سلام
به نظر میاد اگر بتونیم سالی چهارده تا صفت خوب رو در خودمون پرورش بدیم، می تونیم زندگی زیباتری رو داشته باشیم.
باعث افتخار و سعادت ما شیعیان هست که به سیره زندگی اولیاخدا و ائمه اطهار دسترسی داریم.
اگر با سالروز شهادت/رحلت هر یک از ائمه یکی از صفات ایشان رو در خودمون تقویت کنیم، شاید ارزش اش خیلی بالا باشه، بعضی ها فقط عزاداری می کنند، بعضی ها خیرات میکنند، بعضی ها مثل من به سادگی از کنارشون رد میشن و خیلی رفتار های دیگه.
ولی تو این تاپیک هر یک از دوستان که نزدیک شهادت /رحلت یکی از ائمه اطهار شد، یکی از صفات زندگی ایشان رو به بقیه دوستان معرفی کنه تا سال دیگه تمرین کنیم اون صفت رو در خودمون تقویت کنیم.
برای شروع:
---------------------
به مناسبت سالروز شهادت هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت، امام موسی کاظم ع، به همین صفت کاظم ایشان بسنده می کنیم. که نشان دهنده فروبرنده خشم بسیار ایشان است.
چرا به موسیبنجعفر(ع) لقب «کاظم» دادهاند؟نام مبارکش موسی و القاب و کنیههایش متعدد است؛ مشهورترین لقبش کاظم و صابر و معروفترین کنیهاش ابوالحسن است. نقش نگین انگشتریاش جمله "حسبی الله" بوده است. به جهت کثرت زهد و عبادتش معروف به (العبد الصالح) و به جهت علم و فرو خوردن خشم و صبر بر مشقات و آلام زمانه مشهور به (الکاظم) شد.
ان شاالله تا سال آینده بتونیم حداقل همین یک صفت ایشان را در خودمون تقویت کنیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)