عشق یا دوست داشتن؟ (کدام صحیح است)

عشق يا دوستي؟


مدعيان رفاقت بسيارند. تا پاي آزمايش در ميان نباشد هر کسي از راه رسيده و نرسيده مدعي عشق است.

رفاقت را بايد با صداقت آزمود و صداقت را مي شود از ته نگاههاي يک انسان فهميد.

چشمها همه چيز را لو مي دهند. حتي عشقي را که در دلت پنهان کرده اي.

دوستي يک معامله نيست و اين همان حقيقتي است که از يادها رفته است.

کساني که از دوستي به سود و زيان آن مي انديشند، سودي از دوستي نخواهند برد.

دوست داشتن از عاشق بودن هم سخت تر است؛ دوستدار تو به سعادت تو مي انديشد حال آنکه عاشق تو به داشتن تو ...

دوستي بالاتر از عشق است. سعي کن تا کسي را در دوستي نيازموده اي عاشقش نشوي.

ملاک دوستي به رنگ و قد و وزن و ناز و عشوه و ... نيست، معيار دوستي صداقتي است که دوستت در صندوقچه دلش ذخيره کرده است.

آنچه باز هم از دوستي و عشق بالاتر است، آزادي ست.

اين آزادي است که پيش از دوستي ارزش دارد. نبايد با دوست داشتن کسي او را از آزاد بودن و آزاد انتخاب کردن محروم کرد.

گاه انسان آنچنان عاشق مي شود که به هر وسيله اي که شده است، مي خواهد محبوبش را مال خودش کند و اين بر خلاف اصل آزادي است.



منبع: http://manoqam.blogfa.com

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

دکتر شریعتی: عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی،دوست داشتن پیوندی خودآگاه واز روی بصیرت روشن و زلال.

عشق بیشتر از غریزه آب می خورد و هرچه از غریزه سر زند بی ارزش است،

دوست داشتن از روح طلوع می کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد همگام با آن اوج میگیرد.

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر میگذارد

دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی می کند.

عشق طوفانی ومتلاطم است،دوست داشتن آرام و استوار و پروقار وسرشاراز نجابت.

عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی "فهمیدن و اندیشیدن "نیست،

دوست داشتن ،دراوج،از سر حد عقل فراتر میرود و فهمیدن و اندیشیدن را از زمین می کند و باخود به قله ی بلند اشراق می برد.

عشق زیبایی های دلخواه را در معشوق می آفریند،دوست داشتن زیبایی های دلخواه را در دوست می بیند و می یابد.

عشق یک فریب بزرگ و قوی است،دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی انتها و مطلق.

عشق در دریا غرق شدن است،دوست داشتن در دریا شنا کردن.

عشق بینایی را می گیرد،دوست داشتن بینایی می دهد.

عشق خشن است و شدید و ناپایدار،دوست داشتن لطیف است و نرم و پایدار.

عشق همواره با شک آلوده است،دوست داشتن سرا پا یقین است و شک ناپذیر.

ازعشق هرچه بیشتر نوشیم سیراب تر می شویم،از دوست داشتن هرچه بیشتر ،تشنه تر.

عشق نیرویی است در عاشق ،که او را به معشوق می کشاند،دوست داشتن جاذبه ای در دوست،که دوست را به دوست می برد.

عشق تملک معشوق است،دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست.

عشق معشوق را مجهول و گمنام می خواهد تا در انحصار او بماند،

دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز میخواهد ومیخواهد که همه ی دل ها آنچه را او از دوست

در خود دارد ،داشته باشند.

در عشق رقیب منفور است،در دوست داشتن است که: "هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند" که حسد شاخصه ی عشق است.

عشق معشوق را طعمه ی خویش میبیند و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید و اگر ربود با هردو دشمنی می ورزد.


منبع: http://manoqam.blogfa.com

و تجربه شخصیم: عشق میسوزنتمون و در نهایت میبینیم لذتی نبردیم فقط دنبال تخلیه تنش بودیم اما دوست داشتن گرممون میکنه و همیشه ازش با ملایمت انرژی میگیریم. در عشق شکست کاملا مفهوم دارد در حالی که در دوست داشتن شکست معنا ندارد!

عشق باعث میشه هر بدی هم بود نادیده بگیریم
هر کمی و کاستی بود بگذریم
هر مشکلی بود تحمل کنیم
این اوج ایثاره:72:
دوست داشتن فقط یه حسه ساده است
ادم عاشق هرچیزی نمیشه
ولی میتونه خیلی چیزا رو دوست داشته باشه
من خودم پول دوست دارم خوش تیپ بودن دوست دارم قرمه سبزی دوست دارم ماکارانی دوست دارم
مامانمو دوست دارم بابامو دوست دارم
چندتا از استادامونو دوست دارم
اما علی رو دوست دارم و ....
ولی فقط عاشق یه نفرم!
یا بهتر بگم
بودم!
فقط حاضر بودم برای اون از همه چیزایی که دوست دارم بگذرم
منتهی خودش نخواست حسمو سرکوب کرد به بدبختی کشوندم
اگه اونم منو میخواست اون موقع معلوم میشد عشق یعنی چی
فرقش با دوست داشتن چیه
میدونید چیه ماجرا؟
ماها به عشقمون نمیرسیم
اکثرا
بعد ادمیزاد کلا مدلش اینه که به هر چی نمیرسه رو میگه اَخه و بده
نمونه اش اینکه بعضا این دیدگاه توی قششر ضعیفه جامعه وجود داره که پول چیززه بدیه و گناه میاره و ...
عشقم همینه
اوناییی هم ک به عشق میرسن گه دارن عشق میکنن دیگه
چ کاریه بیان اینجا ییه سری ادم که تو اعماقوجودشون بهشون حسادت میکنن رو راضی کنن که اشتباه میگن؟
به هر حال این حرفا عادیه
خوبم هست
حالا که به یه همچین چیز عااااااااالی نمیتونیم برسیم
بیاییم خودمونو گول بزنیم تا از بقیه چیزهای عالی لذت ببریم
ممنون بابت متنتون

من هم با نظر aminhashemy موافقم
عشق کورکورانه است و باعث نادیده گرفتن بدی ها میشه
حاضریم برای رسیدن به عشقمون هر کاری بکنیم
ولی دوست داشتن فرق می کنه
توی دوست داشتن طرف مقابل و شرایط رو هم در نظر می گیرم و حتی می تونیم ازش بگذریم
به نظر من دوست داشتن قشنگتره
عشق اگر درست و عاقلانه باشه که معمولا کم پیش میاد آدم رو به نابودی میکشه
یه نکته دیگه:
ما ممکنه توی زندگی با شخص دیگه ای ازدواج کنیم و دوسش داشته باشیم ولی همیشه عشق برامون یه چیز دیگه اس و هیچ وقت فراموشش نمیکنیم
هیجانات عشق رو - دلتنگی ها و بیقراری ها برامون یه مفهوم دیگه داره (حکایت همون عشق اوله) و معمولا آدما توی زندگیشون فقط یک بار عاشق میشن و بقیه حس ها دوست داشتنه
ادما حتی اگر به عشقشون نرسن براشون یه رویا و یه حس قشنگه
وقتی یادش می افتن حس خوبی بهشون دست میده
---
بیاموزیم که عاشقانه دوست بداریم و دوستانه عشق بورزیم!

عشق عاشق معشوق

• :72:
  

فلسفه عشق آدمی به آدمی دیگر
عشقی که بتوان تصور کرد.
هیچ حسی زیباتر و بالاتر از حس عاشقی نیست.
و عشق زیباترین حس دنیاست.
زمانی است که انسان (موجود خودخواهی که همه خواستن هاش به سبب حب ذاته) بی هیچ چشم داشتی از همه و همه بیشترینهای خودش میگذره برای کمترینهای معشوقش.

• :72:
  

مفهوم بینهایت زمانی که همه دنیا و کهکشانها رو با یک نشونه کوچکش عوض نمیکنی ، زمانی که راضی میشوی برای امن او همه دنیا را نا امن کنی و همه هستی را به آتش بکشی.
عشق نعمتی است که خدا به بندگان خاص خودش به کسانی که لایقش هستند هدیه میکنه.
کسانی که هنوز دلهاشون پاکه.
(به همین خاطره که این اتفاق برای خیلیها تو سنین 18 تا 22 سالگی اتفاق میافته)
بنازم به قدرت ذهن انسان که میتونه بینهایتها و ناممکنها رو برامون ممکن کنه.
توهمی در عالم خیال ، توهم زیبایی که در حالت عادی افساری که عقل به روی احساس انداخته امکان وقوعش رو نمیده.
ذهنی که موجود خیالی بی عیب و نقص و کاملی رو به تصویر میکشه ، موجودی که هرگز وجود نخواهد داشت.

• :72:
  

اما عشق شعله ای است که با نادانی و خودخواهی میتونه نور بی انتهاش به آتش سوزانی تبدیل بشه.
پس مواظب باشید.

اشکال کار اینجاست که انسان عاشق فقط تا معشوق رو میبینه و به معشوق میاندیشه و نه فراتر از اون.
کسی نیست بگه که آهای انسان عاشق، معشوق رو رها کن. و عشق زیبا رو ببین. ببین که با تو چه کرده و از چه به که بدل کرده.

• :72:
  

در عشق ، عاشق زیباست
نه معشوق.
عاشق
عاشق
عاشق

عشق یک تجربه شخصی است و عشق دریچه ای است به روی دنیاهای دیگر.
پنجره ای که به اراده الهی توسط معشوقی برای ما گشوده شده تا نادیدنیهای زیبا رو ببینیم.

ما هم مثل آدمای کوته بین نگاهمون فقط به معشوقه و اصلا حواسمون به اون پنجره گشوده به زیبائیها نیست.
مثل کسی که وقتی ماه رو نشون میده ما به نوک انگشتش نگاه میکنیم.
هر گاه عاشق شدید ، معشوق رو رها کنید چون اگر او از شما بالاتر بود ، خداوند موهبت عاشقی رو به او هم میداد.

• :72:
  

یاد اون روباه شازده کوچولو افتادم که ازش خواست تا اهلی اش کنه.

هرگز باور نمیکنم که چیزی بالاتر از عشق باشه. عشق ، حسی که همه چیزهای خوب رو یکجا توی خودش داره : ( ایمان ، آزادی ، محبت ، صفای درون ، ایثار و گذشتن و فدا کردن همه تا به هیچ ، صداقت ، دوست داشتن ، بخشیدن و رها شدن از همه زنجیرها از همه خواستن ها و داشتن ها . . .)

عشق رهایی است ، رهایی از همه تعلقات ، و وقتی همه زنجیرها باز شد عاشق هم مثل فرشته ها میتونه پرواز رو تجربه کنه.:310:
زمانی که عاشق به بالاها پرواز کرده ،شاید هنوز معشوق اون پایینه.
معشوق مثل بالهای کمکی است که چون پرواز را آموختی باید رهایش کنی.

برای پرواز باید از همه آنچه که هستی بگذری. از تن و جسم و روح و هر آنچه که تعلق داری. باید اونقدر سبک بشی تا روحت بتونه سنگینی جسم ات رو تحمل کنه.

پرنده رفتنی است - پرواز را به خاطر بسپار

• :72:
  

هیچ گاه از اینکه عاشق شدید و به معشوقتون نرسیدید افسوس نخورید.:54:
شاید تنها یادگاری بدرد بخور عاشقی اون غم زیبا است ، کلیدی برای گشودن مجدد پنجره روحانی زیبائیهادر عالم معنا.
نگذارید غم نرسیدن افسرده تان کنه. ولی از زیبایی غم اش لذت ببرید.:43:
از اینکه از همه چیزتون گذشتید غمگین نباشید:302:، از اینکه تونستید از همه چیز بگذرید به خودتون ببالید.:104::227:
کاری که آدمای عادی نمیکنن ، چون نمیتونن بکنن.

بنظرم نمیشه عشق رو ( از این دیدگاه که من مطرح کردم) با دوست داشتن مقایسه کرد.
هر دو زیباست. یکی در عالم معنا و یکی در عالم واقعیت.
عشق یک موهبت الهی است و دوست داشتن یک توانایی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کامران

عشق يا دوستي؟


مدعيان رفاقت بسيارند. تا پاي آزمايش در ميان نباشد هر کسي از راه رسيده و نرسيده مدعي عشق است....


منبع: http://manoqam.blogfa.com

---

دوست داشتن از عاشق بودن هم سخت تر است!؛ دوستدار تو به سعادت تو می اندیشد حال انکه عاشق تو به داشتن تو… . انچه باز هم از دوستی و عشق بالاتر است ازادی ست.
مدعیان رفاقت بسیارند. تاپای ازمایش در میان نباشد هرکسی از راه رسیده و نرسیده مدعی عشق است.
رفاقت را باید با صداقت ازمود و صداقت را میشود از ته نگاههای یک انسان فهمید.
چشمها همه چیز را لو میدهند.حتی عشقی را که در دلت پنهان کرده ای.
دوستی یک معامله نیست و این همان حقیقتی است که از یاد ها رفته.
کسانی که از دوستی به سودو زیان ان می اندیشند،سودی از دوستی نخواهند برد.
دوست داشتن از عاشق بودن هم سخت تر است؛دوستدار تو به سعادت می اندیشد حال انکه عاشق تو به داشتن تو… .
دوستی بالا تر از عشق است. سعی کن تا کسی را در دوستی نیازموده ای عاشقش نشوی.
ملاک دوستی به رنگ و قد و وزن نازو عشوه و… نیست، معیار دوستی صداقتی است که دوستت در صندوقچه دلش ذخیره کرده است.
انچه باز هم از دوستی و عشق بالا تر است،ازادی است.
این ازادی است که بیش از دوستی ارزش دارد.نباید با دوست داشتن کسی او را از ازاد بودن وازاد انتخواب کردن محروم کرد.
گاه انسان انچنان عاشق می شود که به هر وسیله ای که شده است،میخواهد محبوبش را مال خودش کند(مثال گل و گل چیدن) و این بر خلاف اصل ازادی است.
انچه در اولویت است،ازادی است.نباید به زور کسی را به دوستی خود واداشت شرط دوستی ان است که ازادی دوستت مقدم بر داشتن او بدانی.
هر گاه ازادی محبوب را مقدم بر داشتن او دانستی بدان که او مال توست حتی اگر با کس دیگری باشد.
و حرف اخر؛دوستی تملک تو بر کسی یا چیزی نیست؛دوستی مثل بوییدن یک سیب است،بدون انکه به ان گازی بزنی وعشق گاز زدن سیب است،یعنی که بخواهی ان را مال خود کنی.
نویسنده: دکتر محمدی
منبع: https://antizionism313.com/

و اما عشق ...

متاسفانه خیلی زیاد مشاهده میکنم که معنی و مفهوم و ماهیت عشق هم مثل خیلی چیزها تحریف شده

قوی ترین و خالص ترین عشق عشق بین خدا و بنده هست. اگر کسی رو دیدید که خدارو دوست نداشت و از راه خدا تخطی کرد مطمئن باشید عاشق شما هم نخواهد شد و چیزی که شاهدید فقط خودخواهی و لذت طلبی هست نه عشق

عشق لذت طلبی نیست

عشقی که توش چیزی پنهانی باشه و حق کسی بخاطرش ضایع بشه یا خطوط قرمز رد بشه یا مجبور باشی خودتو دوست نداشته باشی و به خودت صدمه بزنی فاکتورهای انسانی و انصافی رو بخاطرش زیر پا بزاری یا سرانجامش سیاهی باشه یا دل کسی رو بشکنی ( حتی اگه اون شخص ندونه. حتی در آینده ) یا موقتی باشه عشق نیست. ممکنه بجای عشق دقیقا نکته عکسش باشه. خودخواهی لذت طلبی گناه نادانی فریب از دست دادن روح و جسم و معیارهای انسانی

عشق برای اینکه عشق باشه باید ضمن رعایت این مسائل طوری باشه که تو و طرف مقابلت رو به خدا نزدیکتر کنه. اگه دیدی خلاف این عست مطمئن باش عشق نیست خودفریبی یا فریب دیگرانه

نکته خیلی مهم اینه که بدون شک هر انسانی بارها و بارها مورد طمع شیطان قرار میگیره و این ستم شیطان تا وقت مرگ ادامه داره. وقتی شخصی میمیره شیطان دست از سرش برمیداره چون برای شیطان مهره سوختس اما تا وقتی زندست خود اون شخص یا اطرافیان برای شیطان میتونن نقش مهره هارو بازی کنن (شیطان اینو میخواد ). بخاطر همینه که وقتی کسی میمیره عزیز میشه. چون نگاه شیطان و همه حسهای شیطانی نسبت به اون شخص تموم میشه.

شیطان بشدت از طریق عشق شهوت محبت نیاز یا هر چیزی وارد میشه. مواظب باشیم این نقاط که باید باعث تعالی ما بشه نقطه ضعفمون نباشه. عشق خیلی مهمه اما برای کی و کجاشه که ماهیتش و صحتشو مشخص میکنه.

تعاریفی که از دوست داشتن میکنیم هم خیلی وقتها فقط توجیه هست

خیلیها عشق رو فقط در شهوت یا لذت میدونن که این بنظرم خیلی بدشانسی میاره برای صاحب این تفکر

خیلی روی جامعه ما کار کردن و دارن میکنن برای به نابودی کشیدن معیارها و تحریف اونها. جای خوبو بد عوض بشه بنیان خانواده ها نابود بشه تا ملتی از هم گسیخته و مشکلدار و نیازمند و عاجز بشیم تا بتونن مارو از خواص اصلیمون و پیشرفتمون منع کنن و بتونن به ما سلطه و حکومت کنن

خیلی مسائل مهم هست که یا گفته نمیشه یا تحریف میشه