد ؟

اصولاً در باب بسیاری از حالات روحی و رفتاری ... نوجوانی و جوانی ( مقتضای سن ) فلسفه و حکمتی نهفته است و حتی بر مبنای نظام علت و معلول نیز نمی توانیم خود را بی نیاز از سئوال از حکمت آنچه پدید می آید ببینیم ( این سخن سر دراز دارد و این مجال اندک است و همین اندازه در این باب بس است )

در نهایت خالی از لطف نیست ، اگر به اعماق سفر کنیم و با ظرافت جوانان را نیز به این نوع نظر توجه دهیم که نادیدنیها را خواهند دید و بر وجود خود واقف خواهند گشت .

تیرماه 1380

.....

ادامه دارد .............

.