پدر و مادرم رو برای عروسی خواهرش دعوت نکردن

سلام
موضوعی است که چند روزه ذهنم رو درگیر کرده و نمی دونم چه رفتار درستی باید انجام بدم.
چند روز پیش عروسی خواهر خانمم بود و از قبل قرار بود مهمان های زیادی دعوت نکنن. روز عروسی توی مراسم دیدم پدر و مادر زنداداش خانومم رو دعوت کردند ولی به پدر و مادر من کارت دعوت ندادن.
خیلی ناراحت شدم از این موضوع و به خانومم پیام دادم که درست نبود پدر و مادرت بین عروس و دامادشون فرق بزارن و پدر و مادر عروسشون رو دعوت کنن و پدر و مادر دامادشون که من هستم رو دعوت نکنن.

البته این رو هم بگم من با خانومم همچنان سر مسایل مختلف چالش هایی داریم ولی این موضوع ربطی به خانواده ها نداشت.

به خانومم گفتم بابت این بی احترامی گلایه من رو به پدر و مادرت برسون و به همین دلیل هیچ وقت دیگه خانوشون نمیام.

به نظرتون تصمیم درست چیه الان؟

سلام وقت شما بخیر
بهترین تصمیم مقابله به مثل نکردن هست.

اگر هدفتون زندگی و ساخت زندگی هست ، بیاید این مسئله رو ریشه ای حلش کنید و دل ها رو بهم نزدیک تر کنید،
وصل کن، فصل نکن.

برای این کار هم بهتره از مشاور کمک بگیری و مشکلات و چالش های ریشه ای بین خودت و همسرت رو شناسایی کن و بعد حلشون کن،

هیچ شخصی از مقابله به مثل کردن و یکی تو بگو و یکی من بگم، در زندگی سود نبرده

با سلام و احترام
معمولا ریشه بسیاری از مشکلات ما در زندگی به مسائلی ربط پیدا می کند که ریشه آن درون ماست. اما عامل تحریک بیرونی هست.
اینکه هر کسی آزاد هست مهمانهایش را هر طور دوست دارد دعوت کند به خودش ربط دارد. و ممکن است محدودیت و شرایط و الزاماتی داشته باشد و یا سلیقه و تصمیماتی داشته باشد که ممکن است ما با خبر باشیم یا نباشیم.
تا اینجا فقط این حس ممکن است در ما ایجاد شود که دوست داشتیم ما هم در شادی آنها و در عروسی شریک باشیم اما نشد.

کجا مشکل پیش می آید.
آنجا که ما اعتماد به نفس نداریم. و در مورد ارزش خودمون مردد هستیم. حالا خیلی برایمان مهم هست که از بیرون تایید بگیریم و توجه بگیریم. و هر گاه عامل تحریکی در بیرون باشد که این حس خودکمتری را در ما تحریک کند آنگاه به هم می ریزیم.

اینکه خانواده همسرت چه کسی را دعوت کرد و نکرد موضوعی هست درون خانوادگی. ولی اینکه شما این محرک را به خود می گیرید و ناراحت می شوید. یعنی اینکه ارزش خود را، خودتون را به دعوت آنها گره زدید. (خواهش می کنم خوب دقت کنید ما اصلا اینجا در صدد این نیستیم که تصمیم خانواده همسرت درست بوده است یا نه. اگر درست بوده است یا نبوده است به خودشان ربط دارد و شما معلم آنها نیستید که بخواهید اصلاحشان کنید. و خودشان مسئول تصمیمات خودشان هستند.)

ما انسانها بی نهایت ارزش و اعتبار ذاتی داریم که باید قدرش را بدانیم . این ارزش را داریم و کسی به ما نمی دهد. حتی مدرک تحصیلی ، ثروت، موقعیت اجتماعی یا تعارف و دعوت خانواده همسر.
پس نتیجه می گیریم: ازرشهای یک فرد قائم به خودش هست و حیف هست که به چیزهای کوچیکی در بیرون از ما گره بخورد. یا به نحوه رفتار دیگران یا دعوت آنها گروه بخورد.


“ای همه دریا چه خواهی کرد نم

وی همه هستی چه می‌جویی عدم”

“ای غلامت عقل و تدبیرات و هوش

چون چنینی خویش را ارزان فروش”






خلاصه اینکه:
زندگی خودت و همسرت را گره به ابزارهای و چیزهای بیرون نزن.
از شادی دیگران لذت ببر و در دل اگر آنها اشتباهی کردند برایشان دلت بسوزد و از ته دل از خدا بخواه کمکشون کند.
قدر و منزلت شما و والدینت به دعوت خانواده همسرت بستگی ندارد. قدر و منزلت خانوادگی شما به تصمیم های بزرگوارانه و غیر تلافی جویانه شما بستگی دارد.


چون وا نمیکنی گرهی خود گره مباش‌
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست‌.

به نظرم دعوت کردن برا مراسم ها البته بین ما
یه رابطه دوسویه هست هر کی دعوتت کرد تو هم دعوتش میکنی

سلام، روز زمستانی شما بخیر

همیشه در اطراف ما اتفاقاتی در جریان هستن که نوع رویاروییمون با اونها تعیین میکنه به یک مسئله روزمره یا معمولی تبدیل بشن یا یک فاجعه از دل اونها خارج بشه.
هر چه سعی کنیم آگاهانه تر با مسائل روبرو بشیم، آرامش و رضایت بیشتری رو تجربه میکنیم.

شما همانطور که اشاره داشتین، در زندگی مشترک با همسرتون، با چالش هایی روبرو هستین. ناخرسندی ها موجب میشن در اصطلاح عامیانه بدنبال آتو گرفتن باشیم و در فرصتی که پیش میاد بخوایم تخلیه بشیم، مظلومیت خودمونو اثبات کنیم، حقمون رو طلب کنیم و ... . اما این راه درست نیست و آسیب بیشتری رو متحمل میشیم.

..........»«»«»«»«..........

از تاپیک های خودتون مثال میزنم؛

««چند شب پیش بود که جر و بحثمون بالا گرفت. واسم چایی اورد و شکلات. خودش می دونست من چایی رو با خرما می خوردم. منم رفتم از یخچال خرما آوردم که با چایی بخورم. یه دفعه برگشت گفت مامانت سنگ هم بزاره جلوت می خوری. منم عصبانی شدم و جر و بحث کردیم . اون وسیله پرت کرد و منم پرت کردم.»»

میشد چایی رو با همون شکلات بخورین، یا حتی تلخ میل کنین و در کنارش تشکر کنین. واکنش شما به عمل ایشون نامناسب بود و سبب تنش شد.

به رفتارهای مثبتش امتیاز بدین، رفتارهای اشتباه خودتون رو اصلاح کنین، در کنار اینها مهارت گفتگوی صحیح و خوب شنیدن رو بکار بگیرین.

اینکار سبب میشه که ایشون این قدرت و انگیزه رو پیدا کنه که تغییراتی در دیدگاه و اعمالش بوجود بیاره و این تغییرات بصورت گسترده نشان داده میشن.
اگر تمرکز خودمون رو از نقاط ضعف افراد به روی نقاط قوت اونها هدایت کنیم میتونیم نتایج خوبی بدست بیاریم.

:72:

مقابله به مثل نکنید علت دعوت نکردنشون چی بود ؟ با رفتار مودبانه سعی کنید خجالت زدشون بکنید چون باید دعوت میکردند حداقل به خاطر دختر خودشون