تو رو خدا راهنمائيم كنين نمي دونم كارم درست بود يا نه؟؟؟؟؟؟؟

[پردرد]

سلام همدرد هاي عزيز
ديدم موضوع قبلي ( خلاصه اي از زندگي من شايد از حوصله خيلي ها خارج باشه با يه موضوع جديد اومدم...
آرش ديروز بهم گفت كه مي خواد به مامانش پول كمك كنه به خاطر اينكه تازه از جريان ديه تصادف پدرش بيرون اومدن( ولي چون قبلاً سابقه اينكه از آرش به خاطر قسط هاي ماشين باباش پول بگيرن داشتن (( آخه چند ماه قبل از ازدواج ما باباش زنگ مي زد كارخونه و مي گفت كه وقت قسطمه چرا پولات نذاشتي خونه بعد از ازدواج هم كه دو ماه پشت سر هم حقوقش رو برد داد پدرش، اونا هم كه از خدا خواسته اصلاً نمي گفتن كه آخه بابا تو نامزد كردي بايد زندگيت رو جمع كني و آرش هم كه از اولش هم براي حرفهاي من ارزشي قائل نبود هر چقدر من مي گفتم كه بابا من نامزدتم هنوز براي من هيچي نخريدي هر چي مي گيري مي دي به اونا تا كي مي خواي قسطاشون رو تو بدي مي گفت تا سه سال ... تا اينكه چند روز بعد اون ماجرا داداشش گفته بود كه تو ديگه مستقل شدي بايد براي خودت جمع كني قبول كرده بود.)
خلاصـــــــــــــــــــــ ــــــــــه:
من ديروز بهش گفتم تو كه مي دوني اونا پس بده نيستند. گفت نه چرا مي دن منم بهش گفتم من به عنوان يه زن كه وظيفه ندارم خرجي خونه رو در بيارم چرا بايد پول بيارم خونه تو هم برداري راحت بدي يكي ديگه... تا اينكه شب اومد خونه گفتم كه تو مگه نمي گفتي كه استقلال مالي نداري (‌آخه حقوقش رو مي داد به من منم پس انداز مي كردم با پولهاي خودم يه جا يعني مال من مال تو نداشتيم تا الان...) ديشب گفتم كه مي خوام ديگه هر كاري با پولهاي خودت مي كني بكني منتهي من هم پولهاي خودم رو پس انداز مي كنم تو هم بايد عين اسلام كه گفته يه مرد كل خرجي خونه و زنش رو مي ده )بايد بدي پس انداز هم مي كني بكن به هر كي خواستي برو پولهات رو بده. ديوونه شد گفت حرفهاي خودت رو زدي ديگه باشه من مردم هر چي بخواي تهيه مي كنم همه چي هم گردن من ولي توي اسلام گفته مرد بخواد نذاره زن بره بيرون مي تونه پس من هم نمي ذارم تو بري سر كار
گفتم توي سند ازدواج من اسمم به عنوان كارمند ثبت شده تو هم هيچ حقي نداري فوقش اينجوري بشه من هم ديگه زنت نيستم ... خلاصه رفت دوباره يه سيگار كشيد و اومد گريم گرفته بود گفتم تو همش حرفت شده اونا من حتي لحظه هايي كه ازت انتظار محبت دارم هم تو حرف از اونا مي زني يادته روز والنتاين چه فضاي رومانتيكي برات ساخته بودم به جاي اينكه تو اون روز با يه كادو بياي نيومدي كه هيچ من توي آغوشت بودم و تو گريه كردي و گفتي كه من فكرم فقط پيش مامانم ايناست كه اونا چي مي كشن الان..... يه بار دلت به حال من سوخت؟ هيچ حرفي نمي زد اينا رو صدها هزار بار گفتم ولي كو گوش شنوا
تصميم گرفتم اون هم بد رفتار كنه من نكنم صبح بيدار شدم نمازم رو خوندم براي نماز بيدارش كردم رفت وضو گرفت اومد سلام نگفت گفتم سلام جواب داد ولي صبح بخيرم رو جواب نداد.
خلاصه نمي دونم كارم درست بوده يا نه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[bloom]

سلام خانومی
کارت اشتباه نبود گلم ولی لحنت بد بود فکر می کنم منظورت رو خوب بهش نرسوندی نباید کاری کنی که فکر کنه داری بابت کار کردنت سرش منت می زاری یا اینکه چون اون مرده همه ی وظایف گردنه اونه باید یکم با سیاست رفتار می کردی مثلا می گفتی آرش اگه می خوای کمک کنی من حرفی ندارم ولی این کمک نباید باعث بشه زندگیه خودمون لنگ بمونه عزیزم
ما اینجوری همیشه از زندگی عقب می مونیم و نمی تونیم پیشرفت کنیم باید می گفتی من دلم می سوزه از این که اینجوری زحمت می کشی و خودت رو داغون می کنی بابت کمک کردن مخالف نیستم ولی به شرطی که به صورت قرض باشه بالاخره تو هم واسه تومن تومن این پول زحمت کشیدی
اینجوری می گفتی و تمومش می کردی
اگه ااز برادرش حرف شنوی داره با اون صحبت کن تا یکم باهاش حرف بزنه

[نازنین غ]

ای بابا...

[پردرد]

بلوم نازنينم ممنونتم
آخه وقتي بحث خونوادش وسطه يه قيافه اي مي گيره كه آدم ناخودآگاه لحنش عوض مي شه. مي دونم تو درست مي گي . من هم بهش گفتم كه پول خودته مصلحت با خودته ولي آره ديگه بقيه موارد رو هم گفتم...
راستي يه آپارتمان هم كه با هم خريده بوديم به اسم من. از بس كوبيده بود تو سر من كه آپارتمان تو ديگه، نه مال من. من هم ديروز بهش گفتم كه قسط آپارتمان رو هم با پول خودم مي دم ولي كرايه خونه اي كه مستأجرمون مي ده رو بده به من. اونم با عصبانيت گفت خوبه ديگه با هم خريديم حالا ديگه مال تو شده؟ گفتم ن از زمان دختري پس انداز داشتم بيشترش هم مال منه تازه بقيه اش هم حساب مي كنم بهت مي دم...
ولي با همه اين حرفا امروز توي كارخونه اومد پيشم دنبال يكي از مديرا مي گشت با رويي خندان باهام صحبت مي كرد تعجب كردم!!!!!!!!!!!!!

[پردرد]

راستي يه چيز ديگه برادرش هيچ وقت نمي ياد خانوادش رو زير من بده كه. چون خودش هم به خانوادش كمك مي كنه ولي اين با معيار هاي من سازگار نيست.
يه چيز ديگه وقتي به آرش مي گفتم كه عيد كل بدهي مون به بابا رو بديم( يك و نيم ميليون كه البته با كل عيدي و حقوق هاي تنها من امكانش هست) با اخم و تخم جواب نمي داد حالا به نظر شما من حق دارم يا اون، من كه مي خوام بدهيمون رو ( كه به گردنمونه و يكسال از روش مي گذره )بپردازيم ( بابام براي خريد خونه داده بود.) يا اون كه مي خواد الكي پولش رو بده باد هوا؟

[يادآوران]

سلام
دوست خوبم من بابت كاري كه كردي كاملا بهت حق ميدم.اما ازت ميخوام توي اينجور مواقع خونسردي خودتو حفظ كني.كاري نكن كه بعدها از كرده خودت پشيمان بشي.ما يه همكاري داريم كه سرگذشتش تقريبا مثل شما بوده.شوهر اون خانم هم زياده از حد به خانوادش كمك مي كرده.اين همكار ما قبل از اين كه بخاطر اين مسئله از شوهرش جدا بشه براي شوهرش كار هم مي كرده.(فوق ليسانس معماري داره).توي تمام سالهايي كه باهم زندگي كردن ،شوهرش بيشتر درآمدش رو خرج مادر وخواهراش ميكرده و...در حق خانواده خودش خيلي كوتاهي مي كرده تا اينكه نهايتا از هم جدا ميشن.خانواده شوهرش هم كه متوجه مخالفتهاي اين خانم ميشن زمينه طلاق رو بيشتر فراهم مي كنن و بخاطر اينكه يه همچين منبع تامين مالي رو از دست ندن بلافاصله براي پسرشان زن مي گيرن.حالا اين همكار ما تنها مانده خيلي افسرده و نااميده.ولي شوهرش ازدواج كرده وداره زندگيشو مي كنه.حواستو جمع كن كاري نكني كه خداي نكرده بعدا پشيمان بشي.سعي كن حساب بانكي جداگانه اي براي خودت باز كني(طوري كه اصلا نشه پولي ازش برداشت كني)وكمك مالي به شوهرت رو كاهش بده.تا اون يه كم توي تنگنا قرار بگيره وبه كاراش فكر كنه.كاري نكن كه نسبت به كاركردنت حساس بشه وگرنه اونم نسبت به تو جبهه ميگيره و همونطوري كه خودت گفتي بهت ميگه سركار نرو.اميدوارم منظورمو فهميده باشي.بهرحال همه چي با صبر وحوصله حل ميشه.ماجراي همكارمو برات تعريف كردم مي دونم كه تو اينكارو نمي كني فقط خواستم با فكر و دورانديشي بيشتري جلو بري.برات آرزوي موفقيت ميكنم.

[parnian1]

سعي كن حساب بانكي جداگانه اي براي خودت باز كني(طوري كه اصلا نشه پولي ازش برداشت كني)وكمك مالي به شوهرت رو كاهش بده.تا اون يه كم توي تنگنا قرار بگيره وبه كاراش فكر كنه.كاري نكن كه نسبت به كاركردنت حساس بشه وگرنه اونم نسبت به تو جبهه ميگيره و همونطوري كه خودت گفتي بهت ميگه سركار نرو.اميدوارم منظورمو فهميده باشي.بهرحال همه چي با صبر وحوصله حل ميشه.ماجراي همكارمو برات تعريف كردم مي دونم كه تو اينكارو نمي كني فقط خواستم با فكر و دورانديشي بيشتري جلو بري.برات آرزوي موفقيت ميكنم.

با حرفاي دوست گلم موافقم كاري كه انجام دادي به هيچ وجه اشتباه نبوده(لحنت نسبتا(كم)بد بوده)
شايد بهتر باشه از حقوق خودت هر ماه پولي رو كنار بذاري تا قرضت به پدرت رو صاف كني اگر هم به مشكل مالي برخوردي بهش بگو من چنين روز هايي رو پيش بيني ميكردم كه ميگفتم دست و دلبازيتو كم كن!!!

[طاهره]

سلام پر درد

البته ادما با هم فرق دارن و هیچ وقت نمی شه یک نسخه ی یکسان رو برای همه پیچید اما به نظرم می رسه که شما از ابتدا باید نظراتت رو کمی شفاف تر به همسرت منتقل می کردی و حتی قبل تر از اون یعنی زمان انتخاب همسر به این مساله دقت می کردی . اما خوب . نکته ی مهمی که در زندگی مشترک خیلی مهمه رعایت احترامه . چه خانم و چه آقا اگر احساس کنند که شخصیت اونها زیر سواله و دارن مورد بی احترامی قرار می گیرند حتما موضع می گیرن. ببینید هر فردی دارای یک حریم امن عادات است .که ورود غیر مجاز به این حریم نوعی تجاوز گری به حساب می یاد.در واقع این حریم ، حریمی ست که منیت فرد رو شامل می شه و در نتیجه هیچ حمله ای را نمی تواند تحمل کند.

با این مقدمه حالا شما چه باید بکنید ؟
دوست من یکی از نکاتی که همیشه در تقویت روابط بین دو فرد موثر است داشتن ادبیات مشترک است . شما برای برقراری یک ارتباط سالم با طرف مقابل باید بتونی منظورت رو بدون کوچکترین سوء برداشت به او منتقل کنی.باید بفهمی چه نوع رفتار و چه نوع کلامی بیشترین تاثیر رو در همسرت خواهد داشت و از اونها برای انتقال ذهنیاتت استفاده کنی.
ضمن اینکه وقتی یک خانم و آقا با هم پیوند زناشویی می بندند معمولا قرار بر این است که هرچه متعلق به "من" بوده در خدمت "ما" قرار گیرد. پول من ، خانه ی من، پدر من ، مادر من و ... باید تغییر ماهیت دهد به خانه ی ما ، پول ما ، پدر و مادر ما و ... اگر شما همیشه بین آنچه متعلق به شما و همسرتون است قائل به مرزبندی و تفکیک شوید هرگز نخواهید توانست زندگی خوبی در کنار هم داشته باشید .برای با هم بودن باید بتوان غرور ، خودخواهی و ... رو در جهت یک زندگی مشترک هدایت کرد نه در جهت تخریب آن. و تشخیص این دو جهت کار مشکلی ست.
اشتباه نکنید . من از رفتار همسر شما حمایت نمی کنم اما رفتار شما را هم تایید نمی کنم .
از طرفی شما باید سعی کنید همسرتون رو اونجوری که هست قبول کنید و دوست داشته باشید تا او هم همونگونه که شما هستید و وجود دارید شما را بپذیرد و به شما عشق هدیه کند.اگر مدام راه انتقاد و ایراد رو در پیش بگیرید و بخواهید اونجوری که شما دلتون می خواد تغییر بکند مطمئنا موفقیتی کسب نمی کنید . چرا که هر کسی حتی شما هم به مرور از کسی که مدام از شما انتقاد کند و شما رو نه آنطور که هستید بلکه اونجوری که مورد تایید خودش است بخواهد و سعی در تغییر شما داشته باشد ، دوری خواهید کرد.

دوست خوبم
امیدوارم از حرفهای من نرنجید و سعی کنید با بالا بردن سطح شناختتون از خودتون و همسرتون و هم با بالا بردن سطح مهارتهای ارتباطیتون در ایجاد و تقویت یک زندگی خوب موفق باشید و این امکان پذیر نیست مگر با صبر ، تامل و درایت . حتما تا حالا به بخشهای مختلف تالار سر زدین . اگر این کار رو کردین توصیه می کنم بیشتر برای اینکار وقت بزارین و اگر نه می خوام خواهش کنم که خیلی جدی به انجمن مشاور خانواده سر بزنید و مباحث مربوط به ارتباط سازی از جمله انتظار "زنان از شوهران" و به عکس "انتظار مردان از همسران" و ... رو با دقت و توجه لازم بخونید.

براتون آرزوی موفقیت می کنم.

[پردرد]

طاهره جان از راهنمائيهات خيلي ممنونم

[fatima-v]

سلام خانمی سال نو مبارک حرفهای طاهره درست است ولی سعی کن کم کم بدون این که به زبون بیاری مسئولیتهای زندگی رو به دوشش بندازی بهش نشون بده زندگی خرج داره و باید در برابر زندگی مسئولیت داشته باشه ولی هیچ وقت با زبان بهش سرکوفت پولت رو نزن در مورد بدهی پدرت بهتره خودش به شوهرت بگه که سعی کنه کم کم پولشونو بده چون لازم دارند سعی کن همیشه پس انداز داشته باشی و هیچ وقت مسئولیت خرج خونه رو به عهده نگیر مسلما وقتی شوهرت ببینه خرج زندگیش لنگه پولشو حیفو میل نمیکنه ولی کمک به خانواده ضروریه و اگر خانوادش واقعا نیاز دارن این حس مسئولیت اون نه تنها بد نیست که خیلی هم خوبه