* رهائي از يك زندگي مشقت بار

[مدیرهمدردی]

با سلام
سلام رهایی، از اینکه بر تعارضات خود فائق آمدی و دست به انتخاب گری و تصمیم زدی و بر انجام مسئولیت های پیش آمده قوی ظاهر شده بسیار خرسندم و شما را تحسین می کنم. تحسین من به خاطر این نیست که طلاق گرفته اید، تحسین من به خاطر اینکه خود را حاکم سرنوشت خود دانسته اید. چه تصمیمهایی که مبتنی بر تغییرات زندگی و تحمل و سازگاری بوده است، چه تصمیمی که برای جدایی داشته اید.
کسی که تصمیم می گیرد همواره قوی هست و خدا هم کمکش می کند.
همچنین از همه اعضایی که در این تاپیک وارد شده اند تشکر ویژه دارم، حقا که بهترین راهنمایی ها و مشورت ها را داده اند. و بسیار خوب عمل کرده اند که حاوی درسهایی برای خود من هست.
به خاطر جمعبندی از مسائل و تکمیل کردن مطالب، جسارتا چند مورد را در ذیل مورد توجه قرار می دهم.

یکم:
اولین و مهمترین مسئله: « التیام بخشی به خودتون» در مورد مسائل گذشته اتون هست. تا وقتی که متاثر از زندگی قبلی هستید، تصمیمات شما واکنش به مشکلات قبلی هست، نه لزوما بهترین تصمیم گیری. به این منظور باید دقیقا این مقاله التیام شکست عاطفی را مطالعه و به کار گیرید.

دوم:
همانطور که baby عزیز اشاره داشته اند، مسئله اصلی شما خودتون، بعد فرزندتون و بعد کارتون هست.
برای ترمیم مسئله قبلی نیاز به شبکه اجتماعی حمایت کننده و دلسوز و همراه دارید. که خانواده و دوستان نقش بسیار مهمی دارند. شما باید ارزیابی کنید اگر خانواده اتان حمایت کننده و همراه هستند آنها را در اولویت قرار دهید.
برای مسائل کاری گفته های baby نکات انعطاف بخشی را ایجاد می کند که شما هم بتوانید به شهر خودتون برگردید و هم کار خودتان را داشته باشید.

سوم:
پرهیز از واکنش های افراطی
ببین اینطور نباشه به خاطر اینکه در زندگی از آن طرف بوم افتادید، حالا از این طرف بیفتید. شما اکنون مستعد این هستید که برای نشان دادن قدرت خودتون و اینکه قوی هستید همه چیز را دستاویز قرار دهید و حتی به استهلاک بکشانید.
مثلا ممکن است فشار زیادی برای موفقیت خودتون و یا فرزندتون بگذارید تا بدین وسیله به همگان ثابت کنید که بدون همسر سابقتون می توانید موفق تر بشوید.
فراموش نکنید اگر فرزند شما فوق تخصص بگیرد، شما در زمینه شغلی رئیس شوید و از نظر تحصیلات عالی بشوید و سرمایه اتان اندازه کوه بشود، هیچ کدام نشانه موفقیت بعد از طلاقتون نیست. به عکس نشانه شکست بعد از طلاقتون هست.(اگر با آرامش از درونتان نبوده و واکنش به بیرون باشد.)

یعنی چون آرامش و رضایت از زندگی نداشته اید به صورت افراطی افتاده اید دنبال اینکه شاخص های هنجارهای اجتماعی را بالا بکشانید. در واقع از بیرون دیگران را می کشید از درون خودتون را.

خلاصه این بند اینکه:
آرام و صبور باشید. و انرژی خود را روی آرامش خود بگذارید نه تصور کنید که این آرامش را با کسب چیزی می توانید به دست آورید.


چهارم:
نسبت به ارتباط فرزندتان با پدرش حساسیت زیادی به خرج ندهید نه بزور او را دور کنید، نه بزور سعی کنید پیوند را برقرار کنید.
دست از تلاش در این زمینه بکشید، اما ممانعتی هم ایجاد نکنید.

پنجم:
صبور باشید و سعی نکنید خیلی سریع تصمیمات مهم را پشت سر هم بگیرید. در این فاصله انرژی خود را روی گسترش شبکه اجتماعی خود و ارتباط با خانواده ات، دوستان و فامیل قرار بده. و سعی کن محور توجهت را از مسائل قبلی زندگیت به مسائل زمان حال بکشانی. خیلی هم در این شرایط به فکر زمان آینده نباش.
ششم:
به نظرم برای سازگاری با شرایط جدید جلسات حضوری مشاوره با یک مشاور مجرب خانواده داشته باشید.
طلاق خواه ناخواه عوارضی دارد که به صفر نمی رسد. لیکن ممکن است بهترین راه برای فردی باشد و نسبت به «یک زندگی آشفته غیر قابل ترمیم» بسیار اثرات مثبت را در کنار خود داشته باشد.
سعی نکن واقعیت ها را پنهان کرده یا وارونه نشان دهید. وضعیت فعلی خود را بپذیر با همه نقاط ضعف و قوتش .
و حالت سیاه و سفید به وضعیت فعلی خود نده.
اینطوری می توانی بر اساس واقعیات تصمیم بگیری.


هفتم:
سعی نکن تمرکز زیادی روی فرزندت داشته باشی. شما برای اینکه جای پدر او به او کمک کنی، به اشتباه ممکن است مادر بودن خود را دو برابر کنی. دقت کن اگر می خواهی جای پدر او را تا اندازه ای جبران کنی. باید مردانه برخورد کنی. قاطعیت، عقل گرایی، مقداری خونسردی، و جسارت آموزی


خلاصه و نتیجه گیری:
اولویت یکم: التیام مشکلات زندگی قبلی
اولویت دوم: پرهیز از تصمیم گیری ها ی مهم تا پایان مرحله قبل
اولویت سوم: انرژی گذاشتن روی شبکه اجتماعی و حمایت گر خود از جمله خانواده
اولویت چهارم: عدم افراطی گری در کسب موفقیت برای خودت و فرزندت
اولویت پنجم: صبوری، خونسردی، و حساسیت زدایی نسبت به رابطه دخترت با پدرش، و بگذاری زمان نقش مهم خود را ایفا کند.
اولویت ششم: در مورد وضعیت فعلی از جمله کارت با انعطاف پذیری و آرام تصمیم بگیر. کار اولویت آخرت هست.
اولویت هفتم: برای اینکه جای پدرش را پرکنی باید نقشهای مردانه را ایفاء کنی نه دو برابر مادرانه رفتار کنی.

رهایی واقعی، رهایی از خویشتن است. رهایی از احساس های آزارنده ای هست که داریم. چه احساسهای تنفر آمیز، چه احساسهای شیفتگی چه احساسهای ناامنی، چه احساسهای تنهایی و ....