" بگذار بهترین بخش هستی تو از آن دوستت باشد. اگر او دریای وجودت را هنگام جزر آب دیده است، بگذار در مد آب نیز آن را تجربه کند.
زیرا اگر دوستت را بدان خاطر خواهی که ساعات خود را در صحبت او بر باددهی بهره ی آن دوستی چه خواهد بود ؟ پس در صحبت او ساعاتی را بجوی برای زیستن زیرا دوست برای آن است که نیاز تو را برآورده کند نه تهی بودنت را پر کند."
(جبران خلیل جبران)
علاقه مندی ها (Bookmarks)