ملاقات حضوري با دوستان مجازي آري يا خير؟

[آرمان 26]

دوستان مجازي و واقعي تالار سلام اميدوارم همگي خوش و خوب باشيد .

چرا دوست مجازي ؟ چرا دوست واقعي؟
كدام دوست مجازي است و كداميك واقعي ؟
اصلا از كجا بايد بفهميم دوست يا شخصي كه با آن در ارتباط هستيم دوستي و ارتباطش مجازي است يا واقعي ؟
از كجا بايد رفتار باطني افراد در ارتباطات مجازي را كشف و شناسايي كرد؟
آيا ما در ارتباطات مجازي برخوردهاي مسئولانه اي با افراد داريم ؟
چقدر در ارتباطات مجازي خود حريم ها ، احترام و ادب را رعايت مي كنيم ؟
در برخورد ها و ارتباطات اينترنتي و مجازي چقدر حواسمان به رفتارمان هست؟
تا چه حد در ارتباطات اينترنتي و مجازي مي توانيم به افراد اطمينان كنيم ؟

دوستان گرامي مطمئنا تمام اين سوالات و پرسشهايي بيشتر در ذهن من و شما در اين زمينه وجود داره اينطور نيست؟ بعضي از ما براي اين سوالات پاسخهايي در ذهن خود داريم به برخي حتي در خود اين تالار پاسخ داده شده و برخي سوالات همچنان در ذهن ما نقطه ابهامي گذاشته است .

خيلي دوست دارم تا مجال كافي و فكري متمركز داشته باشم تا بتوانيم در اين مورد صحبت كنيم چون به عقيده من براي ماهايي كه مدتهاست در تالار كه خود يك محيط مجازي است فعاليت داريم ، اين موضوع و سوالات بسيار مهم مي باشد . به هر حال من پاسخ و بحث در مورد اين سوالات رو به عهده خود شما مي گذارم فقط تجربه و خاطره اي كوتاه رو در آخر بيان مي كنم و بعد هم نتيجه گيري كه البته نظر بنده است و ممكنه ديگران نظرات ديگه اي داشته باشن :

حالا قبل از خوندن نوشته هاي زير يكبار ديگه سوالهاي بالا رو تو ذهن خودتون مرور كنيد

خب دوستان ، همه ما تو اين تالار و كلا محيط نت شايد با افراد و دوستان مختلفي سر و كار داشته ايم و داريم ، و شايد ساعتها با اين دوستان گفتگوي مجازي( چت ،ايميل،پيغام خصوصي داشته ايم ) اما آيا به رفتار و افكار و گفتار خودمون در رابطه با اين اشخاص انديشيده ايم . خب چرا من الان اين بحثها رو مطرح مي كنم ؟
جريان مربوط ميشه به همين مسافرت اخيرم به تهران كه يكي از دوستان تالار كه از لحاظ سني هم با من تقريبا فاصله زيادي داشت بنده رو به منزلشون دعوت كردند ، البته راستش من خجالت مي كشيدم حتي ايشون رو ببينم چه برسه بخوام به منزلشون برم . خجالتم هم از اين بابت بود كه در پيغامها يا برخوردهاي مجازي گاهي حرمتها حفظ نميشد و هر دوطرف بخصوص بنده گاهي اوقات تند برخورد كرده بودم . اما زماني كه به منزل ايشان رفتم و از نزديك و در دنياي واقعي ايشون رو ديدم و باهاشون صحبت كردم راستش از رفتارهاي گذشته خودم خيلي پشيمون و خجالت زده شدم ، شايد مشكل اينجاست كه ما در دنياي مجازي با واقعيت خودمون متفاوت جلوه مي ديم و يا آنطور كه بايد و شايد نمي تونيم خودمون باشيم و همه چي شكل مجاز به خودش مي گيره ، البته اين از اونجا ناشي ميشه كه ما در دنياي مجازي با نوشته ها سروكار داريم نه لحن كلام و از نوشته ها احساس رو به شكل واقعي نميشه دريابيم ! و هر جور كه در ذهن و فكر خودمون دوست داريم صحبتهاي طرفمون رو برداشت مي كنيم گاهي برداشتهاي منفي و بدبينانه و گاها برداشتهاي مثبت و ساده انديشانه !
اينجاست كه در ارتباط با طرف مقابلمون ممكنه رفتارهايي رو انجام بديم كه اشتباه باشه ! دو حالت داره يا ممكنه بي احترامي و حرمت شكني كرده باشيم بدون اينكه خود متوجه باشيم و حق رو هم به خودمون بديم ! يا ممكنه احترام و احساس و محبت بيش از اندازه و ارزش واقعي فرد كرده باشيم به دليل همون برداشت نوع دوم يعني برداشتهاي مثبت انديشانه بيش از حد و سادگي كه به خرج داده ايم !
جالب اينجاست كه حتي ارتباطات تلفني هم ملاك نيست ! ميخوام بگم حتي ارتباط تلفني هم نمي تونه شخصيت واقعي افراد رو نشون بده و باز هم ممكنه ما دچار سو تفاهم بشيم پس همون بحث بدبينانه و خوشبينانه در اينجا هم مطرحه و حتي با ارتباطات صرف مجازي و تلفني هم ما ممكنه به اشتباه بيوفتيم .
پس دوستان گرامي اگه مي خواييم شرمنده و خجالت زده نشيم ! اگه مي خواييم اشتباه نكنيم و به كسي بي احترامي نكنيم ! اگه مي خوايم قضاوت بي مورد نكنيم ! اگه مي خواييم احترام بي جا و محبت بي مورد به كسي نداشته باشيم! اگه مي خواييم توهم زده نشيم ! اگه مي خواييم بي خودي دل نبنديم ! حتي اگه مي خواييم واقعا دل ببنديم ! اگه دوستي واقعا براي شما ارزش داره و روي افكار و رفتار و صحبتهاش حساب مي كشيد ! دو راه داره و ما مختاريم كه هر كدوم از دو راه رو انتخاب كنيم تا اشتباه نكنيم
1- رعايت حريم ها حرمتها احترام و ادب به طرف مقابل و محدود كردن ارتباط به طوري كه دلبستگي يا دشمني ، سو تفاهم يا خوش خيالي ، عشق يا نفرت بوجود نيايد ( دشواره نه؟)
2- اگر نتوانستيم ارتباطاتمون رو محدود كنيم و ارتباط مجازي ما با شخصي خاص گسترده شد قبل از بي احترامي ! وابستگي! دلبستن ! دلشكستن ! دوستي! دشمني !عشق !نفرت ! بهتره كه اين ارتباط به صورت حضوري و ملاقات در دنياي واقعي باشه تا شناختي از طرفمون بدست بياريم.
شايد اگر دقايق ؛ ساعتها، روزها ، شبها ، ماهها ، سالها ارتباط مجازي و حتي تلفني با شخصي داشته باشيم باز هم نمي توانيم به شخصيت واقعي افراد پي ببريم و خاصيت ارتباط و ملاقات حضوري در همين است كه وجود واقعي شخص رو در دنياي واقعي حس و درك خواهيم كرد .

دوستان در پايان باز هم تاكيد مي كنم اگرما بتوانيم ارتباطات مجازييمان را در حد محدود و بدور از احساسات گسترده و بدور از مواردي كه گفتم ( بي احترامي ! وابستگي! دلبستن ! دلشكستن ! دوستي! دشمني !عشق !نفرت !) نگه بداريم ، هيچ مشكلي بوجود نخواهد آمد و نيازي هم به ارتباط و ملاقات حضوري نيست .
موفق و پيروز باشيد

[keyvan]

سلام,
ممنون از راهنمایی و تجربیات دوست گرامی آرمان26

رعایت مواردی که ارمان گرامی اشاره کردند؛ (به عقیده من) نباید محدود به فضای مجازی یا حقیقی باشد؛
اینکه در دنیای مجازی چون حریم به اصطلاح حقیقی در میان نیست هر گونه که میخواهیم برخورد کنیم,

بنده نیز تجربه ای از ملاقات حضوری با یکی از دوستان همدردی داشته ام ,آن هم در یک مسافرت؛
که واقعا" شرمنده محبتهای ایشان شدم, و بی صبرانه منتظر ملاقات دوباره ایشان هستم ,اما این دفعه ایشان مهمان بنده باشند,

هر آنچه که از ایشان در دنیای مجازی ,دنیای که پرده ای میان ما است؛دیده ام , همان بود در حقیقی؛ با همان محبت و آراستگی در رفتار و عمل ,
برای بنده تجربه شیرینی بود ,

[فرشته مهربان]

دوستان عزیز ،

کیوان و آرمان

می شد این موارد را به صورت یک نظر عام بیان می کردید . یعنی به عنوان اصول و قواعدی که باید رعایت کرد گفته شود . و حتی اشاره شود که به تجربه به اینجا رسیده ام نه به وضوح ملاقات با هم تالاری و حتی اشاره به جزئیاتی مطرح شود .
چه بسا اشاره شما به ملاقات های حضوریتان ، بعضی را تشویق به این کار کند ، که چنین ترویجی با قوانین تالار همخوانی ندارد ، توجه داشه باشیم ، ما در این فضای مجازی با دوستانی مواجهیم که چه بسا تحت تأثیر احساسات توجهی به یک هم تالاری پیدا کنند و ... این گونه تشویق بشوند به ملاقاتهای حضوری که نمی توان گفت حتماً در کنترل درست آنها خواهد بود و مهارت لازم را برای دامن نزدن بیشتر به احساسات ، به خرج خواهند داد .
شاید بنده اشتباه می کنم ، ولی به اعتقادم درست نیست که تجربه های شخصیمان از ملاقات با دوستان هم تالاری را در تالار مطرح کنیم ،

تا دیگر دوستان و مدیر محترم همدردی چه نظری داشته باشند .

[آرمان 26]

خواهر گرامي خانم فرشته مهربان

بنده چندين بار متني رو كه نوشتم خوندم در هيچ كجاي اين متن نكته اي را نمي بينم كه كسي را ترغيب به ملاقات حضوري كرده باشد و چندين بار هم تاكييد شده كه در ارتباطات مجازي سعي كنيد به طور محدود و با حفظ حريم ها با هم در ارتباط باشيد . و در آخر گذشته از اينها اگر دو نفر تعاملاتشان با وجود اينكه خلاف مقررات تالار همدردي است فراتر از ارتباط تالار گردد و به ارتباط تلفني يا چتي كشيده شود ديگر اين دو نفر صرفا هم تالاري نيستند . و طرح ارتباط حضوري آنان هيچ ربطي به تالار همدردي نخواهد داشت و تمام مسئوليتها به عهده هر دو شخص است و اختيار هم با خود آنهاست . لذا هر كس خود صلاح خويش را مي داند و نسبت به ارتباطات خود مسئول است .

[مدیرهمدردی]

چه بسا اشاره شما به ملاقات های حضوریتان ، بعضی را تشویق به این کار کند ، که چنین ترویجی با قوانین تالار همخوانی ندارد ، توجه داشه باشیم ، ما در این فضای مجازی با دوستانی مواجهیم که چه بسا تحت تأثیر احساسات توجهی به یک هم تالاری پیدا کنند و ... این گونه تشویق بشوند به ملاقاتهای حضوری که نمی توان گفت حتماً در کنترل درست آنها خواهد بود و مهارت لازم را برای دامن نزدن بیشتر به احساسات ، به خرج خواهند داد .
شاید بنده اشتباه می کنم ، ولی به اعتقادم درست نیست که تجربه های شخصیمان از ملاقات با دوستان هم تالاری را در تالار مطرح کنیم ،

تا دیگر دوستان و مدیر محترم همدردی چه نظری داشته باشند .

سلام
من هم با مطالب فرشته مهربان موافقم.
متاسفانه در پيامهاي خصوصي كه بعضي از افراد تالار طي اين دو سال در اين رابطه به من زده اند، نشان مي دهد كه پختگي لازم براي همه اعضاء در اين مورد وجود ندارد. و چه بسا منجر به مشكلاتي مي شود كه افراد منشاء مشكل را تالار همدردي مي بينيد در حالي كه به قول آرمان 26 اين مسئله در عالم واقع هيچ ربطي به تالار همدردي ندارد. و ما مكررا تاكيد كرده ايم كه طبق قوانين تالار بسط چنين رابطه هايي مخصوصا به اعتبار تالار همدردي ممنوع مي باشد.

فكر كنم پست ذيل نيز به نوعي به مسائل مشابه اين تاپيك اشاره داره اگرچه دقيقا همين موضوع نيست.

يه ميتينگ راه بيندازيم


اين تاپيك پس از مدتي حذف خواهد شد.

[کنجکاو]

بسيار مفيد و خوب اين تاپيک را مورد تحليل قرار دادين
و اما در رابطه با دنياي مجازي: چه بسا دنياي مجازي و الکي مي تواند مکاني براي اغراق ديگران در مورد خودشان باشد .
پس چه بهتر ه که بقول قوانين تالار همدردي روابط خودمون رو صرفا در دنياي مجازي و بدون ديدار در دنياي واقعي انجام بديم.
اگر من کنجکاو و تو ... و ... بخواهيم براي مثال رابطه اي بر طبق اطلاعاتي که از يک فرد در تالار داريم داشته باشيم مسلما يه جاي کار ميلنگه اونم همون شناخته که بقول خود ارمان جون از نوع رو در روش خيلي بهتره.
لذا دليلي براي حذف اين تاپيک ديده نميشود جز يه سري نظراتي که دلم نمي خواد بگم کي يکم گير داره توش ولي بازم اگر با تاپيک يه ميتينگ راه بيندازيم ادغام بشه و باشه خيلي بهتره بازم هر طور جناب سنگتراشان صلاح ميدونن ما راضي هستين به رضاي خدا بعد جناب سنگتراشان در امور تالار. بالاخره ايشون مديرن ديگه.

[m.mouod]

سلام
به نظر من هر کسی که دوست داشته باشه با هم تالاریش ارتباطی غیر از فضای تالار داشته باشه باید به شکلی باشه که اگه خدای نکرده به مشکلی برخورد کردن ، ربطی به تالار و خصوصا" مدیر محترم تالار نداشته باشه.

و اگه قرار باشه دوستان تالار مثل همون میتینگ رو راه بندازن ، دیگه نیازی به نام کاربری و گمنامی نیست البته منظورم از گمنامی صرفا" نام کاربری نیست چون بعضی از دوستان نام اصلیشون رو هم گفتن از جمله خود من و این به تنهایی مشکلی روایجاد نمیکنه به نظر من.
اما این دیدارها باعث میشه دیگه ما نتونیم همه چیز رو خصوصی نگه داریم و به ناچار بعضی اطلاعات رو به همدیگه میدیم .

[آرمان 26]

با سلام

ضمن تشكر از دوستان ، خدمت مدير همدردي عرض كنم اين تاپيك در قسمت تجربه هاي فردي ايجاد شده نه پيشهادات و انتقادات تالار! كاملا شخصي است و بعيد مي دانم منافاتي با قوانين تالار داشته باشد كه بعد از مدتي حذف گردد!
اگر ممكن است دليل حذف كردن اين تاپيك پس از مدتي را بيان كنيد تا ما هم روشن گرديم !

[حسین پور]

با سلام


دوستان آرمان 26 یک تجربه داشت و در اختیار من و شما قرار داد.


در این تاپیک ایجاد شده سوالاتی مطرح شد که بی پاسخ مانده اند...مانند:::
""""آيا ما در ارتباطات مجازي برخوردهاي مسئولانه اي با افراد داريم ؟؟"""
................................................

رعایت حق و عدالت حتی در دنیای مجازی هم اجباری و لازم است.
اگر تاپیکی ""مخرب"" است. ابتدا باید شیوه های انتقاد سازنده را بدانیم.

یعنی ابتدا با تاکید بر موضوع اصلی تاپیک آن را تحلیل نموده و نکات مثبت و منفی بحث را سبک سنگین سازیم.
سپس با تکیه بر نکات مثبت دلیل مخالف خود و مورد مخالفتی را مشخص نموده( به صورتی که واقعا منظ.ور ما همان منظور نویسنده باشد) و نتیجه گیری نمایم.
..................................................
حال نظر بنده::
با بررسی متن و منظور نویسنده:

1>>هیچ گونه اجبار و تاکید و حتی دعوتی از سوی نویسنده تاپیک به جهت دیدار یکدیگر مشاهده نمی شود ...صرفا نویسنده به شرح حال و تجربه خود انهم با محافظه کاری می پردازد.

2>منظور اصلی نویسنده در بین توضیحات گم و گنک است.... نویسنده با تاکید بر رعایت و حفظ حرمت ها می خواهد تاثیر قضاوت های آگاهانه را در ارتباط های مجازی و تفاوت آن با دنیای حقیقی را به نمایش بگذارد.

3>در واقع یک نوع ابهام در متن وجود دارد که قدری خواننده را به چالش می کشاند و همین امر ذهن خواننده به سمت دیگر سوق می دهد که از موضوع اصلی که همانا تاکید بر ""شناخت یکدیگر""چه در دنیای مجازی و چه حقیقی است بدور می سازد...
.................................................. .......

اگر دوستان منظور نویسنده را در ""دعوت"" دیدند ....<<<>>> "" هرگز نباید از طریق تالار همدردی و با واسطه ی آن صورت گیرد<<<<

نکته>>بهتر است نام تاپیک که قدری باعث سوء برداشت شده را تغییر دهیم تا دیگر به مشکلی برنخوریم.

[فرشته مهربان]

دوستان عزیز ،

کیوان و آرمان

می شد این موارد را به صورت یک نظر عام بیان می کردید . یعنی به عنوان اصول و قواعدی که باید رعایت کرد گفته شود . و حتی اشاره شود که به تجربه به اینجا رسیده ام نه به وضوح ملاقات با هم تالاری و حتی اشاره به جزئیاتی مطرح شود .

شاید بنده اشتباه می کنم ، ولی به اعتقادم درست نیست که تجربه های شخصیمان از ملاقات با دوستان هم تالاری را در تالار مطرح کنیم ،

تا دیگر دوستان و مدیر محترم همدردی چه نظری داشته باشند .

تحلیل نقاب را منطقی می دانم

و دقت کنید که بنده گفته بودم به عنوان یک نظر عام و به عنوان یک تجربه بدون اشاره به هم تالاری بودن مطرح می شد و به عبارتی اصل سئولات آرمان و بخصوص درس بسیار زیبایی که گرفته و جسورانه و با شجاعت هم بیان کرده ، را نفی نمی کنم . و در نهایت هم ابراز کردم که شاید اشتباه کنم که معتقدم تجربه ملاقات با هم تالاری مطرح نشود و دیگران را دعوت به ابراز نظر کردم .

که الحمدلله باب بحث هم باز شده ، و من همینجا نظر خودم رو در باب سئوالات مطرح شده و اینکه در دنیای مجازی چگونه بر خورد کنیم را بیان می کنم .

اعتقاد و دید خود بنده که سعیم اینه که در عمل هم به آن پای بند باشم اینه که :

در رعایت اصول اخلاقی چون ، صداقت ، وفاداری ، عدم قضاوت سریع ، پرهیز از پیش داوری و برقرای ارتباط احساس ( چه عشق و چه نفرت ) ، رعایت ، ادب و احترام و منطق و..... اصولی ثابت و فرگیر است و وابسته به زمان و مکان و فضا نیست . در هر موقعیت و شرایط و جایگاه و مکانی باید رعایت شود .

فضای مجازی نباید این تصور غلط را ایجاد کند که رابطه مصنوعی است ، درست مثل ایفای نقشی در یک بازی ، اگر این طور بود ، چرا احساس و عواطف درروابط مجازی تحت تأثیر قرار می گیرد ؟!!!و یا حتی مشکلاتی بین افراد به وجود می آورد که بعضاً کار را به مشاوره می کشاند ؟!!! و آیا همین تصور غلط از مجازی بودن باعث عدم رعایت اصول منطقی و اخلاقی در رابطه در این فضا و به دنبال آن بروز مشکلات نشده ؟!!

نظر بنده این است که ابزار واسطه ای در این فضا نباید این تصور را به وجود آورد که رابطه حقیقی نسیت ، حتی واقعی هم هست چه رسد به حقیقی ، چون این روح ها و قلب و اندیشه هاست که فراتر از زمان و مکان و ابزار مادی با هم در ارتباط قرار می گیرند و تحت تأثیر هم خواهند بود .

پس نباید تصور کرد چون با ابزاری مادی ارتباط در این دنیای به اصطلاح مجازی برقرار می شود ، اصول اخلاقی که مادی نیست می تواند زیر پا گذاشته شود .

در نظر بگیریم که اصل رابطه بین افراد مادی نیست ، ابزار مادی آنرا شدت و ضعف می بخشد ، در واقع زمان و مکان و..... واسطه هایی هستند در این ارتباطات که می تواند در شکل رابطه اثر داشته باشند نه در حقیقت آن .

به اعتقادم بد نیست لفظ دیگری را برای نقطه مقابل "مجازی " به جای " واقعی " جستجو کنیم . چون یک رابطه مجازی می تواند با رعایت این اصول ، حقیقی باشد و در دنیای غیر مجازی یک رابطه بدون رعایت اصول اخلاقی می تواند غیر حقیقی باشد .

با معنی تحت الفظی و اصطلاحی که برای کلمه ی " واقعی " سراغ دارم ، آنرا نباید در مقابل مجازی قرار داد .
بد نیست به همین بهانه فرهنگستان همدری :D هم را افتد و اصلاح کاربرد واژه ها را داشته باشد . اولین کارش هم همین باشد که :
آیا در مقابل ارتباط مجازی درست است بگوئیم ارتباط واقعی ؟؟ یا چیزی دیگر باید جایگزین شود ، که در بحث بهتر و روشنتر بتوان نظر داد .