منتظریم .......!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط طاهره
دست برم هر نفسی سوی گریبان بتی
تا بخراشد رخ من,تا بدرد پیرهنم
نمایش نسخه قابل چاپ
منتظریم .......!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط طاهره
دست برم هر نفسی سوی گریبان بتی
تا بخراشد رخ من,تا بدرد پیرهنم
سلام
با اجازه طاهره و دوستان من این بحث را شروع می کنم و از دوستان هم دعوت می کنم که با نظراتشان این بحث را پخته کنند :
به کسی وابسته ای و او تورا می رنجاند ....:302:
عاشق کسی می شوی و او تورا ترک می کند... :316:
از همسرت یا هرکس دیگری انتظاری داری ولی او انتظارت را برآورده نمی کند http://www.hamdardi.net/imgup/247/12...04dec41fc1.gif
کسی به تو ستمی می کند http://www.hamdardi.net/imgup/247/12...acc80b2923.gif
توچگونه به این قضیه می نگری ؟http://www.hamdardi.net/imgup/247/12...cc56c7dd7a.gif
آیا تو آن آدم را منشاءاثر می دانی ؟!....
آیا آن انسان را کاره ای می دانی ؟!...
آیا او را مقصر می دانی؟!...http://www.hamdardi.net/imgup/247/12...92ab7429b1.gif
آیا ,اگر بر وفق مرادت رفتار کرد از آن بت می سازی و اگر این کار را نکرد از او می رنجی و دل شکسته می شوی ؟
همه ی این ها به خاطر این است که تو آن آدم را بزرگ تر از آن چه که هست دیده ای !
چون زاویه ی نگاهت از پایین است .
حال پیشنهاد می کنم که زاویه ی نگاهت را بچرخانی و از بالا به این قضیه نگاه کنی !یعنی این گونه نگاه کنی :
خدا آن انسان را وسیله ای قرار داده تا با تو به آن صورت رفتار کند تا تورا بیازماید و ببیند تو در مقابل چه رفتاری نشان می دهی !با این زاویه دید دیگر آن آدم کاره ای نیست و همه چیز به خدا و حکمت او برمی گردد .وجای ناراحتی نیست .جای آزمایش است .
شکستن سخته اما نساختن آسانتره ، پس نسازیم که مجبور نشیم رنج شکستن ساخته های ناساز را به دوش
بکشیم ، چون در این مقوله بخشی از وجود خود ما نیز می شکند ، غرورمان ، اعتمادمان به خود و توانائیهایمان ، چه
بسا باوری در ما و ... بشکند .
پس بت نسازیم نه فقط از آدمها ، بلکه از هر چیزی بت نسازیم تا خود را مجبور نشیم بشکنیم ، که این بتها در درون ما
خانه می کند ، دل ما بتکده می شود و تکه های شکسته این بتهایی که می شکنیم گاه دل ما را پاره پاره می کند .
پس دل خود را نه بتکده که حرم امن از هر بتی سازیم تا آرام باشیم و فارغ و شاد :227::310::43:.
.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط kamran2007
:104::104::104:
بحث بسیار زیبایی است و باز هم شروع کننده این بحث ستاره عزیز بود . ممنونم از ستاره و طاهره عزیز .
ساختن بت چه یک بت مثبت و چه یک بت منفی بزرگترین ضربه به خود فرد هست . ما هرکدوم نکات منفی و مثبتی داریم و باید در کنار هم زندگی کنیم و همدیگر رو پذیرا باشیم با تمام خوبی و بدی هایی که داریم
اگر کسی رو کاملا مثبت ببینیم انتظار دیدن هیچ بدیی نداریم
و همینطور اگر کسی رو کاملا منفی ببینیم نمی خوایم بپذیریم که خصوصیات خوبی هم داره و همواره سعی می کنیم از اون دوری کنیم
بهتر است هیچگاه یک پیش زمینه ذهنی مثبت و منفی یا خوب و بد برای خودمون نسازیم بلکه به دنبال شناخت هم مثبت های یک فرد هم منفی هاش باشیم و فرد رو با همون خصائص مثبت و منفی بپذیریم . و طبق خصوصیات منفی که باید در اونها با فرد محتاط برخورد کرد و همچنین خصوصیات مثبت یک الگوی رفتاری برای برخورد با فرد مورد نظر بسازیم و از اون بهره ببریم .
شاید اگر بتونیم هرفردی رو همونطوری که هست (با خوبی ها و بدی هاش) بپذیریم و دوست بداریم خیلی از مشکلات حل بشه .
با توجه به این که این سایت در زمینه مشاوره ازدواج و خانواده تخصصی هست شاید بی ربط نباشه که اینجا بگم به نظر من بسیاری از مشکلات در زندگی مشترک هم به دلیل ساختن بت های ذهنی از شریک زندگی است و وقتی در واقعیت شخصیت فرد با بت موجود در ذهن ما هم خوانی ندارد دچار سرخوردگی و دلخوری می شویم و این زمینه اصلی ناسازگاری و مشکلات دیگر در زندگی مشترک است .
دست برم هر نفسی سوی گریبان بتی ********تا بخراشد رخ من,تا بدرد پیرهنم
.
هیچ گاه عشق به همدم را پاینده مپندار و از روزی که دل می بندی این نیرو را نیز در خویش بیافرین که اگر تنهایت گذاشت نشکنی و اگر شکستی باز هم نامید نشو چرا که آرام جان دیگری در راه است :305:
از آدمها بت نسازید...
این خیانت است،
هم به خودتان هم به خودشان.
خدایی میشوند که خدایی کردن نمی دانند.
و شما در آخر میشوید
سر تا پا کافر خدای خود ساخته...........
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sefidestaar
گاهی از خود بت می سازیم . و چنان به کردار و اندیشه و گفتار خود مطمئن می شویم و هرچه و هرکس موافق آن
نباشد را محکم رد می کنیم و به زیر می کشیم که گویی رستم دستان دیو را می افکند . غافل از آنکه یک وقتی ، یک
جایی ، سرمان به سنگ اشتباهاتمان می خورد و به خود می آییم که اشتباه کردیم !!!! و چون باورمان نمی شده
هرگز اشتباه کنیم و همیشه به خود مطمئن بوده ایم ، تاب تحمل پذیرش اشتباه را نداریم و وجودمان به تمامه در
نظرمان می شکند و سررشته زندگی از دست خارج می شود و روح و روان به تلاطم طوفان شدید یاس و اندوه گرفتار
می شود و ......... چنان می شود که می خواهیم نیست و نابود شویم ، شکستنمان را تاب تحمل نداریم ، حال آنکه
این هم فرصتی و لطفی است که به ما رو آورده تا با بینا شدن بر اشتباه ، بت وجودمان بشکند و رها شویم از اسارت
جمود و رکود ........ اما .......
مواظب باشیم که بت خود نشویم و اگر هستیم هرچه زودتر با دست خود آن را بشکنیم قبل از آنکه حوادث
بشکند که بیرحمانه می شکند و پر پر می شویم .