-
ッ خوشبختی در یک کلام ッ
بسم الله الرحمن الرحیم
☻ معمولاً بهترین نقطه براى شروعى تازه،
همان جایی است که هستى!
پیش از تغییر آدرست، به تغییر فکرت بیندیش!
وقتی خودت تغییر کنی،
اوضاعت هم تغییر می‌کند.
این قانون است.
☻ همه ی ما شکست می خوریم.
ولی خودِ شکست نیست که ناراحتت می کند.
دلیل اصلی ناراحتی این است که می دانی تمام سعی خودت را نکرده ای.
☻ خودت را مقید به انجام کارهای کوچکی کن که دوست نداری؛
بعدش می توانی کل زندگی ات را به انجام کارهای بزرگی بگذرانی که دوست داری.
☻ آدم های خوشبخت به پذیرفتنِ تغییر بسنده نمی‌کنند،
بلکه مشتاقانه به استقبالش می‌روند!
این جور آدم‌ها می‌گویند:
«چرا باید پنج سال بعدی ام عین پنج سال قبلی ام باشد؟
لحظه ای که به چیزی بیش از حد وابسته شوی،
به آدم ها، به پول...
به آن گند می زنی!
چالش زندگی این است که قدر همه چیز را بدانی،
اما به هیچ چیز دل نبندی.
« کتاب از : اندرو ماتیوس
ترجمه : فرخ بافنده
کتابخانه الکترونیک کتابراه »
-
☻ در باب راهنمایی کردن:
اگر کسی ازت راهنمایی نخواست،
معمولاً معنایش این است که
نیازی به راهنمایی تو ندارد!
☻ «نظم» اولین قانون شکوفا شدن است.
برای این که چیزی رشد کند، نیاز به نظم و ترتیب دارد.
گلی را نگاه کن،
پرتقالی را قاچ بزن،
تقارن درخت یا کندوی عسلی را ببین.
نظم وجود دارد.
طبیعت آنچه لازم است نگه می‌دارد
و خود را از شر آشغال‌های غیرضروری خلاص می‌کند؛
به این می‌گویند نظم دهی.
☻ آنچه به تو انگیزه می بخشد، انجام دادن کاری است،
نه فکر کردن به آن.
دفعه ی بعد که از کسی ناراحت شدی،
به یاد داشته باش آن قدر که
فکر کردن به آن آدم عصبانی ات می کند،
خودِ او خشمگینت نمی کند.
هر فکری که موجب رنج و عذابت می‌شود،
فقط یک فکر است.
می‌توانی فکرت را عوض کنی.
-
☻ هر چه در مورد چیزی احساسی تر باشی،
تسلط کم تری بر خودت و بر اوضاعت داری.
بیش تر آدم‌ها در مورد پول خیلی احساسی اند؛
برای همین هم عنان اختیار را از دست می دهند.
دنبال کردن رؤیایت معنایش این نیست که همه چیز راحت و بی دردسر پیش خواهد رفت.
برعکس، زندگی اغلب سخت تر می شود، ولی تو سفری بیرونی را شروع کرده ای که سرآغاز سفر درونی است.
تو فرصتی برای شکوفا شدن داری؛ فرصتی برای اینکه ببینی واقعاً کیستی.
☻ برای اینکه دنیا با تو خوب رفتار کند،
اول باید با خودت خوب رفتار کنی.
وقتی لباس زیرت پاره است،
چطور می توانی حس یک آدم قدرتمند و با نفوذ را داشته باشی؟
☻ هر «مصیبتی» در زندگی ات
آن قدرها هم که فکر می کنی فاجعه نیست،
بلکه فرصتی است مهیا برای تو تا طور دیگری به مسئله نگاه کنی.
☻ اکثر ما درس های لازم را بی کم و کاست یاد گرفته ایم!
یاد گرفته‌ایم:
«اگر شغلت را دوست نداری، عوضش کن
اگر زنت را دوست نداری، عوضش کن.»
گاهی کار به جایی می رسد که تصمیم می گیری شغلت یا شریکت را عوض کنی،
ولی اگر خودت هم عوض نشوی، باز هم همان آش است و همان کاسه.
وقتی خودمان را ببخشیم، دیگر دست از ایرادگرفتن از بقیه بر می داریم
-
☻ از آن جایی که همیشه تجربه های لازم را به خود جذب می کنیم، اغلب آنچه از آن می ترسیم به سوی خود می کشیم.
اگر از تنهایی بترسی، آن را جذب می‌کنی.
اگر از خجالت کشیدن بترسی با صورت زمین می‌خوری.
زندگی اینگونه ما را تشویق می‌کند تا رشد کنیم.
تنها راه غلبه بر ترس رویارویی با آن است.
وقتی جسمت درد می کند، درد تذکر می دهد که باید استراحت کنی، یا شاید باید کفشت را عوض کنی یا راه بهتری پیدا کنی.
وقتی روحت درد می کند، درد تذکر می دهد کهباید دست از نگرانی برداری یا گذشت بیش تری داشته باشی، یا به شیوه‌ی دیگری فکر کنی.
درد دشمن تو نیست. درد دوست توست!
☻ شجاعت، نترسیدن نیست؛
شجاعت دست به عمل زدن علی رغم ترس است.
آدم هایی که در زندگی هایشان دست به هیچ کاری نمی زنند به اندازه ی آدم هایی که ریسک های بزرگ می کنند، می ترسند.
قضیه فقط این است که گروه اول از چیزهای کوچک و بی اهمیت به وحشت می افتند.
چرا از چیزی بزرگ و مهم به وحشت نیفتیم؟
اگر با خودمان روراست باشیم، می‌توانیم تقریباً تمام اتفاق هایی را که در زندگی برایمان افتاده، لیست کنیم؛
و ببینیم سهم ما در وقوع هر کدام شان چقدر بوده است.
☻ از هر جایی که می‌توانی شروع کن.
برای هر چیزی که پیش رویت است، نهایت تلاشت را بکن.
آن وقت است که فرصت به جست و جوی تو می‌آید.
به این می‌گویند اسم و رسم به هم زدن.
-
☻ شادترین آدم‌ها کسانی اند که ذهن شان را بیش از حد درگیر این قضیه نمی کنند که آیا آنچه زندگی در حق شان می کند منصفانه است یا نه.
آن ها صرفاً زندگی شان را می کنند. اگر می خواهی آرامش خاطر بیش تری داشته باشی،دست از برچسبِ «خوب» یا «بد» زدن بر هر اتفاقی که می افتد، بردار.
☻ اگر فکر کنی که دنیا سر جنگ با تو دارد، چنین هم می شود.
سرزنش کردن دیگران دردی را دوا نمی کند.
در جنگ با زندگی، زندگی همیشه برنده می شود.
کائنات همیشه با هشدارهای ملایم به ما سُقلمه می زند.
وقتی متوجه این هشدارها نشویم، با پُتک بر سرمان می کوبد.
رشد زمانی از همیشه دردناک تر است که در مقابلش مقاومت می کنیم.
☻ اگر چیزی در زندگی ات هست که نمی خواهی اش، دائم به آن فکر نکن و درباره‌اش حرف نزن!
انرژی ای که صرفش می کنی، زنده نگهش می دارد.
انرژی ات را از آن دریغ کن؛ خیلی زود از بین می رود. هدفت نباید داشتن زندگیِ بدون مشکل و دردسر باشد.
هدفت باید داشتن زندگی سرشار از شور و هیجان باشد.
☻ روی هر چیزی تمرکز کنی بیش‌تر می‌شود...
پس به آنچه فکر کن که می‌خواهی!
-
☻ وابسته نبودن یکی از مهم ترین دلایلی است که آدم های پول دار پول دارتر می شوند.
آن ها خودشان را به آب و آتش نمی‌زنند.
آن‌ها بی‌طاقتِ پول نیستند.
تفاوت بزرگی است بین دیدگاه آدم فقیری که می‌گوید:
کاش پول داشتم و رویکرد عملی آدم ثروتمندی که می‌گوید:
مطمئنم پول به دست می آورم.
☻ برای متفاوت دیدن چیزها، نه نیاز به نیروی اراده داری نه اعتماد به نفس نه جراحی مغز.
فقط باید شهامت این را داشته باشی که
به چیزهای نا آشنا فکر کنی.
باورهایت کیفیت زندگی ات را تعیین می کنند.
☻ موجودیِ حساب بانکی ات معیار فراوانی داشته هایت نیست.
معیارش آن چیزی است که در زندگی ات جریان دارد.
☻ زندگی ات فقط زمانی خوب پیش می رود که مسئولیت انتخاب هایت را کاملاً برعهده بگیری. انتخابِ حرفه ات در اولویت است.
☻ طبیعت به دنبال تعادل است، و تو نمی توانی هم مستأصل باشی هم متعادل. قرار نیست زندگی تقلای دائمی باشد.بگذار هر چیزی در مسیر خویش جریان یابد.
☻ همه در برابر کائنات یکسان اند.
موفقیت و خوشبختی تو به اصول و قوانین طبیعی بستگی دارد و به این که چطور به کارشان ببندی.
هر رویدادی پتانسیلِ عوض کردن ما را دارد و در این میان، مصیبت ها بیش ترین پتانسیل را برای تغییر فکرمان دارند.
-
☻ اتفاق های زندگی مثل امواج دریا هستند؛
یعنی دعوای خانوادگی، دعوت به جشن عروسی و تعمیر اتومبیل معمولاً با هم از راه می رسند.
وقتی ماهی صورت حسابی برای پرداخت نداری، به خودت بگو:
«مقداری برای موج بعدی کنار می گذارم.»
وقتی که موج بعدی تو را در خود فرو برد، به خودت بگو:
«این موقتی است. همین و بس!»
☻ ما این‌جا نیستیم تا مجازات شویم،
ما این جا هستیم تا تعلیم ببینیم.
☻ زندگی‌ات را ساده کن.
دست از انجام کارها از روی عادت بردار.
مقداری از آشغال های مسیر معمول زندگی ات را جمع کن تا بهتر بتوانی جلویت را ببینی
☻ زندگی تو آیینه ی تمام قد باورهایت است.
وقتی عمیق ترین باورهایت درباره ی دنیا را عوض کنی، به دنبالش زندگی ات هم عوض می شود.
☻ وقتی که تصمیم می گیریم کاری را انجام دهیم، وسیله ی انجامش هم ظاهر می شود.
ممکن است این خوش شانسی ها را تصادف بدانیم، ولی خوب که نگاه کنیم،
می بینیم روند معمول زندگی همین است.
☻ برای موفق شدن در هر کاری، لازم نیست نابغه باشی.
ولی لازم است که برنامه ی خوبی داشته باشی!
بیش تر آدم ها خیلی زود دیت از تلاش می کشند !
-
☻ هر روز را به این قصد شروع کن که بر خودت مسلط باشی و نگذاری هیچ چیزی آرامش خاطرت را بر هم بزند.
بعضی روزها تا موقع خواب به راحتی موفق به انجام این کار می شوی، و بعضی روزها از صبحانه فراتر نمی رود.
اگر داشتن آرامش خاطر هدف همیشگی ات باشد، هر روز بهتر از دیروز می شوی.
وظیفه ی تو در زندگی، عوض کردن دنیا نیست.
وظیفه ی تو عوض کردن خودت است.
هیج راه‌حلی در «بیرون» وجود ندارد، همه ی راه حل ها «درون» خودت است
☻فِرِد می‌گوید:
«من فکر کردنم هم عین کار کردنم است
چون زندگی‌ام گَند است!»
نه فِرِد، زندگی‌ات گَند است
چون فکر کردنت هم
عین کار کردنت است
☻ما برای درس گرفتن این جاییم، و دنیا معلم ماست.
وقتی درسی را یاد نمی گیریم، باید آن را دوباره بگذرانیم...
و باز هم دوباره!
همین که آن درس را یاد گرفتیم، نوبت درس بعدی است.
(و درس‌هایمان هرگز تمام نمی شوند!)
☻لذت در این است: کاری را بکنی که دلت می خواهد
و نهایت توان و تلاشت را برای انجامش به کار ببندی،چون خودت انتخاب کرده ای نه چون مجبور بوده ای.
هر کاری که برای امرار معاش انجام می دهی، وسیله ای است برای برقراری رابطه با دیگران.
☻ خدا هرگز از آسمان به زمین نمی آید و نمی گوید:
«حالا اجازه داری موفق شوی!»
خودت باید چنین اجازه ای به خودت بدهی.
-
☻ سؤال همیشه این است که:
«با آنچه داری، چه می‌کنی؟»
تا وقتی جوابش این باشد:
«کار چندانی نمی‌کنم»،
اوضاع ذره‌ای بهتر نمی شود.
کائنات به تلاش پاداش می دهد نه به عذر و بهانه.
قانون بذر:
تلاش + صبر = ثمره.
تو محصولت را بعد از آن برداشت می کنی
که وظیفه ات را تمام و کمال انجام داده باشی.
☻ انجام آنچه عاشقش هستی، دستور العملی برای داشتن زندگی آسان تر نیست.
دستور العملی برای داشتن زندگی جالب تر است.
شاید دلیل این که نمی دانی دوست داری چه بکنی، این است که سال ها قبل دست از گوش دادن به خودت برداشته ای.
بسیاری از ما آدم هایی متفاوت از آنچه می خواهیم می شویم، فقط هم برای این که دیگران را راضی نگه داریم.
☻وقتی زندگی شیرین است، و آن صدای ضعیف درونت می گوید:
«این شیرینی نمی‌تواند تا ابد دوام داشته باشد!» به خودت بگو:
«قبول، اما شاید قرار است از این هم بهتر شود!»
☻ روال زندگی این است...
برای هشدار، سنگریزه می‌خوریم.
به سنگریزه ها محل نگذاریم، آجر می خوریم.
به آجر هم محل نگذاریم، تخته سنگ دَخلمان را می آورد.
اگر با خودمان روراست باشیم، می توانیم ببینیم کجاها هشدارها را نادیده گرفته ایم.
آن وقت جسارتش را پیدا مى کنیم که بگوییم:
«چرا من؟»
مشکلاتِ کم‌تر داشتن، آرامش خاطر نمی‌آورد.
آرامش خاطر حاصل کم تر ایراد گرفتن است
-
☻ دوست داشتن آدم ها یعنی این که بگذاری
آن کسی باشند که خودشان انتخاب می کنند،
و آن جایی باشند که خودشان بر می گزینند.
عشق یعنی بگذاری آدم ها به انتخاب خود در زندگی ات باشند
☻ مهم ترین تصمیم های زندگی ات
را کِی گرفته ای؟
وقتی به زانو افتادی، بعد از مصیبت ها، بعد از خوردن به بن بست‌ها، وقتی کیش و مات شدی.
این جور وقت هاست که به خودمان می گوییم:
«دیگه از شکست خوردن حالم به هم می خوره.
از این که باهام بد تا بشه حالم به هم می خوره.
از معمولی بودن خسته شدم. دیگه می‌خوام یه کاری بکنم.»
ما بزرگ‌ترین درس هایمان را در دوران سختی یاد می گیریم.
☻ برای این که چیزی در زندگی ات داشته باشی و نگهش داری ـــ
چه شغل باشد چه یک رابطه ـــ
باید با آن احساس راحتی کنی.
برای پول درآوردن و نگه داشتنش،
باید با آن احساس راحتی کنی!
☻ برای یافتن، باید بگردی.
اگر مسیر زندگی ات را گم کرده‌ای،
بعید است در میان نخ های سیگار پیدایش کنی.
لحظه ای درنگ کن،
به خودت کمی زمان و مجال بده، تا ببینی چه چیزی برایت با ارزش است.
☻ طوری رفتار کن که گویی در پس هر رویدادى هدفی است.
آن وقت زندگی ات هدف دار می شود.
ببین چرا به تجربه کردن چیزی نیاز داشته ای،
تجربه اش کن، مطمئن باش دیگر به آن تجربه نیاز پیدا نخواهی کرد.
کلام آخر اینکه، فقط می توانی به راهنمایی درونی ات تکیه کنی؛
به عبارت دیگر، به ندای دلت گوش بده.
