ياد و خاطره شهدا

[شیدا.]

به مسافران 31 شهریور 1359 تا ....
و با آرزوی صلح جهانی

و آتش چنان سوخت بال و پرت را
که حتی ندیدیم خاکسترت را

به دنبال دفترچه ی خاطراتت
دلم گشت هر گوشه سنگرت را

و پیدا نکردم در آن کنج غربت
به جز آخرین صفحه ی دفترت را

همان دستمالی که پیچیده بودی
در آن مهر و تسبیح و انگشترت را

همان دستمالی که یک روز بستی
به ان زخم بازوی همسنگرت را

همان دستمالی که پولک نشان شد
و پوشید اسرار چشم ترت را

سحر،گاه رفتن زدی با لطافت
به پیشانی ام بوسه ی آخرت را

و با غربتی کهنه تنها نهادی
مرا،آخرین پاره ی پیکرت را

و تا حال میسوزم از یاد روزی
که تشییع کردم تن بی سرت را

کجا میروی؟ای مسافر،درنگی
ببر با خودت پاره ی دیگرت را


محمد کاظم کاظمی
شاعر معاصر افغانی