آیا کسی برایم سحر وجادو کرده است ؟ وای چه کنم؟

مدتی است تبی در تالار شکل گرفته راجع به وجود سحر و جادو در زندگی های مشکل دار و درگیر کردن ذهن مراجع جهت چگونگی رفع این ابتلاء های فرضی.

در این شکی نیست که سحر و جادو وجود دارد وحتی راه هایی برای باطل کردن آن اما پرداختن به چنین مسایلی ما رو از اصل هدف رشد و رویارویی صحیح با مشکلات دور می کند وتنها مارا متحمل صرف وقت ، انرژی و هزینه، آن هم بیهوده می کند.

چه بسا که در این راه دچار یک سری آدم های کلاهبردار که دزد مال و ناموس دیگران هستند نشویم.

لذا برای آرامش دوستان بهتر است آگاه شویم از سخن خود خداوند در این مورد:

می توانید به قرآن رجوع کنید آیه 102 الی 110 سوره بقره بسیار هدایت گر ما در این زمینه می تواند باشد.




اگر در آیات زیر دقت کنید چند نکته به آن اشاره شده:

1- رفتن دنبال این نمونه مباحث جز خسران بهره ای ندارد.

2- جز به اذن خدا کسی نمی تواند به ما صدمه ای برساند.

3- در چنین شرایطی ایمان و تقوا راه نجات است چرا که خود خدا پاداشی بهتر از منافع سحر و جادو وعده داده است.

4- شاید کسانی باشند که خیر و رحمت رو برای شما نخواهند در حالى که خداوند رحمتش را ویژه هر که خواهد مى گرداند، و خداوند داراى فضلى بزرگ است.

5- در کارتان هیچ سرپرست و یاورى جز خدا نیست ، پس اگر خواهد در امور مربوط به شما تغییر و دگرگونى پدید مى آورد.

6- یاد آوری به پا داشتن نماز و پرداخت زکات و ذکر اختصاصی این دو عمل واجب ، نقش تاثیر گذار این دو عمل را برای خروج از این نمونه مباحث ، بیان می کند

......

می تونید برای درک بهتر آیات برید تفسیرش رو بخونید اما می خوام بگم حتی با یک قرائت معمولی خیلی نکات رو می شه فهمید از این آیات.




اصل ترجمه آیات:

) 102و یهودیان افسون هایى را دنبال کردند که جنیانِ شرور آنها را برایشان مى خواندند و به آنان تعلیم مى دادند و به دروغ آنها را بر حکومت سلیمان مى بستند و مى گفتند سلیمان با همین افسون ها بر جن و انس و دیگر موجودات سلطنت مى کرد، در حالى که سلیمان سحر نکرد و کافر نشد، بلکه آن جنیانِ شرور کفر ورزیدند که به مردم سحر آموختند. و نیز یهودیان افسون هایى را دنبال کردند که بر آن دو فرشته به نام هاى هاروت و ماروت در شهر بابل الهام شد. در صورتى که آن دو فرشته به هیچ کس سحر نمى آموختند مگر این که به او مى گفتند: ما فقط وسیله آزمایشیم، پس مبادا با به کار گرفتن آنچه مى آموزى کافر شوى. ولى یهودیان از آنها افسون هایى مى آموختند که به وسیله آنها میان مرد و همسرش جدایى مى افکندند. البته جز به اذن خدا نمى توانستند به کسى زیان برسانند، چرا که بى اذن خدا هیچ کارى در جهان هستى صورت نمى گیرد. آرى، یهودیان چیزهایى از هاروت و ماروت فرا مى گرفتند که براى آنان زیانبار بود و سودى عایدشان نمى کرد، و آنها خوب مى دانستند که هر کس خریدار سحر باشد ( آن را بیاموزد و به کار اندازد ) در آخرت نصیبى نخواهد داشت. یهودیان خود را به بد چیزى فروختند. اى کاش مى دانستند.

103) و اگر آنان ایمان مى آوردند و از محرّمات الهى پرهیز مى کردند، از جانب خدا به پاداشى بهتر از منافع سحر دست مى یافتند. اى کاش این حقیقت را درمى یافتند.

104) اى کسانى که ایمان آورده اید، هنگامى که از پیامبر مى خواهید در سخن گفتن درنگ بیشترى کند تا بتوانید سخنش را به روشنى دریابید، نگویید ( راعنا ) بلکه بگوید ( انظرنا )، و این فرمان را به گوش بسپارید تا از کافران نشوید، که براى کافران عذابى دردناک خواهد بود.

105) کافران اهل کتاب ( یهود و نصارا ) و مشرکان دوست ندارند که از جانب پروردگارتان هیچ خیرى بر شما مؤمنان فرو فرستاده شود، در حالى که خداوند رحمتش را ویژه هر که خواهد مى گرداند، و خداوند داراى فضلى بزرگ است

. 106)هر نشانه اى از نشانه هاى تکوینى یا تشریعى خود را نسخ کنیم یا آن را از خاطره ها بزداییم، بهتر از آن یا همانند آن را مى آوریم. مگر ندانسته اى که خداوند بر هر کارى تواناست ؟

107) مگر ندانسته اى که فرمانروایى آسمان ها و زمین فقط از آنِ اوست ؟ از این رو هیچ کس و هیچ چیز نمى تواند او را از نسخ آیات و احکام باز دارد و مگر ندانسته اى که براى شما در کارتان هیچ سرپرست و یاورى جز خدا نیست ؟ پس اگر خواهد در امور مربوط به شما تغییر و دگرگونى پدید مى آورد.

108) ]باور داشتن قدرت بى نهایت خدا، براى زدودن هر شبهه اى در مورد نسخ احکام و شرایع کافى است، [ ولى شما مى خواهید از پیامبرتان درخواست هایى نابجا کنید، همان گونه که پیش از این از موسى کردند ]و به کفر روى آوردند[ و هر کس کفر را جایگزین ایمان کند قطعاً راه درست را گم کرده است.

109) بسیارى از اهل کتاب ( یهودیان ) با این که حق برایشان آشکار شده است، به سبب حسدى که از درونشان برمى خاست دوست مى داشتند شما را پس از ایمانتان به کفر بازگردانند. اکنون وقت آن نیست که با آنان بستیزید، پس چشم پوشى کنید و از آنان درگذرید، تا خدا فرمان خود را به میان آورد، که خداوند بر هر کارى تواناست.

110) و نماز را برپا دارید و زکات بپردازید، و بدانید که هر کار نیکى براى خود پیش فرستید، آن را نزد خدا بازخواهید یافت، چرا که خداوند به آنچه انجام مى دهید بیناست.